ตอนที่ 1 สาวสวยร่างเปลือยเปล่าบนเตียงนอน
“โอย —-ปวดหัวจริง” ดวงตาทั้งคู่ของฉันเพิ่งที่เปิดขึ้นมามองไป อย่างไม่ชัดเจน บริเวณศีรษะก็รู้สึกปวดแสบ คิดได้ว่าเมื่อคืน คงจะจะดื่มมากเกินไป ก็ปล่อยเลยไป
ดื่มเหล้าไปมากขนาดนั้น ไม่ปวดหัวก็แปลกแล้ว
“เฮ้ หากไม่ใช่ว่าตาเฒ่าต้องการบังคับให้แต่งงาน แถมยังยึด ชีวิตมาบังคับด้วย ฉันก็ไม่ถึงกับทำอย่างนี้แน่ชีวิตโสดที่น่า เวทนาของฉัน ได้จบลงอย่างไม่สามารถอธิบายได้” ฉินเฟิงเพิ่ง จะกลับมาได้เพียงหนึ่งเดือน ก็มีคู่หมั้นสาวขึ้นมา แทบอยากจะ เอาศีรษะพุ่งชน ให้ตายไปข้าง
เดี๋ยวก่อน
ทันใดนั้นฉันเฟิงก็รู้สึกว่าที่นอนข้าง ๆ คล้ายมีคนอยู่ หัน ศีรษะไปมองช้า ๆ ก็พบหญิงสาวที่สวยงามมากคนหนึ่งอย่างไม่ คาดคิด
รอยยิ้มแสนหวานจากการนอนหลับสนิท ผิวแก้มสองข้างยก ขึ้นจนเห็นลักยิ้ม ขาเรียวเปลือยคู่หนึ่งอยู่ภายนอก เพียงแค่มอง เห็นขาเรียวคู่นั้นก็สามารถรู้ได้เลยว่าต้องเป็นหญิงสาวที่งดงาม มากอย่างแน่นอน
เพียงแต่ว่า นี้ไม่ใช่สิ่งที่แสบตามากที่สุด
สิ่งที่แสบตามากที่สุดคือรอยสีแดงที่อยู่บนผ้าปูที่นอน
“ฉันจะเซ็ต ล้อฉันเล่นใช่ไหม นี้….หรือว่าจะเป็นนักปราชญ์ ผู้หญิงของยุทธภพที่ไร้ผู้สืบทอดมานาน?” ในตอนนั้นเอง ฉันเพิ่งคล้ายว่าจะนึกขึ้นมาได้ว่าเมื่อคืนได้
พบกับผู้หญิงที่งดงามมากคนหนึ่ง ที่แท้แล้วเมื่อคืนทั้งสองคนดื่ม ไปเยอะมาก ในตอนที่พากันออกมาจากประตูใหญ่ของผับ หญิง สาวที่งดงามและแสนลึกลับคนนั้นก็ล้มใส่ร่างกายของฉันเพิ่ง และฉินเฟิงเองก็พาเธอกลับมาถึงโรงแรมอย่างเลอะเลือน เรื่องต่อจากนั้น ก็เป็นเรื่องตามธรรมชาติที่ไม่ต้องพูดถึง
“เฮ้ ซวยแล้ว” ฉินเฟิงทอดถอนใจ ได้ร่วมรักกับหญิงสาวที่ งดงามขนาดนี้ คาดไม่ถึงว่าฉันจะเมาแล้วเลอะเทอะ ครั้งนี้ผ่าน ไปแล้ว รู้สึกอะไรบ้างนึกไม่ออกเลย หรือว่าจะลองอีกครั้ง?
เมื่อคิดว่าจะทำอีกครั้ง ก็เห็นรอยสีแดงที่แสบตานั้น ที่จริง
แล้วฉินเฟิงใจไม่แข็งพอที่จะทำร้ายหญิงสาวที่งดงามได้
ไม่ทันได้ตั้งตัว ความรู้สึกสงสารหญิงสาวก็ทะลักออกมา อย่างไม่คาดคิด
ฉินเฟิงส่ายหัว รีบร้อนดื่มน้ำที่เมื่อคืนรินไว้ตั้งแต่ตอนไหนก็ ไม่รู้ หลังจากนั้นก็เอื้อมมือไปลูบไล้ใบหน้ารูปไข่ของสาวงามเบา แล้วจูบครั้งหนึ่ง ถึงเลิกรา
“กินเต้าหู้ก็ไม่ได้ผิดกฎหมาย” ฉินเฟิงที่คิดแบบนี้ก็รีบใส่ เสื้อผ้าเรียบร้อย เยี่ยม คนเลวที่หล่อเหลาและมีสง่ายืนอยู่ด้าน หน้าสาวงาม
เพียงแต่หญิงสาวที่งดงามคนนี้ยังนอนหลับสนิทอยู่
แต่ทว่าเมื่อฉินเฟิงได้เห็นกระโปรงผู้หญิงที่ถูกฉีกขาด ก็นึก การกระทําบางอย่างของตัวเองเมื่อคืนขึ้นมาได้ ฉับพลันก็ อับอายจนเหงื่อไหลออกมาไม่หยุด
ฉันเพิ่งมองนาฬิกาข้อมือ เพิ่งจะเจ็ดโมงกว่า ๆ จึงหยิบ ปากกาออกมาเขียนอะไรบางอย่างลงในกระดาษ
เมื่อเขียนเสร็จ ก็หยิบสมุดเช็ค เขียนเช็คธนาคารจํานวนสอง แสนหนึ่งใบวางไว้บนเตียงนอนก็ค่อยสบายใจ เมื่อถึงเวลาต้อง ไป ก็อดไม่ได้ที่จะลูบไล้ขาเรียวของสาวงาม ทอดถอนใจด้วย ความหดหู: “ความรู้สึกที่ได้สัมผัสช่างดีจริง ๆ เพียงแต่ว่าฉันจ่าย เงินแล้ว ลูบคลำอีกสักหน่อยก็คงไม่ผิดกฎหมายหรอกนะ?”
ภายในจิตใจมีความคิดแบบนี้อยู่ ฉินเฟิงก็ลูบไล้อีกรอบ ถึง ได้จากไปด้วยความอาลัยอาวรณ์
ในที่สุด เฮ้…..
ในชีวิตคนเราการได้พบผู้หญิงที่มีเสน่ห์แบบนี้ช่างน้อยนิด แถมยังเป็นหญิงสาวที่งดงามมากขนาดนี้
ฉินเฟิงจากไปได้ไม่นาน หญิงสาวที่งดงามก็ลืมตาขึ้นมา หญิงสาวที่งดงามมองไปตามแผ่นหลังของฉันเฟิง สายตาเต็มไป ด้วยความคับแค้นใจและเสียใจ เมื่อลองขับตัว ฉับพลันก็รู้สึกถึง ความเจ็บปวด กัดริมฝีปากเบา ๆ อดทนต่อความเจ็บปวด ถึง อย่างไรก็น้ำตาไหลลงมาอย่างกลั้นไม่อยู่
เมื่อหันกลับมา หญิงสาวที่งดงามก็พบกระดาษแผ่นหนึ่งกับ เช็คธนาคารอยู่บนที่นอน
จึงหยิบกระดาษแผ่นนั้นขึ้นมาอ่านข้อความที่เขียนไว้ สวัสดี สาวสาว! เรื่องเมื่อคืนผมลืมไปหมดแล้ว อันที่จริงแล้วจำอะไรไม่ ได้เลย ประจวบกับผมเองก็เป็นชายหนุ่มที่บริสุทธิ์ ทุกคนล้วนไม่ เสียเปรียบ ถึงแม้ว่า……..ส่วนเสื้อผ้า ผมได้ฝากไว้ที่แผนกต้อนรับ ให้คุณแล้ว ถ้าคุณตื่นแล้วก็โทรศัพท์บอกแผนกต้อนรับได้เลย ส่วนเงินสองแสนนั้นถือว่าเป็นค่าชดเชยนะ ขอพูดอะไรสักหน่อย สัมผัสขาเรียวของคุณมันมีมากเลย
สาวงามที่แสนเซ็กซี่หยิบกระดาษและเช็คธนาคารขึ้นมา ด้วยความเคียดแค้น นำเช็คมาฉีกเป็นชิ้น ๆ ขยี้แรง ๆ แล้วโยน ออกหน้าต่างไป ในตอนนี้เองน้ำตาก็ยิ่งไหลออกมาราวกับไม่มี สิ้นสุด
“นี้คิดว่าฉันเป็นโสเภณีอย่างนั้นหรือ” สาวงามที่แสนเซ็กซี่ กัดฟันพูดเสียงต่ำ
ผ่านไปสักพัก สาวงามที่แสนเซ็กซี่ถึงได้เช็ดน้ำตา เปลี่ยนมา พูดด้วยเสียงหนักแน่น: “ถ้าหากฉันได้เจอคุณ ฉันจะไม่ปล่อยคุณ ไปอย่างแน่นอน”
ในตอนนี้เองฉินเฟิงก็นั่งดื่มกาแฟในร้านสตาร์บัคส์อย่าง สบายอกสบายใจ
“อืม กาแฟสักแก้วหลังจากดื่มจนเมามันช่างสบายจริง ๆ ” ฉินเฟิงคิดอย่างสุขสบาย เพียงแต่ความสุขสบายไม่นานก็เปลี่ยนเป็นซึมเศร้าขึ้นมา: “ถ้าหากไม่มีคู่หมั้นสาวที่แสนลึกลับคนนั้น ก็ คงจะสบายมากขึ้น” เพิ่งนึกถึงเรื่องที่ทำให้จิตใจว้าวุ่น สายที่ทำให้จิตใจว้าวุ่น
โทรเข้ามา
“เฟิงเอ๋อ ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน?” ปลายสายเป็นเสียงที่น่า เกรงขาม ไม่ต้องพูด ก็รู้โดยธรรมชาติว่าคือฉันโจงพ่อของฉัน เฟิง
ฉันเพิ่งพูดอย่างจนใจ: “ผมจะไปอยู่ที่ไหนได้ เตรียมพร้อม รอโดนส่งขึ้นลานประหารอยู่ทุกเวลาเนี่ย”
ฉันโจงตวาด: “ไอ้เด็กบ้า พูดอะไรออกมา เที่ยงนี้แกไปบ้าน ป้าป่ายของแกซะ ฉันกับแม่ของแกมีธุระ แกก็ไปเองเลยแล้วกัน ข้อมูลของป้าป่ายของแกฉันจะให้คนขับรถเอาไปส่งแกให้จำไว้ มีมารยาทกับแม่ยายของแกด้วย”
“รู้แล้ว เฮ้ พ่อ ผมว่าการดูตัวที่พวกคุณให้ผมไปมันไม่ค่อย น่าเชื่อถือเท่าไรนะ ให้ผมไปเอง หน้าผมบางมาก ถ้าเกิดโดนไล่ ออกจากบ้านจะทำอย่างไร?”
“ไล่ออกจากบ้าน? อย่างนั้นก็ดี หลังจากนี้แม้แต่ประตูบ้าน ตระกูลฉินของฉันแกก็อย่าได้ก้าวเข้ามาอีก แกจำคำฉันไว้ คนชั่ว ตัวน้อย ทำตัวดี ๆ กับแม่ยายของแกให้ฉันหน่อย ให้ดีที่สุดคือ เป็นเขยแต่งเข้าไปเลย ไม่อย่างนั้น อย่าได้กลับมาอีก” ฉินโจง พูดจบก็วางสายโทรศัพท์ทันที
ฉินเฟิงตะโกนอย่างรับร้อน: “พ่อ พ่อ นี่ล้อผมเล่นใช่ไหมลูกแต่งเข้า? บ้านเรายังขาดขนาดขายผมเลยหรือพ่อ พ่อ” เสียงสัญญาณโทรศัพท์นํ้าตาออกมา
กลั่นแกล้ง
แค่พบแม่ยายของดูตัวตามธรรมดาก็เกร็งพอแล้ว ต้องลูกเขยแต่งเข้าอีก ของเพิ่งในตอนนี้รู้สึกอยากขึ้น
จากนั้นไม่นาน คนขับรถก็มาพร้อมกับข้อมูลของยก มาถึง ในระหว่างนั้นได้คุยอะไรฉันทําราวเฟิงกลายเป็นอากาศแล้ว มองข้าม มองข้าม ไปอย่างสิ้นเชิง
ฉินเฟิงก็ยิ่งอยากร้องไห้ทั้งที่ไม่น้ำตา แม้แต่ลุงถางเลี้ยง ตนเองยังทํากับตนเองแบบนี้ ต้องอย่างแน่นอน ฉันเพิ่งยับเยินจริง ๆ
ตอนแม้กระทั่งจะเคาะประตูอย่างไรจะพูดอย่างไรล้วนต้อง วางแผน เป็นไปได้ไหมเคาะสวัสดีครับ ผมว่าที่เขยของคุณ ผมสามารถเป็นลูกเขย แต่งครอบครัวคุณได้ไหมครับ?
ในตอนฉินเฟิงกำลังวางแผนเดินหมาก ทันใดนั้นพบเข้า กับสาวสวยคนหนึ่ง และสวยคนก็งดงามเทียบเท่าหญิงที่แสนงดงามที่เมื่อได้
หากด้วยตาของเขา เธอประมาณ1เมตร สวมกระโปรงสั้น หน้าอกคับแน่น ดูเหมือนว่าภูเขาแฝดที่น่าภูมิใจจะ เป็นคัพ36D ท่อนขาเรียวยาว พอที่จะพูดได้ว่ายาวและไม่หนา เกินไป ขาวและไม่มีตำหนิ ดังนั้นความสวยงามของรูปร่าง ประกอบกับใบหน้าของสาววัยรุ่น สมกับที่เป็นสาววัยรุ่นที่ แต่งงานแล้วตั้งแต่ยังสาว
เมื่อเห็นสาวสวย สีหน้าของฉันเพิ่งก็สบายใจอย่างมาก……..
แต่ด้านหลังสาวสวย มีหนุ่มหล่อที่พูดด้วยไม่หยุด “หยูนห ยูน คุณฟังผมสักครั้งไม่ได้หรือ? ไปต่างประเทศกับผม ผมสัญญา ว่าจะดูแลคุณอย่างดี อีกอย่างพวกเราก็มีสัญญาหมั้นหมายกัน อยู่แล้ว คุณก็ไปต่างประเทศกับผมจะเป็นอะไร?”
สาวน้อยคนสวยสีหน้าเย็นชา พูดอย่างอารมณ์เสีย: “หยวน โหวจือ วันนี้ฉันได้บอกคุณอย่างชัดเจนไปแล้วนะ ไม่ว่าจะ อย่างไรก็ตามฉันก็ไม่สามารถไปอยู่กับคุณได้ ยังมีสัญญาหมั้นได้ สาระอะไรนั่นอีก ภายในสามเดือนฉันจะทำให้สายตาที่เลอะ เลื่อนของผู้เฒ่าเข้าใจฉันให้ได้ รบกวนคุณอย่าได้มายุ่งกับฉันอีก ไปตายไกล ๆ ฉันฟางหยุนเป็นคนที่จะดึงผู้ชายคนให้ได้ตามท้อง ถนนมาได้ตามใจ จะไม่ยอมไปอยู่กับคุณ ”
เมื่อได้ฟังที่ฟางหยูนพูด ฉินเฟิงก็อดไม่ได้ที่จะยกนิ้วโป้งให้ ปรบมือภายในใจเสียงดัง: งดงาม
คนที่โดนว่าอย่างหยวน โหวจือกลับไม่โกรธ แต่ใบหน้ากลับ ยิ้มแย้มแล้วพูด: “หยูนหยูน คุณอย่าได้ทำเรื่องให้วุ่นวายไปต่าง ประเทศไม่ดีตรงหรือ อยู่ที่นี่จะไปมีอนาคตอะไร คุณฟังผมสักครั้งเถอะนะ”
ค่าพูดของเขาครั้งนี้ เพียงพอที่จะพูดได้ว่าทำให้ความอดทน เส้นสุดท้ายของฟางหยูนขาดลงแล้ว
“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คุณคือแฟนของฉัน ลูกขึ้น” ฟางหยู นมองไปยังฉันเพิ่งที่เรื่นเริงอยู่ไปไกลตนเองนัก ยังไม่ทันพูดครั้ง ที่สองก็เดินมาถึงตัวเขา ไม่มมีร่องรอยของความอายที่พูดออก มาเลย
ฉันเพิ่งตกตะลึงตาค้างไปแล้ว นั่งซื้อไม่ได้พูดอะไร
ล้อกันเล่นใช่ไหม ฉันเป็นแค่คนแปลกหน้าที่เดินผ่านเท่านั้น การมองเรื่องรื่นเริงคงไม่ถึงกับต้องติดเชื้อไฟไปด้วยหรอกนะ สีหน้าที่แสดงออกของฉันเพิ่งตอนนี้คล้ายไม่ได้รับความเป็น ธรรมจริง ๆ เพียงแต่ท่าทางไม่ได้รับความเป็นธรรมของเขานั้น ในสายตาคนนอกก็พบแค่หมูในอวยของสาวสวย
สีหน้าของหยวนโหวเปลี่ยนไปมา ใช้แรงจับที่แขนของฟาง หยูน ตวาดเสียงต่ำ: “หยินหยูน คุณอย่าให้มันมากเกินไปนัก ไม่ ช้าก็เร็วคุณก็ต้องแต่งให้ผม ทำไมไม่ปฏิบัติกับผมให้มันดี หน่อย? ผมทำเพราะรักคุณ ไม่คิดว่าคุณจะยังไม่เข้าใจอีกหรือ?” ขณะพูด หยวน โหวก็ยังอารมณ์เสียอยู่
ถึงแม้ว่าพวกเขาทั้งสองจะมีสัญญาหมั้นหมายก็ตาม แต่ ท่าทางที่เขาปฏิบัติต่อฟางหยูนคล้ายคนตามจีบ ถึงอย่างไรเขาก็ เป็นลูกของเศรษฐี เพียงแค่เขาสะบัดมือจะมีผู้หญิงที่ไหนปฏิเสธ แต่เขาที่รักฟางซินถึงขนาดนี้ เธอก็ยังดูเย็นชา
“คุณจะทำอะไร ปล่อยฉันนะ คุณทำให้ฉันเจ็บ” ฟางหยูนข มวดคิ้ว เพราะรู้สึกเจ็บตรงแขนที่เขาจับขึ้นมาอย่างฉับพลัน และ ในตอนนั้น เธอก็ยิ่งเกลียดชังลิงที่อยู่ตรงหน้ามากยิ่งขึ้น
ชั่วพริบตาเดียว ฉินเฟิงก็ยืนขึ้น เดินสองก้าวก็มาอยู่ข้างกาย หยวน โหว ดึงฟางหยูนเข้ามาไว้ในอ้อมกอดของตนเอง
“ไม่ควรใช้ความรุนแรงแบบนี้กับสาวสวย ไม่งั้นจะโดน ประณามเอาได้” ฉินเฟิงยิ้มคล้ายไม่ยิ้มมองหยวนโหว และมอง ฟางหยูนที่อยู่ในอ้อมแขน แล้วพูดตัดกำลัง “ยิ่งกว่านั้นสาวสวย คนนี้ก็เพิ่งบอกไปว่าต้องการให้ผมเป็นแฟนเธอ ผมน่าสงสาร กว่าคุณเยอะนะ”
ชั่วพริบตา สีหน้าของหยวนโหวก็เปลี่ยนไปเป็นไม่น่าดูยิ่ง ขึ้น คล้ายทานก้อนอุจจาระเข้าไป
“นี้เป็นเรื่องก่อนหน้านี้ของผมกับเธอ ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับ คุณ หลีกทางให้ผมด้วย” ตอนนี้หยวนโหวเก็บความสุภาพไว้ไม่ อยู่ สีหน้าขาวคล้ำ ขณะเดียวกัน ก็เอาไปที่สะสมอยู่ในท้อง กระจายไปสู่ร่างของฉันเพิ่ง
ฉันเพิ่งกลอกตาขาวไปมา มองตรงไปที่ฟางหยูน แล้วถาม “คุณบอกว่าอยากให้ผมเป็นแฟนหรือ?”
ถึงแม้ว่าฟางหยูนโดนพลังอันชั่วร้ายของเขาที่จัดการปัญหา แต่ก็ไม่มีความรู้สึกซาบซึ้งแบบนั้นเลยแม้แต่น้อย ทั้งยังมีท่าทาง เย็นชา: “ฉันบอกว่าคุณเป็นแฟนของฉัน แต่ฉันไม่ใช่แฟนของ คุณ อีกอย่างปล่อยฉัน
ฉินเฟิงหัวเราะ “จับคนมาเป็นเกราะก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนหน่อยนะ?”
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ