บทที่3 มีนี้
นี่ยเฮงซวยเป็นอะไร
ฉันรีบปาดนํ้าตา
“ป่าวไม่มีอะไร”
เขาทำท่าทางไม่เชื่อ
หรอ”
คงไม่เชื่อสินะ
แล้วคุณน้าละ”
เค้าทำหน้าเศร้าพึ่งเคยเห็นเลยนะเนี่ย
“ไปทำงานอะ
“อ๋อ”
โครกคราก
ไอ้ท้องเจ้ากรรมร้องทำไมเนี่ยเขายิ้ม
“อ่อที่ร้องไห้เพราะหิว”
ฉันทำหน้าบึ้งแล้วไม่ตอบ
“เจอกันหน้าบ้านเธอนะ
“ห้ะว่าไงนะ”
“รีบตามลงมาละ
ตอนนี้เขาวิ่งไปลงไปถึงชั้นล่างแล้วล่ะ
“นี้ยัยเฮงซวยเร็วๆสิ
เห้อช่างเถอะลงไปหน่อยดีกว่า
ฉันลงมาถึงหน้าบ้าน
“มีอะไร”
“ไปหาไรกินกัน”
เขาพาฉันขึ้นรถสปอร์ตหรู
“จะพาฉันไปไหน”
เขาทําท่าทางกวนๆ
“เดี๋ยวก็รู้”
รถมาจอดอยู่ตรงร้านอาหารร้านหนึ่งซึ่งฉันไม่เคยมาเขาลากฉัน ลงจากรถ
“นี่จะพาฉันไปไหน”
“หาไรกิน”
ทันทีที่เดินเข้ามาในร้านทุกคนต่างมองมาทางเดียวกันหมด
“ป้าครับเส้นเล็กน้าตกสองครับใส่ผักหนึ่งไม่ใส่ผักหนึ่งนะครับ”
ป้าคนขายหันมายิ้ม
“ได้จ๊ะพ่อหนุ่ม”
เขาลากฉันไปนั่งที่โต๊ะหนึ่งในมุมร้าน
“ฉันลืมเอากระเป๋าเงินมา”
เขาทําท่าทางสบายไป
“รู้แล้ว เดี๋ยวฉันเลี้ยงเอง”
“นายชอบมาร้านนี้หรอ
“อืมสงบ อร่อยด้วย”
“อ๋อ ฝีมือคุณน้าก็อร่อยน่ะ”
“ใช่แต่ท่านไม่ว่างทำหรอก”
“หิ้ม”
“อืมตามนั้นแหละแม่ฉันมีธุระกิจที่ต้องดูแลเลยไม่ว่างสักเท่าไห ร่นานๆ ถึงจะเจอนะ”
“นายคงเหงาแย่เลยเนาะ
“พูดอย่างกับว่าเธอไม่เหงา”
“เห้อ”เราสองคนถอนหายใจพร้อมกัน
พนักงานเสริฟเดินมาพอดี
“เชิญทานให้อร่อยนะครับ”
“กินสิ”
เขายกจานที่ไม่มีผักมาให้ฉัน
“ขอบใจ”
ฉันตักเข้าปากทันที
“อร่อยอ่ะ”
เวลาผ่านไปประมาณ3ชั่วโมงได้
“อิ่มละ”
“ใช่เธอควรอิ่ม”
เขาหันไปมองชามที่วางอยู่เป็นกอง
“อ้ยหๆๆก็มันอร่อย
หลังจากเขากินชามแรกหมดก็นั่งรอฉันกินชามที่2-3-4-5
“ป้าครับคิดเงินครับ”
“ทั้งหมด300พอดีจะ
“นี่ครับ”
“เขาวางเงินแล้วพาฉันออกจากร้านทันที”
ตลอดทางเดินมาโรงรถไม่มีเสียงใดเลย
“เมี้ยว”
เอ๊ะมีแล้ว
“เดี๋ยวก่อน”
เขามองหน้าฉัน
“ได้ยินมั้ย”
“บึ้ม”
“เมี้ยว”
“นั่นไง”
ฉันวิ่งไปหาต้นตอเสียงแล้วก็เจอกับกล่องใบหนึ่งฉันเปิดดูแล้ว เห็นว่าเป็นลูกแมวก็เอามาอุ้ม
“เธอชอบหรอ”
“อึมแต่เลี้ยงไม่ได้หรอกแม่ไม่อนุญาติ”
ฉันวางมันลงแล้วจู่ๆน้ำตาก็ไหล
“เห้ยยัยเฮงซวยร้องไห้ทำไม”
“ฉันอีก..อีกอยากเลี้ยงมันอ่ะมันน่าสงสารฮึกๆ”
เขาทําท่าทางตกใจ
งั้นเอางี้มั้ย” ”
“เธอเอามันไว้บ้านฉันแล้วเธอก็คอยไปเลี้ยงมันที่บ้านฉันโอเค
มั้ย”
ฉันยิ้มกว้าง
“ขอบใจน่ะ ฮือ………
“แต่เธอต้องเงียบก่อน”
ฉันรับปาดน้ำตาอย่างรวดเร็ว
“เราไปกัน
เขาทำท่าทางสงสัย
“ไปไหน”
ฉันอมยิ้ม
“ร้านสัตว์เลี้ยง”
เขาพาฉันมายังร้านสัตว์เลี้ยงตอนนี้ฉันวิ่งไปซื้อของสำหรับแมว ตัวใหม่หลายอย่างมากๆหันไปอีกทีตอนนี้ก็เต็มตระกร้าแล้วล่ะ
“นี่เธอซื้ออะไรเยอะแยะ
“เอาเงินนายออกก่อนนะถึงบ้านเดี๋ยวคืนให้
แล้วทําไมเลือกแต่สีชมพู”
“ก็น้องเป็นผู้หญิงก็ต้องสีชมพูสี
เขาทำท่าทางเบื่อหน่าย
กลับยัง” ”
“กลับก็ได้”
ฉันพาเขาเดินไปจ่ายตังที่เค้าเตอร์
“เท่าไหร่ครับ”
“27000บาทครับ
เขาหยิบบัตรเครดิตยื่นให้พนักงานนี่ครับ
เมื่อรูดเสร็จเราก็เดินออกจากร้านทันที
“กลับบ้านกัน”
“อืม”
ตลอดทางฉันเอาแต่อุ้มเจ้าแมวน้อย
“ถึงแล้ว”
ฉันมัวแต่เล่นแมวเพลินไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้างเท่าไหร่
“อ่าโอเค”
“ฉันและเขาเดินเข้าบ้านของเขามาพร้อมกัน
เขาเดินไปเปิดห้องหนึ่งแล้วเอาของทั้งหมดไปวางจัดสถานที่
อย่างเรียบร้อย
“นายเก่งจัง”
งั้นเรามาตั้งชื่อแมวกัน
“งั้นชื่อยัยเฮงซวยไปเลยละกัน”
“บ้านนายสอนตั้งชื่อแมวแบบนี้หรอ”
ฉันหันไปมองแล้วทำท่าทาง ๆ ใส่
“งั้นชื่อมีแล้วกันนายว่าไง”
“แล้วแต่เธอ”
“เห้อเป็นเด็กดีน่ะ”
“เธอควรกลับบ้านได้แล้วน่ะ”
“ได้พรุ่งนี้ฉันจะมาใหม่นะ
“อืม”
เขาเดินมาส่งฉันที่หน้าประตู
“ขอบใจสําหรับทุกอย่างน่ะ”
“อืม”
ขณะที่เขากำลังจะเดินไปฉันก็ดึงแขนเขาไว้
*ขอเบอร์ติดต่อหน่อย วีแชทด้วย”
08******** ส่วนวีแชทก็ใส่เบอร์ฉันไปนั่นแหละ
“โอเคร”
เขาเดินเข้าบ้านไปแล้วฉันถึงเดินเข้าบ้าน
ฉันเดินขึ้นห้องอย่างสบายใจแล้วทำธุระส่วนเดี๋ยวทักไปหานายเฮงซวยดีกว่า
ฉันเมมเบอร์ของนายเซโร่ไว้ว่า
ไอ้เฮงซวย
ส่วนในวีแชทก็เหมือนกัน
“นี่นายมีมี้เป็นไงบ้าง”
“สบายดี”
“เอามันมาหาฉันที่ระเบียงหน่อยสิ”
อืม”
ฉันรีบวิ่งออกไปดูในทันที
“เมี้ยว”
“นายเอาอะไรให้มันกินรึยัง”
“กินแล้ว”
“อ๋อ”
“นี่อีกนานมั้ยเนี่ยฉันง่วง
แปปนึง”
ฉันเล่นกับมีมี่ไปประมาณ3ชั่วโมงได้
“นี่ฉันจะเข้านอนจริงๆแล้วนะ”
“อ่ะเอาไปดูแลดีๆนะ”
“อืม”
เขาอุ้มแมวเข้าห้องไปฉันจึงเดินเข้าห้องเช่นกันและเพื่อให้แน่ใจ ว่าเขาจะไม่ทำร้ายมีมี่ฉันจึงเสกลูกแก้ววิเศษไว้คอยดูอยู่ในห้อง
เช้าวันต่อมาที่โรงเรียน
“เซโร่”
ฉันตะโกนเรียกมาแต่ไกล
อะไรของเธอ” ”
“เอ่อเป็นไงบ้าง”
“ฉันกินมันไปล่ะ”
ฉันหันไปเซโร่อย่างแรง
“ไอ้บ้า”
“โอ้ยนี้เจ็บน่ะ”
“นายแกล้งฉันทำไมละ”
“หึๆๆๆๆ”
นี่เขาหัวเราะหรอ
ขำอะไร”
“ป๊าว”
หีป่าวก็บ้าล่ะ
“ชิเชอะ”
เมื่อเราสองคนเดินเข้าห้องมาก็มีแต่คนจับจ้องเป็นตาเดียว
“เหมาะสมกันดีเนาะว่ามั้ย
“ฮือเจ้าชายของฉัน”
“เทพธิดาของผม
ฉันเบะปากมองบน
“รําคาญหรอ”
“อืม”
อยู่ๆเขาก็เขาเอามือมาโอบคอฉันแล้วเดินมาที่โต๊ะ
“กรี๊ด”
“อ๊าก”
“อือๆๆๆนางฟ้าของฉัน”
“ฮือๆๆๆๆเจ้าชายของฉัน”
“ไม่จริง”
เมื่อเดินมาถึงโต๊ะ
“เป็นบ้านรึไง”
“เกี่ยวอะไรกับเธอ”
“นาย”
เขาทําหน้ากวนตีน
“ๆเดี๋ยวฉันกินแมวเธอนะ”
“นายไม่กล้าหรอก”
“ลองดูมั้ยล่ะ”
“มายขอร้องล่ะ”
“ดีมากงั้นเธอต้องมาเป็นเบะให้ฉัน
“ไม่เอา”
“งั้นแมวเธอก็….”
แล้วเขาก็เหลือบมามองฉัน
“ตกลงๆ”
ฉันทําหน้ามุ้ย
“มีอีกอย่างนึง”
“อะไร”
“ไปเปลี่ยนชื่อในวีแชทกับเบอร์โทรว่าเจ้านาย”
“มันจะมากเกินไปแล้วน่ะ”
งั้นแล้วแต่เธอ” ”
ฮือๆๆชีวิตฉันทำไมต้องเจอนายด้วยเนี่ย
“ก็ได้ยะ””ดีมาก”
T_Tโถวไอ้เฮงซวยเอ้ย
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ