บทที่ 2
ขณะที่เฟนด์กำลังครุ่นคิดอยู่นั้น เด็กผู้หญิงตัวน้อยๆ ที่มี ใบหน้า มอมแมม กำลัง เดิน ขึ้น ไปที่ประตู และแอบมอง เข้าไปข้างใน
หนูน้อยตัวเล็กดูค่อนข้างผอมแห้ง ดูเหมือนเธออายุจะ ราวๆ สี่หรือห้าขวบ มีผิวสีเหลืองเล็กน้อย เหมือน ร่างกายของเธอจะขาดสารอาหาร
“หนูน้อยคนนี้ดวงตาของเธอนั้นดูคล้าย เซลีน่า!”
เมื่อเห็นท่าทางน่ารักของหนูน้อยคนนี้เฟนด์ก็อดที่จะยิ้ม
ไม่ได้
สาวใช้คนหนึ่งของครอบครัวเทย์เลอร์ออกมา เธอมองไ
ปที่การ์ดที่ยืนอยู่ข้างประตู เธอดึงหนูน้อยไปอีกมุมนึง
ด้วยเหตุผลบางอย่างอาจจะเป็นเพราะหนูน้อยนั้นมี ความคล้ายคลึงกับเซลีน่าจึงทําให้เฟนด์เกิดความความ สนใจขึ้นมา เขาค่อยๆเดินเข้าไปหาพวกเธอ
จากนั้นเขาก็เห็นสาวใช้หยิบขนมปังสองชิ้นออกมาจาก กระเป๋า ของเธออย่างระมัดระวัง และส่งให้หนูน้อยคน นั้น “ไคลี วันนี้มีแค่สองชิ้นนะ!”
“ขอบคุณค่ะ พี่สาวคนสวย!”
หนูน้อยกลืนน้ำลายลงคอ เห็นได้ชัดว่าเธอหิวโหย“เร็วเข้า รีบกินซะ!”
สาวใช้ลูบหัวของหนูน้อยเบา “เฮ้อ, นายน้อยเทย์เลอร์ ช่างโหดร้ายเกินไป!
“ไม่ หนูจะกลับบ้านไปกินกับคุณแม่ คุณปู่ และ คุณย่า!”
หนูน้อยหยิบขนมปังขึ้นมาก่อนจะยิ้มอย่างมีความสุข สำหรับเธอแล้วขนมปังสองก้อนในมือของเธอนั้นคล้าย กับสมบัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก
รถสปอร์ตแล่นเข้ามาด้านข้างอย่างรวดเร็ว ตามด้วยรถ ออดี้ A6s อีกจำนวนหกคัน
“อีวาน เทย์เลอร์?”
เฟนด์ จ่าชายคนนั้นได้ทันที หลังจากห้าปีผ่านไปนาย น้อยเทย์เลอร์ ดูโตขึ้น อย่างไรก็ตามถึงจะมีการ เปลี่ยนแปลงเพียงเล็กน้อย เขายังคงขี้ขลาดอยู่เหมือน เคย
“หึๆ ชาวน่าเธอซ่อนอะไรอยู่ตรงนั้น? เอามันออกมาให้
ฉันดู!”
อีวานถามด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา
“มะ-มะ-ไม่มีอะไรค่ะ…”
สาวใช้ส่ายหัวซ้ำๆ ในขณะเดียวกัน ไคลีตัวน้อยก็ก้มหัว ลงราวกับว่าเธอทําผิดพลาด“ไคลีไหนเธอช่วยบอกฉันทีว่าพี่สาวคนสวยคนนี้เอา อะไรมาให้เธอ”
อีวานก้มลงและถามหนูน้อยตัวเล็ก ๆ
“หนูไม่ขอบอกคุณ คุณเป็นคนไม่ดี คุณเป็นคนเลว มากๆ”
ไคลี เงยหน้าขึ้นพร้อมกับเม้มริมฝีปาก
“คนเลว?”
อีวาน หัวเราะเบา ๆ “แม่ของแกทำลายชื่อเสียงตระกูล เทย์เลอร์ของเราด้วยการให้กำเนิดแก แม่ของแกคือตัว ซวย!”
ด้วยคำพูดนั้น อีวานลุกขึ้นและจ้องมองไปที่การ์ด ทั้ง
สองคน
“ชาวน่าแกมันหน้าด้าน แกกล้าเอาอาหารมาให้ลูก นอกคอกนี่ได้ยังไง? แกอยากตายนักใช่ไหม?”
อีวานยิ้ม อย่างเย็นชา จากนั้นก็ใช้หลังมือตบเข้าไปที่ ใบหน้าของชาวน่า
“อย่ามาตีพี่สาวนะ คุณใจร้าย!
เมื่อเห็นอย่างนั้นหนูน้อยตัวเล็กๆ ก็วิ่งเข้าไปจับขาของอี
วานทันทีแและกัดมันแน่น
“อ๊าก!”อีวาน กรีดร้องด้วยความเจ็บปวดและผลักไคลีลงไปที่ พื้น “แกเกิดปีหมารึไง? ไอ้หมาบ้า แกกล้ากัดฉันได้ยังไ ง”
“ฮือ..ฮื..อ… คุณเป็นคนไม่ดี คุณมันเลวมาก!”
ไคลี ถูกผลักลงไปที่พื้นและเริ่มร้องไห้
“นี่คือ ขนมปังที่พี่สาวที่น่ารักของแกเอามาให้แกกิน มา กินมัน แกและพี่สาวของแกแบ่งกันกินคนละอัน
จากนั้นเขาก็โยนขนมปัง ลงบนพื้น และบดขยี้ มันด้วย รองเท้าหนังของเขา จากนั้นอีวานก็พูดว่า “ถ้าแกไม่กิน ฉันก็จะทุบมือของมันและของแกด้วย!”
“นายน้อยฉันจะกินมันเอง อย่าทำให้เด็กตัวเล็กๆ ต้อง ลำบากได้ไหมคะ ฉันขอร้อง? ไคลียังคงเป็นลูกสาวของ คุณเซลีน่า เธอเป็นลูกพี่ลูกน้องของคุณ!”
ชาวน่า คุกเข่าลงบนพื้นและคว้าขนมปัง ขณะที่เธอเงย หน้ามองขึ้นไปที่ใบหน้าของอีวาน เทย์เลอร์ ที่สูงและยิ่ง
ใหญ่ด้วยสีหน้าน่าสมเพช
“ลูกสาว…ของเซเลน่า?”
เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้นความคิดของเฟนด์ก็รู้สึก กระปรี้กระเปร่า สรุปเซลีน่าจะมีลูกสาว ได้อย่างไร ? นอกจาก นี้เซลีน่าเธอยังเป็นลูกสาว ของนายท่าน เทย์ เลอร์ ลูกสาวของเธอจะเป็นเหมือนขอทานไปได้ อย่างไร?“เธอบอกว่าจะรอฉันไม่ใช่เหรอ? เป็นไปได้ไหมที่เธอ แต่งงานใหม่ทันทีหลังจากที่ฉันเข้าสู่สงคราม?”
ตาของเฟนด์เปลี่ยนเป็นสีแดง เขาหัวเราะอย่างขมขื่นใ นใจและรู้สึกว่าเขาช่างไร้เดียงสาจริงๆ เขาคิดได้ อย่างไรว่าเซเลน่าจะรอเขาจริงๆ
“ฮ่าๆ พ่อของแกเสียชีวิตในสนามรบไปนานแล้ว ใครจะ ไปรู้ว่ากี่ปีแล้ว แกก็เป็นแค่ลูกนอกคอกเท่านั้น!
“นอกจากนี้ ในตอนแรกเราได้จัดการ ให้เซลีน่าปลอม การแต่งงานของเธอกับเด็กส่งของที่ไร้ประโยชน์คนนั้น แต่ปรากฏว่าเธอท้องกับเด็กถังขยะคนนั้นจริงๆ เราบอก ให้เธอทำแท้งลูกของมันซะ แต่เธอก็ยืนยันที่จะเก็บมัน ไว้!”
“เธอสมควรได้รับชะตากรรมในวันนี้ทั้งหมด นี่คือชะตา กรรมของคนที่ทําให้ชื่อเสียงของตระกูลเราพังทลาย!”
อีวานหัวเราะเสียงดังลั่น
ในตอนนั้นหัวใจของเฟนด์ตกอยู่ในความสับสนวุ่นวาย หนูน้อย เนื้อตัวมอมแมม สกปรก ที่ใส่เสื้อผ้าขาดๆ เป็น ลูกสาวของเขาเองงั้นเหรอ?
เขากำหมัดแน่น ขณะที่ความโกรธเข้าครอบงำ เขา เซ เลน่าจะเจอกับอะไรบ้างในช่วงห้าปีที่ผ่านมานี้?
“เธอจะกินมันหรือไม่? ถ้าไม่กิน อย่าแม้แต่คิดที่จะออก
ไปจากตรงนี้!”อีวานคว้าขนมปังสกปรกที่เขาเหยียบขึ้นมา แล้วอุ้มไคลี ขึ้นด้วยมือเดียว จากนั้นเขาก็ยัดขนมปัง เข้าไปในปาก ของเด็กหญิง
“ชือ, ฮืออ… ผู้ใหญ่ใจร้าย หนูไม่กิน หนูไม่กิน…
เท้าของเด็กหญิงเตะลอยไปในอากาศ โดยขาข้างหนึ่งใ นนั้นเกี่ยวกับเสื้อผ้าของอีวาน
“ไอ้เด็กเวร แกกำลัง ร้องหาความ ใช่ไหม แกรู้ไหมว่า เสื้อผ้าของฉันราคาแพงขนาดนั้นไหน?”
อีวานมองไปที่มันจากนั้นก็เหวี่ยง ไคลี ออกไปอย่างแรง
“คุณมันน่ารังเกียจ ! เธอ เป็น หลานสาวของคุณนะ!”
เส้นเลือด ของ เฟนด์ ปูดออกมาจากขมับของเขา ไคลี เป็นเด็กตัวเล็ก ถ้าเธอถูกโยนลงไปแบบนั้นและกระแทก พื้น เธอจะไม่เป็นไรได้อย่างไร?
เขาก้าวเดินออกไป, จากนั้นก็กลายเป็นภาพเบลอ และ ปรากฏตัวต่อหน้า อีวาน จากนั้นเขาก็ยื่นแขนไปจับไคลี ที่เพิ่งถูกโยนออกไป
“อ๊าว!”
ไคลี ตกตะลึง เธอเบิกตาโต ของเธอ และจ้องมองไปที่ ชายที่กล้าหาญผู้นั้น
” คุณลุงคะะ…คุณเป็นใคร”ไคลีจ้องไปที่เฟนด์ด้วยความกลัวอย่างเห็นได้ชัด
“ไม่ต้องกลัว ไคลี จะไม่มีใครกล้ารังแกคุณหรือ แม่ของ คุณได้อีกในอนาคต!
หัวใจ ของ เฟนด์ สั่นสะท้าน เมื่อรับรู้ถึงความรู้สึก ของ ครอบครัว เขาที่ถูกชะล้าง นี่คือลูกสาวของเขาเอง เธอ คือลูกสาวของเขากับเซเลน่า
“มันเป็นใครวะ? ใครมันช่างกล้าที่จะมายุ่งเรื่องของตระ กูลเทย์เลอร์
อีวานโกรธมากหลังจากถูกจับได้ และเขาเกิดความ แปลกประหลาดใจอย่างมาก
ในช่วงห้าบีเฟนด์ได้ผ่านการเปลี่ยนแปลง ครั้งใหญ่ใน ชีวิต เขาเปลี่ยนจากเด็กส่งของธรรมดา มาเป็นนักรบ สูงสุดคนเดียวของดัสเซีย อีวานไม่สามารถจําเขาได้ใน ช่วงเวลาสั้นๆนั้นได้
“วันนี้ฉันขอมีส่วนร่วมในเรื่องนี้แน่นอน!”
เฟนด์ยิงเขาด้วยแววตาที่เย็นชา กลิ่นอายของเขาที่ปน เปื้อน ไปด้วยการนองเลือดนับไม่ถ้วนทำให้ อีวาน ก้าว ถอยหลังออกไปสองสามก้าวด้วยความหวาดกลัว
“ไคลี ไม่ต้องกลัว ฉันจะปกป้องหนูเอง!”
เฟนด์ มองไปที่ไคลีที่อยู่ในอ้อมแขนของเขาด้วยความ รักจากนั้นค่อยๆวางเธอลงบนพื้น“พวกแกยืนงงทำอะไรกัน ? ไปหัก แขน ขาของมันมา เดี๋ยวนี้!”
เมื่อ จ้องมองไปที่การ์ด ที่สูงและแข็งแกร่ง ทำให้ อีวาน รู้สึกมั่นใจ
“ไอ้สารเลว แกมันหน้าด้านจริงๆ แกกล้าดียังไง ที่กล้าม ายุ่งเรื่องของนายน้อยเทย์เลอร์!”
การ์ดหลายสิบคนรุมล้อมรอบเฟนด์
ป้ง, ปัง, ปัง!
น่าเสียดาย ที่ก่อน ที่อีวานจะมองเห็นได้ชัดเจน การ์ด ทั้งหมดก็นอนลงบนพื้นซะแล้ว
“อ๊ากกก, มือของฉันหัก!”
“ขาฉัน! ขาของฉัน!”
เมื่อเห็นการ์ดที่ล้มนอนอยู่บนพื้น อีวานก็รู้สึกกลัวและ ใบหน้าของเขาก็เริ่มถอดสี
“นะ-นะ-นาย นายเป็นใคร ฉันเป็นนายน้อยเทย์เลอร์ ของตระกูลเทย์เลอร์ ทุกสิ่งจะไม่จบลงด้วยดีหากนาย ทำให้ฉันไม่พอใจ!” อีวานกลืนน้ำลายอย่างยากลําบาก เสียงของเขาสั่นเทา
“ฉันเป็นใครนะเหรอ? หึๆ ฉันเป็นคนที่ไปสนามรบแทนแ ก!”การจ้องมองของเฟนด์นั้นดูดุดันน่ากลัว “อีวาน เทย์เลอ ร์ ฉันต่อสู้เพื่อแกและเผชิญหน้ากับความตายแทนแก มี หลายสิบครั้งที่ฉันเกือบจะตาย แต่แกอยู่ที่นี่กับให้ อาหาร ลูกสาว ของฉันกิน ด้วยการกินขนมปัง ที่ถูกแก เหยียบงั้นเหรอ?”
“นายคือเฟนด์? เป็นไปไม่ได้ ตลอดเวลาห้าปีไม่เคยมี ข่าวคราวใดๆ นายจะมีชีวิตรอดกลับมาได้ยังไง?
ไม่เพียง แต่ ครอบ ครัวเทย์เลอร์เท่านั้น แม้แต่ ผู้คน ใน เมือง อาณาเขต กลาง ก็คิดว่า เฟนด์ ได้เสียชีวิต แล้ว ตามรายงาน การสู้รบเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมามันดูโหดร้าย เกินไปและมีผู้เสียชีวิตมากมาย
“ฉันขอโทษ แต่โชคชะตาเข้าข้างฉัน ทำให้ฉันตายไม่ ได้!” เฟนด์ยิ้มเยาะจากนั้นเตะส่งให้เขาทันที
อีวาน ทรุดตัวลงคุกเข่า กับพื้น ความเจ็บปวดที่เกิดขึ้น บริเวณหัวเข่าทําให้ร้องด้วยความเจ็บปวด
“กินขนมปังสองชิ้นนั้นซะ ไม่อย่างนั้น ฉันไม่สนว่าแกจะ เป็นลูกพี่ลูกน้องของเซเลน่าหรือไม่ ฉันจะทำกับแก เหมือนเป็นสัตว์แบบที่แกชอบเป็น!”
เฟนด์ หยิบขนมปังที่คลุกไปด้วยดินทั้งสองลูกและโยน มันให้ อีวาน กินด้วยสายตาที่ไร้ความปราณี
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ