ตอนที่ 13 หย่ากันเถอะ

“ที่รัก งั้นฉันจะเริ่มอีกทีนะ วางใจได้เลย ฉันจะรีบให้ มันเสร็จ” เขาคิดว่าถึงอย่างไร เธอก็ต้องเจ็บอยู่ดี หาก ต้องเจ็บยาวย่อมเจ็บสั้นดีกว่า

เขาก็ก้มไปทำงานหนักอีกมาในระยะหนึ่ง และในที่สุด ก็ได้รับความปรารถนา แต่เขาก็รู้ว่าเธอไม่เต็มใจทำ เขาเลยรู้สึกแย่เล็กน้อยเหมือนกัน

ใช้เวลานานเล็กน้อย เขาถึงลุกขึ้น ส่วนอาริยาก็ลุกตัว ตาม

“เดี๋ยวฉันไปล้างตัวสักหน่อย!” เธอพูดขึ้น

“อืม!” เขาตอบพลางเหลียวมองไปที่เตียง เขาคิดว่า ต้องจะมีกองเลือดบนที่นอนของพวกเขาแน่ๆ

เลือด เป็นสัญลักษณ์ความบริสุทธิ์ ของผู้หญิงที่เขา โปรดปราน ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเขาเป็นชายคนแรกของ เธอ

แต่แล้วบนเตียงสีชมพูอ่อนที่ถูกขยำยับนั้น กลับดู สะอาดไร้ที่ติ มีเลือดเสียที่ไหน?

“อาริยา ทำไมไม่มีเลือดล่ะ”พิชัยหันหัวไปแล้วมองยัง อาริยาด้วยสีหน้าตะลึง

เขาแทบจะไม่เชื่อกับสิ่งที่ปรากฏตรงหน้า และเขาก็ไม่กล้าเชื่อได้เช่นกัน อาริยาที่ดูบริสุทธิ์ที่สุดกลับไม่ใช่ ครั้งแรก

สีหน้าของเขาทําให้ อาริยาทั้งเป็นทุกข์และผิดหวัง โดยที่รู้อยู่แก่ใจว่าเขาคงใส่ใจกับเรื่องนี้มาก แต่พอเห็น ด้วยกับตาของตัวเองแล้ว ก็ยังรู้สึกเศร้าใจอยู่ดี

“ฉันก็ไม่รู้!” และแล้วเธอก็ไม่สามารถพูดความจริง เธอโกหกเขา เธอคิดว่า ถึงแม้เขาจะฟังหูไว้หูเชื่อครึ่ง ไม่เชื่อครึ่ง แต่ก็ยังดีกว่ารู้ว่าเธอไม่ใช่ครั้งแรก

“ไม่รู้?ไม่รู้ได้อย่างไรกัน? เขาพึมพำกับคำพูดของ เธอ คิ้วก็ขมวดแน่นขึ้นทีละนิด

“บางทีฉันอาจจะซนเกินไปตอนยังเด็ก เลยบังเอิญทำ เยื่อมันขาด” เธอพูดเสียงกระซิบ

“อาริยา! “พิชัยตะโกนคำเหล่านี้ออกมาโดยที่กัดฟัน

แน่น และกำหมัดแน่นโดยไม่รู้ตัว

“เธอเคยบอกว่าตอนเธอยังเด็ก เธอเป็นเด็กที่ซื่อๆขึ้ อาย แถมยังชอบสงบเสงี่ยม ซึ่งไม่ใช่เด็กซนเลย” เขา หวังว่าเธอจะให้เหตุผลที่ทำให้เขาเชื่อได้มากกว่านี้ โน้ม น้าวเขาเพื่อให้เขาสามารถหลอกตัวตัวเองให้ฝันตามได้ แต่นี่เหตุผลฟังไม่ขึ้นเลยสักนิด

“อาจจะเพราะว่า… “อาริยาไม่สามารถคิดเหตุผลอื่น ได้อีกแล้ว เดิมทีเธอก็ไม่เก่งเรื่องโกหกอยู่แล้ว ยิ่งต้อง มาโกหกคนที่เธอรักด้วย
“พอได้แล้ว!”เขาครามอีกครั้ง

“ใคร นคือใคร”เขาไม่ต้องการที่จะฟังอีกต่อไป แวว ตาของเธอกระพริบไหวสั่นแบบนั้น เห็นได้ชัดว่าเธอ กำลังโกหก

“ใครที่ไหนกัน ไม่มีใครเลย!”เธอทำได้เพียงแกล้งทำ เป็นไม่เข้าใจ

ท่าทีของเธอนั้น กลับแทงใจดำให้พิชัยเจ็บลึกยิ่งขึ้น ราวกับเธอแทงใจเขาด้วยมีด ทำให้เขาแทบจะหายใจ ไม่ออก

“อาริยาทําไมเธอถึงโกหกฉัน”

“ฉันไม่ใช่ … ”

“เธอไม่ใช่? ไม่ใช่ก็บอกไม่ใช่สิ? แล้วทำไมเธอต้อง ทำให้ฉันเข้าใจว่าเธอยังใช่สาวบริสุทธิ์ ? อาริยา ฉันผิด หวังมาก!”

พิชัยส่ายหัว อาริยาซึ่งกำลังอยู่ในสายตาของเขา ตอนนี้ ทำให้เขารู้สึกแย่มาก

เมื่อกี้นี้อาริยาแค่อยากจะอธิบายอะไรบางอย่าง เธอรู้ เขาไม่สามารถยอมรับความจริงนี้ได้ ซึ่งเธอก็เข้าใจ

แต่ที่เขาบอกว่าเขาผิดหวัง ซึ่งเธอก็ผิดหวังมากๆเช่นกัน
ผิดหวังที่เขาสนใจเรื่องความบริสุทธิ์ของเธอ มากกว่า ตัวเธอเองเสียอีก

“ผิดหวังจริงๆงั้นเหรอ ! แต่ฉันผิดหวังด้วยเช่นกัน! ที่แท้คุณก็ไม่ได้รักฉัน แต่คุณสนใจเยื่อบางๆแค่นั้นเอง! พิชัย ในเมื่อเราต่างก็ผิดหวังในตัวทั้งสองฝ่ายแบบนี้ ก็ ไม่จําเป็นต้องฝืนมาอยู่ด้วยกันหรอก หย่ากันเถอะ!”อาริ ยา รู้สึกใจเธอกำลังเย็นชา ดูเหมือนว่าความรักที่ลึกซึ้ง นั้นได้สลายไปในชั่วพริบตา และไม่พบเจอได้อีกเลย

“อะไรนะ?” พิชัยขมวดคิ้วมากขึ้นกว่าเดิม ไม่ใช่เพราะ ว่าเขาฟังไม่ชัด แต่แค่เขาคาดไม่ถึง

“หย่ากันเถอะ!”อาริยา พูดอย่างสงบแบบประหลาด

เธอควรจะคิดได้แต่แรก ว่าครั้งแรกหมดแล้ว พวก เขาก็จะไม่มีผาสุกอีกเลย แทนที่จะโกหก และใช้ชีวิตที่ หลอกลวงตัวเองนั้น ก็ให้มันขาดกันแบบถึงอกถึงใจเลย ดีกว่า เธอก็ไม่ใช่เป็นคนที่ผัดวันประกันพรุ่ง

อาริยาเป็นคนที่ยิ่งทะนง ถือในเกียรของตนเสมอ เขา รู้ดีกับนิสัยของเธอ อะไรที่เธอตัดสินแล้ว แทบจะไม่ เคยหวนคืนได้อีก

เขารู้สึกว่าเธอกำลังบังคับให้เขาเลือก เขารู้สึกเจ็บ ปวดใจมาก

เขาทิ้งตัวนั่งลงเตียง และถามเธอด้วยเสียงแหบ แห้ง”อาริยา ทำไมเธอถึงทำเช่นนี้กับฉัน? เธอรู้ทั้งรู้ว่าฉันรักเธอ เลยมารังแกฉันแบบนี้ เธอไม่ใช่ครั้งแรก และ ยังห้ามฉันถามเธอ พอฉันถาม เธอก็จะหย่าอีก เธอจะ มากเกินไปแล้วนะ ทำไมถึงยิ่งผย่องเช่นนี้ เพราะอะไร ทำไมฉันต้องตามใจเธอทุกอย่าง? จะหย่าก็หย่าสิ เธอ คิดว่าฉันไม่มีเธอแล้วฉันก็จะขาดใจตายไม่มีชีวิตอยู่อี กรึไง?

ดวงตาของพิชัยแดงก่ำด้วยความเศร้า เขาตัดใจจาก เธอไม่ลง แต่เขาก็รับที่เธอไม่บริสุทธิ์ไม่ได้ นอกจากโต้ แย้งคำพูดเธอแล้ว นอกจากนี้เขาเองก็ไม่รู้ควรทำยังไง ต่อดี