ตอนที่ 5 สลับเกี้ยวแต่งงานผิดคน

จางยวี่โหร่วพูดเบาๆว่า “ เชื่อไม่เชื่อแล้วแต่ท่าน ตอน นี้มีเพียงสองทางเลือกเท่านั้นที่อยู่ตรงหน้าของท่าน หากท่านจะฆ่าตัวตายในตอนนี้ข้าก็จะไม่ยุ่ง หากท่าน เห็นด้วยกับการแลกเปลี่ยนตัวกับข้า ทั้งหมดแล้วแต่ว่า ท่านจะเลือกอย่างไร

แน่นอน หากมีความหวังเพื่อที่จะอยู่รอดได้ ใครจะ ยอมตายกันล่ะ?

อีกทั้งยังได้ยินมาก่อนแล้วว่าองค์ชายสามรูปงามและ สง่าผ่าเผย สามารถได้แต่งงานกับสามีแบบนี้นั้นวาสนา ดีไปหลายชาติ ถึงแม้จะไม่รู้ว่าเหตุใดจางยวี่โหร่วถึง ทำการแลกเปลี่ยนแบบนี้กับนาง แต่โอกาสมาอยู่ตรง หน้า คนโง่เท่าจึงจะไม่เห็นคุณค่า แม้แต่ความตายนาง ยังไม่กลัวแล้วนางจะกลัวอะไรอีก

ดังนั้นนางจึงพยักหน้าในทันที “ ข้ายินดี! ”

“ ท่านชื่ออะไร? ”

‘ข้าชื่อหลิงจือ เป็นลูกสาวของหลินหงตำแหน่งสี่ฝิ่น เซาเจียน ”

“ ดีมาก ข้ามีคำพูดจะบอกท่านสองประโยคหวังว่า ท่านจะจำไว้ หนึ่ง : เมื่อเรื่องถูกเปิดเผย ตระกูลของ เราก็จะมีโทษประหารชีวิตเก้าชั่วโคตรและจะสร้าง ความเดือดร้อนแก่พ่อแม่และคนในครอบครัวอย่างไม่สามารถทำอะไรได้ ท่านควรจะรู้ถึงความร้ายแรงของ เรื่องนี้ ”

“ อื้ม หลิงจือจะปิดปากเงียบสนิท ถึงแม้ว่าตายก็จะไม่ เผยแพร่ออกไป

จางยวี่โหร่วนั้นวางใจตรงจุดนี้ มันเป็นเพียงการเตือน สตินางอย่างหนึ่งเท่านั้น ขัดพระราชโองการนั้นเป็น ความผิดร้ายแรง นอกเสียจากนางไม่ต้องการมีชีวิต แล้วถึงจะกล้าพูดออกไป

“สอง : พวกเราเปลี่ยนตัวตนกัน ท่านแต่งงานเข้า ตระหนักสามแทนข้า แต่ท่านควรเตรียมใจไว้ให้ดี หาก องค์ชายสามยอมรับตัวตนของท่าน ท่านก็จะเป็นพระ ชายาสาม แต่หากเขาไม่ยอมรับ การแต่งงานในครั้งนี้ก็ จะถูกยกเลิก ฝั่งทางด้านท่านอ๋องชิงผิงนั้นปล่อยให้ข้า จัดการเองทั้งหมด ข้าจะไม่ปล่อยให้ไปพัวพันถึงตัวตน ของท่านอีก ท่านยังสามารถกลับเป็นคุณหนูหลินแห่ง ตระกูลหลินได้ และเลือกสามีที่ดีแต่งงานออกเรือนอีก ครั้ง ”

หลินจือพูดอย่างกังวลใจอีกครั้งว่า “ ถ้าหาก…หากว่า หลังจากถูกเปิดโปงแล้ว องค์ชายสามกับท่านอ๋องชิงผิง ต้องการเปลี่ยนตัวเจ้าสาวกัน เช่นนั้นควรจะทำอย่างไร ล่ะ? ”

พวกเราเคยเรียนหลักสามเชื่อฟังสี่จรรยามาตั้งแต่ เด็ก แต่งงานออกเรือนแล้วต้องเชื่อฟังสามี ในเมื่อท่าน กับองค์ชายสามคำนับเทวดาฟ้าดินแล้ว จะมาแต่งงานกับท่านอ๋องชิงผิงอีกได้อย่างไรกัน? ” ถึงแม้ในตอนนี้ จางยวี่โหร่วจะเหยียดหยามทฤษฎีการควบคุมผู้หญิง แต่ในเวลานี้กลับต้องเอาออกมาใช้

รอบดวงตาของหลินค่อยๆแดง และรีบคุกเข่าก้มหน้า

ลงกับพื้นทันที

“ ขอบพระคุณที่ท่านพี่ยวี่โหร่วที่ช่วยชีวิตข้า ตราบใด ที่ไม่ต้องแต่งงานเข้าจวนท่านอ๋องชิงผิงที่ที่กินมนุษย์คน นั้น ข้าก็โชคดีมากแล้ว จะกล้าอยากได้ฐานะพระชายา สามได้อย่างไรกัน? หากไม่ใช่เพราะท่านพี่ เกรงว่าครั้ง นี้ข้าคงตายโดยไร้หลุมฝังศพแน่ ”

ช่างเป็นผู้หญิงที่รู้จักวางตัวเหมาะสม จางยวี่โหรวรีบ ประคองนางลุกขึ้นทันที

“ ท่านกับข้าแต่งงานออกเรือนในวันเดียวกัน นับว่ามี วาสนาต่อกัน ข้าใจไม่แข็งพอที่จะปล่อยคนคนหนึ่งสูญ เสียชีวิตต่อหน้าของข้า และที่ข้าช่วยเจ้าก็มีเหตุผลของ ข้าเอง ”

“ แต่…ข้าเอาตัวรอดไป หากท่านพี่ถูกท่านอ๋องชิงผิง รังแกจะทำอย่างไรดีล่ะ? ถ้าเกิดเรื่องอะไรกับท่านพี่ เพราะเหตุนี้ ต่อไปข้าก็จะรู้สึกไม่สบายใจแน่ ” นางไม่ เพียงแต่คิดถึงเรื่องของตัวเอง แต่ยังคิดถึงเรื่องของ จางยวี่โหร่วด้วย จึงทำให้จางยวี่โหร่วรู้สึกชอบพอนาง มากขึ้น

“ เจ้าวางใจเถอะ ท่านปู่ของข้าเป็นขุนนางที่สำคัญในราชสำนัก ท่านพ่อและพี่ชายก็มีตำแหน่ง เขาไม่กล้าทำ อะไรข้าหรอก อีกอย่างถ้าหากเขาน่ากลัวอย่างที่ข่าวลือ จากโลกภายนอกบอกกันจริงๆ ข้าก็สามารถเอาตัวรอด ไปเร็วขึ้นได้ เจ้าไม่ต้องเป็นห่วงข้า ”

เมื่อฟังนางพูดเช่นนี้ หลินจือก็ค่อยๆเบาใจลง และย่อ ตัวทําความเคารพ

“ บุญคุณอันยิ่งใหญ่ของท่านพี่ยวี่โหร่ว ข้าหลินจือจะ ไม่มีวันลืม ในภายภาคหน้าหากมีอะไรที่ข้าสามารถช่วย ท่านพี่ได้ ข้าจะไม่ปฏิเสธเด็ดขาด”

“เอาล่ะ พวกเขาใกล้จะกลับมาแล้ว พวกเรารีบเตรียม ตัวกันเถอะ ”

ชุดแต่งงานของหญิงสาวสมัยโบราณแทบจะเป็นแบบ เดียวกัน หากไม่มองให้ละเอียดก็จะมองไม่ออก อีกทั้ง ก่อนที่เจ้าบ่าวจะเปิดผ้าคลุมใบหน้าออกด้วยมือของตัว เองในเรือนหอ นางมั่นใจว่าเรื่องนี้จะไม่มีวันเปิดเผยแน่

หลังจากสั่งเสียกับหลินจือไปสองสามประโยค พวก นางก็เปลี่ยนเกี้ยวเจ้าสาวกัน ในตอนนั้นด้านนอกก็มี เสียงฝีเท้าดังมา

ที่แท้ด้านนอกฝนหยุดตกลงแล้ว และสามารถเดินทาง ต่อได้

จางยวี่โหร่วแอบมองด้านนอกจากช่องว่างระหว่าง ม่านจึงพบว่าถึงทางแยกแล้ว ขบวนแห่เกี้ยวรับตัวเจ้าสาวขบวนหนึ่งไปทางตะวันออกเฉียงเหนือ และทางฝั่ง ของนางไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้

ในตอนนั้น นางรอเจอกับปัญหาใหญ่ที่แก้ไขยากอีก

ท่านอ๋องชิงผิงคนนั้นเป็นคนแบบไหนกันแน่ เขาน่า กลัวเหมือนข่าวลือจริงหรือ?

วันแต่งงานของหนานหมู่ ตราบใดที่แต่งงานกับ ภรรยาคนแรก เจ้าบ่าวต้องไปรับตัวที่บ้านของเจ้าสาว และประคองขึ้นเกี้ยวด้วยตัวเอง ถึงจะถูกต้องตาม ประเพณี และถึงแม้จะเป็นฮ่องเต้ก็ต้องส่งฮองเฮาไปยัง วังบรรทมด้วยตัวเองเช่นกัน

ดังนั้นองค์ชายสามถึงต้องมารับนางที่ตำหนักไท่ซื อด้วยตัวเอง แต่เท่าที่นางรู้ ท่านอ๋องชิงผิงส่งขบวน เกี้ยวไปรับตัวเจ้าสาวแค่ขบวนเดียวเท่านั้น และตัวเขา เองไม่เคยปรากฏตัวเลย

นี่มันถือตัวเกินไปไหม?

พอลองคิดทบทวนข่าวลือเหล่านั้นของเขาอีกครั้ง ทันใดนั้นนางก็รู้สึกว่ามันเป็นแค่เรื่องปกติ

ช่างเถอะ ถึงแม้อ๋องชิงผิงจะเป็นคนแบบนั้นจริงๆ นาง จะมีอะไรให้กลัวกันล่ะ เดิมทีแล้วนี่เป็นทางเลือกที่นาง เลือกเองและเป้าหมายของนางก็สำเร็จแล้ว ด้วยเหตุ นี้นางก็มีเหตุผลอันสมควรและข้อแก้ตัวในการยกเลิก สัญญาการแต่งงานกับเป่ยจื่อห้าวแล้ว
เกี้ยวเจ้าสาวทางเดินอย่างราบรื่นมาก ไม่รู้ว่าผ่านไป นานเท่าไหร่ จนในที่สุดก็หยุดลง

ถึงแล้ว? จางยวี่โหร่วค่อยๆเปิดม่านเบาๆและเห็น ตำหนักอันสง่างามด้านหน้า ป้ายด้านบนเขียนว่า “ ตำหนักอ๋องชิงผิง ” สี่ตัวใหญ่ๆ

ท่านอ๋องชิงผิงยังคงไม่ปรากฏตัวออกมา นางเปิดม่าน ขึ้น มือชราที่หยาบกร้านข้างหนึ่งยื่นมาตรงหน้าของนาง

จางยวี่โหร่วตกใจเล็กน้อย นี่คือแม่นมของตำหนัก พวกเขาสินะ เขาดูแลว่าที่พระชายาเช่นนี้หรือไงกัน?

จางยวี่โหร่วยื่นมือส่งไปให้นาง จนถึงตอนนี้นางไม่ สนใจแล้ว ถึงอย่างไรนี่ก็ไม่ใช่งานแต่งงานของนาง อีก สักครู่ต้องคำนับเทวดาฟ้าดินเขาไม่ออกมาก็จะดีที่สุด เช่นนั้นนางก็ยิ่งตรงกับใจของนาง

ตราบใดที่คำนับเทวดาฟ้าดินแล้วก็จะกลายเป็นสามี ภรรยากัน หญิงสาวหลายคนยอมตายเพื่อรักษาความ บริสุทธิ์ไว้ และในชีวิตนี้จะติดตามสามีเพียงคนเดียว ถึงแม้สามีจะตายไป ก็ต้องรักษาความบริสุทธิ์ของตัว เองไว้ไม่แต่งงานกับคนอื่น และยอมอยู่คนเดียวไปจน วันตาย

จางยวี่โหร่วจะไม่เพ้อฝันไปกับความรู้สึกอีกต่อไป ใจ ของนางตายไปนานแล้ว แต่ความซับซ้อนพื้นฐานนี้ นาง ยังคงมีอยู่
นางยอมไม่แต่งงานไปจนวันตาย ขอเพียงแค่ได้ดูแล ท่านพ่อท่านแม่และท่านปู่อยู่ข้างๆ กตัญญูและทำหน้าที่ ให้ดีที่สุด

แต่ในครั้งนี้ จางยวี่โหร่วจะต้องผิดหวังแล้ว!

นางถูกแม่นมกับสาวใช้ประคองเดินเข้ามาที่ตำหนัก ผ่านระเบียงทางเดินด้านหน้า เดินอ้อมสวนดอกไม้ ก้าว เข้าสู่ห้องโถงใหญ่ และเดินผ่านพรมสีแดงยาว จางยวี่ โหร่วเหนื่อยจนสับสนเล็กน้อย

ปกติตอนเดินทางไม่เห็นรู้สึกว่ามีอะไร เพียงแต่ชุด แต่งงานหนักๆตัวนี้และมงกุฎฟีนิกซ์หนักๆบนหัว กดทับ จนทำให้นางหายไปไม่ออก

ตอนที่แม่นมกับสาวใช้ปล่อยตัวนาง นางตาลายจน เกือบจะล้มลง ขณะนั้นก็มีแขนแข็งแรงคู่หนึ่งดึงนางไว้ ในอ้อมแขน

ผู้ชายคนหนึ่ง!

ผู้ชายที่กล้ากอดนางในวันแต่งงานอย่างโจ่งแจ้งคน หนึ่ง นอกจากอ๋องชิงผิงแล้ว นางมองหา “ สามีราคาถูก ” ‘ชั่วคราวของตัวเองทันที และไม่มีใครอื่น

จางยวี่โหร่วเตรียมที่จะผลักเขาออกไป ในตอนนั้น เขาก็ปล่อยตัวนางแล้วจับมือของนางขึ้นมาเบาๆ และพา นางไปข้างหน้าด้วยกัน
จารี่โหวตกใจเล็กน้อย มองดูที่มือนั้น ขาวและ เรียวยาว ข้อเอชัดเจน ไม่เหมือนกับ เทพเจ้าแห่ง สงคราม” ต่อสู้กับศัตรูอย่างกล้าหาญในสนามรบเลย สักนิดเดียว แต่กลับเหมือนปัญญาชนที่สนุกกับการขีด เขียนนําหมึกมากกว่า