บทที่7 ควรจะรู้สึกยังไง

บทที่7 ควรจะรู้สึกยังไง

เช้าวันรุ่งขึ้น

ไปเสว่เอ๋อร์ตื่นมาตั้งแต่เช้าๆ เปิดคอมพิวเตอร์เช็คดู พวกข่าวรายงานที่มีความเกี่ยวข้องกับไปอ ไม่มีอะไร คืบหน้า เพราะแม้แต่ข่าวของเธอเมื่อวานก็หายไป

สันนิษฐานว่าข่าวพวกนี้จะไปกระทบกับชื่อเสียงของ ตระกูลเผยเข้าให้ ดังนั้นพวกเขาจึงริเริ่มที่จะลบรายงาน ออนไลน์ทั้งหมดพอคิดมาถึงตรงนี้ เธอก็อดจะถอน หายใจด้วยความโล่งอกออกมาไม่ได้

ช่วงบ่าย เธอไปที่บริษัทและจัดการเตรียมเอกสารเงินกู้ หอบหิ้วเอกสารนั้นขับรถตรงดิ่งไปยังโรงแรมที่นัดไว้กับ จ้าวหยางหลิน ก่อนจะออกมา เลขาของเธอก็จัดการยัด ผงยาซองเล็กเพื่อเป็นตัวช่วยในการให้เธอหลบหลีกออก มาอย่างปลอดภัยถ้าหากเกิดอะไรขึ้น

ช่างเป็นช่วงจังหวะเหมาะเจาะ ทันทีที่เธอออกมาก็เป็น ช่วงเวลาเร่งด่วนทันทีไปเสบู่เอ๋อร์รถติดอยู่นานพอสมควร ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะออกถนนสายหลักแต่ออกไปได้ไม่ทัน ไรยางรถก็ดูเหมือนจะโดนอะไรเจาะรั่วทันที

ถนนเส้นนี้กำลังอยู่ระหว่างปรับปรุง ปกติแล้วไม่มีคนมาใช้ ไปเสว่อเอ่อร์หยิบโทรศัพท์มาดูเวลา แน่นอนว่ายิ่ง ทำให้เธอร้อนรน แต่ก็ทำได้เพียงแค่ควบคุมมันและโทร เรียกรถลากมาจัดการ

รู้สึกแย่ได้ไม่นาน ไฟหน้ารถคู่หนึ่งที่ส่องมาจากทางด้าน หลังก็มาหยุดอยู่ข้างเธอ

หน้าต่างของทางเบาะหลังค่อยๆเลื่อนลงอย่างช้าๆ เผย ใบหน้าเผยลี่เชินที่แสนเยือกเย็นแต่กลับหล่อเหล่านั้นให้

เห็นเต็มตา

“รถเสียเหรอ?”

“เผย… ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่ได้?”

ถนนเส้นนี้เป็นทางที่ใกล้ที่สุดที่จะไปโรงแรมตี้เหา แต่ เพราะช่วงนี้ตรงนี้ซ่อมทางคนผ่านแน่นอนว่าจะต้องน้อย ถึงขั้นน้อยมาก

โรงแรมตี้เหาเป็นโรงแรมระดับหลายดาวที่มีชื่อเสียง ของเมืองไห่เฉิง ผู้นำธุรกิจหลายๆท่านก็จะมาใช้ที่นี่ไว้คุย งานกิจการต่างๆ

เผยลี่เชินไม่ได้ตอบคำถามของหญิงสาวตรงหน้า ทำ เพียงแค่ใช้สายตาเหลือบมอง ก่อนจะเอ่ยขึ้น “ไปตี้เหา? มาสิ เดี๋ยวผมไปส่ง”
“ไม่เป็นไรค่ะ” ไปเสบู่เอ๋อร์ปฏิเสธอย่างไม่ต้องได้ทันคิด

คำพูดในวันนั้นมันบอกทุกอย่างและพวกเขาสองคนคิด ว่าคุยกันจนเข้าใจแล้ว ในตอนนี้เขาไม่อยากที่จะติดต่อ หรือยุ่งเกี่ยวคนตระกูลเผยอีกต่อไป

“นี่มันก็เย็นมากแล้ว คุณจะอยู่ให้หมาจรจัดแถวนี้มาหรือ ไง?” เสียงเย็นของผู้ชายคนเดิมตอบกลับมา

ไปเสบู่เอ๋อร์ออกอาการสั่นเล็กน้อย อดไม่ได้ที่จะเผลอ หลุดปากตอกคำกลับไปเสียงเบา “อย่างน้อยหมาจรจัดก็ ไม่ได้น่ากลัวเหมือนกับคุณ”

“ไป๋เสว่เอ๋อร์เธอจะพูดให้เสียงดังกว่านี้ก็ได้นะ”

เจ้าของชื่อเงยหน้าขึ้นมองเข้าไปในนัยน์ตาของเจ้าของ เสียงเรียก “ประธานเผย ฉันคุยกับคุณก็ไม่มีประโยชน์ เพราะมันก็แค่การรู้จักกันแบบฉาบฉวย จริงๆก็คือไม่กล้า รบกวนประธานเผยให้ไปส่งหรอกค่ะ ฉันรอรถอยู่ตรงนี้ ก็ได้”

“งั้นเหรอ?”

เผยลี่เชินเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ดวงตาคมเข้มดูเหมือนมี แววขี้เล่นแผ่ออกมาแทน “รู้จักกันแบบฉาบฉวยเหรอ?งั้นตอนเราอยู่บนเตียงกันตอนนั้นก็รู้จักกันแบบฉาบฉวย น่ะสิ?”

ไปเสว่เอ๋อร์รู้สึกรําคาญเล็กน้อย อยากจะว่าตอกหน้าอีก คนแต่ความปวดที่เท้าก็สำแดงฤทธิ์เข้าเสียก่อนพยายาม หายใจเข้าออกตั้งสิ และนั่นก็ทำให้เผย เงินเห็นความผิด ปกติ

สายตาเย็นชากลับมาอีกครั้ง ชายหนุ่มกวาดสายตามอง อย่างรวดเร็ว เสียงที่เริ่มโต้ตอบกลับแข็งขึ้นเสียจนอดจะ ตกใจไม่ได้ “อย่าทําผมเสียเวลา มาขึ้นรถ!”

ไปเสว่เอ๋อ สองมือก๋าเข้าให้กันแน่น สายตามองไปยัง รอบด้าน เสาไฟริมถนนฝั่งตรงข้ามยังไม่ได้ซ่อม ความมืด มิดเสียยิ่งกว่าอะไรของสิ่งรอบตัวก็เริ่มฉายชัดขึ้นเสียจน ใจเธออดที่จะหวาดๆไม่ได้

ตัดสินใจอยู่พักนึงสุดท้ายก็เลือกขึ้นรถอีกคนไป

ทันทีที่ปิดประตูรถ หันกลับไปก็เจอสายตาที่ดูแฝงไป ด้วยล้อเลียนของอีกคน

หญิงสาวค้อมหัวเล็กน้อยก่อนจะเสยหน้าหนี วันนี้เธอ เจอเรื่องให้หลายอย่างจนแทบจะดูดวิญญาณเธอออกไปเสียหมด

ทั้งสองคนไม่ได้คุยอะไรกันอีกตลอดทาง ใจจริงไปเสว่ เอ่อ อยากที่จะคุยเรื่องคืนนั้นให้มันชัดเจน แต่สุดท้ายก็ ไม่ได้เริ่มบทสนทนานั้น เพราะเธอกลัวที่จะต้องถูกกล่าว ว่าให้เป็นความอัปยศอีกครั้ง

ทันทีที่ถึงก็เปิดประตูจะลงจากรถ เสียงเรียกด้านหลัง ของเผย เงินก็ทําให้ต้องกลับไปสนใจ

“ไป๋เสบู่เอ๋อร์”

เจ้าของชื่อหยุด ก่อนจะหันกลับไปมองด้วยความสงสัย

เธอหันไปเจอเผยลี่เชินแสนเย็นชาคนเดิม ที่ไม่นานเขา ก็ว่าต่อเข้าให้ “ผมว่าสินค้าชิ้นเดียวกันยิ่งที่ซื้อขายมาก ขึ้นเรื่อยๆก็ไม่ต่างจากของไร้ค่า ผมว่าจุดนี้คุณควรจะเอา กลับไปคิดดีๆอีกที”

“คุณหมายความว่ายังไง?” เธอเริ่มที่จะขมวดคิ้ว

เมื่อเห็นหน้าตาหญิงสาวเริ่มที่จะไม่ค่อยดี มุมปากของ เผยลี่เชินก็เริ่มที่จะแย้มกว้าง เมื่อเห็นท่าทีตอบกลับที่ตน พอใจแล้ว ก็หันไปเอ่ยคนขับรถที่รอตอบรับคำสั่งอยู่ทันที “ไปกันเถอะ”
“เผย เงิน คุณกลับมาคุยกับฉันให้รู้เรื่องก่อนนะ!

เธอล่ะอยากที่จะบุกเข้าไปถามให้เสียรู้เรื่อง แต่รถก็ ขับผ่านไปเร็วเสียจนไม่นานก็หายไปจากระยะสายตา

คําพูดของเขาราวกับการตบหน้าเธอเสียฉาดใหญ่ เป็น รอยแน่นติดอยู่บนใบหน้า ปวดแสบปวดร้อนจนถึงที่สุด