บทที่ 1 สารภาพรักผิด

อรุณสวัสดีค่ะ สุดหล่อ

สวัสดีตอนกลางวัน สุดหล่อ

ราตรีสวัสดิ์ สุดหล่อ

ฉันชอบคุณ สุดหล่อ

คุณเป็นแฟนฉันได้ไหมคะ สุดหล่อ

เพื่อสารภาพรักกับสุดหล่อ กฎเกณฑ์แห่งการไม่ สามารถเคลื่อนไหวได้นั้น เธอได้ทำตามเป็นเวลาสาม เดือนเต็ม

แต่มทิตา เปรมปรีดิ ไม่เคยได้รับคำตอบใดๆ

เธอถูกที่บ้านบังคับแต่งงานกับผู้ชายที่มีอายุมากกว่าเธอมาก

แต่สุดหล่อเอ็ม รุจิพรเป็นผู้ชายคนเดียวที่เธอรัก เธอ ต้องพยายามถึงที่สุด
เพื่อให้ตัวเองกล้าหาญมากขั้นเธอดื่มเหล้าไป และนัด กับสุดหล่อ

ริมแม่น้ำ สายลมเย็น ๆ ทำให้เธอรู้สึกหนาวจนตัวชั่น

“มทิตา คุณหาผมมีเรื่องอะไรหรอ” เสียงที่อ่อนโยนและ สง่างามของ เอ็ม ดังขึ้นข้างหลังเธอ

หันหัวมา ใบหน้าหล่อสะท้อนเข้าตาของเธอทันที

หัวใจของเธอรัดกุมในทันที กระสับกระส่ายเล็กน้อย

เธอให้กำลังใจกับตัวเองไว้แล้วมองมาที่เขา พูดอย่าง รวดเร็วว่า”ฉันชอบคุณ เอ็ม”

พอพูดจบก็หลับตาลง

หัวใจในอกเต้นแรงมากแบบไม่มีจังหวะ

แต่ทันใดนั้น ความรู้สึกของเธอก็ถูกทำลายไป “ขอโทษ ครับ ผมมีแฟนแล้ว”

“โอม”เสียงในใจของเธอดังขึ้นมา

หัวใจของเธอ พังทลายลง
ในใจ เธอรู้สึกว่างเปล่าและเจ็บปวด

มทิตามึนงง ทั้งพิศวงงงงวยทั้งทําอะไรไม่ถูก

เธอตะลึง ยังไม่ได้พูดอะไร เอ็มก็บอกว่า “ถ้าไม่มีอะไร และก็ผมไปก่อนนะครับ แฟนของผมยังรอผมอยู่”

เขาพูดแบบเย็นชา แต่พอพูดถึงแฟนของผมสามค่านี้

ใบหน้ามีรอยยิ้มจาง ๆ อยู่

เขาแทบรอไม่ไหวที่จะจากไปนั้น ทำให้มทิตารู้สึก แทงใจมาก

เธอตัวแข็งไป คำรามแบบอกอีแป้นจะแตกว่า”คุณ นไม่ ชอบฉัน แต่ทำไมคุณไม่ปฏิเสธฉันโดยที่ฉันส่งข้อความ ไปให้คุณทุกวัน

สามเดือนผ่านมา เธอส่งข้อความสารภาพรักไปให้เขา มาสามเดือนแล้ว

เธอคิดว่า เธอยังมีโอกาสอีก

“ผมไม่เคยได้รับข้อความอะไร คุณส่งผิดคนรึเปล่า”เมื่อ เอ็มพูดจบแล้วก็หันหลังจากไป
หลังของเขาช่างเฉยเมย

ส่งผิด?

ส่งผิดให้ใคร?

ความหวังของมทิตาทั้งหมดพังทลายลง

เรื่องแต่งงานกับชายแก่ๆคนนั้นก็เป็นเรื่องแก้ไขไม่ได้ แล้ว

เธอล้มลงกับพื้น เหมือนลูกหมาตกน้ำ ทั้งน่าสงสารทั้ง รู้สึกสิ้นหวัง

มีเบียร์สองกระป๋องที่ยังไม่ได้เปิดอยู่ข้างเท้า

เธอไม่ลังเลเลย เงยหน้าขึ้น แล้วดื่มลงไป

ในขณะที่เธอกำลังเมา เธอเอามือถือออกมา กด หมายเลขที่โน้ตว่าชื่อสุดหล่อ

เสียงบีบสองครั้งโทรติด
แต่ ง น เงียบมาก

ความเงียบแบบนี้ทำให้ความล่มสลายในหัวใจของมทิตา ถูกขยายใหญ่ไปทันที

เธอร้องให้”คุณใจร้าย คุณไม่ชอบฉัน ทำไมไม่บอกกับ ฉันก่อน ทำไม”

“ฉันรังแกได้ง่ายขนาดนี้เลยเหรอ”

“พ่อไม่ชอบฉัน แม่เลี้ยงไม่ชอบฉัน พี่สาวก็ไม่ชอบฉัน ฉันทำผิดอะไร ทำไมทุกคนต้องทำขนาดนี้กับฉัน”

“ฉันบอกคุณนะ ฉันกำลังจะแต่งงานกับผู้ชายคนแก่ๆคน หนึ่ง อายุของเขาเป็นพ่อฉันก็ว่าได้ เอ…ตลกมากใช่ ไหมคะ”

สติเบลอ พูดเรื่องไร้สาระ

มทิตาก็ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่

พอเธอหยุดพูด แล้วหายใจเข้าลึกๆสองครั้ง

แต่ในขณะนี้ มีเสียงหยิ่งผยองดังขึ้นในโทรศัพท์นั้น คุณ อยู่ไหน”
เสียง า แ บ เซ็กซี่……..

มทิตาฟังแล้วแม้แต่กระตุกก็อยากจะละลายไป

อืม……..ไม่ใช่เอ็ม

“แก่ไม่เสือกดี คุณเป็นใครของฉัน” มทิตาอดไม่ได้ที่จะดุ เดือดอย่างดุร้าย แล้วตัดสายไป

เธอหยิบโทรศัพท์ใส่กระเป๋าด้วยความโกรธ พิงราว บันได เป็นลมหมดสติไป

สิบนาทีต่อมา มทิตาถูกนำตัวไป

คนนั้นเป็นผู้ชาย เขานั่งรถเข็น แต่เขามีใบหน้าที่หล่อ สมบูรณ์แบบ

สายตาลึก ส่วนประกอบใบหน้าชัดเจนมาก หล่อแบบ ค้นหายากมากในโลกใบนี้