บทที่ 2 ปล่อยให้คุณหยิ่งผยอง
ในสายตาของทุกคนที่สงสัยและประหลาดใจ เซี่ยงเส้าหลง ก้าวไปทางเยนเอ๋อ เมื่อระยะห่างระหว่างทั้งสองน้อยกว่าห้าก้าว เซี่ยงเส้าหลงก็หยุด เมื่อเขาเห็นเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ตรงหน้าเขา หัวใจของเขา สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง
การสืบทอดจากสายเลือด ทำให้เขามั่นใจทันทีว่า สาวน้อย คนนี้เป็นลูกสาวของเขาอย่างแน่นอน!
เขาเย็นชาและหยิ่งผยองมาโดยตลอด แต่ดวงตาก็กลับเผย ความอ่อนโยนเล็กน้อย จากใบหน้าเล็กๆ ที่ดูเกรงกลัวนั้น เขา มองช้าๆ และดูอย่างละเอียด ราวกับจะขยี้เธอเข้าไปในสายตา เขา
หา?
ทันใดนั้น ตาของเขาจับจ้องไปที่แขนของเยนเอ๋อ บนแขนที่ ขาว มีรอยฟกช้ำสีน้ำเงินปรากฏให้เห็นชัดเจน
อ๊าก!
ความโกรธอย่างท่วมท้น ราวกับแสงเย็นของนรก กวาดไปทั่ว
สถานที่!
คือใคร? !
กล้าแตะต้องลูกสาวของนายพลน้อย?!
ขณะที่ความโกรธของเขาค่อยๆ เพิ่มขึ้น มือของหวงเทาก็ตบ ลงบนไหล่ของ เซี่ยงเส้าหลง พูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ “ไอ้น้อง คุณกำลังทําอะไรอยู่?”
สายตาเซี่ยงเส้าหลงดูเฉยเมยและพูดเบาจางๆ “หาลูกสาว!” หนึ่งคำพูดทำให้ทุกคนตกตะลึง หวงเท้ามองไปที่อนเยนเอ๋อ
และเซี่ยงเส้าหลงหน้าตาของพวกเขาดูคล้ายกันเล็กน้อย
หรือว่าผู้ชายที่อยู่ตรงหน้านี้คือคนที่ทำให้อวิ๋นเสาเหยนท้อง เมื่อ 5 ปีที่แล้ว?
“ส่งลูกมาให้ผม!”
น้ำเสียงของ เซี่ยงเส้าหลงแข็งกระด้างและเย็นชา
“คุณบอกว่าให้คุณก็ให้คุณ?”
หวงเท่าหัวเราะอย่างดูถูก มองเขาอย่างเย็นชา “ผมไม่สนว่า คุณจะมาหาใคร เยนเอ๋อกำลังจะเป็นลูกสาวของผมเร็วๆ นี้ คุณ ไสหัวไปได้แล้ว!”
ดวงตาของเซี่ยงเส้าหลงหรี่ลงเล็กน้อย เธอเป็นถึงลูกสาวของ นายพลน้อย ซึ่งมีสถานะเท่ากับเจ้าหญิงในประเทศ จะให้ชาย อ้วนที่น่ารังเกียจที่อยู่ข้างหน้าเขาทำให้เสื่อมเสียตัวตนของเธอ ได้อย่างไร?
“ผมไม่อยากสร้างปัญหา ให้ลูกกับผมแล้วผมจะจากไปทันที” เซี่ยงเส้าหลงระงับความโกรธในใจ เมื่อพ่อและลูกสาวพบกันครั้งแรก เขาไม่ต้องการทิ้งภาพชอบการชกต่อยไว้ในใจของเย็น เอ๋อ
“ฮ่าฮ่า…ไอ้หนู! คุณนี่มันหน้าด้านจริงๆ ให้หน้าไม่เอาหน้า แววดูหมิ่นฉายบนใบหน้าของหวงเทา เซี่ยงเส้าหลงสวมชุด ลายพราง แม้ว่าเขาจะสะอาดและเป็นระเบียบเรียบร้อย ยุคนี้ ผู้ที่ มีหน้ามีตาใครจะใส่เสื้อผ้าราคาถูกเช่นนี้
“ไม่ดูตนเองเลยว่าเป็นใครหน้าไหน คู่ควรที่จะแย่งลูกสาวกับ ผมเหรอ?”
หวงเทาไปที่หน้าผากของเซี่ยงเส้าหลงด้วยความเย่อหยิ่ง หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง “ไปสืบดู ในเมืองเทียนให้เมืองหนาน ทุกวัน นี้ใครจะกล้ามาหาเรื่องกู”
“กูแค่พูดคําเดียว ก็สามารถทำให้ถึงหายไปจากโลกนี้ได้!” “การขยี้คุณให้ตาย ง่ายพอๆ กับการขยี้แมลงให้ตาย!”
ทันใดนั้น ยื่นมืออ้วนคู่หนึ่งออกมาและบีบหน้าอันบอบบาง ของ เยนเอ๋อ “ดูสิ สาวน้อยช่างสวยงามยิ่งนัก ถ้าไม่ใช่เพราะ ชอบความสวยงามของเธอ คุณคิดว่าเด็กเถื่อนอย่างเธอมี คุณสมบัติเข้าตระกูลของผมเหรอ?”
“กูสงสารเธอ ให้เธอเป็นลูกสะใภ้ของตระกูลหวงของผม และ มีลูกให้กับตระกูลหวง แต่คุณควรอธิษฐานให้ลูกสาวของคุณ ขอ ให้ท้องของเธอเก่งหน่อย ถ้าสามารถคลอดลูกชายตัวดีๆ กูอาจ สงสารเธอและให้อาหารเธอได้ มิฉะนั้น วันนี้กจ่ายเงินไปเท่าไหร่เธอจะต้องคืนเงินให้กูเท่านั้น!!
“อย่างไรก็ตาม รูปร่างหน้าตาสวยงามแบบนี้ ไม่ว่าจะไป ที่ไหน ก็สามารถขายได้ในราคาที่ดี! ฮ่าฮ่า…
“คุณหาที่ตาย!”
ความเย็นชา ราวกับสายลมแห่งนรก โหมกระหน่ำผู้ชม
ไม่ได้เจอมาห้าปีแล้ว เซี่ยงเส้าหลงรู้สึกผิดต่อลูกสาวของเขา มาก มังกรมีเกล็ด แตะต้องมักตาย!
อวิ๋นเยนเอ๋อนั้น เป็นเกล็ดที่แตะต้องไม่ได้ที่สุดของเซี่ยงเส้า หลงอย่างไม่ต้องสงสัยในขณะนี้
เมื่อเผชิญกับโมเมนตัมของเซี่ยงเส้าหลง ใบหน้าของหวงเทา ก็ซีด แต่อย่างน้อยเขาก็ยังเป็นพี่ใหญ่ในเมืองอยู่ดี ดังนั้น แน่นอนอยู่แล้วเขาจะไม่ทำให้ตนเองเสียหน้าต่อหน้าผู้คน มากมายเช่นนี้ ปรบมือ และทันใดนั้นชายร่างใหญ่ชุดเจ็ด แปดคนก็รวมตัวกัน จ้องดูเซี่ยงเส้าหลงด้วยสีหน้าดุร้าย
เมื่อมีผู้ช่วย หวงเทาก็รู้สึกโล่งใจในทันที จากนั้นก็หยิ่งผยอง อีกครั้ง “ไอ้หนู! วันนี้มีความสุข เห็นแก่ที่คุณเป็นพ่อของเยนเอ๋ อ คลานออกไปจากที่นี่ ผมเป็นผู้ใหญ่ที่ใจกว้างจะไว้ชีวิตสุนัข ของคุณสักครั้ง!”
สายตาของเซี่ยงเส้าหลงเย็นชา “ปากของคุณ เหม็นจริงๆ !!
“ตบปาก!”
“ครับ!”
ทุกคนพึ่งสังเกตเห็นว่า ข้างหลังของเซี่ยงเส้าหลง มีชายร่าง กำยำที่ไม่พูดอะไรเลย ชายร่างกายที่สูงกว่าสองเมตร ระหว่าง ก้าวเดินดูเหมือนเนินเขา
“ลงมือ! ไม่ว่าจะบาดเจ็บหรือตายก็ตาม!
หวงเทา อย่างหยิ่งผยอง เจ็ดคนที่มีใบหน้าดุร้าย พวกเขาจึง มีดและไม้ออกมา ผู้คนผู้หญิงที่ขี้กลัวถึงกับหลับตาลง ผู้ชายคนนี้ ดูแข็งแกร่งมาก แต่ถูกชายร่างใหญ่เจ็ดแปดคนที่มีอาวุธพร้อม ล้อมไว้ จุดจบไม่ต้องพูดก็พอรู้
ปัง ปัง ปัง!
เสียงร้องโหยหวนดังขึ้น ครึ่งนาทีต่อมา ร่างมนุษย์นอนอยู่เต็ม พื้น ส่งเสียงคร่ำครวญอย่างโศกเศร้า ไม่ตายก็บาดเจ็บสาหัส!
ฉิวหนิวเดินไปที่หวงเทาที่สีหน้าแข็งทื่อทีละก้าว หวงเทาดึงส กลับมา ก้าวถอยหลังไปสามก้าวโดยไม่รู้ตัว สีหน้าของเขาน่า เกลียดมาก แต่คําพูด ก็ยังคงตะโกนว่า “เด็กน้อย! เดิมที่ยัง อยากไว้ชีวิตคุณ แต่ คุณกำลังมองหาความตายด้วยตัวเอง งั้นก็ อย่ามาโทษคนอื่นละกัน!”
หวงเทาชี้ไปที่เท้าของเขา “กล้ามาหาเรื่องในโรงแรมออนเซ็น โดยไม่ลองถามดูเลยว่าใครเป็นเจ้าของที่นี่!”
หลังจากพูดจบ ผู้คนจำนวนมากล่างเวทีต่างก็คิดได้ว่า โรงแร มออนเซ็นนี้ เป็นพื้นที่ของหวงเทียนหู
ในฐานะจอมอันธพาลของเมืองหนาน ความโหดเหี้ยมของ หวงเทียนหูนั้นโด่งดังมาก ใครก็ตามที่กล้าสร้างปัญหาบนพื้นที่ ของเขา จะไม่มีใครสามารถจากไปโดยไม่เป็นอะไร
และความสัมพันธ์ระหว่างหวงเทาและหวงเทียนหู เป็นลูกพี่ลูก น้อง!
หลายคนมองเซี่ยงเส้าหลงด้วยความเห็นอกเห็นใจ ชายหนุ่ม คนนี้ จะโชคร้ายแล้ว!
หวงเทามองเขาอย่างเย่อหยิ่ง ชี้ไปที่ผิวหนิว”มีชายร่างใหญ่ที่ โง่เขลาที่เก่งเรื่องการชกต่อยแล้วไง?”
“ชนะเจ็ดแปดได้ ชนะเจ็บสิบแปดสิบได้ไหมล่ะ?”
“กูจะให้โอกาสคุณอีกครั้ง ก่อนที่พี่ใหญ่ของกูจะมา คุกเข่าลง และก้มกราบกสองสามที บางที อาจจะอารมณ์ดี และช่วยคุณ พูดคำดีๆ ให้กับเฮีย ไว้ชีวิตสุนัขอย่างคุณ!
“หวงเทียนหู่?”
เมื่อได้ยินชื่อที่คุ้นเคยเล็กน้อยนี้ เซี่ยงเส้าหลงก็หัวเราะอย่าง เย็นชา”แม้ว่าเขาจะอยู่ที่นี่ ถ้าผมให้เขาคุกเข่าลง เขาก็ไม่กล้า ยืน!”
“เฮียหู มาแล้ว!”
มีเสียงส่งมา และแขกทุกคนโดยไม่คำนึงถึงสถานะของพวก เขาจะต่ำหรือสูง ต่างก็ลุกขึ้นและโค้งคำนับเล็กน้อยไปที่ทาง ประตู หวงเทามองไปที่เซี่ยงเส้าหลงด้วยท่าทางที่ว่าคุณตายแน่”ไอ้หนุ่ม กับคำพูดเมื่อกี้ของคุณ วันนี้ แม้แต่เทพเจ้าก็ไม่สามารถ ช่วยคุณได้!”
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ