ตอนที่5 สติแตก 2

วันรุ่งขึ้น

08.56 u.

ติ้ง

ทันทีที่ถึงขั้นเป้าหมาย ประตูลิฟต์ก็เปิดออก ฉันเดินโซซัด โชเซ จับกําแพง ออกมาด้วยความที่สมองยังแฮงค์กับเหล้าที่กิน ไปเมื่อคืน…

หมับ!

แต่มีมือแกร่งของใครบางคนกระชากแขนฉันแล้วพาเข้าไปใน

ทางบันไดหนีไฟทันที

โอ๊ย เบาๆ หน่อยไม่ได้หรือไง เจ็บนะ

“นี่ ฉันเจ็บ…” เมื่อเห็นใบหน้าชัดเจนของคนคนนั้น ฉันก็ได้แต่ ยืนแข็งทื่อ ไม่สามารถขยับตัวไปไหนได้

“ไปไหนมา ไม่รู้หรือไงว่าเป็นห่วงมากแค่ไหน โทรศัพท์ก็ไม่ ยอมรับสาย ทําไมทําตัวแบบนี้!! ”

ใช่ ฉันก็เป็นคนแบบนี้แหละ ทำตามใจตัวเองจนไม่เห็นคนอื่น สําคัญ ยกเว้นเขา…

“ฉันถามว่าไปไหนมา!!!”
“หนูจะไปไหน ไปทำอะไรมันก็เรื่องของหนู”

“เจียวเจียว!! ”

“ปล่อย!!” อาติดึงแขนฉันแน่นพลางโน้มใบหน้าลงมาสูดดม

บริเวณต้นคอของฉัน

“กินเหล่า? ”

“ใช่!! หนูไปกินเหล้ามา!! ” ฉันเชิดหน้าพูดขึ้นเสียงอย่าง ท้าทาย แต่สายตาของเขากลับจ้องมองมาที่ต้นคอแล้วคิ้วก็ ขมวดแน่นมากกว่าเก่า มือที่จับแขนฉันก็ออกแรงบีบจนกระดูก จะแตกอยู่แล้ว “โอ๊ย!! หนูเจ็บนะ”

“ไปกินเหล้ากับใครมา มิก? ” น้ำเสียงทุ้มบ่งบอกได้ว่าอา กําลังโกรธมาก แล้วยังไง ทําไมต้องกลัวด้วยอาเจียว ฉันต่าง หากที่สมควรโกรธ

“หนูจะไปกินเหล้ากับใคร มันก็เรื่องของหนู!! ”

“เจียวเจียว!! ”

“ทําไมต้องโกรธขนาดนั้นด้วย ก็แค่กินเหล้า…”

“หี แค่กินเหล้า? ” อาติจับคางไว้แล้วเอนไปอีกข้างเพื่อมอง คอให้ชัดเจนมากขึ้น แล้วรอยที่คอคืออะไร” เขาถามเสียงเย็น

” ” ***

รอยที่คอ จริงด้วย เมื่อเช้าตอนออกมาจากโรงแรม ฉันตื่นขึ้น มาในสภาพที่ร่างกายเปลือยเปล่า มีแค่ชุดชั้นในตัวเดียวเท่านั้นแถมข้างกายก็ยังมีผู้ชายหนึ่งคนนอนอยู่ แต่ไม่ได้ทันได้ดูหน้า ฉันก็รีบใส่เสื้อผ้าแล้วก็ออกมาก่อน ถึงได้เห็นว่า คอมีรอย รอยแดงเต็มไปหมด…

เมื่อคืนฉันเมามาก จำไม่ได้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง ไม่รู้ว่าเสีย ครั้งแรกไปหรือยัง ให้ตาย อาเจียว!!

“เจียวเจียวตอบ!! ” น้ำเสียงตะคอกของอาติทำให้ฉันตกใจ จนสะดุ้ง ไม่ใช่ว่าไม่เคยได้ยินเสียงแบบนี้ เพียงแต่มันเกิดขึ้น ทุกครั้ง เวลาที่เราเจอกันในผับ เที่ยวกลางคืน หรือแม้จะเป็น ตอนที่ฉันไปเจอเขาที่ไหนก็ตาม จนบางทีก็เริ่มชิน แต่หัวใจก็ยัง คงอ่อนไหวกับคำพูดทุกค่าของเขาอยู่ดี

“อาติปล่อยนะ หนูเจ็บ!! ” ที่เจ็บมากกว่าคือหัวใจของฉันที่ กำลังจะพังไม่เป็นชิ้นดี น้ำตาเริ่มเอ่อคลอออกมาอีกครั้งหลังจาก เพิ่งเหือดแห้งไป อย่าร้องไห้ อาเจียว “หนู…หนูเจ็บนะ…อาอย่า ท่ามาเหมือนเป็นห่วงหนู”

ฉันถามว่ารอยที่คอคืออะไร” เขาถามด้วยน้ำเสียงแสดง ความกดดัน “ตอบ! ”

“หนูไปกินเหล้ากับเพื่อนมา

! ” “ใคร

“ใครแล้วทําไม อาจะถามทำไม”

“อย่ามาทําตัวเหลวไหล! ”

“ใช่…หนูเหลวไหล…หนูไปกินเหล้ากับเพื่อนผู้ชายมา ต่อไปนี้หนูจะไปกับใครก็ได้ เพราะหนูจะเลิกชอบอาแล้ว หนูจะไม่สนใจ คนแบบอาอีกแล้ว!! ”

“มันเลิกกันง่ายนักเหรอเจียวเจียว! ”

“ง่ายสิ หนูเคยบอกแล้วว่าเมื่อไหร่ที่อามีแฟน หนูจะเลิกสนใจ อา หนูจะเลิกชอบอา!! ” ฉันจ้องมองชาติอย่างไม่ยอมแพ้ให้เขา เห็นว่าฉันจริงจังที่จะเลิกชอบเขา “แต่ครั้งนี้มันก้าวกระโดดไป

ไกล จนหนูทําอะไรไม่ได้ เพราะอากำลังจะหมั้น”

ฉันพูดด้วยน้ำเสียงตัดพ้อ อ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด มือที่จับแขน ฉันไว้เริ่มอ่อนแรงลง สีหน้าของอาติกลับมาได้ความรู้สึกอีกครั้ง

“อาไม่ต้องห่วง ครั้งนี้หนูจะเลิกยุ่งกับอาจริงๆ ไม่เข้าไปวุ่นวาย กับอาอีก” ฉันฝืนยิ้มออกมาเหมือนต้องการบอกตัวเองว่า ทํา ดีแล้ว…