Chapter 5

ฉันยืนอยู่ในห้องทำงานของป่าฮีม สองพี่น้องไปคุยอะไรกันตั้ง นานแล้วเนี่ย คือฉันอยากพักแล้วอ่ะ ละครเพิ่งจะปิดกล้องไปและ ฉันมีเวลาเตรียมตัวเดินทางอีกแค่สองวัน ขอฉันได้พักบ้างเถอะ ฉันเหนื่อยมาก

“นิชายังอยู่จริงด้วย รอผมเหรอ :)”

ฉันยิ้มแห้งๆ รอเขาที่ไหนกันฉันรอป่าธีมต่างหากเราสองคน ยังไม่ได้คุยรายละเอียดอะไรกันเลยด้วยซ้ำ เขานี่ชอบคิดเข้าข้าง ตัวเองจริงๆ ผู้ชายเพอร์เฟคมักจะหลงตัวเองแบบนี้ทุกคนเลย เปล่า

“นิชา ผมจะแนะนำให้คุณรู้จักกับประธาน J Group ป่าธัญ เขามีศักดิ์เป็นพี่ชายของผม ในระหว่างที่อยู่ต่างประเทศพี่ชาย ผมจะเป็นคนดูแลคุณทุกอย่าง ทุกเรื่อง ขาดเหลืออะไรบอกเขา ได้เลย”

ฉันเงียบไปอย่างใช้ความคิด ประธาน J Group เลยนะ ว่าง ถึงขนาดที่จะมาดูแลนักแสดงแบบฉันเลยเหรอ ถ้าเป็นคนปกติ จะบอกว่าได้รับเกียรติมากๆถึงมากที่สุดเลยแหละ แต่เหมือนเขา มีจุดประสงค์กับฉันนะ
“คือนเกรงใจป่าธัญนะคะ ขอแค่ช่างแต่งหน้า เสื้อผ้าก็พอค่ะ นิดูแลตัวเองได้”

“ไม่ได้!! ผมจะดูแลคุณเอง เมื่อนอกเมืองนาอันตรายเยอะแยะ อีกอย่างบางคนเขาทำทุกอย่างเพื่อไปยืนจุดสูงสุด ยิ่งถ้าคุณไป ตัวคนเดียวไม่มีแหล่งสนับสนุนเช่น J Group จะมีคนรังแกคุณ เอาได้ง่ายๆ”

ป่าธัญเอ่ยออกมาเสียงเด็ดขาด ดูเป็นการเป็นงานที่สุดตั้งแต่ ที่คุยกันมาเลย มันก็จริงดั่งที่เขาพูด ถ้าฉันไปกับผู้จัดการแล้ว ไม่มีใครเป็นแบ็คหลังให้ อาจจะถูกดาราที่มีแหล่งสนับสนุนอื่นๆ รังแกหรือเอาเปรียบได้

“นิเกรงใจจัง แหะๆ”

“ไม่ต้องเกรงใจเพราะผมเต็มใจ หิวจังอยากทานข้าวแล้วเลิก คุยเรื่องงานก่อนดีมั้ย”

เขาไม่พูดเปล่าแต่เดินมายืนตรงหน้าฉัน ฉันตกใจเซถอยหลัง

เล็กน้อยเขาใช้มือโอบรอบเอวฉันไว้ก่อนจะเอ่ยออกมายิ้มๆ

“ไปทานข้าวกันนะครับนิชา”

“ป๋าชวนนิทานข้าวเหรอคะ”

“ครับ ไปกัน :)”

พูดจบเขาก็ลากฉันออกไปทันทีโดยไม่รอให้ได้คำตอบของฉัน ส่วนคนอื่นๆก็ไม่มีใครกล้าขวางทางประธาน J Group นิสัย อยากได้อะไรก็ต้องได้นี่มันเป็นข้อเสียของเขาเลยนะ ฉันหละเหนื่อยใจ ทนความต้องการของเขาได้มากน้อยแค่ไห นกันเนีย

ติ้งๆๆๆ

ข้อความโทรศัพท์ดังขึ้นในระหว่างฉันเดินอยู่ข้างๆกับ ประธาน Group น้อยเขาเป็นรู้จักทำอะไรฉัน ประเจิดประเจ้อขนาดเพิ่งจะรู้จักกันแท้เขาโอบรอบเอวฉันไว้พาไป เคียงข้างเขา ฉันจะเอามือเขาออกเขาก็ไม่ยอม คนฉวย โอกาส ซิ

ฉันหยิบโทรศัพท์มาเข้ามาข้อความ

‘พี่ชายเขาเคยจีบผู้หญิงไหนก่อน เขาอาจจะพูดจา เสียมารยาทกับคุณนิชา กาจอะไรหรอกเขาบอกผมว่าชอบคุณอยากจะคุณ บอกว่าเขาจริงจังคุณ ผมอยากให้คุณลองเปิดใจให้พี่

คุณ

ฉันเงยหน้ามองป่าธัญ เขามองเป็นปม

“อะไรเหรอหน้า

“ปะ..เปล่าค่ะ นิขอถามอะไรป่าธัญหน่อยได้มั้ยคะ” ฉันหยุดเดินก่อนจะหันหน้ามาสบตากับฉันโดยตรง
“ว่ามา ครับ ”

“ทำไมถึงมาดูแลนคะ ประธาน J Group คงไม่มีเวลาว่างมาก พอขนาดจะมาดูแลนักแสดงที่ได้ได้โด่งดังอะไรขนาดนั้น มี เหตุผลเพียงพอมั้ยคะ”

ฉันทำใจกล้ามากเลยนะที่ถามออกไป อย่างน้อยถ้าเขาชอบ ฉันจริงๆไม่ได้อยากจะให้ฉันไปเป็นเด็กเลี้ยงของเขาฉันอาจจะ พิจารณาลองเรียนรู้เขาก็ได้ ปกติก็มีคนมาจีบฉันเยอะแต่ฉันไม่มี เวลามาเรียนรู้กับเขาเพราะเอาแต่ทำงาน แต่กับเขาดูๆแล้ว เหมือนเขาจะว่างมาให้ฉันเรียนรู้ทุกเวลานะ ถ้าตัดว่าเขาดูถูกฉัน ออกไปก่อนหน้านั้น ฉันว่าเขาเป็นคนตรงๆดี คิดอะไรก็พูดออก ไปไม่โกหกด้วย ดูเป็นคนจริงใจคนหนึ่งเลย

“ผมชอบคุณ ผมสนใจคุณไง และผมจะจีบคุณด้วย ”

อื้อหือ ตรงมากจ้าแม่ เขาไม่กั๊กความรู้สึกของตัวเองเลยเนา ะชอบก็บอกชอบ อยากได้อะไรก็บอกอยากได้ ตรงดีจริงๆ

“จีบไปเป็นเด็กเลี้ยงเหรอคะ?”

ฉันก็แค่แซวนั้นแหละ ผู้ชายนิสัยแบบนี้ฉันชอบนะตรงดี ถ้าเขา อยากจะจีบฉันจริงๆฉันก็ไม่ปิดโอกาสนะ น้องเขาก็บอกอยู่ว่าเขา ไม่ได้ร้ายอะไรก็แค่เข้าหาคนอื่นไม่เป็นเอง

“โธ่.. ลืมๆไปเถอะ ผมจริงจังนะเนี่ย ผมไม่เคยจีบผู้หญิงมา ก่อนแต่ว่าผมจะจีบคุณคนแรก และผมจะต้องจีบติดแน่นอน ” มั่นใจในตัวเองซะด้วยเขานี่มัน สุดจริงๆ ฮ่าๆๆ ฉันชักจะชอบความตรงไปตรงมาของเขาแล้วหละสิ ลองดูดีมั้ยว่าคนแบบเขา จะจีบสาวยังไงน่าสนุกดีใช่มั้ยหละ

“แล้วจะจีบยังไงคะ?

“พาไปทานข้าวก่อน เสร็จแล้วจะพาไปช็อปปิ้ง ผู้หญิงเขาชอบ ช็อปปิ้ง ใช่มั้ย?”

ฉันหลุดข่ออกมาเล็กน้อย ยังคงสไตล์การเลี้ยงเด็กอยู่นะ

จีบหญิงใครเขาเปย์กันหละตั้งแต่แรกเจอหละ

“นิไม่ชอบช็อปปิ้งค่ะ ”

“อ่าว แล้วกัน!! ทำไมคุณไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นที่ผมเคยเจอ เบี้ย แล้วผมต้องทำยังไงบ้างอ่ะ?”

เราสองคนเดินไปด้วยกันแล้วก็คุยกันไป เขานี่ตรงจริงๆ ให้ ตายสิ จีบหญิงทั้งทีต้องถามผู้หญิงที่จะจีบด้วยว่าต้องทำยังไง แล้วฉันจะตอบยังไง

“ป่าธัญตะ”

“ครับ? ว่าไงครับนิชา”

ฉันหยุดเดินก่อนจะมองหน้าเขา

“นิไม่ชอบผู้ชายเจ้าชู้ นิไม่ชอบผู้ชายที่เข้าหาผู้หญิงแค่หวัง เรื่องบนเตียง ถ้าป่าธัญเป็นผู้ชายประเภทนั้น นิว่าป๋าจะเสียเวลา เปล่าๆ”

ฉันพูดออกไปด้วยน้ำเสียงจริงจัง ฉันไม่ได้เป็นผู้หญิงที่ง่ายแต่ไม่ใช่ว่าจะเล่นตัวมาก ถ้าเขาจริงใจกับฉันรักฉันจริงๆ ไม่ได้หวัง ฟันกัน ฉันก็ยอมเขาเรื่องนั้นได้ไม่ยาก แต่ถ้าแค่จีบเพราะอยาก ได้แต่ตัว พอเบื่อแล้วก็เขี่ยทิ้ง ฉันว่าเขาควรจะไปหาคนอื่นจะดี กว่า

“ถึงอดี ผมจะเป็นแบบนั้น แต่ถ้าผมอยากจะจริงจังกับใครสัก คนผมก็เปลี่ยนตัวเองได้ และจากนี้ผมจะพิสูจน์ให้เห็นว่าผม จริงใจกับคุณจริงๆ แค่นี้ให้โอกาสผมได้พิสูจน์ตัวเอง ผมไม่ได้ เจ้าชู้นะ ผมไม่ได้มั่วผู้หญิงหลายคนด้วย จริงๆนะทำไมทำหน้าไม่ เชื่อผมอ่ะ ”

“งั้นนี้จะให้โอกาสป่าธัญก็ได้ค่ะ ลองจีบนิดูสิ แต่ว่าถ้าจะจีบ แบบที่ใช้กับเด็กๆของป่านั้นเลิกคิดไปเลยนะ มีทุกอย่างที่ อยากได้แล้ว ”

ฉันยิ้มกว้างให้กับเขา ถ้าไม่พาไปเปย์คนแบบเขาจะจีบหญิง ยังไงแค่คิดก็สนุกแล้ว

“ก็ได้ผมจะจีบคุณโดยไม่พาไปเปย์ก็ได้ เตรียมรับมือได้ เลย ”

“นิจะรอดูค่ะ “