ตอนที่ 1
ทรายทอง อัคราพยาบาลประจำตัวของคุณหญิงเมธาวี พิพัฒน์สกุล เศรษฐีนีผู้มั่งคั่งลำดับต้นๆ ของประเทศไทยในขณะ นี้ หญิงสูงวัยเป็นเจ้าของโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังที่มีสาขาอยู่ แทบทุกจังหวัด ซึ่งแน่นอนว่าในอนาคตจะต้องแผ่ขยายไปทุก จังหวัด
หล่อนเข้ามาดูแลคุณหญิงตั้งแต่สมัยที่ยังเป็นนักศึกษาอยู่ เนื่องจากมารดาของหล่อนเคยเป็นข้าเก่าเต่าเลี้ยงของคุณหญิง มาก่อน คุณหญิงก็เลยให้ความเมตตาปรานี้หล่อนมากเป็นพิเศษ
ทรายทองเดินมาหยุดที่หน้าห้องรับแขก หล่อนโค้งเล็กน้อย เพื่อเป็นการขออนุญาต
“เข้ามาเถอะ หนูทราย”
คุณหญิงเมธาวีใจดีกับหล่อนเสมอมา จนหล่อนซาบซึ้งในบุญ คุณเหลือเกิน
ทรายทองก้าวเข้าไปภายในห้องรับแขกหรูหราด้วยอาการ แข้งขาสั่นเล็กน้อย เนื่องจากคุณหญิงไม่ได้อยู่เพียงลำพัง
เมธวัฒน์ พิพัฒน์สกุล หรือ คุณเมธ ผู้ชายท่าทางหยิ่งๆ ถือตัว แถมปากร้ายไม่เบา คือลูกชายหัวแก้วหัวแหวนเพียงคนเดียว ของคุณหญิงเมธาวี ชายหนุ่มจบด็อกเตอร์จากเมืองนอก และ ตอนนี้ก็ทำงานเป็นนายแพทย์อยู่ในโรงพยาบาลนั่นเอง
หล่อนแอบมองเมธวัฒน์ตั้งแต่วันแรกที่ได้เห็นหน้าเขา แต่เขา กลับไม่แม้แต่จะชายตามองกลับมาเลยสักนิด แถมยังชอบทำท่า ทางรังเกียจใส่หล่อนเสมอ
ทรายทองฝืนยิ้มบางๆ ขณะทรุดตัวลงคุกเข่ากับพื้นห้อง และ ยื่นถ้วยยาให้กับผู้เป็นเจ้านาย
“ขอบใจจ้ะ หนูทราย”
คุณหญิงเมธาวีเทยาเม็ดใหญ่ออกจากถ้วยและหยิบใส่ปาก
“น้ำค่ะคุณหญิง” ทรายทองรีบยื่นแก้วน้ำ ให้
“ขอบใจจ้ะ”
คุณหญิงเมธาวีดื่มน้ำเสร็จก็ยื่นแก้วคืนให้กับทรายทอง หญิง สาวกำลังจะปลีกตัวออกไป แต่ถูกเรียกเอาไว้เสียก่อน
“อยู่คุยกับตาเมธก่อนสิหนูทราย
หล่อนชะงักงัน และก็อดจะเผลอมองใบหน้าเย็นชาของอีกฝ่าย
ไม่ได้
เขามองหล่อนด้วยสายตาเบื่อหน่าย ก่อนจะหันไปพูดกับ
มารดา
“ผมขอตัวก่อนนะครับ เดี๋ยวเข้าโรงพยาบาลสาย
ร่างสูงใหญ่เกินมาตฐานชายไทยขยับลุกขึ้นยืนตระหง่าน ทรายทองยืนก้มหน้าตัวลีบอยู่ริมห้อง
“จะรีบไปไหนล่ะ นี่พึ่งเจ็ดโมงครึ่งเองนะตาเมธ อยู่คุยกับน้องก่อน”
หล่อนเห็นเขาถอนใจแรงๆ ปรายตามองหล่อนเล็กน้อย
“ผมไม่มีอะไรจะคุยกับคนดีของคุณแม่หรอกครับ
เขาก้าวมาหยุดตรงหน้าของหล่อน หัวใจของทรายทองที่เต้น ระทึกอยู่แทบกระดอนออกมานอกอก หล่อนรีบถอยหลังเพื่อ รักษาระยะห่าง
“เอ่อ…”
“เธอมีอะไรจะคุยกับฉันหรือ
“ไม่… ไม่มีค่ะ”
หล่อนรีบตอบทันที และก็ไม่อาจจะห้ามพวงแก้มไม่ให้เป็นสี แดงได้
เมธพัฒน์แคนยิ้มน้อยๆ ก่อนจะหันกลับไปหาคุณหญิงเมธาวี
อีกครั้ง
“เห็นไหมล่ะครับว่าคนดีของคุณแม่ไม่ได้มีเรื่องอะไรจะคุยกับ
ผม”
“ก็แกทําหน้าดุซะขนาดนั้น น้องก็กลัวแย่น่ะสิ”
“ผมก็เป็นแบบนี้แหละครับ ดุดันและป่าเถื่อน” เขาจงใจพูดให้หล่อนหวาดกลัว หล่อนรู้ดี ทรายทองก้มหน้า มือทั้งสองข้างที่ประสานกันที่หน้าขาบีบกันแน่น เหงื่อเม็ดเล็กผุดขึ้นมาในอุ้งมือไม่หยุด จนมันเปียกชื่น
หล่อนควรจะตัดใจจากเมธวัฒน์ซะ เพราะเขาเกลียดหล่อน เหลือเกิน แต่กลับทำไม่ได้ คงต้องยอมเจ็บยอมปวดแบบนี้ไป ตลอดชีวิต
“ดูพูดเข้า น้องก็กลัวแย่น่ะสิ”
เสียงหัวเราะเลือดเย็นดังไม่ใกล้นัก มันทำให้หล่อนสะท้านไป ทั้งตัว
“ผมไม่ได้ต้องการให้กลัว แต่ผมแค่บอกความจริงเกี่ยวกับตัว เองให้รู้เท่านั้นแหละครับ จะได้ไม่ต้องมีใครอยากยุ่งเกี่ยวกับผม อีก”
เขาจ้องหน้าหล่อนในจังหวะที่หล่อนเงยหน้าขึ้นพอดี ไฟร้าย ในดวงตาของเมธวัฒน์ทำให้หล่อนตื่นกลัว หล่อนรีบก้มหน้าลง อีกครั้ง ปากอิ่มสั่นระริก
หล่อนได้ยินเสียงหัวเราะดังออกมาจากลำคอของเขาอีกครั้ง
“ผมขอตัวนะครับคุณแม่ ไว้เจอกันมื้อค่ำ
“จะไปไหนก็ไปไหนเถอะ”
คุณหญิงเมธาวีรีบโบกมือไล่ เมื่อเห็นทรายทองจะร้องไห้อยู่รอ
มร่อ
ร่างสูงใหญ่ของเมธวัฒน์เดินหายออกไปแล้ว คุณหญิงเมธาวี จึงหันมาพูดกับหล่อน
“อย่าไปถือสาอะไรตาเมธเลยนะหนูทราย” “เอ่อ… ทรายไม่บังอาจถือสาอะไรคุณเมธหรอกค่ะคุณหญิง
หล่อนฝืนยิ้ม และเดินไปทรุดตัวคุกเข่าอยู่ใกล้ๆ กับหญิงสูงวัย “ทรายรักและเทิดทูนคุณหญิงยังไง ทรายก็จะรักแล้วเทิดทูน คุณเมธแบบเดียวกันค่ะ”
คุณเมธาวีมองเด็กสาวอย่างเอ็นดูเป็นที่สุด เด็กคนนี้แหละที่ หล่อนอยากได้มาเป็นลูกสะใภ้
“ตั้งแต่วินาทีแรกที่ฉันเห็นหนูทราย ฉันก็รู้สึกรักและเมตตาหนู ทรายอย่างประหลาด และยิ่งได้มาอยู่ด้วยกันทุกวันแบบนี้ ฉันก็ ยิ่งไม่อยากปล่อยหนูทรายให้หลุดมือไปไหน แม่แช่มช่างมีบุญ นักที่มีลูกสาวน่ารักอย่างหนูทราย”
แม่แช่มคือมารดาแท้ๆ ของหล่อน และเคยเป็นคนรับใช้คน สนิทของคุณหญิงเมธาวีมาตั้งแต่รุ่นสาว ก่อนจะลาออกไปเพราะ ต้องกลับไปดูแลตากับยายที่ป่วยหนัก
“ทรายขอบพระคุณคุณหญิงมากนะคะที่เมตตาทราย ทราย สัญญาว่าจะดูแลคุณหญิงให้ดีที่สุดค่ะ
คุณหญิงเมธาวียกมือขึ้นลูบศีรษะของหญิงสาววัยเพียงยี่สิบสี่ ปีตรงหน้าแผ่วเบา
“ต้องดูแลตาเมธด้วย”
“เอ่อ…”
หล่อนอีกอักขึ้นมาในทันที เพราะรู้อยู่เต็มอกกว่าเมธวัฒน์ไม่ ชอบขี้หน้าตัวเอง
“ตาเมธทำงานหนักทุกวัน จำเป็นต้องมีคนดูแล และก็มีแค่หนู ทรายเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ฉันไว้ใจ
“คือทราย…”
“ฉันรู้ว่าตาเมธทำไม่ดีกับหนูทรายเอาไว้มากทีเดียว แต่ฉันก็ ยังอยากให้หนูทรายดูแลตาเมธเหมือนกับที่ดูแลฉัน หนูทรายพอ จะทำได้ไหมล่ะ”
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เมธาวีพูดแบบนี้กับหล่อน แต่นับครั้งไม่ถ้วน แล้ว และแต่ละครั้งหล่อนก็ไม่อาจจะปฏิเสธอะไรออกไปได้
“ค่ะ… ทรายจะพยายาม…
“ไม่เอา…อย่าแค่พยายามสิหนูทราย”
คุณหญิงอมยิ้มมองหญิงสาวอย่างเอ็นดู
“ต้องทำให้ได้ด้วย ตาเมธนะก็แค่ปากร้าย เย็นชาไปอย่างนั้น แหละ แต่นอกจากนั้นตาเมธเป็นคนดีนะ รับรองว่าหนูทรายจะไม่ ผิดหวังถ้าได้…”
ถึงแม้คุณหญิงเมธาวีจะหยุดค่พูดเอาไว้แค่นั้น แต่ทรายทอง ก็พอจะเข้าใจในคำที่ขาดหายไป
“ทราย…”
“ฉันอยากได้หนูทรายมาเป็นลูกสะใภ้”
พวงแก้มนวลร้อนจัด และแดงก่ำ
ทรายทองฝืนยิ้ม ทั้งๆ ที่แสนจะวิตกกังวล
“แต่คุณเมธ…”
“น้ำตกลงหินทุกวันหินมันยังกร่อน แล้วจะไปเอาอะไรกับหัวใจ ของตาเมธล่ะ ไม่นานก็ต้องใจอ่อนเชื่อฉันสิ
แล้วเมื่อไหร่ล่ะ เมื่อไหร่ เมธวัฒน์ถึงจะใจอ่อนมองหล่อนในแง่ ดี หล่อนยังมองไม่เห็นเลย
“ค่ะ คุณหญิง…
คุณหญิงเมธาวีอมยิ้มพึงพอใจ ก่อนจะหันไปหาแม่บ้านที่นั่งรอ รับใช้อยู่ที่พื้น
“แม่นิด เดี๋ยววันนี้เข้าครัวเร็วหน่อยนะ ฉันจะให้หนูทรายเอา
ข้าวไปส่งให้กับตาเมธที่โรงพยาบาล
“ค่ะคุณหญิง”
ป้านิดรีบรับคำอย่างกระตือรือร้น ตรงกันข้ามกับหล่อนที่เบิก
ตากว้างตกใจ
นี่หล่อนต้องไปเผชิญหน้ากับเมธวัฒน์ที่โรงพยาบาลอีกแล้วเห รอ หลังจากที่สี่ห้าครั้งก่อนหน้า ถูกเขาไล่ตะเพิดกลับมาอย่าง
ใจด่า
หล่อนน้ำตารื้น แต่ก็ไม่อาจจะขัดใจผู้เป็นนายจ้างได้ จำต้องก้มหน้ารับคำสั่ง
“หนูทรายสะดวกไหมจ๊ะ”
“เอ่อ… สะดวกค่ะ ทราย… ไม่มีปัญหาอะไรค่ะ
รอยยิ้มกว้างของคุณหญิงเมธาวีทำให้ทรายทองรู้สึกลำบาก
ใจนัก
คุณหญิงอยากให้หล่อนแต่งงานกับเมธวัฒน์ แต่ชายหนุ่มกลับ ไม่ต้องการถึงขั้นชิงชังหล่อนมากมายเลยทีเดียว หล่อนจึงไม่รู้ว่า จะทำยังไงดีกับสิ่งที่เกิดขึ้น
“ขอบใจจ้ะ งั้นฉันฝากด้วยนะหนูทราย
“ค่ะ คุณหญิง”
คุณหญิงเมธาวียิ้มอย่างมีความสุข ก่อนจะขยับลุกขึ้นยืน ทรายทองรีบเข้าไปประคอง
“ฉันยังเดินเหินได้อยู่นะ ไม่ต้องมาประคองหรอก”
“ให้ทรายประคองเถอะนะคะ ทรายเป็นห่วงคุณหญิงค่ะ”
คุณหญิงเมธาวีมองหญิงสาวที่ประคองหล่อนด้วยความเป็น ห่วง อย่างพึงพอใจ เพราะอย่างนี้ไง หล่อนถึงต้องการทรายทอง มาเป็นลูกสะใภ้
อ่อนหวาน อ่อนโยน แถมกิริยามารยาทก็ยังงดงามไม่มีที่ติ ลูกชายของหล่อนตาที่ไม่ยอมมองทรายทอง แต่ไม่เป็นไร หรอก เพราะหล่อนจะยัดเยียดทรายทองให้กับเมธวัฒน์ให้ได้
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ