บทที่ 7 ทําดีมาก

บทที่ 7 ทําดีมาก

เลียและกลืนกลับไปให้สะอาดหรอ?”

จางหงจูน เผยสีหน้าถอดสีทันที คิดไม่ถึงว่าตัวแทนประธานนิ่ง ชื่อกรุ๊ปเมืองตุงไห่ที่สูงศักดิ์จะมีความคิดน่ารังเกียจแบบนี้!

“ประธานอู ครับ จางเถียนไห่ ไม่ค่อยรู้เรื่อง ได้โปรดเห็นแก่หน้า ของผม….” จางหงจูน พูดขอร้องขึ้น

“Stop!” อูหยาง พ่นภาษาอังกฤษหนึ่งคำ พร้อมยกมือให้ จางหง จูน หุบปาก

“สิบวินาที” อูหยาง ยิ้มและจ้องมอง จางหงจูน แวบหนึ่ง จาก นั้นก็เปลี่ยนสีหน้าเย็นชาทันที “หากทำไม่ได้ล่ะก็ จางหงจูน คุณ สามารถลาจากตำแหน่งได้เลย พรุ่งนี้ไม่ต้องมาทำงานที่อาคาร เป่าดิ่ง อีก”

“ร้านอัญมณีภายใต้การรับผิดชอบของคุณทั้งหมด แผนการ ดำเนินการค้าอัญมณีทุกอย่าง รวมทั้งโรงงานแปรรูป ผมสามารถ ส่งทีมงานของผมจัดการได้ ด้วยนิสัยของทีมงานนิ่งชื่อกรุ๊ปของ พวกเราแล้ว หากดำเนินการขอเวลาเพียงยี่สิบสี่ชั่วโมงเท่านั้น”
ในฐานะผู้ที่อยู่วงการธุรกิจมาเนิ่นนาน ประสบการณ์ทางด้าน ธุรกิจแบบไหน เขาล้วนประสบมาหมดแล้ว

วินาทีต่อมาจู่ๆสถานการณ์ก็ยิ่งกดดัน จนทำให้คนของตระกูล

จาง เงยหน้าไม่ขึ้น

จางหงจูน มีสีหน้าขาวซีด และตัวสั่นเทา จนหายใจลำบาก

คำพูดของ อูหยาง เหมือนกับลูกต้นอันหนักอึ้งลูกหนึ่งทุบบน หน้าอกของเขา จนทำให้เขาหายใจลำบาก

จางหงจูน เชื่อว่า อูหยาง มีความสามารถจัดการได้ ถ้าหากไม่ทำ ตามคำพูดของ อูหยาง เขาคงต้องออกจากอาคารเป่าดิ่ง แน่ และ ยังต้องสูญเสียทุกอย่างด้วย ทั้งเงินทอง ฐานะทางสังคม หุ้นส่วน โรงงาน…..

หากต้องสูญเสียอำนาจทั้งหมด คนที่เขาเคยโอ้อวดและดูถูกคง ต้องมาเหยียดหยามเขาแน่…….

เพียงแค่คิดผลลัพธ์ จางหงจูน ก็หวาดกลัวจนตัวสั่น

“ไอ้ลูกเนรคุณ!” จางหงจูน โกรธจนหน้าแดงหน้าดำ แล้วหันหน้า มอง จางเถียนไห่ ด้วยสายตาเย็นชา “ไอ้เด็กโง่ ยังไม่รีบทำตาม ในสิ่งที่ประธานอู บอกอีก!”
ปัง! ปัง!

จางหงจูน ตบใส่หน้าของ จางเถียนไห่ อย่างหนักสองที จนเห็น เป็นรอยฝ่ามือห้านิ้วแดงก่ำ

“พ่อ! ผม!” จางเถียนไห่ มีสีหน้าขาวซีด และรู้สึกน้อยใจจนน้ำตา เกือบไหลออกมา

เขาไม่รู้ว่าไปมีปัญหากับใครจริงๆ! ถึงต้องมาประสบเหตุการณ์ น่าขายหน้าแบบนี้!

ที่ต้องเสียเศษอาหารบนโต๊ะให้สะอาดต่อหน้าคนตระกูลจาง นับ สองร้อยกว่าคน……

แล้วแบบนี้ ต่อไปเขาจะเอาหน้าอยู่จางซื่อกรุ๊ป และอยู่เมืองชิงห ยูนได้ยังไงกัน?

ปัง!

จางหงจูน ตบใส่หน้า จางเถียนไห่ อีกครั้ง จนเขาฟุบลงบนโต๊ะ

“ไอ้ลูกเนรคุณ อยากให้พ่อคนนี้อกแตกตายหรอ?” จางหงจูน กัด ริมฝีปากอย่างแรง พร้อมจับกดหัวของ จางเถียนไห่ ไว้
จางเถียนไห่ ร้องไห้ออกมาเหมือนสุนัขเลย ขณะเดียวกันก็เลีย

เศษอาหารให้สะอาด พร้อมกลืนกลับไป

คนของตระกูลจาง ในงานเห็นฉากนี้ทั้งหมด ขณะเดียวกันก็เผย

สีหน้าแปลกใจ

พวกเขาได้เห็นถึงอำนาจอิทธิพลอันน่าเกรงขามของตัวแทน ประธานอู ท่านนี้แล้ว

ขณะเดียวกัน ในใจก็ถอนหายใจเงียบๆ

เห็นได้ชัดเจนว่า จางเถียนไห่ เจ้าคนโง่เขลาคนนี้ไม่รู้ไปมี ปัญหากับนิ่งชื่อกรุ๊ปเมืองตุงไห่ยังไง จนทำให้ตัวเองต้องตกระกำ ลำบากแบบนี้ แถมพวกเขายังต้องโดนด้วย

ดังนั้นคนของตระกูลจาง ที่อยู่ในห้องประชุมไม่เพียงไม่รู้สึก จางเถียนไห่ แต่กลับแอบรู้สึกสมน้ำหน้าในใจเงียบๆ

อูหยาง เริ่มเปลี่ยนสีหน้าเหมือนเดิม และไม่เหลือบมองพ่อลูกคู่

นี้แล้ว

“ทุกท่านครับ เวลาห้านาที ผมเชื่อว่าพวกคุณคงอ่านแผนรับซื้อ

เสร็จแล้ว” อูหยาง พูดขึ้น
“ที่ทางนิ่งชื่อกรุ๊ปรับซื้อหุ้นส่วนใหญ่ของบริษัทเครื่องประดับ จาง อ เพราะเห็นถึงศักยภาพของบริษัทเครื่องประดับจางชื่อที่มี ความสามารถเติบโตได้มากยิ่งขึ้น ดังนั้นหุ้นส่วนทุกท่านไม่ต้อง กังวลว่าตัวเองจะเสียผลประโยชน์เลยครับ”

“วิสัยทัศน์ของทีมงานนิ่ง อก ปของเราคือ จะทําให้บริษัท ก้าวไกลมากยิ่งขึ้น หุ้นส่วนทุกท่านครับ ขอเพียงปฏิบัติตามกฎ ระเบียบที่ผมแก้ไขไว้อย่างเคร่งครัด อนาคตของธุรกิจต้องเจริญ รุ่งเรืองแน่นอน”

หุ้นส่วนยี่สิบกว่าคนที่อยู่ในงานต่างพยักหน้าตอบรับ และต่าง ยอมรับ

แผนรับซื้อของนิ่ง อกรุ๊ป พวกเขาต่างอ่านอย่างละเอียดแล้ว

และพบว่า นิ่งซื่อกรุ๊ปไม่ได้วางแผนกำจัดบริษัทเครื่องประดับ จาง ออย่างสิ้นซาก

สําหรับหุ้นส่วนตัวเล็กๆอย่างพวกเขาแล้ว ข้อสัญญาทั้งหมดนี้ ไม่ได้มีผลกระทบด้านลบกับพวกเขาเลย ซึ่งขณะเดียวกันยังมี สวัสดิการปันผลกำไรด้วย

พวกเขาเองก็พอมองออกว่า ปัญหาธุรกิจครั้งนี้ต้องการเล่นงาน จางหงจูน และ จางหงจูน อย่างเห็นได้ชัดเจน
คณะกรรมการบริหารสองคนนี้ได้รับความเสียหายมาก ที่สุด ไม่เพียงสูญเสียหุ้นส่วนใหญ่และอำนาจของบริษัทแล้ว อสังหาริมทรัพย์ที่อยู่ในการดูแลก็ได้รับความเสียหายอย่างหนัก ด้วย ซึ่งนับว่าเป็นเรื่องร้ายแรงมาก

โดยเฉพาะ จางหงจูน น้องสามของตระกูลจาง ที่ถูกโค่นล้ม อำนาจ ไม่เพียงสูญเสียอำนาจการควบคุมบริษัทแล้ว แถมยัง เสื่อมเสียชื่อเสียงด้วย เรื่องของวันนี้คงถูกแพร่งพรายทั่วเมืองชิง หยูนแน่ ซึ่งคงอยากที่จะกอบโกยหน้ากลับมาแล้ว

“สิ่งที่ประธานอู พูดมาถูกต้องทุกอย่าง ผมเห็นด้วยกับประธานอู เป็นอย่างมากครับ!” หุ้นส่วนตระกูลจาง คนหนึ่งลุกขึ้นชื่นชมและ ปรบมือ

ตึงตึงตึงตึง!

เหล่าพนักงานและหุ้นส่วนเล็กๆต่างพากันยิ้มแย้ม และลุกขึ้น ปรบมือ จนภายในห้องประชุมมีเสียงปรบมือดังสนั่น

พวกเขารู้อยู่แก่ใจแล้วว่า สถานการณ์ของบริษัทในตอนนี้ พลิกผันแล้ว มีเพียงคล้อยตามประธานอู ถึงจะสามารถได้รับผล ประโยชน์จากบริษัทต่อไป

จางหงจูน และ จางหงจูน ต่างมีสีหน้าหดหู่ แต่ยังคงฝืนยิ้ม และ ปรบมือยินดี
ทั้งสองคนต่างรู้สึกไม่พอใจ แต่แค่สามารถยืนมั่นคงในบริษัทต่อ ไปก็ถือว่าไม่เลวแล้ว แล้วจะกล้าต่อต้านได้ยังไงกัน

หกชั่วโมงต่อมา ช่วงพลบค่ำ

โรงแรมสวยหรูแห่งหนึ่ง ในห้องที่หรูหรา

อูหยาง ก้มโค้งเคารพแล้วยืนอยู่ข้างหน้าโต๊ะ เหมือนรอคำสั่ง ส่วนบนโซฟามีชายหนุ่มสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวคนหนึ่งนั่งอยู่

ในตอนนี้ชายหนุ่มกำลังถือโน๊ตบุ๊คที่กำลังถ่ายทอดเหตุการณ์ ภายในห้องประชุมทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับจางซื่อกรุ๊ปวันนี้อยู่……

” ทำดีมาก” หลินอิ่ง มองดูภาพเหตุการณ์ภายในห้องประชุม พลาง และชื่นชมในความสามารถของ อุหยาง พลาง

“ขอบคุณประธานหลิน มากครับ เพื่อความต้องการของคุณ ผม ทำได้ทุกอย่างครับ” อูหยาง พูดขึ้น

อูหยาง ติดตามเคียงข้าง นิ่งชวนมาหลายปี เลยมีความรู้กว้าง ขวาง เขาเห็นมากับตาว่า ตอนที่ประธาน นิ่งซวน อยู่ต่อหน้าผู้ชายคนนี้มีท่าทางระมัดระวัง และเกรงกลัว เลยปฏิบัติตน อย่างไม่ประมาท

อีกอย่าง นิ่งซวน เอ่ยปากด้วยตัวเองด้วยว่า หาก หลินจิ่ง ต้องการอะไรให้ทําอย่างเต็มที่ ไม่มีข้อยกเว้น ถ้าหากทําไม่ได้ให้ รายงานต่อเขาเลย แต่ถ้าทำให้ หลินอิ่ง ไม่พอใจให้ตัวเองไม่ให้ กลับมานิ่งชื่อกรุ๊ปอีก

ดังนั้น สำหรับ หลินจิ่ง แล้ว รู้สึกชื่นชอบ อหยาง มากกว่า นิ่ง ซวน อีก

“ประธานหลิน ครับ แผนการรับซื้อครั้งนี้ล้วนจัดการตามที่คุณ ต้องการครับ ทุกอย่างราบรื่นดีครับ ในตอนนี้ จางหงจูน สูญเสีย อำนาจแล้ว และยังมีศัตรูทางธุรกิจรอสมน้ำหน้าด้วยครับ” อหยาง รายงานด้วยสีหน้าจริงจังว่า “ถ้าหากความสัมพันธ์ของ จางหง จุน กับตระกูลซูน แน่นแฟ้นกัน แล้วทางตระกูลซุน ออกหน้าช่วย เหลือ ฐานะทางการเงินของพวกเขาอาจมีการพลิกผัน และทำให้ ธุรกิจของพวกเขามั่นคงด้วย ไม่ทราบว่าคุณต้องการโค่นล้ม ตระกูลของพวกเขาไหมครับ?

“ไม่ต้องหรอก” หลินอิ่ง พูดขึ้น

พี่ใหญ่ของตระกูลจาง ทำธุรกิจมาหลายปี และมีประสบการณ์ โชกโชน จนสร้างธุรกิจอย่างมั่นคง ดังนั้นสามารถผ่านพ้นปัญหา ครั้งนี้ได้ก็ถือว่าอยู่ในการคาดการณ์ของตัวเอง

“จริงสิ เรื่องของโรงงาน โรงงานเครื่องประดับซิ่วเฟิง นายช่วย จัดการด้วย” หลินอิ่ง นึกบางอย่างออก เลยพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง ว่า “จัดการทุกอย่างตามปกติ มอบผลประโยชน์หุ้นส่วนเล็กๆให้ กับ จางซิ่วเฟิง หัวหน้าโรงงานด้วย”

ก่อนหน้านี้เขาได้วางแผนรับซื้อบริษัทเครื่องประดับจางซื่อ ซึ่ง รวมถึงอสังหาริมทรัพย์ทั้งหมดภายใต้การดูแลของสองพ่อลูก จางหงจูน ด้วย ซึ่งในจำนวนนั้นสิทธิเจ้าหนี้ของโรงงานอัญมณี ของพ่อตาด้วย

ขณะเดียวกันก็วางแผนให้ อหยาง จัดการมอบสวัสดิการแบ่งปัน กําไรของโรงงานอัญมณีทั้งหมดอย่างเท่าเทียมกันด้วย

แบบนี้โรงงานอัญมณีของพ่อตาก็จะกลับมาฟื้นฟูอีกครั้ง โดยไม่ โจ่งแจ้งจนน่าสงสัยเกินไป

“ครับ ผมจะปฏิบัติตามคำสั่งของคุณครับ” อูหยาง พูดต่อว่า “ประธานหลิน ครับ ไม่ทราบว่าต้องการจัดตั้งตำแหน่งสูงใน บริษัทให้กับ จางซิ่วเฟิง ไหมครับ?”

“นายไม่ต้องอวดฉลาดกับฉันหรอก” หลินอิ่ง พูดต่อว่า “ทำตามที่ ฉันสั่งก็พอแล้ว”
“ขออภัยครับ ประธานหลิน รับทราบครับ” อูหยาง รีบกล่าว ขอโทษทันที

เขารู้ฐานะทางสังคมของ หลินอิ่ง เลยคิดอยากประจบสอพลอ แต่ หลินอิ่ง มีแผนการของตัวเองแล้ว ดังนั้นต่อไปเขาคงต้อง ทําตามอย่างเดียวก็พอแล้ว

หลินอิ่ง พยักหน้าเล็กน้อย อูหยาง เป็นคนฉลาด เลยไม่ต้องพูด อะไรมาก

“หลังจากนายกลับบริษัท ใช้อำนาจตำแหน่งกรรมการประกาศ รับสมัครผู้จัดการออกแบบ หัวหน้าออกแบบ และนักออกแบบ อัญมณีด้วย” หลินจิ่ง พูดขึ้น

“รับทราบครับ” อุหยาง ตอบขึ้น

“อืม กลับไปเถอะ เดี๋ยวค่อยมารายงานกับผม” อูหยาง พูดขึ้น