รักร่านร้อน

คุณหมอสาว ฉ่ำรัก บทที่3.ตำรวจขาโหด กระโดดใส่ 1/2



คุณหมอสาว ฉ่ำรัก บทที่3.ตำรวจขาโหด กระโดดใส่ 1/2

“คนนี้น้องฟ้านะคะ” ศิลามองตามมือของนายตำรวจ หญิง เธอพูดพร้อมกับผายมือไปที่สาวตัวเล็ก ผิวขาว รูป ร่างแบบบางที่กำลังก้มลงไหว้ หญิงผู้นั้นอยู่ในชุดยาว รุ่มร่ามโทนสีฟ้าอ่อน เสื้อตัวในสีครีม ผมยาวเคลียไหล่ ความยาวถึงกลางหว่างร่องอก ดูเป็นคนตัวเล็กแต่ใจใหญ่ เนินนมดันขึ้นมาชี้หน้าคนมอง ไม่รู้เป็นเพราะโครงเสื้อใน ดันทรง หรือธรรมชาติแม่ให้มา

“นี่หมวดศิลา หัวหน้าพี่เอง” เธอหันไปพูดกับแม่สาวที่ มองเขาตาแป๋ว ท่าทางแก่แดดจนศิลาเริ่มรำคาญ แม่สาว คนนั้นขยันส่งสายตา ‘อ่อย’ แต่เพราะช่วงนี้กำลังถือศีล อด หากไม่อยากถูก ‘ตัด’ ทิ้ง เสียงแพทย์หญิงผู้นั้นยังดัง ก้องในหู เขาวนเวียนคิดเท่าไหร่ ก็คิดไม่ออก ไม่มีหรอกผู้ หญิงที่เขารู้จักแล้วสวยสะเด็ดแบบนี้

นายตำรวจอีกสามนาย ที่นั่งอยู่อีกโต๊ะตัวหนึ่งชะเง้อ มองพร้อมกับอมยิ้ม ขวัญใจสาวๆ สภอ. นี้ ต้องยกให้นาย ตำรวจหนุ่มนามศิลา ใบหน้าคม หุ่นเท่ แถมยังโสด หาก ไม่ถือสาเรื่องความเสเพลของเขาได้ละก็ ศิลาคนนี้ไม่ เคยปฏิเสธผู้หญิงทุกคนที่เข้ามาสี

ชื่อเสียงของเขากระฉ่อนพอตัว

เรื่องความอึดถึกบนเตียงก็ด้วย
ลีลารักแซ่บซ่าน ไม่เคยทำให้คู่นอนผิดหวัง มีผู้หญิงมา ตบตีแย่งนายตำรวจผู้นี้หน้าโรงพักบ่อยๆ จนเป็นเรื่องชิน ชาเสียแล้ว เพราะไม่ว่าจะมีลีลาเด็ดสะท้านทรวงปาน ไหน ก็ยังไม่มีผู้หญิงคนไหนจับศิลาได้อยู่หมัดเสียที

“โอ้ย ยัยอ้วน นึกตั้งนานว่าใคร ไปอัพเกรดเสียจําไม่ได้ เลยนะ”

จู่ๆ ศิลาก็ผุดลุกขึ้นยืนพร้อมกับตะโกนลั่น

“เป็นบ้าอะไรหมวด จู่ๆ ก็ตะโกนขึ้นมาเสียงดัง ชาวบ้าน แตกตื่นกันหมดแล้วครับ”

คนทั้งโรงพักหันมามองนายตำรวจหนุ่มเป็นตาเดียว

“ขอโทษครับ พอดีนึกเรื่องสำคัญติดพันอยู่ พอจำได้เลย ดีใจไปหน่อย”

ศิลาขอโทษคนรอบตัว เขาทรุดนั่งบ่นพึมพำคนเดียว

“ยัยอ้วนนั่น โตขึ้นมาสวยขนาดนี้เชียวเหรอวะ”

นายตำรวจหนุ่มไม่ได้ติดใจหน้าที่การงานของกัญวรา เลย เขารู้ดีว่าผู้หญิงคนนั้นหัวดี หล่อนเป็นระดับหัวกะทิของโรงเรียน มีความเป็นไปได้ที่จะสอบติดแพทย์ เนื่องจากเป็นตัวเต็ง….

ที่ติดใจเรื่องเดียวคือกัญวราสวยแบบนางงามยังอาย

หล่อนเป็นผู้หญิงร่างใหญ่ที่ไม่น่าจะสวยได้ พอโตเป็น สาวกลับสวยจนน้ำลายหยด

“ว่าแต่…หล่อนมีผัวยังวะ?”

นั่นคือเรื่องที่เขากังขา

“เห้ย!!” เป็นอีกครั้งที่ศิลาอุทานแล้วคนรอบตัวหันมามอง

นายตำรวจหนุ่มยิ้มกร่อยๆ เดินเลี่ยงลงจากโรงพัก เพื่อ ใช้เวลาส่วนตัวทบทวนบางอย่าง

“เธอไม่มีวันได้เห็นขาอ่อนของฉันหรอก”

นี่เองปริศนาที่แพทย์หญิงผู้นั้นเปรยไว้ก่อนจะเดินออก จากห้อง…หล่อนไม่ได้แค่เห็น หล่อนจับต้องส่วนสงวน ของเขาเหมือนไม่สนใจใยดีด้วย

“หมดกันกู!!”
ความอายพุ่งใส่หน้า ศักดิ์ศรีถูกฉีกกระชากเมื่อความ หลังผุดเข้ามาเป็นระลอก

ในขณะที่อีกคนกำลังกระวนกระวาย กัญวรากลับทำตัว เหมือนเดิม เธอเกือบลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่าเคยเจอกับเพื่อน เก่าสมัยเด็ก เวลาผ่านไปครบหนึ่งอาทิตย์พอดี ตรงกับ วันนัดมาฟังผลตรวจ แพทย์หญิงดูตารางนัด พร้อมกับยิ้ม กริ่ม

ป่านนี้ผู้ชายคนนั้นน่าจะนึกออก เขาถึงหายหน้าไป ไม่ มาฟังผลตรวจตั้งแต่เมื่อสามวันก่อน

“ยกเลิกนัดของคุณศิลาเลยนะคะ”

หลังดูตารางนัดคร่าวๆ กัญวราบอกพยาบาลสาวที่เป็นผู้ ช่วยของเธอ

“ค่ะคุณหมอ…แต่ว่า” พยาบาลเกือบจะลบชื่อนายตำรวจ หนุ่มออกไปแล้ว พอดีกับที่เธอเงยหน้ามอง จึงเห็นว่า คนไข้รายนั้นกำลังยืนซ้อนอยู่ด้านหลังคุณหมออยู่นั่นเอง

“ไม่มีคนไข้แล้วใช่ไหม หมอกลับก่อนนะคะ”

วันนี้กัญวราตั้งใจจะนอนให้เต็มที่ หลังจากอยู่เวรควบ มาสองคืนเต็มๆ
“คือ…” พยาบาลกำลังจะท้วง แต่ก็ไม่ทัน หลังวางแฟ้ม แพทย์หญิงก็หมุนตัว และชนเข้ากับคนที่ยืนซ้อนอยู่ด้าน หลังดังโครม!มันเป็นสัญชาตญารการป้องกันตัวที่ติดตัว มาตั้งแต่เด็ก กัญวราเลยไม่ล้ม เธอประคองตัวด้วยการ พลิกตัวกลับ สะบัดข้อมือแรงๆ เพราะถูกจับไว้

แต่…ศิลาเองก็ฝึกมาไม่น้อย กว่าจะมายืนตรงจุดนี้ได้ เขาผ่านการฝึกมาหลายแขนง รวมทั้งรูปร่างที่เป็นต่อ แม้ กัญวราจะสูง แต่ก็ยังเตี้ยกว่าศิลาอยู่ดี ชายหนุ่มจับแพทย์ หญิงหมุนเป็นวงกลม ช่วงที่หล่อนสะบัดเขาก็ผ่อนให้ แต่ แล้วก็ตวัดร่างอวบอัดนั่นเข้ามาอยู่ในวงแขนที่เดิม

หน้าผากของหญิงสาวกระแทกแผ่นอกของเขา

มือเธอดันเกือบถึงเป้า จนศิลาใจหายแว๊บ!!

“อย่าต่ำกว่านี้นะคุณหมอ มันจะเตลิด”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ