บทที่ 2 ห้าปีถัดมา

ห้าปีถัดมา

ในห้องแสดงศิลปะแห่งหนึ่งที่เขตชานเมืองฝั่งตะวันตกของ จังหวัดจันทร์ กำลังจัดงานเปิดตัวแฟชั่นส่วนตัวขึ้น

หลังเวทีกำลังเตรียมความพร้อมอย่างตึงเครียด วารุณีใน ฐานะที่เป็นตัวหลักของงาน กำลังตรวจสอบรายละเอียดของ เสื้อผ้า ของแต่ละนายแบบนางแบบที่จะขึ้นแสดงบนเวที

“Mina คุณมาดูสิเครื่องประดับนี้มีปัญหาหรือเปล่า? “ทันใด นั้นเอง ก็มีคนเข้ามาเรียกวารุณี

“ค่ะ”วารุณีหันกลับเดินเข้าไป

Minaคือชื่อที่วารุณีใช้ในอุตสาหกรรมการออกแบบ

เวลาห้าปี เธอกลายเป็นดีไซเนอร์ที่สง่างาม เป็นอาจารย์ชื่อดัง ที่มีลูกศิษย์ แต่กลับทำตัวต้อยต่ำ ไม่เคยปรากฏตัวต่อหน้า สาธารณชน

แฟชั่นโชว์ครั้งนี้เป็นการโชว์ย้อนกลับไปเมื่อสามปีก่อนของ เธอ ทั้งหมดที่โชว์ล้วนแต่เป็นผลงานตัวแทนที่ผ่านมาของวารุณี

ได้

จากหลังเวทีสามารถมองเห็นสถานการณ์ทั้งหมดตรงหน้าเวที มองไปที่ผู้ชมไม่มากตรงด้านล่างเวที วารุณีก็ยิ้มอย่างยิ่งพอใจ เพราะว่าการแสดงครั้งนี้ของเธอไม่ได้ประกาศต่อ สาธารณะ คนที่อยู่ที่นี่ได้ ล้วนแต่เป็นแฟนคลับที่ภักดีที่สุดของ เธอ

ทันใดนั้นเอง

ท่ามกลางฝูงชน วารุณีมองเห็นใบหน้าที่คุ้นเคย

พิชญา เธอมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?

ถึงจะตกใจหน่อยๆ แต่วารุณีไม่ใส่ใจมากนัก ตาเห็นการ แสดงที่ใกล้จะจบลงแล้ว เธอจึงไปห้องน้ำอย่างโล่งอก

ส่วนการแสดงตรงหน้าเวที เห็นการแสดงใกล้จะจบ ดีไซเนอร์ ก็ยังไม่ปรากฏตัวขึ้นมาพูดขอบคุณ

พิชญาที่นั่งอยู่ในห้องประชุมก็ทนไม่ไหวเล็กน้อย เธอก้มหน้า ลงถามผู้ช่วยข้างๆไม่หยุด สรุปคุณสืบเรียบร้อยหรือยัง ว่าเธอจะ มาหรือไม่? ”

ผู้ช่วยตอบว่า “พี่ ฉันสืบมาเรียบร้อยแล้ว โชว์นี้เป็นการแสดง ส่วนตัวครั้งแรกของMina และเธอก็กลับประเทศมาแล้ว จะต้อง ปรากฏตัวแน่”

ถึงแม้ปากผู้ช่วยจะพูดแบบนี้ แต่ในใจเธอก็ไม่มั่นใจ ยังไง Minaก็ถ่อมตัวมาก ไม่เคยปรากฏตัวในที่สาธารณะมาก่อน สืบ ได้ว่าเธอกลับประเทศก็ไม่ง่ายแล้ว

สุดท้ายการแสดงก็จบลง ผู้ชมต่างออกไปกันหมดแล้ว Mina ยังไม่ปรากฏตัวจริงๆ
เผชิญหน้ากับบทสรุปแบบนี้ สีหน้าพิชญาก็โกรธจนหน้าหงิก

พิชญา ในตอนนี้กลายเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงในวงการแฟชั่น แล้ว แต่ชื่อเสียงของเธอเป็นที่ถกเถียงมาตลอดเวลา เพราะว่า ตอนนั้นเธอใช้ความสัมพันธ์ของตระกูลไชยรัตน์ ถึงได้ที่หนึ่งใน การประกวดแฟชั่น

แต่ถึงมีการสนับสนุนจากตระกูลไชยรัตน์ ผลงานของเธอก็ยัง ได้รับข้อกังขาจากทุกคนมาตลอด

แต่หลังจากสามปีก่อนที่เธอถูกผลงานของMinaที่ไม่ได้เป็นที่ รู้จักของผู้คนมากนักดึงดูดที่งานแฟชั่นวีค เธอจึงเริ่มเส้นทางการ ลอกเลียนแบบเป็นเวลาถึงสามปี ทำให้ข้อคิดเห็นของวงการ แฟชั่นที่มีต่อเธอนั้นไม่เหมือนเดิม

ดังนั้น พอรู้ว่าMinaกลับประเทศ เธอก็แทบอยากจะรับ Minaมาเป็นลูกน้องของตัวเอง ให้เธอทำงาน ให้ตัวเอง ยังไง ลอกเลียนแบบมาตลอดก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไร

แต่คิดไม่ถึงว่า Minaนี้จะอวดดีเกินไป แม้แต่เงาก็ยังไม่เคย เห็น

พิชญาออกมาจากห้องน้ำ เงยหน้าขึ้น ก็มองเห็นผู้หญิงสวมชุด ธรรมดาคนหนึ่งเดินมาอยู่ตรงหน้า

แค่ใบหน้าที่คุ้นเคยนั้น ทำให้เธอสั่นไปทั้งตัว “วารุณี ! ทำไมเธอถึงอยู่ที่นี่ ” เพราะว่าก่อนหน้านี้เห็นพิชญาที่โชว์แล้ว ดังนั้นจะเจออีกวารุณีจึงไม่แปลกใจ

“ฉันทำงานที่นี่นะ” เธอตอบไปอย่างสบายๆ

ตั้งแต่ห้าปีก่อนที่ไปจากจังหวัดจันทร์ ในใจเธอก็ตัดสินใจ ตัดขาดความสัมพันธ์กับทุกคนในตระกูลศรีสุขค่า

ดังนั้น เธอไม่จำเป็นต้องคุยเรื่องของตัวเองกับพิชญามากนัก พิชญาก็ไม่ได้เอาวารุณีกับ Minaมาเชื่อมต่อกัน เข้าใจผิดว่า วารุณีแค่เจ้าหน้าที่ทั่วไป

พอคิดว่าตอนนี้ทั้งสองคนแตกต่างกันราวฟ้ากับดิน สายตา ของพิชญาก็ดูมีชีวิตชีวา

“คิดไม่ถึงเลยจริงๆ พวกเราจะมีวันที่ต้องเจอกันอีก น้องชาย

โรคของเธอคนนั้นตายหรือยังล่ะ? “พอพูดก็ทำให้คนรู้สึกขยะแขยงทันที