ตอนที่ 1 เกิดใหม่

ตอนที่ 1 เกิดใหม่

“เชียว โหรว คราวนี้เธอรู้แล้วใช่ไหมว่าเธอไม่มีวัน ชนะ” หญิงสาวหน้าตาสะสวยแต่งตัวทันสมัยเหยียด สายตาด้วยท่าทางหยิ่งยโส มองลงไปยังร่างหญิงสาวผู้ดู เหมือนลูกเป็ดขี้เหร่ที่นอนอยู่บนพื้น ขณะวิญญาณเธอ ค่อยๆ หลุดลอย ดวงตาหญิงสาวยโสโอหังเต็มไปด้วย ความดูถูกเหยียดหยามขณะกล่าวออกมา “เธออาจเป็น เซียวจินหนิงตัวจริง แล้วไงล่ะ พ่อแม่เธอต้องการได้ฉัน เป็นลูกสาว พี่เฉิงอวีคู่หมั้นเธอดูแลฉันมาตั้งแต่เด็กๆ และอยากหมั้นกับฉัน เธอก็แค่ลูกเป็ดขี้เหร่ที่ตระกูลเซียว ทอดทิง!”

“ไปลงนรกซะถอะเชียว โหรว!” ใบหน้าหญิงสาวโหด ***ยม ขณะกดเท้าลงบนคอหญิงสาวอีกคน พร้อม

กับกัดฟันตะโกนใส่ “แกตายไป ก็จะไม่มีใครมาคุกคาม

สถานะฉันได้แล้ว!

เขียวจีนหนึ่งรีบดึงเท้าออก คุกเข่าลง ใช้มือเช็ดรอย
เท้าที่คอเซียว โหรว พร้อมกับร้องตะโกน “เร็วๆ ค่ะ! โหร วโหราอยู่ทางนี้ ท่าทางบาดเจ็บสาหัส! ใครก็ได้ช่วยที

ขณะสายลมเอื้อยพัดผ่านหอผู้ป่วยอันว่างเปล่า ผ้าม่าน

สีขาวสะบัดไปมา ในห้องพักผู้ป่วยกว้างขวางมีเพียง

เตียงสีขาว ซึ่งมีหญิงสาวหน้าซีดเผือดคนหนึ่งนอนอยู่

เงียบๆ ดูไร้ชีวิตชีวาราวกับคนตาย

ทันใดนั้นหญิงสาวก็ลืมตาขึ้น มองไปรอบๆ อย่างรวดเร็ว

แล้วลุกขึ้นนั่ง ขณะมองไปยังประตูห้องที่ปิดอยู่ เธอก็ แย้มรอยยิ้มอันร้ายกาจออกมา ข้างๆ มีทะเลสาบ และแน่นอน มีหมอหลายคนในชุด

เธอเดินเท้าเปล่าไปที่หน้าต่าง มองออกไปยังทิวทัศน์

ของโรงพยาบาล ภายนอกมีสนามหญ้าสีเขียวกว้างใหญ่

กาวน์สีขาว

เธอเกลียดหมอมาโดยตลอด ทันใดนั้น ชุดรหัสคำ

ปรากฏขึ้นในใจเธอ…

รหัสค่าโดยระบบ:

(ตัวตน: เขียว โหรว
อายุ: 23 ปี

บุคลิกภาพ: ขี้ขลาด

ชะตาลิขิต อาภัพ ภารกิจแรก: ปรับตัวให้เข้ากับตัวตน

เมื่อได้อ่านข้อความหญิงสาวก็ไม่สามารถรักษาท่าที

สงบนิ่งได้อีกต่อไป เธอสบถออกมา “บ้าที่สุด! ศูนย์ศูนย์ แปด พูดออกมาได้ว่าฉันจะสนุกกับงานนี้! ว่าแต่นี่มัน ภารกิจอะไรกัน ปรับตัวให้เข้ากับตัวตนใหม่งั้นเหรอ ไม่ ใช่แค่ให้ฉันไปจัดการกับคนตระกูลเซียว แล้วค่อยกลับ ไปแก้แค้นใช่ไหม”

เธอกำลังใช้ชีวิตอย่างไร้กังวลและมีความสุข ในฐานะ เจ้าหญิงแห่งเอ็มไพร์กรุ๊ป แต่มีคนบางกลุ่มสังหารเธอ เพื่อแย่งเอาความร่ำรวยและอำนาจไปจากเธอ แต่แล้ว ทันใดนันหลังจากสินลมหายใจ เธอก็กลายมาเป็นเซียว

โหรา และในขณะ ที่เธอนอนหลับจู่ๆ ระบบซึ่งเรียกตัวเอง ว่า ‘008 ก็โผล่เข้ามาในความฝัน อ้างว่าสามารถช่วย

เธอแก้แค้น และแย่งทุกสิ่งทุกอย่างที่เคยเป็นของเธอ กลับคืนมาได้ เธอจึงตกลงร่วมมือกับระบบ

ใหม่]
ท้ายที่สุดเธอก็นึกออกถึงการภารกิจโง่ๆ ของระบบใน ช่วงสองวันที่ผ่านมา ทำให้เธอทำเป็นนอนหลับโดยไม่มี อาหารหรือน้ำตกถึงท้องแม้แต่นิดเดียว และให้เธอ จินตนาการว่า ต่อจากนี้เธอจะมีชีวิตยอดเยี่ยมเพียงไร ภายใต้ความช่วยเหลือของระบบ ว่าแต่นี่มันอะไรกัน ปรับตัวให้เข้ากับตัวตนใหม่อย่างนั้นหรือ กลายมาเป็น เซียว โหรวนน่ะนะ? เธอคือถัง ผู้มีชื่อเสียง! พระเจ้า…สิ่ง สุดท้ายที่เธออยากทำคือการ ทำตัวเป็นคนอ่อนแอ

ถังซึมองลงไปโดยไม่ตั้งใจ เมื่อเห็นสีผิวตัวเองเธอก็สะดุ้ง ทันที พร้อมกับอุทาน “พระเจ้าช่วย นี่มันนรกอะไรกัน!

ทันทีที่เธอกล่าวจบ สัญญาณเตือนของระบบก็ดังขึ้นอีก ครั่งในสมอง

[โฮสต์ได้รับผิว ‘คอร์เน็ตโต’ กดเลือก ถ้าต้องการแบบนี้ ถังยิมนิดๆ ในใจ คอร์เน็ตโต’ เหรอ เธอกดเลือกพร้อม กับคิดว่า “ฉันชอบไอศกรีม!

ดวงตาถึง สดใสขึ้น เมื่อเห็นการเปลี่ยนแปลงของร่าง

ใหม่ของเธอ และเอ่ยออกมา “ดีนี ได้ผลด้วย!” เธอมอง ตามด้วยรอยยิ้มพึงพอใจขณะกล่าวว่า “ศูนย์
ศูนย์แปด ดูเป็นไงบ้าง เราไปบ้านตระกูลถังกันเถอะ

ไปจัดการกับพวกคนที่ฆ่าฉันก่อนเป็นอันดับแรก แล้วฉัน

จะใช้เวลาหลังจากนั้นปรับตัวให้เข้ากับตัวตนใหม่นี้

ตกลงไหม”

ระบบส่งเสียงบีบมาอีกครั้ง…

ม่านแสงสว่างปรากฏขึ้นต่อสายตาถังซี แสดงข้อมูล

ต่างๆ ของเธอ

[โฮสต์ : ถังซี คะแนนประสบการณ์ : 4,01/800

คะแนนการต่อสู้ : 0/100

คะแนนกายภาพ : 3/100

คะแนนหน้าตา : 1/100

คะแนนรูปร่าง : 1/100

คะแนนเสน่ห์ : 0.01/100 คะแนนการแก้แค้น : 0/100

คะแนนความร่ำรวย : 0/100

คะแนนการสั่งสอน : 0/100

ตามรายงานการทดสอบอย่างครอบคลุม โฮสต์ถังได้

ความสามารถในการแก้แค้น กรุณายอมรับภารกิจ ทำ

ภารกิจให้สําเร็จ และสะสมคะแนนประสบการณ์ทุกข้อ
ให้สูงขึ้น

(ยอมรับภารกิจแรก : ปรับตัวให้เข้ากับตัวตนของเซียว

โหรว และสะสมคะแนนประสบการณ์ทุกข้อให้สูงขึ้น ถัง กด ‘ยอมรับ’ แล้วบ่นออกมาอีก “คะแนนทุกอย่าง

เกือบจะเป็นศูนย์อยู่แล้วนะ แล้วการมาเป็นยายเชียว

โหรวนี้จะดีตรงไหนเหรอ”

เมื่อมองลงไปที่ร่างของเธอ ถังต้องถอนหายใจ คะแนน หน้าตาได้หนึ่ง ต้องมาจากส่วนของผิว คอร์เน็ตโต” ที เธอเพิ่งกดเลือกไปแน่ๆ… และสำหรับหนึ่งคะแนนของรูป ร่าง… ถังเบ้ปาก เมื่อมองเรือนร่างไม่เอาไหนของเซียว โหรว ความเพรียวบางของเธอจะต้องเป็นสาเหตุที่ระบบ ให้รูปร่างเธอหนึ่งคะแนนแน่ๆ ไม่ใช่สิ เธอไม่ได้ผอม เพรียว แต่เธอผอมแห้งเลยล่ะ! หน้าอกแทบจะแบนเป็น

ไม้กระดานอยู่แล้ว! ถังยกมือกุมศีรษะและตะโกนอย่าง บ้าคลัง “ได้โปรด

ไม่!”

ต้องใช้เวลาอีกนานแค่ไหนกัน เธอถึงจะได้กลับไปเป็นถัง

สาวเจ้าเสน่ห์อีกครั้ง
เดือนต่อมา ถังใช้ชีวิตอย่างสบายใจไร้กังวล ในโรง พยาบาล เธอคุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมของโรงพยาบาล มากขึ้น ทุกวันเธอจะออกไปเดินเล่นในโรงพยาบาล เริ่ม แรกเธอพยายามทำตัวคุ้นเคยกับผู้ป่วยรายอื่นๆ จากนั้น

ก็เป็นเพื่อนกับพวกพยาบาล และท้ายที่สุดแม้แต่คุณหมอ ทั้งหลายก็กลายมาเป็นเพื่อนเธอ

ถังถอนหายใจ ขณะนั่งอยู่บนสนามหญ้ากว้างใหญ่ นอกอาคารโรงพยาบาลอย่างเบื่อหน่าย โรงพยาบาล แห่งนี้เป็นโรงพยาบาลเอกชนระดับสูงในเมือง A แม้ สมาชิกตระกูลเซียวจะไม่ต้องการยอมรับเธอในฐานะลูก สาว แต่ก็ปฏิบัติต่อเธออย่างดี อย่างน้อยพวกเขาก็ไม่ได้ เอาตัวเธอไปโยนทิ้งไว้ข้างถนน แต่พามาเข้ารักษาตัวใน โรงพยาบาลเอกชนชั้นนำแห่งนี

“โหราโหรว กำลังรับแสงแดดอยู่เหรอ” คนไข้หญิงท่าทาง ภูมิฐานคนหนึ่งนั่งอยู่บนรถเข็น และกำลังเคลื่อนเข้ามา หาถึงช้าๆ พร้อมกับทักทายเธอด้วยรอยยิ้ม ถังยิ้ม หวานให้นางขณะตอบว่า “ใช่ค่ะ คุณป้าเฉียว
คุณป้าก็ออกมารับแสงแดดเหมือนกันเหรอคะ”

“ใช่จ๊ะ ป้าอยากไปเดินเล่นริมทะเลสาบ แต่ก็ไกลเกินไป คนรับใช้ของป้ากลับบ้านไปเอาเสื้อผ้ามาให้ป้า ป้าก็เลย

ไปไม่ได้”

ถังลุกขึ้นจากสนามหญ้าแล้วบอกว่า “ให้หนูพาคุณป้า

ไปนะคะ หนูไม่มีอะไรทำ แล้วก็อยากได้อากาศบริสุทธิ์ จากริมทะเลสาบเหมือนกันค่ะ

“ดีสิ ขอบใจนะจ๊ะ” ป้าเฉียวกล่าวอย่างยินดี “ไม่เป็นไร ค่ะ” ถังเข็นรถป้าเฉียวออกไป เดินไปทาง

ทะเลสาบ

ทันใดนั้นนางพยาบาลคนหนึ่งก็วิ่งมาหา และตะโกนมา จากข้างหลัง “โหรว โหรวๆ ครอบครัวของคุณมาเยี่ยม คุณค่ะ เร็วเข้า รีบกลับไปที่ห้องพักคนไข้ “ป้าเฉียวคะ ดูเหมือนวันนี้เราจะไปทะเลสาบไม่ได้แล้ว

ถังมองป้าเฉียวด้วยสีหน้าแสดงความเสียใจเล็กน้อย

ล่ะค่ะ”

ป้าเฉียวยิมให้เธอ แต่ทว่าสัมผัสของความเหงาแวบขึ้นมา ในดวงตานาง ขณะบอกเธอว่า “เป็นข่าวดีนะจ๊ะ
ครอบครัวของผู้ป่วยโรงพยาบาลนี้มักจะมีงานยุ่ง เป็น

เรื่องดีที่ครอบครัวหนูหาเวลามาเยี่ยมหนูได้ เมื่อถึงตอนนี้พยาบาลอีกคนก็ตามเข้ามา ใบหน้าเธอยิ้ม แย้มด้วยความดีใจ “คุณป้าเฉียวคะ! ลูกชายคุณป้ามา เยียมค่ะ!”

ดวงตาเหงาเศร้าของป้าเฉียวสดใสขึ้นทันที นางมองไป รอบๆ และในที่สุดก็หยุดอยู่ที่ชายหนุ่มคนหนึ่ง ซึ่งกำลัง

เดินมาหานาง

ถังซึมองตามสายตาป้าเฉียว แล้วก็ได้พบชายหนุ่มคน หนึ่งที่สง่างามจนต้องตะลึงจ้อง เขาสูงประมาณร้อย

แปดสิบหรือร้อยเก้าสิบเซนติเมตร รูปร่างงดงามสมส่วน อย่างที่สุด ใบหน้าดูราวกับชิ้นงานศิลปะที่ได้รับการสลัก เสลาอย่างประณีต โดยพระเจ้า

เฉียวเหลียง นานมากแล้วสินะ

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ