ปฏิบัติ การ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์ วีย์ ยอร์ก

หมาป่าผู้คลั่งรักมันฝรั่ง

บทที่ 1

ณ คฤหาสน์ซิมเมอร์ของตระกูลซิมเมอร์ในเมืองนิอัมมี่ ที่ถูกประดับตกแต่งไปด้วยแสงไฟมากมาย

คืนนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดอายุครบเจ็ดสิบปีของผู้อาวุโส ใหญ่แห่งตระกูลซิมเมอร์ ภายในงานเต็มไปด้วยแขกผู้มี เกียรติมากหน้าหลายตา

ลูกๆ หลานๆ ทุกคนมอบของขวัญให้กับเขาและอวยพร ท่านอย่างพร้อมเพรียงว่า “พวกเราขออวยพรให้คุณปู่มี สุขภาพที่ดีและมีอายุยืนยาวนะคะ/ครับ

ท่านซิมเมอร์ก็เผยใบหน้าที่มีเลือดฝาดเหมือนกลีบ กุหลาบและดูมีพลังขึ้นมาขณะที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ พร้อม เอ่ยขึ้นมาว่า “ดีจัง พวกเธอช่างเป็นคนที่นอบน้อม เสีย จริงๆ ปู่รู้สึกมีความสุขมากๆ ดังนั้นวันนี้ปู่จะยอมให้ในสิ่ง ที่พวกเธออยากได้ทีละคนเลย! แค่บอกมาว่าพวกเธอ อยากได้อะไร”

“คุณปู่คะ หนูอยากได้อพาร์ทเมนต์ใกล้ทะเลค่ะ มันไม่ แพงเลย แค่ล้านดอลลาร์กว่าเท่านั้นเอง…”

“คุณปู่คะ หนูอยากได้กระเป๋าชาแนลรุ่นลิมิเต็ด อิดิชั่นค่ะ…”

“คุณปู่ครับ ผมอยากได้รถสปอร์ต BMW ………

“คุณปู่ครับ ผมอยากได้นาฬิกาโรเล็กซ์…”

“โอเคๆ ปู่จะให้ทุกอย่าง ที่พวกเธอ ขอมา!” ผู้อาวุโส ใหญ่แห่งตระกูลซิมเมอร์ให้สัญญากับพวกเขาโดยไม่มี ความลังเลใดๆ

เด็กหนุ่ม และเด็กสาว เมื่อได้ในสิ่งที่ต้องการ ต่างก็ดีใจ กันมากจนพวกเขาแทบจะคุกเข่า ลงกับพื้น ด้วยความ รู้สึกซาบซึ้งใจ

แค่ได้มองสีหน้าท่าทางของพวกหลานๆ มันทําให้คุณปู่ มเมอร์ดีใจและเขารู้สึกพอใจที่ได้ทำให้หลานๆ ของเขา มีความสุข

ในขณะนั้น ฮาร์วี่ย์ ยอร์ก ลูกเขยของตระกูลซิมเมอร์ เหมือนต้องการจะพูดอะไรสักอย่าง ได้ย่างฝีเท้าออกมา ด้านหน้าทันที “คุณปู่ครับ ได้โปรดซื้อสกู๊ตเตอร์ให้ผม สักคันได้ไหมครับ? สกู๊ตเตอร์ทำให้ผมสะดวกมากขึ้นใน ตอนที่ผมออกไปข้างนอกหรือไปจ่ายตลาดครับ…”

ทันใดนั้น ทุกคนในครอบครัวก็ตกใจจนแทบจะหยุดนิ่งไ ปชั่วครู่ เมื่อพวกเขามองไปที่ฮาร์วี่ย์ ด้วยความไม่เชื่อ สายตาตัวเอง

ลูกเขยคนนี้นี่เสียสติไปแล้วหรือเปล่านะ? เนื่องในโอกาส อะไรละ? เป็นแค่ลูกเขย นะจะเรียก ร้องได้ด้วย หรือ?

มิหนำซ้ำ เขาไม่มีแม้แต่ของขวัญสักชิ้นมอบให้กับผู้ อาวุโส ใหญ่ แห่งตระกูลซิมเมอร์สำหรับงานวันเกิดเลย ด้วยซ้ำ เขากลับทําตัวหน้าไม่อาย ด้วยการมาขออะไร กับท่าน ซิมเมอร์ได้ยังไงกัน? แม้ว่า เขาจะไม่ขออะไร มากมาย แต่กลับเป็นสกู๊ตเตอร์เพียงคันเดียว นี่เขาจงใจ จะฉีกหน้าท่านหรือเปล่านะ?

เมื่อ 3 ปีที่แล้ว พวกเขาไม่รู้ว่าคุณย่าใหญ่แห่งตระกูลซิม เมอร์ไปเจอฮาร์วี่ย์ได้อย่างไร แถมคุณย่า ยังบังคับ ให้ หลานสาวคนโตแต่งงาน กับเขา ในตอนนั้นฮาร์วีย์ เป็น เพียงผู้ชายจนๆคนหนึ่ง ซึ่งไม่ต่างจากขอทานเลยสักนิด เดียว

แต่ถึงกระนั้นก็เถอะ ในวันแต่งงานของทั้งคู่ คุณย่าใหญ่ ของตระกูลซิมเมอร์ก็ด่วนจากไปเสียก่อน ตั้งแต่นั้นมา ทุกคนในตระกูล ซิมเมอร์ต่างก็ดูถูก ดูแคลนฮาร์วีย์มา โดยตลอด ในช่วงตลอดสามปีที่ผ่านมาฮาร์วีย์นั้น ได้ ทำงานประหนึ่งว่าตนเป็นคนรับใช้ของคฤหาสน์แห่งนี้ เขาต้องเตรียมน้ำไว้ให้คนอื่นๆ ล้างเท้า เท่านั้นยังไม่พอ เขายังต้องเข้าครัวทำอาหารอีกด้วย แน่นอนล่ะ เขาใช้ ชีวิตที่ค่อนข้างน่าแร้นแค้นที่นั่น

ตอนนี้ เขาเปล่งเสียง ออกมาและร้องขอ สกู๊ตเตอร์ คัน เดียว มันเป็นอะไรที่ดีที่สุดแล้วสำหรับเขา

สกู๊ตเตอร์ คันเก่า ถูกขโมยไปตอนไปจ่ายตลาดเมื่อวันก่อน ฮาร์วีย์ไม่มีเงินติดตัวเลยสักดอลลาร์ เขาจึงเปล่ง คําขอของเขาออกไปในตอนนั้น

และด้วย ผู้อาวุโส ใหญ่ แห่ง ตระกูล ซิมเมอร์ที่ดูเหมือน กําลังมีความสุข ฮาร์วี่ย์จึงคิดว่าตอนนี้น่าจะเป็นโอกาสที่ จะขอในสิ่งที่เขาปรารถนา แม้ดูเหมือนว่ามันจะเป็น เพียงสิ่งเล็กน้อยเท่านั้น

ใบหน้าของผู้อาวุโสใหญ่แห่งตระกูลซิมเมอร์ที่เคย ปรากฏถึงความสุขใจ ก็ค่อยๆ เปลี่ยนไปเป็นใบหน้าที่ดู อึมครึมทันที เขาเขวี้ยงแก้วในมือจนมันแตกเป็นเสี่ยงๆบ นพื้น แล้วตะโกนออกมเสียงดังาด้วยความโกรธว่า “ไอ้เ *ว! แกมาร่วมงานวันเกิดฉันหรือแกมาทำลายความสุข ของทุกคนกันแน่หะ?”

แมนดี้ ซิมเมอร์ ภรรยาของฮาร์วี่ย์รีบเข้ามาและอธิบาย ให้คุณปู่ของเธอฟังว่า “คุณปู่ค่ะ ฮาร์วี่ย์ไม่ได้ตั้งใจ วันนี้ เป็นวันดี คุณปู่อย่าถือโทษโกรธเขาเลยนะคะ”

จากนั้น แมนดี้ได้ดึงตัวฮาร์วีย์ออกมาอยู่ข้างๆตน

ในจังหวะเดียวกัน ควินน์ ซิมเมอร์ ลูกพี่ลูกน้องของแมน ดี้ก็หัวเราะหยันออกมา “แมนดี้ ดูแลสามีที่ไร้ประโยชน์ ของเธอด้วยสิ! แล้ววันนี้เรามีงานสำคัญอะไรล่ะ? นี่มัน งานเลี้ยงฉลองวันเกิด ปีที่ เจ็ดสิบของคุณปู่นะ แล้วนี่ อะไร สามีของเธอก็มาตัวเปล่า แล้วเขากล้าดียังไงที่จะ มาขออะไรจากคุณปู่น่ะ? เขาอวดดีแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ กัน?

“ใช่ๆ เขาไม่มีมารยาทเอาซะเลย กล้าขออะไรจากคุณปู่ได้อย่างไร? เขาไม่เห็นเหรอว่าวันนี้มีแขกมาร่วมงาน มากแค่ไหน? นี่มันช่างฉีกหน้ากันเสียจริง!” คนที่สบถ มันออกมาคือ แซ๊ค ซิมเมอร์ หลานชายคนโตสุดที่รัก ของผู้อาวุโส ใหญ่ แห่ง ตระกูล ซิมเมอร์ เขามักจะไม่ลง รอยกับแมนดี้ แล้วตอนนี้นี่แหละคือโอกาสที่เขาจะได้ เยาะเย้ยเธอ

“ช่างเป็นไอ้เ*วที่ไร้ค่าอะไรขนาดนี้! มันถูกแล้วใช่ไหม ที่เขาต้องมาอยู่ในครอบครัวของเราน่ะ?”

“ใช่! เขาฉีกหน้าเราชัดๆ!

“ฉันพอจะเข้าใจแล้ว ตอนนี้ เขาจงใจปั่นประสาทเรา! เขาต้องการทำลายช่วงเวลาแห่งความสุขของคุณปู่!” “ช่างโง่สิ้นดี! คฤหาสน์ของเราก็มีคนรับใช้ตั้งเยอะแยะ ทำไมเราจึงจำเป็นต้องออกไปจ่ายตลาดเองอีก”

“แกไม่แม้แต่จะขยันด้วยซ้ำ ไร้ยางอายอะไรขนาดนี้! นี่ แกคิดว่าตัวเองนั้นเป็นคนสำคัญกับเราหรือยังไง?”

“ไสหัวไปให้พ้น! ถ้าแกมาฉีกหน้าพวกเราอีกล่ะก็ ฉันนี่ แหละจะสั่งสอนแกเอง!”

(( ))

เมื่อ ได้ฟังคำประณาม และการทับถม ต่างๆ นานา จาก คนในตระกูลซิมเมอร์ ฮาร์วีย์ก็เหลืออดแต่ก็ทำเป็นมอง ข้ามไป

เมื่อสามปีก่อน ฮาร์วี่ย์อาจจะตายไปแล้วก็ได้ หากไม่ได้คุณย่า ใหญ่ ของตระกูล ซิมเมอร์ช่วยเขาไว้และพาเขา เข้ามาอยู่ที่นี่ นี่จึงเป็นเหตุผลว่าทำไม เขาไม่เคยปริปาก บ่นอะไรเลย แม้ว่าเขาจำต้องทำงาน ประหนึ่งเป็นคนรับ ใช้ให้กับครอบครัวนี้มาตลอดสามปี

“คุณท่านครับ คุณดอน แซนเดอร์ ผู้จัดการจาก ยอร์ค เอ็นเทอร์ไพรส์ มาอวยพรวันเกิดคุณปู่ครับ!” เสียงใคร บางคนพูดอยู่ตรงประตูคฤหาสน์

ทันใดนั้นเอง ก็มีชายหนุ่มรูปงาม รูปร่างสูงโปร่ง เดินเข้า มายังห้องโถง ด้วยใบหน้าที่เปี่ยมไปด้วยรอยยิ้ม

ยอร์ก เอนเตอร์ไพรส์ นั้น เป็นธุรกิจครอบครัว ของตระ กูลยอร์ก ซึ่งมีอิทธิพลสูงสุดในเซาธ์ไลท์

มิหนำซ้ำ ดอน ยังเป็นหนึ่งในผู้จัดการโครงการที่ทำงาน ให้กับ ยอร์ก เอนเตอร์ไพรส์ เขามาจากครอบครัว ที่มี ภูมิฐาน ดีและยังดำรง ตำแหน่ง สำคัญ และมีเกียรติ ใน บริษัทอีกด้วย

หลายต่อหลายตระกูล ในนิอัมมี่ก็ต่างต้องการที่จะใกล้ ชิดสนิทสนมกับเขาทั้งนั้น แต่ทว่าพวกเขานั้นไม่เคยได้มี โอกาสดีๆอะไรเช่นนี้เลย แต่ก็น่าแปลกใจนะ ที่จู่ๆ เขาก็ มาร่วมอวยพรวันเกิดให้ท่านซิมเมอร์เสียได้

“คุณท่านครับ นี่ครับของขวัญที่ผมเตรียมมาให้!

ดอนยิ้ม และ กล่าวทักทาย และ เมื่อ เขา เปิด กล่อง ของ ขวัญออก ทําให้ทุกคนต้องตกตะลึงอีกครั้ง

ในกล่องของขวัญนั้นมีเช็คใบหนึ่ง และมีมูลค่ามากถึงแปดแสนแปดหมื่นดอลลาร์เลยทีเดียว

ในเมืองนิอัมมี่ เงินจำนวนประมาณนี้จะถูกใช้ในการสู่ขอ ใครสักคนแต่งงาน

“คุณท่านครับ ที่ผมมาในวันนี้ก็เพื่อมาขอแมนดี้แต่งงาน ครับ ผมชื่นชมเธอมานานแล้วครับ ตอนนี้ผมก็หวังว่าเธอ จะตอบตกลงรับข้อเสนอของผมและแต่งงาน กับผม!

คนอื่นๆ นั้นต่างอ้าปากค้างด้วยความงงงวย

แล้วในทันใดนั้นเอง ทุกคนต่างต้องตกตะลึง

แมนดี้เป็นภรรยาของฮาร์วี่ย์นะ ดอน ไม่สนใจเรื่องนั้น เลยเหรอ? เขาไม่แสดงความเคารพยำเกรงใดๆ ต่อฮาร์ วีย์เลยด้วยซ้า

แต่หลังจากได้พิจารณา อย่างถี่ถ้วน แล้ว ฮาร์วีย์ก็เป็น เพียงลูกเขยไร้ค่าที่ถูกรับมาเลี้ยงเท่านั้น ทำไมดอนจะ ต้องไปเคารพนับถือเขาล่ะ? ดอนไม่กลัวด้วยซ้ำว่าเขา อาจจะทำให้ฮาร์วีย์ไม่พอใจขึ้นมา

“ผมรู้ว่าสิ่งที่ผมพูดมันอาจจะกะทันหันเกินไปหน่อย แต่ ผมก็ทนไม่ได้ที่จะเห็นแมนดี้ที่รักของผมต้องใช้ชีวิตร่วม กับผู้ชายที่ไร้ประโยชน์ คนนี้ คุณท่านครับผมก็หวังว่า คุณท่าน จะสามารถ พิจารณา ข้อเสนอของผมอย่าง ที่ เห็นสมควรนะครับ ” ดอนยิ้ม และกล่าวออกไป จากนั้น เขาก็หันกลับมาและยิ้มให้แมนดี้อีกครั้งก่อนที่เขาจะหัน หลังแล้วเดินจากไป

จนถึงตอนนั้น ดอนไม่แม้แต่เหลือบมองมาที่ฮาร์วี่ย์เลยสักนิด เขาไม่ได้กังวล ใดๆ เกี่ยวกับ ฮาร์วี่ย์ เสียด้วยซ้ำ หลังจากที่เขาออกไปแล้ว ทุกคนก็ปรึกษาหารือกันอย่าง ดุเดือด

“คุณแซนเดอร์ เป็นผู้จัดการแผนกของยอร์ก เอนเตอร์ ไพรส์ เขามีอิทธิพล มาก ฉันได้ยิน มาว่าการ ตัดสิน ใจ เพียงครั้งเดียวของเขาอาจตัดสินชะตากรรมของบริษัท เล็กๆ ได้เลยว่าจะยุบทิ้งหรือทำให้เติบโต”

“แมนดี้เธอโชคดีมากเลยนะ! ถ้าเธอแต่งงาน กับมิสเต อร์แซนเดอร์ย่อมดีกว่าต้องอยู่กับฮาร์วีย์ผู้ไร้ประโยชน์ แน่ๆ!”

“ถ้าทั้งสองคนนี้ แต่งงาน ครอบครัว เราก็พลอย ได้ผล ประโยชน์ไปด้วยแน่นอน

ซินเธีย ซิมเมอร์ น้องสาวของแมนดี้ ได้ก้าวออกมาข้าง หน้าและได้พูดว่า “ฮาร์วีย์ นายไม่อยากได้สกู๊ตเตอร์ แล้วเหรอไง?” ถ้านายตกลงยอมหย่ากับพี่สาวฉัน ฉันจ ะซื้อสกู๊ตเตอร์ให้นายพรุ่งนี้เลย เอาไหม?”

“ใช่เลย! ที่ซีนเธียร์พูดนั้นยอดเยี่ยมมาก!”

“ชายไร้ค่าคนนี้ไม่ได้อยากได้สกู๊ตเตอร์ หรอกเหรอ? พวกเราจะได้ซื้อให้เขาสักคัน! แต่เขาต้องหย่ากับแมน

ดวงตา ของท่าน ซิมเมอร์ก็กระพริบ ลง เขามองฮาร์วี่ย์ อย่างสื่อความหมายและพูดว่า “ฮาร์วีย์ ถ้าแกเต็มใจที่จ ะหย่ากับแมนดี้ ฉันให้นายได้มากกว่า แค่สกู๊ตเตอร์ คันเดียวแน่นอน เงินสักล้านหนึ่งเป็นยังไง?

ในตอนแรก ฮาร์วีย์ก้มหัวลง แต่ตอนนี้นั้นเขาได้เหลือบไ ปเห็นแมนดี้ที่อยู่ข้างๆ เขา จากนั้นเขาก็ส่ายหัวและพูด ว่า “คุณปู่ครับ ผมไม่เคยอยากหย่ากับแมนดี้เลยครับ”

สีหน้าของคุณท่านซิมเมอร์ดูแย่ลง เขาชี้นิ้วไปที่ฮาร์วีย์ และต่อว่าฮาร์วีย์ด้วยความโกรธเกรี้ยว “ไอ้เ*ว แกกล้า ปฏิเสธข้อเสนอดีๆแบบนี้ได้ยังไง! ไสหัวไปให้พ้นเดี่ยว นี้! ฉันไม่อยากให้ไอ้คนเหลวแหลกอย่าง แกมาร่วมงาน เลี้ยงของฉัน!”

ฮาร์วีย์หยุดชะงักไปชั่วขณะ มันทำให้เขาประหลาดใจ เลยทีเดียวที่เห็นผู้อาวุโสซิมเมอร์แสดงท่าทีไม่เป็นมิตร กับเขา และยังไม่สนใจความรู้สึกของเขาอีกด้วย เขา ทําได้เพียงแค่ส่ายหัวโดยที่ไม่รู้ตัวและเดินจากไป

“ฮาร์วี่ย์…” แมนดี้ที่ดูลังเล เธอไม่รู้ว่าควรจะตามเขาไป ดีไหม 1

เมื่อเห็นเป็นเช่นนั้น ท่านซิมเมอร์จึงพูดด้วยน้ำเสียงเย็น ชา “แมนดี้ ถ้าวันนี้หลานกล้าที่จะตามเขาออกไป ปู่จะ ตัดปู่ตัดหลานและไม่นับว่าเธอเป็นหลานของปู่!”

แมนดี้ชะงักหยุดเดินโดยพลัน เธอไม่คาดคิดมาก่อนเลย ว่าคุณปู่ของเธอจะใจร้ายใจดำได้ถึงเพียงนี้

ฮาร์วี่ย์พูดขึ้นมาทันทีว่า “คุณอยู่ที่นี่เถอะ ไม่ต้องเป็น ทุกข์เพราะผมหรอก”

ก่อนที่แมนดี้จะทันได้ตอบอะไร ฮาร์วีย์ก็หันหลัง และจากไปเสียแล้ว

แบ๊คหัวเราะร่า “พี่เขยสุดที่รัก นายวางแผนจะกลับบ้าน ยังไงเหรอ? อย่าบอกนะว่านายจะเดินกลับบ้านน่ะ มานี่ สิ ฉันมีอยู่หนึ่งดอลลาร์ตรงนี้ ให้ฉันเป็นคนใจบุญเพื่อให้ นายเอาไปจ่ายค่ารถบัสเถอะนะ ไม่ต้องอายหรอกถ้าจะ รับไปน่ะ!”

จากนั้น แซ๊คก็ควักเหรียญ ออกมา 1 ดอลลาร์ แล้วโยน มันให้ฮาร์วีย์

แล้วพี่น้องตระกูลซิมเมอร์ส่งเสียงหัวเราะกันอย่าง

สนุกสนานออกมา

ฮาร์วี่ย์กัดฟันกรอด แต่ทว่าเขาก็ยังคงพูดอะไรไม่ออก อยู่ดี หลังจากนั้น เขาได้ออกจากคฤหาสน์หลังนี้ไปทันที

ขณะนั้น โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นทันที

เขาหยิบโทรศัพท์ เครื่องเก่า เครื่องเดิมแล้วเหลือบมอง มัน เบอร์ที่ส่งข้อความเข้ามาเป็นเบอร์โทรศัพท์ที่ลงท้าย ด้วยเลข 8 จำนวน 6 หลัก

ฮาร์วี่ย์ขมวดคิ้วเล็กน้อย จากนั้นเขาก็กดเข้าไปที่กล่อง ข้อความ แล้วมองดู

“ท่านครับ ยอร์ก เอนเตอร์ไพรส์กำลังประสบกับปัญหา ใหญ่ ได้โปรดกลับบ้านมาจัดการกับปัญหาเถอะครับ”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ