ตอนที่ 5 ถึงตายก็ไม่หย่า

ซูหญิงเวยเกร็งร่างของเธอทันทีและหันหน้าไปมอง ด้วยความหวาดกลัว

ลู่หยาวช่วนกังวลมากและดูเหมือนจะหงุดหงิด เมื่อ เขาเข้าใกล้ก็ยกมือขึ้นและตบหน้า

ซูหญิงเวยเบิกตากว้าง น้ำตาไหลออกมา เธอสั่นด้วย ความกลัวและตกใจ แต่จ้องเขม็งตรงเข้าไปในดวงตา ของลู่หยาวช่วน ราวกับจะได้เห็นด้วยตาของเธอเองว่า ลู่หยาวช่วนทำร้ายเธอได้อย่างไร

ลู่หยาวช่วนตบเธอแล้วก็บีบคอ จากนั้นก็จับเธอ กระแทกเข้ากับผนังแล้วพูดด้วยความโกรธ ถ้ามีอะไร เกิดขึ้นกับเฉิงเฉิง ฉันจะไม่ปล่อยให้คุณไป!

ดวงตาที่แดงกล่ำของซูหญิงเวยจ้องมองไปที่ลู่หยาว วน แล้วพูดด้วยเสียงแหบแห้ง “คุณรู้ไหมว่าเธอเป็นคน ลงมือฆ่าน้องสาวของฉัน”

เฉิงเฉิงไม่สามารถทำอย่างอย่างนั้น น้ำเสียงของลู่ หยาวชวนนั้นหนักแน่นและมั่นใจมาก “ถึงแม้เธอจะทำ จริง แล้วจะทำไมเหรอ ซูหญิงเวย ฉันไม่สนใจว่าคุณกับ เฉิงเฉิงจะไม่พอใจอะไรต่อกัน ฉันมองแค่ตอนนี้ เฉิงเฉิง เป็นผู้หญิงที่ฉันรักมากที่สุด คุณกล้าทำร้ายเธอ ฉันจะ ทำให้คุณไม่ตายดีแน่

หัวใจของซูหญิงเวยราวกับถูกตัดเหมือนมีด มันตอนที่ 5 ถึงตายก็ไม่หย่า

ซูหญิงเวยเกร็งร่างของเธอทันทีและหันหน้าไปมอง ด้วยความหวาดกลัว

ลู่หยาวช่วนกังวลมากและดูเหมือนจะหงุดหงิด เมื่อ เขาเข้าใกล้ก็ยกมือขึ้นและตบหน้า

ซูหญิงเวยเบิกตากว้าง น้ำตาไหลออกมา เธอสั่นด้วย ความกลัวและตกใจ แต่จ้องเขม็งตรงเข้าไปในดวงตา ของลู่หยาวช่วน ราวกับจะได้เห็นด้วยตาของเธอเองว่า ลู่หยาวช่วนทำร้ายเธอได้อย่างไร

ลู่หยาวช่วนตบเธอแล้วก็บีบคอ จากนั้นก็จับเธอ กระแทกเข้ากับผนังแล้วพูดด้วยความโกรธ ถ้ามีอะไร เกิดขึ้นกับเฉิงเฉิง ฉันจะไม่ปล่อยให้คุณไป!

ดวงตาที่แดงกล่ำของซูหญิงเวยจ้องมองไปที่ลู่หยาว วน แล้วพูดด้วยเสียงแหบแห้ง “คุณรู้ไหมว่าเธอเป็นคน ลงมือฆ่าน้องสาวของฉัน”

เฉิงเฉิงไม่สามารถทำอย่างอย่างนั้น น้ำเสียงของลู่ หยาวชวนนั้นหนักแน่นและมั่นใจมาก “ถึงแม้เธอจะทำ จริง แล้วจะทำไมเหรอ ซูหญิงเวย ฉันไม่สนใจว่าคุณกับ เฉิงเฉิงจะไม่พอใจอะไรต่อกัน ฉันมองแค่ตอนนี้ เฉิงเฉิง เป็นผู้หญิงที่ฉันรักมากที่สุด คุณกล้าทำร้ายเธอ ฉันจะ ทำให้คุณไม่ตายดีแน่

หัวใจของซูหญิงเวยราวกับถูกตัดเหมือนมีด มัน
หายใจลำบากมาก

“ลู่หยาวป่วน คุณรู้ไหมว่าฉันรักคุณมากแค่ไหน” ”

“คุณอย่ามาพูดเรื่องรักที่น่ารังเกียจนั้นได้ไหม” ลู่ หยาวช่วนผลักเธอออกไป แล้วพูดมาว่า “หนังสือสัญญา การหย่า คุณเซ็นให้ฉันตอนนี้เลย แม้แต่วันเดียวฉันก็ ทนคุณไม่ได้แล้ว”

ซูหญิงเวยร้องไห้ออกมาราวกับฝนตก

“ฉันไม่เซ็น ลู่หยาวช่วน ถึงฉันตาย ฉันก็จะไม่ปล่อย โล่เฉิงเฉิงให้เสพสุข ฉันต้องการชีวิตเธอ ทั้งหมดนั่น เป็นเพราะเมียน้อยอันธพาลนั่น”

“ซูหญิงเวย คุณอยากจะตายจริง ๆ ใช่ไหม” ลู่หยาวช่ วนโกรธ

“ใช่ ฉันอยากตาย” ซูหญิงเวยเองก็ตะโกนกลับไป “ตอนนี้คุณก็เหมือนฆ่าฉันแล้ว เหมือนที่คุณฆ่าลูกของ เราทั้ง 4 คน ลู่หยาวป่วน ฉันผิดหวังในตัวคุณมาก ฉัน ทุ่มเทให้คุณตั้งมากมาย แต่คุณกลับไปสงสารฉันแม้แต่ น้อยเลย”

ซูหญิงเวยเช็ดน้ำตาของเธออย่างมุทะลุดุดัน “หัวใจ ของคุณ ทำจากหินหรือไง”

ลู่หยาวส่วนกำหมัดแน่น คำพูดเหล่านั้นของซูหญิงเวย ทำให้เขาโกรธเพิ่มขึ้นไปอีกระดับ
ลู่หยาวชวนติดตามอย่างใกล้ชิด โดยไม่ละสายตา จากโล่เฉิงเฉิงแม้สักครู่เดียว

หัวใจที่แหลกสะลายของซูหญิงเวยมองตามไปด้าน หลังของลู่หยาวช่วน ดูสีหน้าของลู่หยาวป่วนแล้วช่าง อ่อนโยนมาก หัวใจรู้สึกเจ็บปวด นั่นเป็นสายตาที่เธอไม่ เคยเห็นมาก่อน

ในใจของลู่หยาวช่วน มีแต่เธอ

ทันใดนั้นความรักในรอบ 8 ปีที่ผ่านมาก็ดูเหมือนเป็น เรื่องตลกที่ยิ่งใหญ่และสิ้นหวังกำลังห่อหุ้มซูหญิงเวย ทําให้เธอกำลังจะหมดลมหายใจและเจ็บปวด

ทันใดนั้นความโกรธและความหุนหันพลันแล่นต้อง เกิดขึ้นในใจของเธอ ซึ่งต้องถูกเผาไปพร้อมกับพวกเขา

เธอไม่มีความสุข และก็ไม่ต้องการให้ทั้งสองคนมี ความสุข

ลู่หยาวช่วนจับมือของโล่เฉิงเฉิงที่กำลังนอนหลับ เมื่อพูดคำพูดของตัวเองแล้วก็ลุกขึ้น แล้วหันไปทางซู หญิงเวยที่อยู่หน้าประตู

เขาเดินเข้าไปใกล้ พูดอย่างเย็นชา “ตอนนี้คุณต้อง เซ็นหนังสือสัญญาการหย่าแล้ว เรื่องราวในวันนี้ ฉันจะ ปล่อยคุณไป”

ซูหญิงเวยหัวเราะออกมาอย่างตัดเยื่อใยและแข็งกร้าว “ฉันเคยบอกคุณแล้ว หนังสือสัญญาการหย่า ฉบับนั้น ฉันจะไม่มีวันเซ็นมัน”

“ซูหญิงเวย คุณอยากตายจริง ๆ ใช่ไหม”

ซูหญิงเวยยังคงหัวเราะ น้ำตาและหลั่งน้ำตาออกมา “ถึงแม้คุณจะฆ่าฉัน ฉันก็ไม่เซ็น ฉันต้องการให้คุณกับ โล่เฉิงเฉิงไม่สามารถอยู่ด้วยกันได้ตลอดกาล”