พี่สาวสวยสง่าของฉัน

บทที่ 18 ใครกล้าลงมือกับเขา?



บทที่ 18 ใครกล้าลงมือกับเขา?

บทที่ 18 ใครกล้าลงมือกับเขา?

วันรุ่งขึ้น เนี่ยเพิ่งตื่นตั้งแต่เช้า เขามองดูนาฬิกาข้อมือ พยักหน้า วันนี้เป็นวันคิดบัญชี เขาจะรอดูว่าอาคารฟาง เจิ้งนั้นราบเรียบไปหรือยัง

“นายจะไปไหน?”

ขณะที่เนี่ยเฟิงกำลังจะแอบออกไปข้างนอกเงียบๆ ทันใดนั้นชิวมู่เฉิงก็พูดขึ้น

เนี่ยเฟิงถึงกลับตัวสั่น จากนั้นก็พูดอย่างแห้งๆว่า: “พี่ ใหญ่ ทำไมพี่ไม่ไปที่บริษัท?”

“งานที่บริษัทจัดการไปได้พอสมควรแล้ว นายตั้งใจที่จะ

ไปอาคารฟางเจิ้ง?”

เนี่ยเฟิงอึ้งไป “พี่ใหญ่ พี่รู้ได้อย่างไร?”

“ลุงสี่มาหาที่นี่ นายตั้งใจจะไปจัดการฟางซื่อเหาคน เดียว?”

เนี่ยเฟิงคิดไม่ถึงว่าเมื่อวานตอนที่เขากับคางเมิ่งไปแข่ง เนี่ยเหล่าสี่จะมา เนื่องจากเรื่องที่ฟางซื่อเหาระดมคนมากมายมาล้อมคฤหาสน์ เปิดโปงตำแหน่งของ คฤหาสน์ เนี่ยเหล่าสี่กังวลมาก ก็ไม่มีเวลารักษา ถึงได้มา หา

“พี่ใหญ่ พี่ก็รู้ว่าสำหรับผมแล้วบ้านเดิมมีความหมายมาก ผมจำเป็นต้องไป พี่ไม่ต้องขวางผม”

เนี่ยเฟิงหน้าเข้มทันที พูดอย่างจริงจังมาก

“อืม ไม่ได้ตั้งใจจะขวางนาย ไปเถอะ ขึ้นรถ”

“อ๋?”

เนี่ยเฟิงอึ้งไป “พี่ใหญ่ พี่ พี่จะไปส่งผม?”

“พ่อแม่นายก็คือพ่อแม่พี่ พวกเราจะทำเป็นไม่สนใจได้ อย่างไร? พี่บอกพี่สาวทั้งหลายของนายแล้ว ไป ก็ถึงเวลา ที่จะให้พวกเขาได้รับรู้ถึงความสามารถของพวกเราตระ กูลเนี่ยแล้ว”

ในตอนนั้นดวงตาของเนี่ยเฟิงรู้สึกร้อน “เยี่ยม!

พวกเขาขับรถไปถึงอาหารฟางเจิ้งอย่างรวดเร็ว ฟางซื่อ เหารู้ว่าเนี่ยเฟิงจะมา ดังนั้นจึงจัดวางคนเสร็จตั้งแต่เช้า
เขาเรียกรวมคนมีฝีมือของกลุ่มมืดมานับพันคน ดักซุ่ม อยู่ภายในอาคารฟางเจิ้ง ก็เพื่อที่จะให้เนี่ยเฟิงตายอย่าง ไร้ที่ฝังศพ

ในเวลานั้นเอง กก็มีรถมาเซราติสีขาวขับเข้ามาจอด สนาม หญิงงามที่สวมใส่เสื้อเสื้อผ้าสีขาว สวนแว่นตาดำ เดินลงมา ดูเหมือนว่ารูปร่างของเธอจะดีมาก “ดูท่าน่าจะ เป็นที่นี่”

ฟางซื่อเหามองจนดวงตาตรงแล้ว ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร? ทำไมถึงได้สวยงามขนาดนี้?

ยังไม่ทันให้เขามีปฏิกิริยาตอบกลับ ก็มีรถBMWสีแดง ขับเข้ามาอีกคัน

ที่ลงจากรถลงมาคือสองสาวงามขั้นสุด คนหนึ่งใส่ชุดกี่ เพ้า ผมสีดำเป็นลอนกระจายออกจากกัน ที่หางตามีไฝ คนงามหนึ่งเม็ด เป็นสาวงามที่ราวกับว่าเดินออกมาจาก ภาพวาดในสมัยโบราณ!

อีกคนนั้นสีหน้าเคร่งขรึม สายตาเฉียบแหลม แลดูมี ความสามารถในการทำงาน ผมมัดหางม้า มีกลิ่นอายของ ราชินีที่ทำให้คนยอมสวามิภักดิ์

สาวสวยทั้งสามทำให้คนพวกนั้นน้ำลายหก
ในตอนนั้นเองชิวมู่เฉิง คางเมิ่ง และเนี่ยเฟิงก็มาถึง

คางเมิ่งวิ่งลงมาจากรถ คล้ายกับผีเสื้อที่กำลังเต้นรำ รวดเร็วฉับไว “พี่สาม พี่สี่ พี่ห้า ไม่เจอกันนานเลยนะคะ!”

“เป็นน้องเจ็ดเองหรอ”

บนใบหน้าของคนงามแบบโบราณปรากฏรอยยิ้มอ่อน โยนขึ้น เธอก็คือพี่คนที่สามหลินซูอิน

พี่สี่หมิงอี๋หานพยักหน้าเบาๆ และพี่ห้าโจวลี่ซือที่กำลัง มองไปรอบๆ “ไม่ใช่ว่าเสี่ยวเฟิงก็มาด้วยหรอ? อยู่ไหน ละ?”

พวกพี่สาวเครียดขึ้นมาทันที พวกเธอได้รู้ข่าวว่าเนี่ยเฟิง ยังมีชีวิตอยู่ ก็รีบร้อนมาในทันที

“พวกพี่สาว ผมก็คือเสี่ยวเฟิง!”

เนี่ยเฟิงได้พบพวกพี่สาว ทันใดนั้นตื่นเต้นเป็นอย่างมาก พวกพี่สาวของเขานั้นมีเสน่ห์เพาะตัวท่าทางอ่อนหวาน!

โดยที่ทั้งหมดนั้นก็อยู่ในสายตาของฟางซื่อเหา!
เนี่ยเฟิงช่างน่ารังเกียจนัก!

“เนี่ยเฟิง! แกไม่มีใครหนุนหลังหรือไง ถึงได้พาทหาร หญิงมากลุ่มหนึ่ง!”

ฟางซื่อเหาเดินกร่างลงมา ด้านหลังของเขาเต็มไปด้วย คนมีฝีมือในกลุ่มมืด

เนี่ยเฟิงมองอออกว่าครั้งนี้นั้นมีจำนวนคนมากกว่าครั้งที่ แล้วมาก

ฟางซื่อเหาลำพองใจสีหน้าทุเรศเป็นพิเศษ “ครั้งที่ปล่อย ให้แกหนีไปได้ ไม่ได้หมายความว่าครั้งนี้แกจะรอดไป ได้!”

เนี่ยเฟิงกวาดสายตาไปมองคนที่ฟางซื่อเหาหามา เทียบ พวกกับครั้งที่ไปล้อมคฤหาสน์แล้วมีฝีมือมากกว่าจริงๆ ดู ท่าแล้วฟางซื่อเหาหวังเก็บเกี่ยวจากการลงทุนอย่างมาก

“ฟางซื่อเหา ฉันไม่ได้บอกแกแล้วหรือไง? ว่าให้เวลาแก สามวันในการทำลายที่นี่ให้ราบเป็นหน้ากลอง แกกลับไม่ ฟัง?”

เนี่ยเฟิงยืนขวางข้างหน้าพวกพี่สาวเอาไว้ วันนี้เขาก็เป็น เหมือน หนึ่งคนเฝ้าด่าน ทหารนับหมื่นมิอาจย่างกราย

“แกนับเป็นอะไรได้? ถึงแม้ว่าฉันจะทำลายสุสาน บรรพบุรุษของพวกแก แล้วแกจะทำอะไรฉันได้?”

ฟางชื่อเหาหัวเราะอย่างเยือกเย็น มองชิวมู่เฉิงที่ยืนอยู่ ด้านหลังเนี่ยเฟิงก็รู้สึกเดือดดาลขึ้นในใจทันที

“ชิวมู่เฉิง เธอทำให้ฉันเสียหน้าต่อหน้าคนที่มีตำแหน่งสูง มากมาย ฉันไม่มีวันปล่อยเธอไปแน่! สวรรค์มีทางกลับไม่ ไป นรกไร้ประตูกลับแส้เข้ามา วันนี้ฉันจะทำให้พวกแกมา ได้แต่กลับไปไม่ได้! ฆ่าพวกมันให้หมด!”

ฟางซื่อเหาโกรธจนตาแดงทั้งสองข้าง พวกผู้มีฝีมือด้าน หลังเขาหลังจากที่ได้รับคำสั่งก็รีบเตะต่อยออกมา

คางเมิ่งที่เห็นสถานการณ์เช่นนี้ ก็ถึงกลับตกใจทันที ชิวมู่เฉิงกลับหรี่ตา: “ปกป้องเสี่ยวเฟิง!”

พวกพี่สาวรีบล้อมเป็นวงกลมโดยให้เนี่ยเฟิงอยู่ตรง

กลางของวง

ทันใดนั้นเนี่ยเฟิงไม่รู้ว่าจะร้องได้หรือหัวเราะดี เขาจะ ยอมให้พี่สาวปกป้องเขาได้อย่างไร?
อีกอย่างหนึ่ง ที่นี่มีคนเกือบจะเป็นพันคน คนมากขนาดนี้ ถึงแม้ว่าพวกเธอจะสามารถคาดการได้แต่อย่างไรก็ไม่ใช่

คู่ต่อสู้

ชิวมู่เฉิงพึ่งจะจัดการล้มไปคนหนึ่ง ใครจะรู้ว่าจะมีเงาดำ มาลอบทําร้าย!

เธอกำลังคิดที่จะโต้กลับ แต่ยังไม่ได้จะโดนอีกฝ่าย จู่ๆ คนๆนั้นก็ถูกตีฟุบไปแล้ว!

ชิวมู่เฉิงรู้สึกได้ถึงอานุภาพอันแข็งแกร่งและรุนแรงมา จากทางด้านหลังของเธอ!

เธอตกใจ เธอยังคงไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองกลับมา จาก ที่เต็มไปด้วยคนมีฝีมือ คิดไม่ถึงว่าจะบาดเจ็บและตายไป!

“เร็วมาก!”

โจวลี่ซือลืมตาจนลูกตาดำที่สวยงามนั้นโต

แต่ทว่าในตอนนี้พวกเธอก็สนใจอะไรไม่ได้มากมาย

เพราะว่าศัตรูช่างมากมายจริงๆ! ขณะที่เนี่ยเฟิงปลดปล่อยตัวตน เคลื่อนไหวไปมาในกลุ่มคนนี้ จัดการพวกเขาพี่น้องไม่ให้มีโอกาสอีก พลันก็มี เสียงปืนดังขึ้นมา

ทุกคนถูกเสียงปืนทำให้ตกใจกลัว

รถตำรวจยี่สิบกว่าค้นคำรามเข้ามา ที่ลงมาจากรถคือ กลุ่มตำรวจพิเศษพร้อมปืนและกระสุนจริง พวกเขาใส่เสื้อ เกราะ ในมือถือโล่ป้องกันและปืนกล ได้รับการฝึกฝนมา จัดแถวหน้ากระดาน

*ใครกล้าลงมือกับเขา!”

เย่หรูเสบู่ที่อยู่ในชุดตำรวจ บุคลิกสง่าผ่าเผย ทรงพลัง เหมือนกับต้นไม้ ยืนรวมอยู่ในกลุ่มตำรวจพิเศษ ดูเหมือน ไม่มีอะไรแต่ทว่าน่าเกรงขาม

“เย่หรูเสว่ เป็นแกอีกแล้ว!”

ฟางซื่อเหากัดฟันด้วยความโกรธ

เย่หรูเสบู่มองฟางชื่อเหาอย่างเยือกเย็น “ครั้งที่แล้ว ปล่อยแกให้หนีไปได้ แต่ทว่าครั้งนี้จะไม่มีทางให้แกหนีไป ได้อีก จับกุมเขา!”

“ใครกล้า!”
ฟางชื่อเหาตวาด “แกรู้ไหมว่าพ่อบุญธรรมฉันเป็นใคร!”

เย่หรูเสว่รู้ว่าฟางซื่อเหาคนๆนี้จะต้องมีเบื้องบนอีก ไม่ อย่างนั้นครั้งที่แล้วจะหลุดไปได้ง่ายๆได้อย่างไร?

“ทําไมต้องสนใจว่าแกจะเป็นใคร! คิดจะทําร้ายเสี่ยวเฟิง ฉันก็จำเป็นจะต้องกำจัดแก!”

“ใครให้อำนาจแกมากขนาดนั้น!”

ในเวลานั้นเอง ก็มีรถตำรวจพรั่งพรูเข้ามา รองผู้อำนวย การสำนักงานตำรวจลงมาจากรถ มองเย่หรูเสบู่เย็นๆ “เย่ หรูเสว่ คุณใช้อำนาจหน้าที่ในทางที่ผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า หรือคุณคิดว่าสํานักงานตำรวจเป็นบ้านคุณ?”

หลังจากที่ฟางซื่อเหาเห็นรองผู้อำนวยการมา บนใบหน้า ก็ปรากฏรอยยิ้มแห่งความยินดี

“ตอนนี้ฉันขอถอดถอนอำนาจหน้าที่คุณชั่วคราว เอาปืน ประจำกายออกมา! ยังมีจับพวกที่ก่อเรื่องก่อกวนสังคมให้ หมด

ที่รองผู้อำนวยการชี้ไม่ใช่ใครที่ไหน ก็คือเนี่ยเฟิง

เย่หรูเสว่รู้ว่ารองผู้อำนวยการเป็นพวกเดียวกับฟางซื่อเหา แน่นอนว่าไม่สามารถมองเนี่ยเฟิงถูกจับไปได้ เธอ ยกมือขึ้นทันที ยิงปืนขึ้นเตือนอีกครั้ง “ใครที่กล้าทําร้าย เนี่ยเฟิง ฉันก็จะยิงคนนั้นให้ตาย!”

“เย่หรูเสว! คุณรู้ไหมว่าคุณกำลังพูดอะไรอยู่?”

รองผู้อำนวยการตกตะลึงอย่างไม่มีอะไรเทียบได้ คิดไม่ ถึงว่าเย่หรูเสว่ กล้าที่จะต่อต้านคำสั่ง!”รองผู้อำนวยการ คุณคิดจะทําร้ายเสี่ยวเฟิงไหม?”

เย่หรูเสว่หันปากกระบอกปืนไปทางรองผู้อำนวยการ และปืนในมือตำรวจพิเศษที่อยู่ข้างกายรองผู้อำนวยการ ก็หันมาทางเย่หรูเสว่ พริบตาเดียวสถานการณ์ก็เปลี่ยน เป็นตึงเครียด

ในช่วงที่ไม่มีใครยอมใครนั่นเอง ทันใดนั้นบนพื้นก็มี เสียงดังกึกก้องดังขึ้นมา จากไกลจนใกล้ แม้กระทั่งพื้นก็ กำลังสั่นสะเทือน ทุกคนต่างสงสัยและมองไปยังที่มาของ เสียง เห็นเป็นรถหุ้มเกราะสีขาว รถถังขนาดใหญ่จากที่ ไกลๆกำลังเข้ามา

ที่กลิ้งอยู่ภายในควันบุหรี่เข้มข้น ก็คือครูปรับปรุงกอง ทหารใหม่ทั้งห้าคน ทหารนับแสนคนได้ปิดล้อมที่นี่เอาไว้ แน่นขนัดไปด้วยปากกระบอกปืน ปากกระบอกปืนล้วน เล็งเป้าไปที่ตำรวจพิเศษที่รองผู้อำนวยการนำมารวมถึง คนทั้งหมดภายในอาคารฟางเจิ้ง
คนหนึ่งพันคนเผชิญหน้ากับทหารบกนับแสนคน ง่ายๆ เลยก็คือเป็นเหมือนเม็ดกรวดขนาดเล็ก

รถจี๊ปทหารกันคันหนึ่งที่ควบคุมทุกฝ่ายหยุดอยู่ตรง กลาง ผู้หญิงที่ใส่ชุดแม่ทัพ บนใบหน้าเพ้นสีน้ำมันอย่าง บ้าระห่ำเดินลงจากรถมา สีหน้าจริงจังพูดว่า: “ฉันคือผู้ บัญชาการเขตการต่อสู้ตงไห่หยูจิงหง พวกคุณถูกล้อม เอาไว้หมดแล้ว ขอให้ละทิ้งการต่อต้านที่ไร้ประโยชน์

เพียงแค่หยูจิงหงยกมือขึ้น บนฟ้าก็มีเสียงดังกึกก้องลอย มา เครื่องบินยิงทำลายยี่สิบลำ เครื่องบินรบ 30 ลำตั้ง ขบวนบินมา

“พวกเราคือกองทัพอาการหัวเซี่ย อาคารสำนักงานใหญ่ ของฟางซื่อกรุปถูกหน่วยทหารของฉันตั้งเป็นเป้าหมาย ในการโจมตีเรียบร้อยแล้ว ขอให้ผู้คนที่ไม่เกี่ยวข้องหลีก หนีจากบริเวณใกล้ๆอาคารใหญ่อย่างรวดเร็ว หลังจากห้า นาทีพวกเราจะโจมตีที่นี่ทันที”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ