ตอนที่20 นี่แม่หนู ไม่ใช่ว่าตั้งท้องหรอกเหรอ?

ฉันตามหลังไป กลับได้เห็นผู้จัดการแจกของเหมือน เป็นบัตรช้อปปิ้งให้กับพนักงาน แล้วพูดขู่ว่า”เรื่องนี้ ท่าน ประธานบริษัทนภากรุ๊ปสั่งลงมา ถ้าหากเธอกล้าปากมาก ล่ะก็ อย่างคิดว่าจะได้อยู่ที่เมืองดรัลเลย!”

เธอพูดอยู่อีกคำ แต่ในตอนที่ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เพื่อเก็บไว้เป็นหลักฐาน ผู้จัดการก็ออกไปแล้ว

ฉันสกัดเธอไว้ ถามถึงเรื่องนี้

ผู้จัดการมองดูฉันอย่างเหยียดๆแว้บหนึ่ง’ไม่รู้ว่าคุณ พูดถึงเรื่องอะไร”

จากนั้นออกไปเลย

ฉันคิดมาตลอด ว่าเรื่องนี้เป็นแผนของจิณณา เป้า หมายก็เพื่อทำให้สถานะของฉันในใจของดนุนัยนั้นตกต่ำ

ลง

แต่ว่าฉันกลับนึกไม่ถึงว่า ดนัยจะทำเป็นมองไม่ เห็นเรื่องทั้งหมด หนำซ้ำยังช่วยหล่อนอีกด้วย!

ฉันไม่พอใจจริงๆ!

ฉันรีบรุดไปยังสำนักงานใหญ่ของบริษัทนภากรุ๊ป จำกัด ฉันต้องการไปถามดนุนัย ว่าคิดอย่างไรกันแน่!

บริษัทนภากรุ๊ปจำกัดเป็นธุรกิจขนาดใหญ่ ต้องมีบัตรถึงจะเข้าไปได้ เดิมทีฉันคิดว่าจะเข้าไปได้ยากมาก แต่ คาดไม่ถึง เพียงเดินไปถึงประตู พนักงานต้อนรับก็เดิน มาหา ตะโกนเรียกฉันอย่างกระตือรือร้นว่า”ภรรยาท่าน ประธานคะ”

ฉันถูกพาขึ้นไปชั้นบน เข้าไปในห้องทำงานของดนนัย โดยราบรื่น

ตอนที่ฉันเข้าไป หลิวข่ายที่ไปรับฉันในวันนั้นอยู่ใน

ห้องทำงานด้วย เห็นฉันเข้าไป เขาก็ถอยออกไปข้างนอก

ทันที

“มีเรื่องอะไร?”ดนุนัยไม่แม้แต่เงยหน้า

ฉันไม่คิดจะอ้อมค้อมกับเขา ถามขึ้นมาทันที“เรื่อง กล้องวงจรปิดที่ห้างสรรพสินค้า เป็นคุณที่ส่งคนไปทำใช่ ไหม?”

เดิมทีฉันคิดว่าดนุนัยจะพูดอะไรบ้าง แต่ว่าเขากลับไม่

ปิดบังเลย

“ทำไม?”

“ไม่ทำไมนี่”

ฉันเกลียดทัศนคติแบบนี้ของเขา ปล่อยให้จิณณาคิด ร้ายฉัน กลับยังแอบช่วยหล่อนด้วย!
“คุณรู้ดีว่าจิณณาใส่ร้ายงานฉัน รู้ว่าหล่อนเป็นพวกปาก หวานก้นเปรี้ยว แล้วทำไม คุณยังช่วยหล่อน?! คุณเป็น ท่านประธานผู้ยิ่งใหญ่น่าเกรงขาม จะยอมถูกผู้หญิงคน หนึ่งปั่นหัวได้จริงหรือ?”

ยิ่งพูดมากขึ้น ยิ่งตื่นเต้นมากขึ้น เสียงก็ดังมากขึ้น

แต่อย่างไรก็ตาม ดนุนัยไม่ตอบสนองใดๆ เพียงแค่ หยิบปากกาบนโต๊ะขึ้นมา ในช่วงท้ายของเอกสาร เซ็นชื่อ

ตัวเองลงไป

ปิดเอกสารลงแล้ว เขาถึงจะเงยหน้าขึ้นมา ดวงตาดำ ขลับเย็นเยียบ“ฉันเชื่อมั่นในตัวหล่อน ยังไงฉันก็สามารถ มองข้ามในสิ่งที่หล่อนทำได้”

ฉันตะลึงงัน

จ้องมองไปที่ดนุนัย รู้สึกได้ว่า นี่ไม่ใช่ผู้ชายที่ฉันรัก มาตลอด 12 ปี

ฉันรู้เพียงแค่ว่าเขาเป็นคนที่เผด็จศึกในแผนการต่างๆ ผู้ชายที่เป็นคนตัดสินใจสั่งฆ่า

ฉันกลับไม่เคยคิดมาก่อนเลย เขาอาจจะมีความรักที่ ลึกซึ้งแบบนี้นี่เอง…จึงไม่มีหลักการใดๆ

ฉันยืนอยู่ที่เดิม หัวเราะอย่างขมขื่น เอ่ยถามเขาว่า“ถ้า อย่างนั้นแล้วฉันล่ะ? คุณวางแผนว่าจะทำอย่างไร?”

ดนุนัยตอบอย่างไม่แยแส”ในเมื่อเธอรักที่จะอยู่ในกรงสีทอง ฉันก็จะให้เธออยู่จนมากพอ แต่ว่า ชั่วชีวิตของฉันจะ ไม่มีวันรักเธอ”

เขารู้วิธีทำร้ายฉันจริงๆ

มือของฉันกำค้างไว้แน่น ยืดเอวตรง ไม่ยอมให้ตัว เองเสียหน้ามากเกินไป ยิ้มจางๆ”ก็ดีค่ะ คุณดนัย ฉัน เข้าใจแล้ว ตั้งแต่วันนี้ไป ฉันก็จะไม่รักคุณอีกต่อไปแล้ว”

พูดจบแล้ว ฉันหันหลังกลับ

เพียงแค่ก้าวเข้ามาในลิฟต์ ฉันรู้สึกคลื่นไส้ พอมาถึง ชั้นหนึ่ง รีบวิ่งเข้าห้องน้ำและเจียนทันที แต่ไม่มีอะไรออก มา

ภายในห้องน้ำมีพนักงานทำความสะอาดเป็นคุณป้า คนหนึ่งอยู่ เห็นฉันเป็นเช่นนี้ พูดด้วยความกรุณาว่า “นี่ แม่หนู ไม่ใช่ว่าตั้งท้องหรอกเหรอ? ปกติแล้วถ้ากินบ๊วย นิดหน่อยก็จะช่วยบรรเทาได้นะ”

ฉันตะลึงงัน

ตั้งท้อง?

จะเป็นไปได้ยังไง!