บทที่ 5 ขอโทษแล้วมันหายเหรอ?

หยูเฉินรับชางหลังจากมือของหลีซินไป ในคำพูดของเขา ทาง หลังได้รับรู้ว่าหลีซิน ในเมื่อกี้เป็นผู้จัดการของคลับแห่งนี้ เคยเป็น เพื่อนกับโหมวยตอนเป็นทหารด้วยกัน

เคยเป็นทหาร…….ดังนั้นจึงอธิบายรอยแผลเป็นบนร่างกาย ของเขาได้ แต่ เรื่องที่โหมวเคยเป็นทหารเธอไม่ค่อยแปลกใจ เท่าไหร่ เพราะทั้งตัวเขามีกลิ่นไอความเคร่งขรึมและความน่า เกรงขามของทหาร

แต่หลีซิน……เขาเป็นทหารวรรณกรรมเหรอ?

หลีซินจามออกมา เขาจับจมูกแล้วมองไปทางที่ซางหลิง รู้สึก แปลก

หยูเฉินแนะนำคลับแห่งนี้ให้ชางหลังคร่าวๆ โหมวยจะมาพัก ทางนี้เป็นบางครั้ง แต่หลีซินเป็นผู้จัดการ ผู้ร่วมหุ้นก็เป็นเพื่อน ทหารด้วยกัน ดังนั้นชั้นบนสุดจึงเป็นพื้นที่ส่วนตัวของโหมวย

ด้านล่างสิบกว่าชั้นเป็นห้องพักของโรงแรม ชั้นห้าชั้นหกเป็น ห้องฟิตเนสและสระว่ายน้ำในร่ม บาร์ที่พวกเขาอยู่เมื่อคืนเป็นชั้น หนึ่ง ชั้นสองเป็นที่นั่งชั้นพิเศษ ชั้นสามชั้นสี่เป็นร้านอาหารคู่รักที่ มีชื่อเสียงในโซเชียล

คนที่เข้าออกnova ส่วนใหญ่จะเป็นคนรวยของเมืองหนาน แม้แต่เข้าบาร์ก็ต้องจดทะเบียนด้วยชื่อจริง ถ้าไม่มีภูมิฐานหน่อยละก็จ่ายไม่ไหวหรอก แต่ซางหลังก็ไม่รู้ว่าโดนอะไรเข้าสิง ถึงมา เมาที่นี่

ลิฟต์จอดอยู่ชั้นหก ชางหลิงกำลังจะเดินเข้าไปในสระน้ำที่ร่ม กับหยูเฉิน แต่โทรศัพท์ที่เก็บไว้ในกระเป๋าเสื้อที่ดังขึ้นในจังหวะนี้ มองดูชื่อที่คุ้นเคยสองตัวนั้น สีหน้าของชางหลังเปลี่ยนไป

คือหยูเฉิน

เธอกดวางสาย แต่คนทางนั้นกลับโทรมาอย่างยืนหยัด ช้าง หลังกาโทรศัพท์แน่น สุดท้าย มองหยูเฉินอย่างรู้สึกผิด แล้วหยิบ โทรศัพท์เดินเข้าไปในห้องน้ำ

ชางหลิงกดรับสาย ไม่ได้ออกเสียง และเสียงของหยูเฉินก็ดัง เข้าหูเธอทันที

“หลิงหลิง คุณไปไหนแล้ว? เมื่อคืนผมหาคุณไปทั้งคืน” น้ำ

เสียงของหยูเฉินดูกังวลมาก

ชางหลิงมอง โทรศัพท์ มีสายที่ไม่ได้รับหลายสายจริงๆ ทั้งของ หยูเฉิน ของชางฉิง และของพ่อเธอชางหวย

“นายอยู่กับน้องฉิงของนายไม่สนุกเหรอ? ยังมีแรงมาหาฉัน อีกเหรอ?” ชางหลังไม่สามารถลืมฉากที่เห็นในตอนเช้าของเมื่อ วานได้

เธอและหยูเฉินนัดกันจะไปจดทะเบียนสมรสเมื่อวาน เดิมที่นัด กันที่หน้าประตูอำเภอ แต่เพราะทางไปอำเภอมันผ่านเรือนหอที่ พวกเขาซื้อไว้ จับพลัดจับผลูเลยลงไปดู
แต่ในขณะที่เธอเปิดประตูออก เธอได้ยินเสียงลอยออกมาจาก ห้องนอน น้ำเสียงทุ้มต่ำของผู้ชายและเสียงครวญครางของผู้ หญิง ทำให้ซางหญิงชาไปทั้งตัว

มองผ่านประตูที่ไม่ได้ปิดสนิท เธอเห็นเตียงแต่งงานที่ควรเป็น ของเธอ กลับเป็นหยูเฉินและช่างจึงน้องสาวต่างแม่ของเธอกำลัง เปลือยกายพัวพันกันอยู่……..

“หลิงหลิง ผมขอโทษ…… ” หยูเฉินรู้สึกผิดมาก “มันเป็นแค่ เพียงอารมณ์ชั่ววูบ……..

ซางหลิง หยูเฉินอยากจะมีทำเรื่องแบบนั้นกับเธอมานานแล้ว แต่เธอรู้สึกมาตลอดว่า เรื่องแบบนี้ควรจะเก็บไว้ในคืนวันแรกที่ แต่งงาน เธอจึงปฏิเสธเขาครั้งแล้วครั้งเล่า

และเป็นเพราะแบบนี้ ดังนั้น เขาจึงเลือกทางถึงที่ร่าเริงเร่าร้อน กว่าเธองั้นเหรอ?

“ขอโทษแล้วมันหายไหม? คำว่าขอโทษมันย้อนเวลา ให้นาย ควบคุมอารมณ์ของนายได้ไหม?” ในตอนนั้นชางหลังได้ยินจาก นอกประตูอย่างชัดเจน ในระหว่างที่หยูเฉินมีอารมณ์บอกกับ ชางฉิงว่านี่เป็นการตามใจครั้งสุดท้ายก่อนแต่งงาน นั่นแสดงว่า พวกเขาไม่ได้มีอะไรกันเพียงแค่ครั้งเดียวเท่านั้น

ในขณะที่เธอยังคงโหยหาชีวิตที่แสนหวานหลังแต่งงาน ใน ขณะที่เธอกำลังเตรียมความพร้อมสําหรับอนาคตของพวกเขา ด้วยความสุขใจมากล้น แฟนที่เธอรักมาห้าปี กลับมีสัมพันธ์ซึ่ง กันและกันมาตั้งนานกับน้องสาวของเธอ แต่ยังพาเธอมาในเรือนหอของพวกเขาอีก แค่คิดก็ขยะแขยงแล้ว

“พี่คะ หนูผิดเอง!” ชางถึงที่อยู่ในสายร้องห่มร้องไห้ “พี่อย่า โทษพี่เฉินเลยนะ หนูไปอ่อยเขาเอง พี่สบายใจได้เลย หนูจะ อธิบายความผิดให้พี่เอง หนูจะจัดการเรื่องนี้ให้ดี

“เสี่ยวจิง คุณจะทําอะไร?” ทางสายมีเสียงป้าบลอยมา ดูท่า แล้วน่าจะเป็นเพราะหยูเฉิน โยนโทรศัพท์ลงพื้นอย่างรีบร้อน

“ฉันไม่มีหน้าไปพบพี่อีกแล้ว ให้ฉันตายเถอะ” ซางฉิงพูด ไม่รู้ ว่าทำอะไรลงไป ทางหุ้นวุ่นวายไปหมด

“หวยซู ช่วยเตี๋ยวฉิงด้วยเถอะ เธอก็เป็นลูกสาวของนาย เหมือนกันนะ!” จ้าวหลันจือแม่เลี้ยงก็คอยพูดอยู่ข้างๆ

ชางหลิงวางโทรศัพท์ นั่งลงอย่างไร้เรี่ยวแรง

เมื่อวาน เธอเอา “หลักฐานไปพบคุณพ่อของตัวเองเป็นคน แรก แต่ยังไม่ทันได้พูด จ้าวหลันซื้อก็โวยวายขึ้นก่อน บอกว่าหนู เฉินมาอ่อยชางฉิงก่อน ให้หยูเฉินรับผิดชอบทางนิ่ง

เรื่องราวรู้ไปถึงคุณปู่คุณย่า สุดท้าย เพื่อระงับเรื่องอื้อฉาว จึงตัดสินใจเปลี่ยนคนก่อนแต่งงาน พูดอีกอย่างว่า เธอชางหลิง ที่เป็นผู้เสียหาย ไม่ได้รับความเป็นธรรมไม่พอ ยังถูกเตะออกจาก งาน

เรือนหอที่เธอตั้งใจเตรียม ของใช้ในงานแต่ง รวมถึงสามีของ เธอ ถูกซางฉิงแย่งไปหมด……..

ชางหลังเดินออกจากห้องน้ำด้วยความสิ้นหวัง
“คุณชาง” หยูเฉินเฝ้ารออยู่ที่หน้าประตู เมื่อเห็นว่าซางหลี งด้วยตาที่แดง ก็ไม่ได้ถามอะไร เพียงแค่เรียกเธออย่างเคารพ

เมื่อได้ยินเสียงของหยูเฉิน ชางหลิงเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าทางตัวเอง

นี้ยังมีปัญหาอีกเรื่อง

“ไปเถอะ” เธอฝันยิ้ม