บทที่ 8 หาไม่เจอ

โรงพยาบาล วินาทีทีเอเรียได้ยินคำพูดประโยคนั้น ของชายหนุ่ม ร่างทั้งร่างของเธอก็ตกตะลึงไปหมด พูด อย่างไม่อยากจะเชื่อว่า : “ ฮาวายสําคัญกับคุณมากขนาด นี้เลยหรอคะ? จนถึงขั้นทำให้คุณยอมเสียทุกอย่างและชื่อ เสียงไป?”

“ แล้วแต่ว่าคุณจะคิดยังไง ” ฟีนิกลุกขึ้นแล้วพูด : “ คุณพักรักษาตัวที่โรงพยาบาลดีๆ หายดีแล้วไปคิดเงิน เดือนที่แผนกการเงิน

เอเรียเข้าใจ ความหมายก็คือจะเลิกกับเธอ เธอรีบ ร้องอย่างโหยหวนว่า : ” ประธานฟีนิกคะ ฉันผิดไปแล้วค่ะ ฉันจะเก็บความคิดที่ไม่ควรคิดพวกนี้ เข้าไป คุณอย่าจาก ฉันไปดีไหมคะ?

“ เอเรีย เราขาดกันแบบนี้แหละ ” ฟีนิกเดินออกไป ข้างนอก แผ่นหลังหนักแน่นและเด็ดขาด

หลังจากที่ฟีนิกออกมาจากโรงพยาบาลแล้ว ก็ขับรถ มาจอดยังใต้คอนโด เขานั่งอยู่บนรถอย่างเงียบๆแล้วจุด บุหรี่ขึ้นมาม้วนหนึ่ง นึกหาคำพูดว่าเดี๋ยวจะพูดยังไงกับ ฮาวาย

ตามนิสัยของเธอแล้ว คำพูดดีๆสามารถโอ๋เธอได้ผล ตัวเองก็ตัดสินใจจะตัดขาดกับด้านนอกให้สะอาด อาจจะจัดการไม่ยากขนาดนั้น

ฟีนิกดับบุหรี่แล้วลงไปจากรถ มองไปข้างบนอย่าง เคยชินแล้วรู้สึกถึงความผิดปกติทันที

ท้องฟ้าช้างนอกมืดแล้ว ทำไมในบ้านถึงยังไม่เปิด

ไฟ?

ความรู้สึกไม่ดีวนไปมาอยู่ในใจ ฟีนิกพุ่งขึ้นไปด้าน บนจากสามก้าวเปลี่ยนเป็นสองก้าว ล้วงกุญแจออกมาเปิด ประตู

ในห้องเงียบสงบ ไม่มีสิ่งมีชีวิตอยู่เลย

“ ฮาวาย? ” ฟีนิกลองเรียก ไม่มีคนตอบ เขากดเปิด ไฟ ของในห้องถูกจัดเก็บไว้อย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย

มองห้องที่ว่างเปล่า ฟีนิกรู้สึกว่ามีก้อนหินก้อนใหญ่ ทับหัวใจไว้จนเกือบจะหายใจไม่ออก

ฟีนิกล้วงมือถือออกมาโทรไปหาฮาวาย เธอกลับปิด เครื่องไว้

“ ให้ตายเถอะ! ” ฟีนิกโทรไปหาผู้ช่วย : “ตามหา เดี๋ยวนี้ ฮาวายหายตัวไปแล้ว! ”
อีกข้างหนึ่ง ฮาวายเดินอยู่บนท้องถนนที่มีหิมะและ ลมพัดผ่าน เธอมองทิวทัศน์ที่คุ้นเคยและรู้สึกไม่คุ้นเคยใน เวลาเดียวกัน เวลานั้นเธอไม่รู้ว่าตัวเองควรจะไปที่ไหน

ความรู้สึกไร้ที่พึ่งพุ่งขึ้นมาในหัวใจของเธอ ฮาวาย เดินโค้งไปตรงมุมถนน จู่ๆตรงปลายจมูกก็รู้สึกถึงความอุ่น

เธอยกมือเช็ดอย่างอัตโนมัติ มือเต็มไปด้วยเลือด เธอกังวลเล็กน้อย แต่เธอมีสติ เธอเงยหน้าขึ้นน้อยๆ เอา ทิชชู่ออกมาจากกระเป๋าอุดจมูกไว้ ยืนอยู่ที่นั้นอย่างเงียบๆ

หวังว่าจะเป็นอาการกำเริบอย่างเช่นทุกครั้งของ โรคที่เป็น แต่ฮาวายนึกไม่ถึงว่าหลังจากที่เลือดไหลแล้ว สมองของเธอก็เวียนไปหมด เมื่อเธอรู้สึกได้ว่าเรื่องไม่ ปกติเธอก็ล้มลงหมอบอยู่บนพื้นแล้ว

คนที่เดินอยู่บนท้องถนนเยอะมาก เธอยกมือขึ้นอย่าง ยากลำบาก สุดท้ายก็หมดสติเข้าไปอยู่ในความมืด……

ฟีนิกนั่งอยู่ในห้องทำงาน ที่เขี่ยบุหรี่ตรงหน้าเต็มไป ด้วยก้นบุหรี่

เขาเคยนึกว่าฮาวายจะทะเลาะกับเขา แต่ไม่เคยนึก มาก่อนว่าวันหนึ่งที่เขากลับบ้านแล้วจะไม่เห็นเธอ
ในที่สุดวินาทีนี้เขาก็เข้าใจเสียที อะไรคือสิ่งที่ขาดไม่

ได้

ดีเดย์เดินเข้ามามองจากสีหน้าของเขาแล้วฟีนิกก็ ถามว่า : “ ยังหาไม่เจออีกหรอ? ”

* ประธานฟีนิกครับ ผมตรวจดูกล้องวงจรปิดของ ถนนทุกกล้องแล้ว ไม่เห็นร่างของคุณผู้หญิงครับ ” ดีเดย์ พูดอย่างลำบากใจ เตรียมพร้อมที่จะรับโทสะของฟีนิก

นึกไม่ถึงว่าชายหนุ่มแค่โบกมือเบาๆเท่านั้น พูดว่า : “ ตามหาต่อ

ฟีนิกยื่นมือออกไปหยิบบุหรี่ ซองบุหรี่ว่างเปล่า เขา โยนซองบุหรี่ทิ้งไปข้างๆอย่างรำคาญ จู่ๆก็มีความคิดหนึ่ง ผุดขึ้นมา ผู้ชายคนนั้น ไอ้คนที่ส่งฮาวายกลับมาในคืนนั้น!

“ ดีเดย์ ไปตรวจกล้องวงจรใต้ตึกบ้านผมของวันที่ 27 ตอนกลางคืน!

ในโรงพยาบาล เจอาร์มองชายหนุ่มที่มีไฟอารมณ์ ใน ใจของเขาเองก็เต็มไปด้วยโทสะ

ฮาวายเป็นภรรยาของคุณ คุณเฝ้าเธอไว้ไม่อยู่มา หาผมมีประโยชน์อะไร? ” ในใจของเจอาร์เองก็กำลังสงสัย ผู้หญิงคนนั้นทำไมถึงไม่มาตรวจอาการที่โรง พยาบาลอีก หรือว่าจะเผชิญหน้ากับความตายคนเดียว

พูดไม่ออกว่าเป็นเหตุผลอะไร เมื่อนึกไปถึงว่าฮาวาย จะหายไปจากโลกนี้ ในใจของเจอาร์ก็รู้สึกไม่ดีเลย

เขาไม่อยากหาคำตอบของเหตุผลที่ลึกมากกว่านี้

ฟีนิกมองสีหน้าของเขา ไม่พูดอะไรมาก ความสงสัย ในใจยังไม่หายไป ชี้เขาพร้อมพูดว่า : “ ทางที่ดีที่สุดคุณ อย่าโกหกผม”

สถานการณ์ตอนนี้อยู่นอกการสันนิษฐานของเขา ผู้ชายคนนี้เป็นหมอจริงๆ และหลายปีมานี้คนที่ฮาวายรู้จัก ก็มีไม่กี่คน เธอจะไปที่ไหนกันนะ?

ฟีนิกมองหิมะที่ตกลงมานอกโรงพยาบาล จู่ๆก็นึกถึง เรื่องที่สำคัญมากที่สุดที่เขาไม่ได้ให้ความสนใจ

เขาเดินเข้าไปในโรงพยาบาลอีกครั้งแล้วถามว่า : “ คุณบอกว่าความสัมพันธ์ระหว่างคุณและฮาวายคือหมอกับ คนไข้ งั้นคุณบอกผม เธอเป็นโรคอะไร? “