บทที่ 3 สังหารศัตรูด้วยคมมีด

นางเอื้อมมือไปจับบนมวยผมของตัวเอง ซึ่งปั่นปักผมสีทองที่ ยาวที่สุดและแข็งที่สุดออกมาหนึ่งวัน กำไว้ในมือแน่นๆ แล้วซ่อน เข้าไปในแขนเสื้อ

นางเอนตัวนอนลงช้าๆ ต้องนอนอยู่ด้านนอกถึงจะสามารถ กำบังหรูเอ๋อร์ได้เป็นอย่างดีในความมืด หลังจากนั้นก็หลับตาลง

เงินชื่อกำลังรอ รอลงมือแก้แค้นด้วยตัวเอง

ประตูที่ปิดเบาๆถูกคนผลักออกมาทีละนิดๆ แม้ว่าการ เคลื่อนไหวจะเล็กน้อยมาก แต่เนื่องจากประตูขาดการทํานุบำรุง มาเป็นเวลานานหลายปีทำให้มีสภาพโอนเอนจะล้มมิล้มแหลไป แล้ว และเสียงของแผงประตูยังดังเข้าไปในหูของเงินชื่ออย่าง ชัดเจน

เหมือนกับว่านางจะรู้สึกได้ว่ามีคนกำลังเดินเข้ามาทีละก้าวๆ พอกลิ่นที่ชื่นและเย็นลอยเข้ามาปะทะบนใบหน้า ชายผู้นั้นก็ เดินเข้ามาจากกลางสายฝน ซึ่งมีกลิ่นน้ำฝนและโคลนติดมาด้วย

เงินชื่อลืมตาขึ้นอย่างรวดเร็ว ในขณะที่กำลังมองเห็นว่ามีท่อน เหล็กที่ยกขึ้นสูงกระแทกเข้ามาที่ขาของนางอย่างแรง!

ชั่วพริบตานั้น เป็นชื่อยกขาขึ้นแล้วใช้แรงเตะเข้าไปที่หว่างขา ของผู้มาเยือนสามนิ้ว!
เหตุเกิดอย่างฉับพลัน โดยไม่ทันตั้งตัว ชายผู้นั้นโค้งเอวลง แล้วเอามือข้างหนึ่งป้องเอาไว้

“นังสารเลว!” เขากันค่าอย่างหยาบคาย

เงิน อยืดเอวขึ้นอย่างฉับพลัน แล้วแทงปิ่นปักผมสีทองที่ซ่อน อยู่ในแขนเสื้อลงไปที่หัวใจของผู้มาเยือนอย่างแรง

“ฉิบๆๆ..”

นางแทงปิ่นปักผมสีทองเข้าที่หน้าอกของผู้มาเยือนอย่าง เดือด!

ในขณะเดียวกัน เป็นชื่อได้ใช้แรงที่เท้า หมุนตัวลอยขึ้นไปบน อากาศ แล้วเตะท่อนเหล็กที่อยู่ในมือของชายผู้นั้นจนกระเด็น ออกไป กำลังทั้งหมดของร่างกายล้วนมารวมกันบนขาและแขน ทั้งสองข้าง นางออกไปที่โล่งๆแล้วพยายามเอาชนะชายผู้นั้น อย่างสุดกำลัง

ด้วยพละกำลังที่อยู่บนมือนั้นหนักอึ้ง ทำให้ปั่นปักผมสีทอง ยาวๆอันนั้นแทงทะลุหัวใจและปอดของผู้มาเยือน ในที่สุด

เลือดสดๆไหลทะลักออกมาราวกับน้ำพุ แล้วสาดเข้าใส่ ใบหน้าของนาง

ทันใดนั้นเสียงเหล็กก็ดังขึ้นภายในห้อง เพียงชั่วครู่หรูเอ๋อร์ที่ กำลังหลับลึกก็ถูกปลุกให้ตื่น
นางมองไปด้านข้างด้วยความตกใจจนมือไม้อ่อนไปหมด แต่ กลับพบว่าข้างกายไม่มีใครอยู่เลย เพียงแค่ขยับตัวเล็กน้อย ก็ เห็นฉากที่น่าหวาดผวาฉากหนึ่งเข้า

หญิงสาวที่สอนชุดสีขาว กดทับอยู่บนตัวของชายชุดคน หนึ่ง หญิงสาวกำปั่นดอกไม้สีทองที่อยู่ในมือเอาไว้แน่น บนตัว และใบหน้าของนางล้วนเต็มไปด้วยคราบเลือด

หรูเอ๋อร์ตัวสั่นเทาไปทั้งตัวด้วยความตกใจ นางร้องไห้และ ตะโกนว่า “คุณหนู!”

มุมปากของเงินชื่อดูเหมือนว่าจะเปื้อนเลือดเข้าแล้ว ภายใน ดวงตาสีดำสนิทราวกับหมึกของนาง มีหมอกที่เย็นยะเยือก ขนาดใหญ่มวลหนึ่งตลบอบอวลขึ้นมา ที่มุมตาและคิ้วล้วนมี ความรู้สึกที่เคร่งขรึมสอดแทรกอยู่

ใบหน้าของนางดุจดั่งปีศาจที่กระหายเลือด

นี่ เป็นเพียงครั้งที่หนึ่งเท่านั้น!

คนเหล่านั้นที่เคยทำร้ายนาง เป็นชื่อได้จดจำเอาไว้ในใจหมด ทุกคนแล้ว

บัดนี้ นางจะต้องเรียกคืนกลับมาด้วยตัวเองทีละนิดละน้อย

“คุณหนูท่านไม่เป็นไรใช่ไหมเจ้าคะ?!” หรูเอ๋อร์กระโดดลงมา จากเตียงในทันที นางคุกเข่าอยู่ข้างๆเป็นชื่อ แล้วมองมือของนาง ด้วยความกังวลใจ “คุณหนู ท่านรีบปล่อยมือเถิด! มือ มือได้รับ บาดเจ็บแล้วนะเจ้าคะ!”
พอได้ยินคําพูดของหรูเอ๋อร์ เวินชื่อก็ค่อยๆคลายมือออก นาง หันหน้าไปมองหรูเอ๋อร์ ประจวบกับเป็นตอนที่สายฟ้าข้างนอก สว่างวาบขึ้นพอดี แสงสว่างสาดส่องไปบนใบหน้าที่ขาวผ่องของ นาง จนกลายเป็นสีขาวซีดที่น่าสะพรึงกลัวเกินคำบรรยาย และ ยังมีเลือดอยู่บนใบหน้าของนางอีก ทำให้ทั้งตัวของนางดูน่าสะ พรึงกลัวเป็นพิเศษ!

“เจ้า…ไม่กลัวข้าหรือ?” เสียงของเป็นชื่อแหบแห้งเล็กน้อย หลังจากที่กระทำสิ่งที่น่าหวาดผวาจนไม่อาจบรรยายได้ลงไป น้ำ เสียงก็เต็มไปด้วยความอึดอัดใจ

“คุณหนู ท่านพูดจาเหลวไหลอะไรกัน!” หรูเอ๋อร์ร่ำไห้และพูด ว่า “ทั้งหมดเป็นความผิดของหรูเอ๋อร์เอง หรูเอ๋อร์ควรเฝ้ายามให้ ท่าน ข้าจะไม่ปล่อยให้คนร้ายเข้ามาได้เลย!”

ร่างกายที่เย็นและแข็งทื่อของเงินชื่อก็อ่อนช้อยลงมาทันใด ความเยือกเย็นภายในดวงตาของนางก็ค่อยๆสลายหายไป แล้ว แสดงแสงอันนุ่มนวลออกมา นางพูดด้วยเสียงแหบๆออกมาว่า “อย่ากลัวไปเลย”

ในเวลานี้ มีภาพเงาของคนคนหนึ่งแว็บผ่านหน้าประตูไป ชั่ว พริบตาเดียว เสียงอันแหลมคมของหญิงชราก็ดังก้องไปทั่ว ท้องฟ้ายามค่ำคืน

“กรี้ด! มีผี! ฆ่า ฆ่าคนแล้ว!”

“อานมามา!” บนใบหน้าของหรูเอ๋อร์มีความดีอกดีใจแว็บ ผ่านเข้ามา และกำลังเตรียมจะพูดอะไรกทันใดนั้นกลับพบว่าเงินชื่อดึงนางเอาไว้

หรูเอ๋อร์ที่ถูกคุณหนูห้ามเอาไว้ก็ไม่เข้าใจถึงเหตุผลเล็กน้อย เห็นเพียงคุณหนูค่อยๆยืนขึ้น ในขณะเดียวกันก็ยกมือขึ้น แล้วใช้ แรงดึงปิ่นปักผมสีทองที่เสียบเข้าไปในหัวใจของชายในชุดดำ คนนั้นออกมา

พอเลือดสดๆไหลโกรกออกมา หรูเอ๋อร์ก็อดไม่ได้ที่จะตัวสั่น

ระริก

เป็นชื่อลุกขึ้นยืน ในขณะที่กำลังมองดูร่างที่อ้วนฉุนั้นตัวสั่น เทาอยู่ที่หน้าประตู นางยกมุมปากที่มีรอยยิ้มอันชั่วร้ายขึ้น แล้ว พูดว่า “อานมามา เจ้าไปทำอะไรที่นั้น?

“ผี” อานมามาร้องเสียงดังด้วยความตกใจ แต่พอได้ยินเสียง อย่างชัดเจน ภายในแววตาก็มีความสงสัยปรากฏขึ้นมา นางจึง ถามออกไปว่า “คุณ คุณหนู เจ้าคะ?”

“ใช่ ข้าเอง…” น้ำเสียงของเงินซื้อวังเวงมาก นางเดินทีละ ก้าวๆมาหาอานมามา ปิ่นทองที่อยู่ในมือยังมีเลือดหยดติ่งๆอยู่ ดอกไม้สีเลือดค่อยๆเบ่งบานเป็นจุดๆอยู่บนพื้น

“เจ้า เจ้าอย่าเข้ามา!” พอเห็นคราบเลือดที่กระเด็นไปติดอยู่ บนใบหน้าที่ขาวซีดของเป็นชื่อชัดๆ แม้แต่มุมปากก็ยังมีเลือด ไหล เป็นเหมือนกับวิญญาณแค้นที่มาจากยมโลก จู่ๆร่างของ อานมามาก็ทรุดลงกับพื้น นางขยับร่างกายอย่างบ้าคลั่งและได้ เรี่ยวแรงพร้อมกับตะโกนเสียงดัง
เงินชื่อหัวเราะ น้ำเสียงก็ยิ่งชัดเจน แต่ทว่าในหูของอานมามา ก็เหมือนกับเสียงของผีร้าย “อานมามา เจ้าหนีอะไร…”

“ไม่! ไม่ใช่ข้า!”อานมามาเหมือนจะถูกขู่ขวัญจนเป็นบ้าไปแล้ว นางทั้งร้องไห้โฮและตะโกนเสียงดังว่า “ทั้งหมดเป็นฝีมือคุณหนู สาม! เป็น เป็นคุณหนูสามที่ต้องการจัดการกับท่าน! แม่นาง แม่ นางข้าผิดไปแล้ว ยกโทษให้ข้าด้วยเถิด!”

ในขณะที่กำลังฟังคำพูดที่วิกลจริตของอานมามาอยู่ หน้าตา ของเงินชื่อก็เย็นชาขึ้นเรื่อยๆ พอนางยกขาก้าวข้ามธรณีประตู ออกมา อานมามาคนนั้นก็ตกลงไปอยู่ใต้ระเบียง นางดิ้นรนไป มาอย่างไม่อาจควบคุมได้ แต่ขาทั้งสองข้างไม่มีแรง จึงไม่ สามารถหนีไปไหนได้โดยปริยาย

มีฝนที่หนาวเย็นพัดเข้ามาที่ใบหน้าของเป็นชื่อ หัวใจของนาง ก็เย็นยะเยือกเช่นเดียวกับสายฝนในค่ำคืนนี้

“อานมามา ข้าเป็นชื่อไม่ดีกับเจ้าตรงไหน? เจ้าถึงต้องร่วมมือ กับเงินจีนทำร้ายข้าเยี่ยงนี้

ในขณะที่กำลังพูด เป็นชื่อก็ยกมือขึ้น ปลายปืนสีทองที่อยู่ใน มือมีแสงที่เย็นยะเยือกเปล่งประกายแวววับขึ้นมา แล้วนางแทง เข้าไปที่คอของอานมามาทันที

พอเลือดที่สวยเพริศพริ้งสาดลงไปทั่วพื้นแล้ว ก็ถูกซะบ้างออก ไปอย่างรวดเร็ว โดยสายฝนที่โหมซัดสาดอยู่ข้างนอก

เงินซอยกมือขึ้นมาปิดตาที่เบิกโพลงอย่างฉับพลันก่อนสิ้นใจ ของอานมามา
แล้วพูดว่า “อานมามา เจ้าจำไว้ ชาติหน้า เมื่อเจ้าลืมตาขึ้นมา จะได้เห็นข้าชัดๆ” เสียงของเงินชื่อดังขึ้นมาท่ามกลางสายฝน ยามค่ำคืนเป็นระลอกๆ ถูกพายุฝนพัดกระจายออกไปไกลๆ แล้ว

“คุณ คุณหนู อานมามาเจ้า… ถึงแม้ว่าหรูเอ๋อร์จะไร้เดียงสา ก็ตาม แต่ก็ฟังคำพูดของเงินซื่อ รวมถึง ศพของผู้ชายที่ถือท่อน เหล็กเข้ามาในห้องคนนั้นด้วย นางก็พอจะเดาออกไม่น้อยเช่นกัน

“นางหักหลังข้าร่วมมือกับเงินจิ้น คิดหาคนมาทำให้ขาของ ข้าพิการ”

เป็นชื่อไม่ได้ถูกเลี้ยงดูในจวนอ๋องหัวมาแต่ไหนแต่ไร ซึ่งเป็น หนึ่งเดียวของราชวงศ์เทียนหรง เพราะมีฐานะเป็นบุตรีของอ๋อง ต่างเชื้อสาย การทําอะไรอย่างเฉียบขาดจึงเป็นสัญชาตญาณ ของนาง

ตอนที่เลือดคาวๆเปื้อนเต็มมือสองข้าง “กลัวคุณหนูของเจ้า หรือไม่? ความเยือกเย็นที่อยู่ในใจของนาง ดูเหมือนว่าจะจาง แตกกระจายออกไปไม่น้อย แม้แต่ความดุร้ายในที่อยู่ระหว่างคิ้ว ก็จางหายไปเยอะมากเช่นเดียวกัน

เวินชื่อดึงปิ่นปักผมสีทองออกมาอย่างช้าๆ หันไปมองหรูเอ๋อร์ แล้วถามว่า “กลัวคุณหนูของเจ้าไหม? ข้าฆ่าคนไปแล้วนะ”

“จะกลัวได้อย่างไรเจ้าค่ะ!” หรูเอ๋อร์ตะโกนเพราะกลัวว่าเป็น ชื่อจะเข้าใจผิด นางจึงรีบอธิบายออกมาว่า”พวกมันล้วนเป็นคน เลว! พวกล้วนไม่ใช่คนดีเช่นเดียวกับคุณหนูสาม พวกมัน พวกมันสมควรได้รับโทษเจ้าค่ะ!”

คำพูดที่ติดๆขัดๆของทรูเอ๋อร์ได้ปลอบประโลมหัวใจของเงิน ชื่อได้อย่างอธิบายไม่ถูก

นางพูดว่า “หรูเอ๋อร์ ข้าเชื่อเพียงเจ้าเท่านั้นนะ

ท่ามกลางสายฝนในยามค่ำคืนที่มืดสนิท ร่างที่เพรียวบางสอง ร่างกำลังแบกอะไรบางอย่างอยู่ และเมื่อมาถึงชานเมือง พวกเขา ก็เดินตามทางลาดชันลงแม่น้ำ แล้วก็โยนสิ่งนั้นลงไป

“คุณหนูหลวงแห่งจวนอ๋องหัว? น่าสนใจ