ตอนที่13 สร้างปัญหา

เธอเมามากจริง ๆ เธอจึงไม่อายเลยที่จะนั่งลงข้างๆฉินเยี่ย

“นี่สําหรับคุณ!”

ใบหน้าของฉันเยี่ยคล้ำลง คว้าแก้วไวน์เอาไว้

ถ้าเฉียวอวางไม่ใช่คนที่เขารู้จักก็คงจะดีกว่านี้ “ฉันเข้าใจแล้ว คุณกลัวว่าคุณชายกู้จะพึงใช่ไหม พวกคุณสามคนเป็น ฮ่าฮ่า

ประโยคนี้ช่าง ใส่ร้ายป้ายสีกันอย่างไร้ศีลธรรมเกินไปแล้ว กู้เจ๋ออวี่เป็นคนหัวโบราณเลยตามไม่ทัน เขาไม่เข้าใจ แต่ถึงยังไง เขาก็อดหัวเราะตามไม่ได้

“ฉันบอกคุณแล้ว ฉันต้องให้การศึกษากับเสี่ยวจีน ฉันไม่ สามารถปล่อยให้เขาเดินตามรอยเท้าของคุณได้” เฉียวอวี่ถง วาดแขนไปโอบรอบคอของฉันเยี่ย โน้มเขาเข้ามาใกล้แล้วพูด ความในใจออกมาจนหมด

ประธานหวางยังคงอยู่ในเมฆหมอก

“เจ๋ออวี่ นายไปกับประธานหวางนะ ฉันจะกลับก่อน” หลังจากนั้นเขาก็ลากเฉียวอวถงออกไป

“ผู้ช่วยกู้ นี่มันเรื่องอะไรกันครับ?”
“ฤดูใบไม้ผลิของประธานฉินมาถึงแล้วยังไงล่ะครับ คุณก็เห็น

แล้วว่าสาวน้อยคนนั้นจัดการได้ไม่ง่ายเลย คงต้องใช้เวลาอีกพอ สมควร”กู้เจ๋ออวี่ยิ้มแบบมีเลศนัย

ประธานหวังพยักหน้าอย่างรู้กัน “ดี ดี ดี

เมื่อทั้งสองคนออกไปข้างนอกแล้ว เฉียวอวถึงก็โวยวายขึ้นมา

เสียงดัง

สิ่งเดียวที่ฉินเยี่ยสามารถทำได้คือเร่งฝีเท้าของเขา อย่างไรก็ตามขณะที่พวกเขากำลังเร่งรีบเดินไปตามทาง ดวงตาคู่หนึ่งก็กำลังจับจ้องเฉียวอวถึง

คนคนนี้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นลูกสาวของแม่เลี้ยงของ เฉียวอางชื่อเฉียวเขื่อน

ตระกูลเฉียวกำลังตามหาตัวเฉียวอวถึง แต่เธอคิดไม่ถึงเลยว่า จะมาพบเข้าโดยไม่ต้องใช้ความพยายามใดๆ เธอและเพื่อนๆ ของเธอออกมาดื่มกัน จึงทำให้ได้รับรู้ข่าวสำคัญเช่นนี้เข้า ดูจาก การแต่งกายของเฉียวอลงแล้วเธอก็พอจะรู้อะไรเพิ่มขึ้น ไม่ จำเป็นต้องเดือดร้อนไล่ตามหาเธออีก เพราะเพียงแค่มาที่นี่ก็จะ พบเธอ ถ้าจะให้ดีที่สุดก็ต้องให้พ่อของพวกเขาและคุณยายเฉียว ที่แสนจะลำเอียงเข้าข้างหลานสาวมาพบเธอด้วยตัวเอง

“เฮ้! นั่นเฉียวอวี่ถงนี้ ปล่อยไปแบบนั้นจะไม่เป็นอะไรเหรอ?” การได้เห็น”ความตกต่ำ”ของเธอก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เธอ มีความสุข
เธอแทบทนไม่ไหวอยากจะเล่าเรื่องนี้ให้คนตระกูลเฉียวฟัง “เชอชิน คุณดูอะไรอยู่เหรอ?”

” ไม่มีอะไร พอดีฉันเพิ่งนึกได้ว่ามีเรื่องสำคัญมากต้องไปทำ ฉันกลับก่อนนะ แล้ววันหลังพวกเราค่อยพบกันใหม่

เฉียวเข่อนรีบหนีออกไปโดยที่ไม่เปิดโอกาสให้เพื่อนๆได้โต้ แย้ง

ชั่วขณะหนึ่งเธอแทบจะไม่สามารถยับยั้งความตื่นเต้นภายใน

ใจของเธอได้

ฉิน เยี่ยมบ้านที่อยู่ใกล้ๆกับบาร์ Intoxicated

เฉียวอวถงพัวพันเขาไม่หยุด เขาอาจจะถูกทรมานจนตายถ้า เขาขับรถกลับบ้าน แล้วยังมีเสี่ยวจีนอยู่ที่บ้านอีก คงไม่ดีแน่ถ้า เขาจะเห็นเธอเมาแบบนี้

พักใกล้ๆก่อนก็แล้วกัน

“นี่ไม่ใช่บ้านของฉันนี่! ฉินเยี่ยคุณจะทำอะไร!”

“จะให้ผมทําอะไรดีล่ะ!!!

เมื่อเข้าไปในห้อง เฉียวอวถึงก็ถลาไปนอนที่โซฟาทันทีที่เห็น มัน ราวกับว่าเธอไม่ได้ถามคำถามเมื่อ

” โซฟาตัวนี้สบายจังเลย แต่ว่ามันร้อนไปหน่อย!!
เดิมที่เสื้อผ้าชุดนั้นก็แทบจะปิดอะไรไม่มิดอยู่แล้ว ตอนนี้ยิ่งปิด ไม่มิดเข้าไปอีก คนเมาที่ไหนจะยังมัวห่วงเรื่องภาพลักษณ์

“จริงๆเลย!” ฉินลี่เยี่ยสบถเบาๆ

เขาเองก็เป็นผู้ชายคนหนึ่ง เมื่อเห็นสภาพของเฉียวอวถึงแล้ว หัวใจของเขาก็ย่อมเต้นแรงเป็นธรรมดา

อีกอย่าง …

“ยอมแพ้เลย!” ฉินลี่เยี่ยสบถ

มือปลาหมึกของเฉียวอองคอยแต่จะพ้นตัวเขาอยู่เรื่อย

“อย่าสิ!”

“ไม่งั้นอย่ามาโทษฉันก็แล้วกัน!” เสียงของฉันเยี่ยหนักหน่วง

ขึ้นเรื่อยๆ

ตระกูลเฉียว

สามทุ่มแล้วแต่ไฟยังเปิดสว่างจ้า

“ฉันเห็นพี่สาวของฉันจริงๆนะ” เฉียวเข่อซินโอดครวญไป มาอย่างไม่หยุดหย่อน ซึ่งก็ดีกว่าปล่อยให้เฉียวอวถึงได้ แต่งงานกับคุณชายเจ้าสำราญอย่างเฉินเฉิงนั่น แค่นี้เธอก็เป็น ฝ่ายชนะเกมนี้แล้ว

คุณยายเฉียวมองดูด้วยสีหน้ารังเกียจ “ไม่ว่าจะพูดยังไง ฉันก็ ไม่เชื่อว่าถงถงจะไปทำงานที่บาร์!”
ฉินซูซูตอบกลับว่า “เขือซิน เรื่องนี้จะว่าไปก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่แต่ ก็ไม่ใช่เรื่องเล็ก เธอบอกความจริงมาเถอะ เธอแน่ใจรึเปล่าว่า คนที่เธอเห็นคือถงถง?” แน่นอนว่าเธอกำลังช่วยลูกสาวตัวเอง ยิ่งผลักเฉียวองออกไปไกลได้มากเท่าไหร่ เฉียวเขื่อนก็ย่อม มีโอกาสมากขึ้น

เฉียวเข่อซินพูดซ้ำอีกครั้ง “คุณยาย พ่อ แม่ ฉันไม่ได้ดูผิด พี่ สาวอยู่ที่บาร์จริงๆ”

“เฮอะ! นางลูกอกตัญญู! คุณพ่อเฉียวโกรธจนตบโต๊ะ “หมั้น กับตระกูลเฉิน แล้วยังจะไปสถานที่แบบนั้นอีก ฉันรู้ว่าเธอจงใจ ทำให้ตระกูลเฉียวของเราต้องขายหน้าแน่ๆ!

คุณยายเฉียวตวาดลั่น “หุบปาก ที่ถงถงต้องเป็นแบบนี้ก็เป็น เพราะแกไม่ใช่รึไง! แกไม่เคยฟังเธอเลยตั้งแต่เล็กจนโต ตอนนี้ มาทำเป็นไม่พอใจ แกถือสิทธิ์อะไร! ลูกชายตระกูลเฉินมีชื่อเสียง เป็นยังไงแกก็รู้ดี แล้วยังจะผลักเธอให้ไปตกนรกอีก ในโลกนี้มี พ่อที่ไหนเขาทําแบบแก!”

สําหรับข้อกล่าวหาของหญิงชรา คุณพ่อเฉียวทำได้แค่จ้องมอง เท่านั้น คำแก้ตัวใดๆล้วนพูดไม่ออก

“โธ่แม่ พูดอะไรอย่างงั้นผมก็เป็นคนมีความยุติธรรมนะ ผม เป็นพ่อของทั้งเข่อนแล้วก็ถงถงเหมือนกัน จะให้ทำผิดต่อลงถัง ได้ยังไง เรื่องที่ลูกชายตระกูลเฉินมีข่าวไม่ค่อยดีนั้น ผมก็ไป สอบถามมาแล้วว่าไม่เป็นความจริง อีกอย่างหนึ่งผู้ชายน่ะพอ แต่งงานแล้วก็จะอยู่กับร่องกับรอยมากขึ้นเองแหละ”
ฉินซูซูเองก็ย่อมเออออตามคุณพ่อเฉียวเป็นธรรมดาอยู่แล้ว ถึงแม้ว่าคำพูดบางคำจะทำให้ไม่พอใจอยู่บ้างก็ตาม แต่ถ้ามัว แต่จะทำตามใจตัวเองทั้งหมดก็กลัวว่าจะมีวันคืนที่ไม่ดี “ถ้า ถงถงแต่งงานไปแล้ว ต่อไปเธอก็จะต้องกลายเป็นคนตระกูล

คุณยายเฉียวแววตาเต็มไปด้วยความเยาะเย้ย “ถ้าดีขนาดนี้ ทำไมไม่แนะนำให้ลูกสาวของเธอเองซะล่ะ?”

“ถงถงเป็นลูกสาวคนโต จะทำผิดธรรมเนียมได้ยังไง” ทุก ประโยคล้วนฟังดูดีมีเหตุผล

“พูดง่ายๆเลยก็คือ ฉันไม่เห็นด้วยที่จะให้ถงถงแต่งงานกับเฉิน เฉิง!”

เฉียวเข่อซินโพล่งออกมา “ฉันเห็นพี่สาวออกไปจากบาร์กับ ผู้ชายคนหนึ่ง ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น ก็ไม่แน่ว่าจะมีผู้ชายคนไหนอยาก จะแต่งงานกับพี่สาวอีก”

“อีกอย่าง ถึงยังไงตระกูลเดียวกับตระกูลเฉินก็หมั้นหมาย กันเอาไว้แล้ว คุณยังจะทำอะไรได้อีก

“คุณยาย!” เฉียวเข่อในกระแทกเสียงอย่างอุ่นเคือง ฉินซูซูส่งสายตาให้คุณพ่อเฉียว เขารู้ว่าต้องทำอะไร

“แม่ เข่อซินเป็นลูกสาวของผม แล้วก็เป็นหลานสาวของแม่ ด้วย แม่จะพูดอย่างนั้นได้อย่างไร?”
“เฮอะ! ฉันก็ไม่รู้สินะ เขื่อนเป็นลูกสาวของตระกูลหยางไม่ใช่ เหรอ?”

ไม่นานนักก่อนที่แม่ของเฉียวอางจะเสียชีวิต คุณพ่อเฉียว พาฉันซูซูและเฉียวเข่อชินเข้ามาในบ้าน โดยปกปิดตัวตนของ เฉียวเข่อนเอาไว้ เพื่อรักษาภาพลักษณ์ที่ดีต่อหน้าบุคคล

ภายนอก

แต่เรื่องพวกนี้ก็ไม่สามารถรอดพ้นสายตาของคุณยายเฉียวไป ได้ เพราะลูกชายเผลอหลุดเรื่องของเด็กคนนี้ออกมาหลายต่อ หลายครั้ง

นี่คือหนึ่งในเหตุผลที่เธอคอยปกป้องเฉียวอลงมาโดยตลอด “เฮอะ!” เฉียวเข่อซินโมโห “ฉันก็พูดอย่างที่เห็น ถ้าวันหน้าชื่อ เสียงของตระกูลเฉียวก็เหม็นโฉ่ขึ้นมา ก็อย่ามาหาว่าฉันไม่

เตือน”

ฉันซูซูแสร้งทำเป็นโกรธ “เขือซิน ตั้งแต่เล็กจนโตฉันสอนให้ เธอพูดจาแบบนี้กับผู้ใหญ่เหรอ?”

คนหนึ่งร้องคนหนึ่งรับราวกับกำลังเล่นละคร พวกเขาจะเล่นมากกว่านี้อีกถ้าเฉียวอวางอยู่ด้วย

คุณยายเฉียวแก่มากแล้ว มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ไม่สามารถ จัดการได้ ทำให้ชีวิตของเฉียวอวถึงในตระกูลเฉียวมีแต่ความ ทุกข์

“แม่ แม่ไม่ค่อยแข็งแรง อย่าโมโหอีกเลย” คุณพ่อเฉียวแทบจะเรียกได้ว่าเป็นลูกกตัญญู

“จะไม่ให้ฉันโมโหแกได้ยังไง!” คุณยายเฉียวยกมือขึ้นกุม หน้าอก “ฉันบอกแกแล้ว ว่าให้พาถงถงกลับบ้าน! เธอเป็นคน ตระกูลเฉียวเท่านั้น!! คุณยายเฉียวมักจะย้ำเรื่องนี้อยู่เสมอ แต่ คุณพ่อเฉียวเองก็มักรับปากอย่างขอไปที่แต่ไม่เคยออกไปตาม หาจริงๆจังๆเลยสักครั้ง

ในใจของเขามีลูกสาวเพียงคนเดียวคือเฉียวเข่อน ดังนั้นเขา จึงทุ่มเททุกสิ่งทุกอย่างให้กับลูกสาวของเขา…