บทที่ 5 ผลตรวจออกมาแล้ว

ทันทีที่ได้รับสายจากลูกชาย อลิสาก็รีบไปหา

สถานที่นั้น อยู่ที่บ้านพักที่หรูสุดในใจกลางเมือง บรรยากาศสวย สถานที่ก็กว้าง ระบบความปลอดภัยก็ เข้มงวดมาก เธอต้องกรอกข้อมูลการเข้าในแต่ละชั้น ใช้เวลาเข้าไปประมาณ 20 นาที สุดท้ายก็เข้าไปถึง บ้านที่ซ้อนไว้อยู่ท่ามกลางต้นไม้สีเขียว

โอโม่ซึ่งอยู่ในสวนดอกไม้ กำลังเล่นบอลอยู่กับ น้องหมาขนทอง ข้างๆที่ผู้ชายแต่งตัวชุดลำลองยืนอยู่ ถือโทรศัพท์ไว้และตั้งใจดูไปที่หน้าจอ

อลิสารีบร้อนเคาะประตูแล้วเข้าไป “ โอโม่!

“คุณแม่!” เมื่อได้ยินเสียงของอลิสา โอโม่ก็รีบวิ่ง เข้าไปโอบกอดอลิสาไว้

“ลูกไม่เป็นไรใช่ไหม?” อลิสาย่อตัวลงไปถาม ดู รอบๆตัวโอโม่อย่างละเอียดจนแน่ใจว่าไม่เป็นไร ถึงจะ วางใจ หันไปข้างๆและพูดขอบคุณรามิน

พอมองหน้าเขาดีๆ ก็ตกใจ ถึงกับต้องระแวงขึ้นมา

ผู้ชายคนนี้ หน้าตาคล้ายคลึงกับนายคามิน ไอ

สารเลวนั้น!
รามินเก็บมือถือเข้าไป หนึ่งนาทีก่อนหน้านั้น ผล ตรวจDNA ได้ออกมาแล้ว

เด็กโอโม่คนนี้ เป็นลูกแท้ๆของหลานเขาจริงๆ

มองไปที่ผู้หญิงสวยสะอาด เรียวยาวคนนี้ รามินก็

ยิ้มออกมา

เรื่องนี้ มันน่าสนใจจริงๆ

“ฉันอยู่บนถนน แล้วบังเอิญพบกับโอโม่” เสียง นุ่มนวลของเขาอธิบายเรื่องนี้อีกครั้ง พฤติกรรมที่มี มารยาท และยังเชิญอลิสาให้มาร่วมรับประทานอาหาร เย็นด้วยกัน

เขามีน้ำใจ และยังช่วยโอโม่ไว้ อลิสาเลยไม่อาจที่ จะปฏิเสธ สุดท้ายก็อยู่รอเพื่อที่จะกินมื้อเย็น หลังทาน เสร็จก็มีการแลกเปลี่ยนช่องทางติดต่อกัน แล้วก็ไปส่งอ ลิสากลับบ้านด้วยตัวเอง

หลังจากมองดูอลิสาเข้าบ้านไป รามินก็เอามือถือ ออกมา ในนั้นคือผลข้อมูลอีกฉบับหนึ่งที่สืบมา

มันคือบันทึกการเข้าพักของผับบาร์เมื่อ6ปีที่ แล้ว ก็คือหลังจากคืนนั้น ที่คามินและปวีนุชเริ่มมีความ สัมพันธ์กัน แต่ตอนนี้ดูเหมือนจะ……..
คามินไอบี้อนั้น ดูเหมือนว่าจะผิดคนแล้ว ส่วนอ ลิสานั้นก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงไม่รู้เรื่องคืนนั้นที่เธอนอนกับ ผู้ชาย คนคนนั้นก็คือคามิน

น่าสนใจ มันน่าสนใจจริงๆ

โอโม่ถูกลักพาตัวครั้งนี้ อลิสาจะต้องระวังทุกเรื่อง ให้มากขึ้น โดยเฉพาะคามิน จะต้องหลบไปให้ไกลๆจาก คนเลวนั่น

หลายวันต่อมา ก่อนหน้านี้ที่เธอส่งใบสมัครงานไป ได้รับการตอบรับแล้ว ให้เธอไปสัมภาษณ์ในวันที่สอง

คือบริษัทออกแบบที่ใหญ่มากในประเทศไทย ชื่อ ว่า ฟราสโมเดล อลิสาได้ยินชื่อเสียงมานาน และอยาก จะเข้าทำงานที่นี่ ครั้งนี้ที่ได้มีโอกาสสอบสัมภาษณ์ ดีใจ มาก และเธอก็เอาผลงงานเธอออกมาจากกระเป๋าเดิน ทาง

ผงงานพวกนี้ เมื่อเทียบกับครั้งนั้นที่ปวีนุชลอกไป แล้วดีกว่าเยอะจนทำให้คนต้องอึ้ง

อลิสามั่นใจว่าผงงานพวกนี้ จะสามารถทำให้เธอ เข้าบริษัทฟราสโมเดลได้แน่
ห้องทํางานของบริษัทฟราสโมเดล

ฝ่ายบุคคลกำลังตรวจข้อมูลของผู้ให้สัมภาษณ์ และแล้วก็สดุดตากับผลงงานหนึ่ง นั้นคือภาพออกแบบ ชุด สไตล์เรียบง่าย เส้นด้ายที่ไปตามกัน สีที่ดูผสม ผสานกันลงตัว ถ้าแก้ไขอีกนิดหน่อย เลือกชนิดผ้า และ นี่จะต้องเป็นชุดใส่สบายๆที่คลาสสิก

แต่ว่า สไตล์แบบนี้แอบคล้ายๆกับผลงงานดังๆของ

ปวีนุช

เธอมองดูรูปนี้ ก็ถ่ายรูปเก็บไว้ แล้วเอาไปให้ผู้ช่วย ของปวีนุชดู

ไม่กี่นาทีต่อมา เขาได้รับโทรศัพท์จากผู้ช่วยของป

วีนุช

“ผลงานแบบนี้ เธอยังมีแบบอื่นอีกไหม? ฉันอยาก ถ้าได้หล่ะก็ ฉันก็สามารถจ่ายแพงให้ได้.……….. จะดู ช่วยพูดเน้นย้ำสองคำนั้น จ่ายแพง “อีกอย่าง ถ้าเธอ ยอมที่จะช่วยเราเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ พวกเราก็จะให้ ค่าตอบแทนเธออีกเท่าตัว”

ผู้จัดการก็แปลกใจ แต่ก่อนเธอไม่เคยทำเรื่องแบบ นี้เลยนิ ปวีนุชนั้นมีชื่อเสียงในเหล่านักออกแบบก็จริง แต่นอกจากผลงานโด่งดังพวกนั้น ก็ไม่มีผลงานอื่นเลย ที่เป็นแบบนี้ ส่วนพวกผลงานเทศกาลต่างๆนานา ก็พึ่งคนกันเองช่วยซื้อ

และที่สำคัญ ห้องทำงานของปวีนุชกับเขา ใจใหญ่ ทุกครั้ง ขอเพียงแค่เขาสามารถหาผลงานได้มากเท่า ไหร่ ก็ยิ่งได้เงินมาก

เขาก็ยิ้มกรุบกริบ “ขอแค่พวกเธอจะเอา ที่นี่ก็จะมี แน่นอน วางใจได้ อีกไม่กี่วัน ฉันรับรองว่าจะส่งไปให้