6 ไปลองชุด

ตลอดทางเธอนั่งเงียบจนเทวาทนไม่ไหวต้องเป็นฝ่ายทำลาย ความเงียบ

“นี่!!คุณจะไม่พูดเลยรึไง”เทวา

การไม่ตอบและหันหน้าหนี เทวาขบกรามแน่นและดึงยก าร์เข้ามาใกล้จนหน้าห่างกันไม่กี่คืบการพูดไม่ออกพยายาม ผลักเทวาออกแต่ด้วยแรงของเขากับเธอนั้นต่างกัน

“คุณ!!!ปล่อยนะฉันเจ็บ”ยิการร้องออกมาเพราะว่าตอนนี้ ข้อมือเธอแดงจากการบีบของเขา

“นายครับถึงแล้วครับ”คิวบอกผู้เป็นนายเพราะคิมขับรถ มาจอดได้สักพักแต่ไม่มีใครกล้าขัดแต่เพราะสงสารว่าที่นาย หญิงจึงทำให้เขาเอ่ยขึ้น คิวและคิมลงจากรถเดินไปเปิดประตู

ให้หญิงสาวและผู้เป็นนาย

“คุณอย่าลืมนะว่าพ่อของคุณฝากคุณไว้กับผมพูดจบเท วาก็ผละออกจากพิการแล้วเดินลงจากรถยการทำท่าทางล้อ เลียนแต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากเดินตามไปเงียบๆ ทำไมนะ ทำไมเมื่อก่อนเธอไม่ได้ยอมใครง่ายขนาดนี้แล้วทำไมกับผู้ชาย คนนี่เธอถึงยอมให้เขาขู่เข็ญบังคับเป็นว่าเล่น นานเท่าไรแล้ว ไม่รู้ที่เธอเดินเข้ามาในร้านจนพนักงานวัดตัวเสร็จ
“รอสักครู่นะค่ะดิฉันจะไปเอาชุดมาให้ลองพนักงาน ก าร์ไม่ได้พูดอะไรนอกจากยิ้มแห้งๆที่บอกว่าตามสบาย

สักพักการเดินออกมาพร้อมกับชุดแต่งงานที่ทำให้เธอดู สวยสง่างามมากเกินที่ใครจะครอบครองเธอ การเดินออกมา หาเทวาเพื่อให้เขาดูชุด เมื่อเทวาเห็นถึงกับอึ้งไปชั่วขณะ ทำไม ยัยนี่ถึงสวยขนาดนี้ในสายตาของเขา จริงๆแล้วยัยนี่ก็ซ่อนรูป เหมือนกันนะเนี่ย แต่คนอย่างเทวาไม่เอ่ยปากชมใครง่ายๆ หรอกน่ะพูดแล้วก็ปรับสีหน้าเรียบเฉยเย็นชาว่า

“ไม่เอา!!!”

เทวาตอบให้พนักงานพาเธอไปเปลี่ยนผ่านไปหลาย ชั่วโมงเทวาเห็นเธอใส่ชุดอะไรก็ดูโป๊ไปหมดจนในที่สุดเขากั เจอชุดที่เขาพอใจไม่ใช่ว่าชุดที่ผ่านมาเขาจะไม่ชอบนะอันที่จริง ชุดแรกมันก็ดีแล้วหละแต่เขาไม่ต้องการให้ใครมองเธอ นอกจากเขาคนเดียว

“หิวรึยัง”เทวาถามยิการ การไม่ตอบแต่พยักหน้ารับรั่วๆ ๆเสียงอาการหิวเต็มทน

“คุณอยากกินอะไร”เทวา

“อะไรก็ได้ค่ะฉันกินได้หมด”การพูดเพราะตอนนี้เธอหิว จนตาลายแล้วนะกะอีแค่ลองชุดเล่นเอาสะเหนื่อยเลยคน อย่างนายนี่คงไม่ต้องทำอะไรแล้วนอกจากกินๆนั่งๆนอนๆชี้นิ้ว สั่งไม่พอใจอะไรกปืนใส่ตกลงเขาเป็นผู้ชายจริงรึป่าวเนี่ย
ร้านอาหารญี่ปุ่น??

“รับอะไรดีค่ะ พนักงานต้อนรับเดินมาที่โต๊ะ การสั่ง อาหารแต่หางตากลับเหลือบเห็นพนักงานสาวสวยเพราะไรนะ หรือหูฟังปากกาจดแต่ตามั่วแต่มองไอ้บ้าเทวาอยู่นะ จนการ วางเมนูอาหารลงและเอ่ยขึ้นว่า

“น้องค่ะ ถ้าน้องไม่สามารถทำหน้าที่ของน้องได้ เนี่ยน้อง ไม่ควรยืนอยู่ตรงนี้นะค่ะ ควรให้คนอื่นเขามาทำหน้าที่แทน ลูกค้าคงได้หิวตายกันพอดี”คำพูดของการทำให้พนักงาน ต้อนรับสะดุ้ง ตายจริงนี่ฉันจึงเขาหรอ(คิดในใจ)

“ขอโทษค่ะ พนักงานต้อนรับกล่าวขอโทษแต่ยังส่งสาย ตาเภอเขินไปทางผู้ชายตรงข้าม นี่ที่เธอพูดไม่เข้าหูเลยใช่ไหม ได้ในเมื่อไม่อ่อนไม่ได้ผลนั้นต้องใช้ไม่แข็ง

“ในร้านมีเมนูอะไรฉันเหมาหมดเลย!!!”

ยิการ พนักงานต้อนรับอึ้งกับคำพูดของการ์

“ไม่เข้าใจหรอค่ะฉันบอกว่าเหมาหมดทั้งร้าน

การพูดเสียงแข็ง พนักงานต้อนรับรู้ดีว่าถ้าขึ้นอยู่ตรงนี้ นานกว่านี้เธอคงไม่ตายดีแน่จึงรีบกึ่งวิ่งกึ่งเดินมาบอกผู้จัดการ

ลูกน้องของเทวาถืออาหารพลุ่งพลังตามผู้เป็นนายออกมา

“นี่คุณซื้อมาเยอะแยะจะกินหมดไหมหะเล่นเหมามาหมด ร้านเลย”เทวาถามด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด
“ทำไม!!เงินแค่นี้มันทำให้คุณหมดตัวเลยรึไงถ้าไม่พอใจ เอาเลขบัญชีมาฉันจะโอนคืนให้การตอบกลับอย่างไม่ยอม แพ้

“เงินแค่นั้นผมไม่เสียดายหรอก เทวาตอบกลับอย่างไม่ ยอมแพ้เช่นกัน

“กดี”ยิการตอบสั้นๆและเดินออกไป

“เอ่อ!! คุณฝากบอกลูกน้องคุณด้วยให้ถือดีๆหละเดี๋ยว เสียของ”พูดจบหญิงสาวเดินตัวปลิ้วออกไปทันที หลังจาก ขึ้นรถเธอก็เดินอ้อมไปฝั่งคนขับรถและยื่นโทรศัพท์ให้คิมดู

“ฉันจะไปที่นี่”คมพยักหน้าตอบสื่อว่ารู้แล้ว

“นี่คุณจะไปไหนกันแน่”เทวาถามด้วยเสียงหงุดหงิด

“เดี๋ยวก้รู้น่าา”ยิการ์ตอบเทวาด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกว่าอีก ไม่ช้าเธอกำลังจะมีความสุข