บทที่ 15 เขาไปแล้ว

เอเรียถูกฟีนิกกักขังไว้ในบ้านหลังหนึ่งที่อยู่ในโซน ใต้ เวลาผ่านไปทีละวันๆ เธอก็เลิกกังวลอย่างตอนแรกๆ แล้ว

นึกไปถึงงานวันแต่งวันนั้นที่เจอาร์ถือกล่องกระดูกขึ้ เถ้าของฮาวายมา เอเรียก็รู้สึกโชคดีมาก

ตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ผู้หญิงคนนั้นยังจับหัวใจของฟี นิกไม่ได้ หลังจากที่ตายแล้วแค่กระดูกขี้เถ้ากองหนึ่งจะ สามารถทําให้คนๆหนึ่งกลับตัวกลับใจได้หรอ?

จะเป็นไปได้ได้ยังไงกัน!

ผ่านไปเกือบสองเดือนแล้ว ฟีนิกไม่ได้มาหาเธอ เอ เรียคาดเดาว่าผู้ชายคนนั้นอาจจะกำลังจัดการเรื่องที่เกิด ขึ้นอย่างกระทันหันในงานแต่งอยู่ก็ได้

หากเอเรียรู้ตั้งแต่ต้นว่าความรักระหว่างฮาวายและ นิกพยุงกันและกันให้ผ่านมาด้วยกันยังไง เธอจะไม่มีความ คิดแบบง่ายๆแบบนี้แน่

ผ่านไปอีกหนึ่งอาทิตย์ ในที่สุดเอเรียก็รอจนฟีนิกมา

หาเธอเสียที

ชายหนุ่มผอมไปไม่น้อย เอเรียเข้าไปใกล้เขาเพื่อจะรับเสื้อสูทตัวนอกของเขามาไว้ในมือ แต่ชายหนุ่มกลับ เลี่ยงเธอ

มองผู้ชายที่นั่งอยู่บนโซฟาด้วยสีหน้าราบเรียบ เอ เรียก็พูดขึ้นมาว่า : “ ฟีนิกคะ คุณยังโกรธฉันอยู่หรอคะ?

ฟีนิกมองเธอ พูดออกมาทีละคำๆว่า : “ หากไม่ใช่ เพราะผมไม่มีสิทธิ์ที่จะทำ คุณรู้ไหมว่าผมอยากจะให้คุณ หายไปจากโลกใบนี้มากแค่ไหน?

ทุกอย่างไม่เกี่ยวกับเอเรีย เป็นผลของฟีนิกที่ทำเอง แล้วได้รับเองทั้งนั้น

เอเรียพูดออกมาอย่างหวั่นๆ : * ฟีนิก ฉันก็แค่ขัง ฮาวายไว้ไม่กี่วันก็เท่านั้นเอง ฉันไม่ได้ทำอะไรกับเธอ

งั้นคุณบอกผม รูปถ่ายนี้มาจากไหน? ” ฟีนิกแตะ หน้าจอมือถือเปิดออก รูปถ่ายภาพนั้นปรากฏอยู่บนหน้าจอ มือถือของเขา

เอเรียเบิกตากว้าง ในที่สุดบนใบหน้าของเธอก็มี ความหวาดกลัวผุดขึ้นมา เสียงที่พูดออกมาก็ติดๆขัดๆเล็ก น้อย : “ นี่…… ฉันไม่รู้ค่ะ

( ผบให้โอกาสดดเลือครั้งสุดท้าย ) ใบลาตาของพีบิกเต็มไปด้วยความเยือกเย็น หลังจากที่หัวใจเจ็บจนด้าน ชาไปแล้วนั้น แม้แต่เกลียดก็เกลียดไม่ลง

* ใช่ เป็นฉันที่เป็นคนตัดต่อภาพเอง หากไม่ทำ แบบนี้ คุณจะทอดทิ้งฮาวายไปอย่างเด็ดขาดได้ยังไงกัน ระหว่างพวกคุณสองคนไม่มีความรักหลงเหลืออยู่ตั้งนาน แล้ว เธอมีสิทธิ์อะไรยังจะเก็บฐานะนั้นไว้ ฟีนิก คุณเคย นึกถึงฉันบ้างไหม! หลายปีมานี้ที่ฉันอยู่กับคุณมา ลูกของ ฉันที่เสียไป คุณเคยนึกถึงบ้างไหมคะ เอเรียพูดออกมา จนจะเป็นการตะคอก

พินิกหรี่ตา ผ่านไปชั่วขณะก็พูดว่า “ความสัมพันธ์ ระหว่างผมกับฮาวายไม่ใช่คุณที่สามารถเข้ามาแทรกได้ สำหรับคุณผมไม่มีความรู้สึกใดๆด้วยซ้ำ คุณเป็นใคร? สามารถเทียบกับเธอได้หรอ? สำหรับเด็กคนนั้น แม้จะไม่มี อุบัติเหตุในครั้งนั้น ผมก็จะไม่ให้เข้ามาอยู่บนโลกใบนี้อยู่ แล้ว “

* คุณพูดว่าอะไรนะ? สีหน้าของเอเชียขาวซีดทันที

“ผมพูดว่า ฟีนิกลุกขึ้นยืน ดวงตาเย็นชาหลุบลง : * ผมไม่ได้คิดจะแต่งงานกับคุณด้วยซ้ำ และไม่เคยรักคุณ มาก่อน

ชายหนุ่มพูดประโยคพวกนี้จบก็ไม่สนใจเอเชียอีกต่อไป เขาเดินออกไปนอกประตูทันที พูดกับดีเดย์ที่รอ อยู่หน้าประตูว่า : “ บริษัทของครอบครัวเอเรีย ไม่มีความ จําเป็นที่จะต้องอยู่ต่อไปอีกแล้ว ”

ใจของดีเดย์กระตุก แล้วพยักหน้ารับคำ มองแผ่น หลังที่ผอมบางของชายหนุ่มเขาก็แอบถอนหายใจออกมา

ฟีนิกเข้าไปนั่งในรถ โทรไปหาเจอาร์ แต่ไม่มีคนรับ

สาย

เขาอึ้ง ตามด้วยก็มีความรู้สึกไม่ดีเกิดขึ้นมาในใจ แม้แต่มือที่จับพวงมาลัยไว้ก็สั่นขึ้นมาน้อยๆ

“ ไม่ ไม่แน่ ” ฟีนิกพูดพึมพำปลอบใจตัวเอง เหยียบ คันเร่งแรงสุดแล้วขับไปยังคฤหาสน์ที่อยู่ในโซนทิศตะวัน ตก

มองเห็นคนรับใช้ในคฤหาสน์ยังอยู่ตามปกติ ใจของ เขาก็เบาลงน้อยๆ เขาเดินเข้าไปถามว่า : ” รบกวนบอก กับเจอาร์หน่อยว่าฟีนิกมาหาครับ

คนรับใช้มองเขาอย่างสงสัยแล้วพูดว่า : “ คุณครับ คุณชายน้อยของเราไปที่อื่นตั้งแต่เมื่อสองวันก่อนแล้ว ครับ ตอนนี้ไม่อยู่ที่นี่ »
วินาทีนี้ฟีนิกรู้สึกแต่ว่าภาพตรงหน้ามืดมัวไปหมด มองหน้าต่างบนชั้นสองที่ปิดสนิทและมืดสลัวนั้น เขาก็ ถามเสียงเข้มว่า : ” เขาไปที่ไหนแล้ว?

* ไม่รู้ครับ ผมก็แค่คนที่มาดูแลรักษาความสะอาด ของที่นี่เองครับ ” เขาทําให้คนรับใช้ตกใจ คนรับใช้พูด ผ่านรั้วออกมา

พริบเสียงหนึ่ง กุญแจรถของฟีนิกตกลงไปบนพื้น ร่างสูงใหญ่คล้ายกับลูกโป่งที่ถูกสูบลมออกไป เขาค่อยๆ นั่งลงไปบนพื้น

* เจอาร์ คุณคืนฮาวายให้ผม อย่าพาเธอไปนะ…… ” ชายหนุ่มเองก็ไม่สนใจว่าจะมีคนนอกอยู่ด้วยหรือไม่ มือ สองข้างดันพื้นไว้แล้วพูดออกมา

“ คุณครับ คุณอย่าเป็นแบบนี้เลยครับ นี่เป็นคุณชาย น้อยของเราทิ้งไว้ให้คุณครับ ” คนรับใช้ยื่นจดหมายฉบับ 33 หนึ่งมาให้เขา

ฟีนิกรับมาอย่างรวดเร็ว มองตัวหนังสือสวยบนนั้น ดวงตาของเขาเบิกกว้างทันที

* ฟีนิกคะ เป็นฉันที่ให้เจอาร์พาฉันไปเอง อย่าคิดถึง

ฉันนะคะ

ฮาวาย