บทที่302 จับ
กงชิงวี่จ้องมือที่กำลังถอดเสื้อผ้าของอันหลิงหยุน สงบลง ไปเยอะ
“แล้วเกี่ยวอะไรกับข้า?”
“ท่านอ๋อง แล้วแบบนี้ล่ะ?” อันหลิงหยุนก้มหน้าแล้วจูบที่ คางกงชิงวี่ เขาถูกกดลงไปนอนบนเตียง มือทั้งคู่ของเขา โอบกอดร่างกายอันหลิงหยุนอย่างเป็นธรรมชาติ
อันหลิงหยุนเป่าลมหายใจข้างหูเขา “คืนนี้จะบอกท่าน อ๋องถึงความสุขบนเตียงรูปแบบใหม่ น้ำแข็งกับไฟสวรรค์ ชั้นเก้า (เป็นวิถีร่วมเพศรูปแบบหนึ่ง) “จริงหรือ?”
“แน่นอน”
“ถ้าอย่างนั้นข้าต้องลองก่อนค่อยว่ากัน”
“แน่นอน”
คืนนี้อันหลิงหยุนเปลืองแรงเล็กน้อย ตอนเช้านางยังคง หลับอยู่
กงชิงวี่ก็เหนื่อยมากเช่นกัน ทำกิจกรรมรักอยู่ครึ่งค่อน คืน ตอนที่ทั้งสองคนตื่นก็สายมากแล้ว อันหลิงหยุนออก จากประตูไปดูป่าย ถึงได้รู้ว่านางได้กลับไปแล้ว
อันหลิงหยุนรู้สึกไม่ดีขึ้นมาในทันที เลยออกจากจวน อ๋องเสียนไปยังจวนอ๋องจวิ้นเสี้ยว
เข้าประตูไปก็เห็นป้ายสู้สู้กําลังดูต้นไม้อยู่ในลาน อันหลิงหยุนรู้สึกโล่งใจเมื่อเห็นป่ายสู้สู้ไม่เป็นอะไร
“เจ้าไม่เป็นไรใช่ไหม?
อันหลิงหยุนเป็นห่วงป่ายสู้สู้เดินเข้าไปดูนางก่อน
ป่ายสู้สู้หัวเราะแบบตามใจตัวเองมาก “ต้องขอบคุณเจ้า ไม่มีใครกล้าทําให้ข้าลำบากใจหรอก”
“เจ้ากลับมาทำไมถึงไม่บอกข้า?”
ป่ายสู้สู้ส่ายหน้า “ตอนนี้เจ้ายังไม่เป็นอะไร ข้าก็อยาก พักผ่อนสักช่วงหนึ่ง รออีกสักพักข้าก็จะไปหาเจ้าเอง”
อันหลิงหยุนมองตาป่ายสู้สู้ นางก็ไม่แน่ใจว่าที่ป่ายสู้สู้ พูดเป็นความจริงหรือไม่ แต่นางก็หาวิธีพาป่ายสู้สู้ไปจวน อ๋องเสียนไม่ได้ ก็เลยยอมแพ้ไป
ป้ายสู้สู้ส่งอันหลิงหยุนออกจากจวนอ๋องเสียนด้วยตัว เอง ก่อนจากไปป่ายสู้สู้นำตำราการแพทย์หลายเล่มมา ให้อันหลิงหยุน “ล้วนเป็นสิ่งที่ปกติข้าใช้อยู่ เจ้าเอาไป ศึกษาดีๆเถอะ”
อันหลิงหยุนถือตำราไว้ หันหลังกลับเข้าไปในรถม้า
กงชิงวี่ก็ตามขึ้นรถม้าไป
ในรถม้าอันหลิงหยุนพลิกตำราออกมาอ่าน สิ่งที่บันทึก อยู่ในนั้น ทุกอย่างล้วนเกี่ยวกับสิ่งที่อันหลิงหยุนไม่รู้เลย
อันหลิงหยุนเหมือนได้สมบัติล้ำค่า
สําหรับนางที่แพทย์แผนปัจจุบันแล้ว การแพทย์ในสมัย ก่อนมีความสำคัญต่อนางมาก
อันหลิงหยุนอ่านตลอดทาง
กลับถึงจวนก็เริ่มศึกษาเรื่องพิษในตำรา
อันหลิงหยุนอยากถอนพิษให้ป้ายสู้สู้ นางไม่สามารถจะ ยอมแพ้ได้
“ท่านอ๋อง พิษของจุนฉูฉูมาจากซีววี่ เรื่องนี้คงต้อง รบกวนท่านอ๋องแล้ว” อันหลิงหยุนพูดกับกงชิงวี่ขณะที่ กําลังง่วนอยู่กับการแก้พิษ
กงชิงวี่เหม่อลอยเล็กน้อย ยืนอยู่ตรงหน้าประตูสายตา จ้องมองไปที่อันหลิงหยุน ไม่ขยับเขยื้อน
อันหลิงหยุนหันกลับมา เขาถึงดึงสติกลับมา
“ท่านอ๋อง ท่านทำอะไรอยู่?
“ไม่มีอะไร ข้าเพียงแค่คิดถึงความสนุกเมื่อคืน” กงชิงวี่ ยิ้มมุมปาก สบายนัก!
อันหลิงหยุนหน้าแดง “หน้าไม่อาย กลางวันแสกๆพูดถึง เรื่องแบบนี้”
“กลัวอะไร ก็ไม่ได้เป็นเรื่องน่าอายอะไร”
…เรื่องแบบนี้ก็ยังจะเอาออกมาพูดได้?”
อันหลิงหยุนรีบเหลือบมองไปทางประตู พวกอาหยู่ไม่ อยู่ นางถึงวางใจลงเล็กน้อย
แต่ก็ยังหันกลับไปอย่างไม่ชอบใจ กงชิงวี่เดินไปถึงด้าน หลังอันหลิงหยุนแล้วกอดนางเอาไว้ วางคางเอาไว้บน ไหล่อันหลิงหยุน “หยุนหยุน ข้าชอบมาก”
“ชอบก็ห้ามพูด ท่านหุบปาก!”
อันหลิงหยุนดุไม่เกรงใจ สลัดเขาทิ้งไป
“ข้ากำลังยุ่งอยู่”
“ถ้างั้นข้าจะไปคุยอ๋องตวน”
อันหลิงหยุนรู้ว่ากงชิงวี่จะไปหาช่องบุกทะลวง ก็ไม่ได้ ขัดขวางอะไรเขา
กงชิงวี่หันหลังเดินจากไป
สองสามวันนี้อ๋องตวนมักจะฝันอยู่บ่อยๆ ฝันเห็นจุนฉูฉู หลายครั้ง เขาอยู่ที่ตำหนักจู๋หยุนเดิมวางแผนจะซ่อนตัว อยู่อย่างสงบ แต่เขาก็อดเป็นห่วงหยุนโล่ชวนไม่ได้
บังเอิญวันนี้แม่นมเว่ยมากับหยุนโล่ชวน เขากำลังชม ดอกไม้อยู่ในสวนอยู่พอดี เห็นหยุนโล่ชวนเดินผ่านไป เขาก็เดินตามไปด้วย
จะรู้ได้อย่างไรว่าหยุนโล่ชวนไม่ได้มาหาเขา แต่มาหา อันหลิงหยุน แต่คนเขาเห็นอันหลิงหยุนยุ่งมาก ก็หันหลัง กลับไปก่อน
อ๋องตวนออกมาจากตำหนักจู๋หยุนก็ตามออกไปจนถึง ข้างนอก เห็นหยุนโล่ชวนเพียงแต่เดินเอ้อระเหยแล้วก็ ออกไป ข้างกายมีสาวน้อยจากตระกูลหยุนคนหนึ่ง แล้วก็ แม่นมเว่ยตามอยู่
ส่วนคนอื่นๆก็คอยปกป้องอย่างลับๆ
แต่ว่าสาวน้อยจากตระกูลหยุนทุกคนก็ไม่ใช่คน ธรรมดาทั่วไป ก็ไม่ต้องเป็นห่วงอะไร
แม่นมเว่ยคอยระวังอยู่ตลอดเวลา เด็กไม่มีเรื่องอะไรอยู่ แล้ว
แต่อ๋องตวนมองหยุนโล่ชวนก็อดสงสารไม่ได้ สาวน้อย คนหนึ่ง ทำไมถึงตั้งท้องได้ยังไม่รู้เลย ตอนนี้ยังมาตั้งท้อง ลูกของคนที่ไม่ได้ชอบ แล้วยังต้องมาลำบากเช่นนี้
อ๋องต๋วนต้องทะนุถนอมสงสารเล็กน้อยอยู่แล้ว
ช่วงนี้อยู่อย่างเบื่อหน่าย อ๋องตวนก็ไม่มีเรื่องอะไรให้ทำ เห็นหยุนโล่ชวนไปทางจวนกั๋วกง เขาก็ตามออกไปด้วย
แต่หลังจากผ่านไปครึ่งทางเห็นหยุนโล่ชวนเลี้ยวไป ดู เหมือนว่าจะไปที่อื่น
อ๋องตวนชะงักไปครู่หนึ่ง เขาสังเกตไปรอบๆ ใบหน้านั้นดำใช้ได้
ถนนสายนี้เป็นทางไปจวนอ๋องชินจงชัดๆ
จวนของอ๋องชินจงอยู่ด้านข้างจวนท่านอ๋องห้า อยู่ติด กัน แล้วจวนของพวกเขาก็อยู่บนถนนสายเดียวกัน ถนน สายนั้นไม่มีคนอื่นอยู่ ส่วนใหญ่แล้วจะเป็นจวนของลูกๆ หลานๆของอ๋องห้า
ใจของอ๋องตวนเต็มไปด้วยความโกรธ ชักจะเอาใหญ่ แล้วจริงๆ
เดินตามไปจากข้างหลัง ยิ่งเดินก็ยิ่งโกรธ ที่แท้ไปทาง นั้นแล้วจริงๆ
หยุนโล่ชวนเดินไปถึงด้านหน้าจวนอ๋องชินจง เงยหน้า ขึ้นไป ก็พูดบางอย่างกับแม่นมเว่ย แม่นมเว่ยพยักหน้า แล้วไปเคาะประตู
คนรับใช้คนหนึ่งออกมาจากประตู คนรับใช้เห็นหยุนโล่ ชวนก็ยิ้มทันที ตามด้วยพูดคุยบางอย่างกับหยุนโล่ชวน แล้วก็เชิญเข้าไปข้างใน
อ๋องตวนมองไปรอบๆ เดินอ้อมไปด้านหนึ่ง แล้วกระโดด ไปบนกำแพง ข้างในไม่มีคนอยู่เลยโดดเข้าไป
หยุนโล่ชวนไปเยี่ยมอ๋องชินจง หลายวันมานี้อ๋องชินจง มักจะไออยู่บ่อยๆ ถึงแม้ร่างกายจะไม่ได้เป็นอะไร แต่ว่า อาการไอกำเริบแล้ว
นางเตรียมฝีฝาเกา(ยาแก้ไอ)เอาไว้ให้อ่องชินจง หวังว่า จะสามารถช่วยได้ ไม่ต้องทรมานขนาดนั้น
รู้ว่าหยุนโล่ชวนมา อ๋องชินจงตั้งใจคลุมเสื้อนอกที่หนา
และหนักนั่งรออยู่ในศาลา ในศาลาได้เตรียมอาหาร ว่าง(ติ่มซำ)และผลไม้เล็กน้อยเอาไว้แล้ว ล้วนแต่เป็นของ ชอบของหยุนโล่ชวนทั้งนั้น
หยุนโล่ชวนเข้าไปในศาลาแม่นมเว่ยก็รออยู่ด้านหนึ่ง
อ๋องชินจงเป็นคนมีมารยาทคนหนึ่ง ถึงแม้จะได้พบแม่ นมเว่ย เขาก็ต้องปฏิบัติด้วยมารยาทที่เหมาะสม
“แม่นมไม่จำเป็นต้องเคร่งครัด ท่านอายุมากแล้ว นั่งลง พักผ่อนก่อน”
แม่นมเว่ยกล่าวอย่างเกรงใจ ไม่กล้าลืมฐานะของตัวเอง
“ข้าน้อยยืนก็ดีอยู่แล้ว ขอบคุณอ๋องชินจงมาก”
เกรงใจแล้ว อ๋องชินจงถึงเดินไปนั่งลง หยิบเอาลิ้นจี่ไป ให้หยุนโล่ชวน “ข้าสั่งคนเตรียมไว้โดยเฉพาะ รู้ว่าเจ้า ชอบกิน”
ที่ผ่านมาหยุนโล่ชวนตะกละกิน อะไรก็ดีไปหมด ชอบ กินจุกจิกนี่แหละ
แต่เวลานี้นางกินไม่ลง ไม่ใช่ของที่ชอบกินมาก วันละ สามมื้อไม่หิวก็ดีแล้ว
“ไม่กินแล้ว ช่วงนี้ไม่ค่อยอยากอาหาร ท่านกินเถอะจริงด้วย นี่เป็นฝีฝาเกา ข้าขอมาจากคนอื่น ตอนแรกว่า จะไปหาพี่พระชายาเสียน นางต้องช่วยท่านได้แน่ แต่ ระหว่างพวกท่านต่างไม่ชอบหน้ากัน วันนี้ตอนที่ข้าไป นางก็ยุ่งมากด้วย ก็ไม่อาจช่วยท่านได้
ฝีฝาเกาอันนี้ท่านลองดูก่อน ไม่ดีขึ้นข้าจะเข้าวังไปหา หมอหลวงสู่ เขาเป็นย่วนพ่าน(ชื่อตำแหน่งที่มีสิทธิ์ตัดสิน ใจ)ของโรงหมอหลวง ฝีมือการรักษาเหนือชั้น อาการไอ ของท่านเขาต้องมีวิธีรักษาแน่ๆ”
“ตอนนี้เจ้าเป็นสองคนแล้ว ยังจะมาวิ่งเต้นเพื่อข้าอีก เกรงใจมากจริงๆ”
ทั้งสองกำลังพูดคุยตอบโต้กันอยู่ เสียงฝีเท้าอ๋องตวนดัง มาจากด้านหนึ่ง
อ๋องชินจงมองไปอย่างแปลกใจ ก็เห็นอ๋องตวนเดินมาจากด้านหนึ่งแล้ว
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
