1

โคแก่ เล่ม 1 คุณอากรุบกริบ ตอนที่ 1

Chapter 1

ใยไหม อินทุภา หญิงสาววัย 22 ปี กำลังนั่งเศร้าๆ เหงาๆ อยู่ ในผับชื่อดังของตัวเมืองใหญ่ซึ่งเป็นจังหวัดทางปักษ์ใต้ สีหน้า ของเธอเต็มไปด้วยความเศร้าสร้อยแต่ไม่เท่าหัวใจดวงน้อยที่ เจ็บปวดคล้ายโดนมีดเชือดเฉือนอยู่ทุกขณะจิต

เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด แย่งแฟนไปต่อหน้าต่อตา แต่ที่ทำให้ เธอเจ็บลึกเข้าไปในจิตใจก็คือแฟนที่คบกันมาเกือบสี่ปีก็นอก ภายนอกใจลับหลังเธอไปแอบกินกันกับเพื่อนที่พูดจาดีเป็นห่วง เป็นใย จิตใจมนุษย์ยากแท้หยั่งถึง รอยยิ้มพิมพ์ใจ น้ำคำแสน หวานเป็นเพียงแค่ภาพมายาหลอกตา แต่จิตใจกลับคิดคดทรยศ หักหลัง

เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะต้องมาเจอกับเหตุการณ์เช่นนี้ ความเสียใจหลั่งไหลเข้ามาในห้วงความคิดคำนึง เฝ้าถามตัว เองว่าทำอะไรผิด ทำไมคนที่รักถึงสองคนจึงได้หักหลังกันอย่าง เลือดเย็นเช่นนี้

เสียงหัวเราะขบขันอย่างคุ้นเคยดังมาจากทางด้านหลัง เธอ เงี่ยหูฟังประโยคเสียดแทงจิตใจแล้วเม้มปากเข้าหากันแน่น เธอ ไม่ได้เมาจนขาดสติแม้จะมึนๆ แต่ก็รับรู้ได้เลยว่าคนที่กำลังนั่ง คุยกับเพื่อนๆ อย่างออกรสเป็นติรกาญจน์อดีตเพื่อนรักของเธอนั่นเอง

“โอ๊ย! นางใยไหมโง่จริงๆ เลยพวกแก ฉันน่ะไม่ได้อยากจะ เป็นเพื่อนรักกับมันหรอก แต่ฉันน่ะแอบชอบมานานแล้วก็เลย เข้าไปตีสนิทเป็นเพื่อนกับมัน น่ะเป็นผู้ชายที่ดี น่ารักเทคแคร์ ดูแลฉันดีมากๆ เลย เราแอบไปกินกันลับหลังยายไหม นางนั่นก็ โง่ไม่รู้ แถมมาปรึกษาตีโพยตีพายร้องไห้ฟูมฟามว่าแฟนเปลี่ยน ไป ไม่มีวัวผสมเลยแก ควายล้วนๆ”

“แบบนี้เอง ใช่ไหม” คนเอ่ยถามตัวสั่นระริก ติรกาญจน์ตกใจ เล็กน้อยก่อนจะยิ้มเยาะ

“อ้าว… สวัสดีจะไหม มานั่งหัวโด่อยู่ตอนไหนเหรอไม่เห็นเลย “เธอนี่มันสารเลวจริงๆ เลย ตายเสียเถอะ” ใยไหมไม่อยากฟัง อะไรแล้วเธอพุ่งเข้าไปตบนางเพื่อนทรยศเต็มฝ่ามือ

เพี้ยะ!!! เสียงแก้มซ้ายโดนฝ่ามือทั้งห้าฟาดดังสนั่น ติรกาญ

จน์หันขวับมามองก่อนจะจิกผมของอีกฝ่ายฟาดฝ่ามือกลับไปบ้าง

เพี้ยะ!!! ใบหน้าของใยไหมหันไปตามแรงตบ

“พวกแกจับนางไหมเอาไว้ เล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับฉัน มัน ต้องเจอแบบนี้” เพื่อนของตรกาญจน์จับตัวใยไหมเอาไว้ ก่อนจะ ฟาดมาเต็มใบหน้าของอีกฝ่ายเต็มแรง

เพี้ยะ!!!

“สมน้ำหน้า นางหน้าโง่ อยากโง่เองแล้วแฟนที่แสนดีของแก ตอนนี้ก็เป็นอดีต เขาเป็นของฉัน จำใส่สมองกลวงๆ เน่าๆ ของแกเอาไว้” ติรกาญจน์อิจฉาเพื่อนคนนี้จับใจ รวยก็รวยกว่า เพื่อนๆ ก็รมรักมากกว่า

“กาญจน์มาแล้ว” เพื่อนอีกคนในกลุ่มของตรกาญจน์ตะโกน บอกว่าวิษณุเดินออกมาจากห้องน้ำแล้ว ติรกาญจน์จึงดึงร่างของ ใยไหมมาคล่อมทับร่างของตัวเองก่อนจะจับมืออีกฝ่ายมาตบ

“โอ๊ย! ช่วยด้วย ไหมอย่าทำกาญจน์เลยนะ กาญจน์กลัวแล้ว โอ๊ย! เพี้ยะ!” ใยไหมได้แต่อึ้งไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะทำเช่นนี้ และไม่รู้ ด้วยว่าทำไปทําไม แต่พอเธอโดนกระชากออกด้วยฝีมือของอดีต คนเคยรักนั่นแหละถึงรู้ว่าทำไม

“นี่ทำอะไรน่ะไหม ทำร้ายกาญจน์ทำไม” วิษณุตวาดกระชาก ร่างของใยไหมออกก่อนจะผลักจนเซ

“หน้าโง่ ยายนี่มันมารยาสาไถ” ใยไหมร้องบอก แต่วิษณุส่าย หน้าไปมาเขาหันไปประเล้าประโลมแฟนสาว ใยไหมมองแล้ว เม้มปาก เธอเสียใจและเสียใจหนักกว่าเดิม ตอนนั่งดื่มเงียบๆ ไม่เห็นว่าคนทั้งสองและกลุ่มเพื่อนมากันตอนไหน ไม่คิดเลยว่าจะ โชคร้ายมาเจอคนหน้าไหว้หลังหลอกสองคนที่นี่

ถามว่ายังรักวิษณุอยู่ไหม เธอตอบได้เลยว่าไม่ แต่เสียใจ มากกว่าที่เขาทรยศหักหลังและหันไปคบกับเพื่อนของเธอแทน ต่อหน้าพูดดีลับหลังทุเรศด้วยกันทั้งคู่

“ก็เข้ากันดีเหมือนผีเน่ากับโลง” “นี่เธอพูดอะไร” วิษณุเริ่มไม่ ชอบใจ ตอนแรกก็รู้สึกผิดที่เขาทรยศหักหลังใยไหม แต่เห็น ความใจร้ายของอีกฝ่ายเขาก็เลยคิดว่าทำถูกแล้วที่เลิกกับผู้หญิงใจร้ายแบบได้ นะเผยธาตุออกมาให้เขาเห็นก่อน

“ตัวน้ำเป็นตัว อีกก็ควายล้วนไม่ผสมเข้ากัน” พูดอย่างคั่งถามว่าวิษณุไหม มันเป็น ความผูกพันมากกว่า เพราะเป็นเพื่อนกันก่อน เธอไม่ได้ เสียดายผู้ชายๆ เลวทรยศหลักแบบนี้หรอก

“นี่เธอวิษณุเริ่มโมโหบ้างเพราะรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังด่าตน

“อย่าเลยนะสงสารไหมเขา เขากำลังเครียด กำลังทุกข์ ไหมจําอย่าโกรธสองเลยอย่าตามรังควานเราเลย สองคนขอโทษติรกาญจน์รีบ บอกร้องไห้สะอึกสะอื้น

เก็บคําขอโทษตอแหลของแกเอาเถอะ” เกิดเธอไม่เคย พูดหยาบคายแบบก่อน เป็นครั้งแรก ไม่ไหวความตอแหลของตรกาญจน์จริง

“นี่จะมากไปแล้วนะวิษณุทนไม่ไหวที่ติรกาญจน์โดนด่าแบบ

ไม่มากไปหรอกกับสิ่งเธอสองทำเอากับฉันใยไหม พูดอย่างเจ็บช้ำไม่แล้วบอกกันเธอแต่แอบทรยศหักหลังแล้วให้คนอื่นมาเธอรับไม่ได้จริง

ผู้หญิงแบบเธอไม่ใครเอาหรอก ปากเท่านั้น แถมใจร้ายอีกเพื่อนของตรกาญจน์พูดขึ้น นั่นทำให้ใยไหมโมโหจัด
ใครบอกว่าไม่มีใครเอา วันนี้ฉันมากับแฟนใหม่ โน่นไง” คน เมาเดินไปคล้องแขนคนที่เดินออกมาจากห้องน้ำและกำลังจะ กลับ คนที่โดนคล้องแขนสะดุ้งที่มีผู้หญิงมากอดมาซบ

“คนนี้แหละแฟนฉัน เป็นว่าที่สามี เป็นว่าที่พ่อของลูกใน อนาคต ไปกันเถอะค่ะที่รัก เรากลับกันดีกว่า ซิ!” เธอหอมแก้ม เขาฟอดใหญ่ ก่อนจะควงแขนเขาเดินออกไปนอกร้าน

วิษณุมองตามไปแล้วเม้มปากเข้าหากัน เขาเคยขอใยไหมว่า ให้คบกันสามคน เพราะเขารักใยไหมแล้วก็รักติรกาญจน์ด้วย ที่ สำคัญไปกว่านั้นเขาได้เสียกับตรกาญจน์ไปแล้ว แต่ใยไหมว่า เขาว่าหน้าตัวเมีย นั่นเลยทำให้เขาแค้นหนัก

เขายังจำได้ดีที่เธอพูดว่าถึงเขาเป็นผู้ชายคนเดียวในโลก เธอ ก็จะไม่เอาทำพันธุ์ ทั้งเสียหน้าและโมโหอยากเอาชนะ จริงๆ เธอ ต้องอ้อนวอนเขาให้กลับไปคืนดี แต่เธอกลับเป็นเขาด่าเขา เหมือนหมูเหมือนหมา

“ขอโทษนะคะ ขอโทษจริงๆ ค่ะ” พอออกมานอกร้าน เธอเห็น ว่าไม่มีใครตามมา ใยไหมจึงรีบยกมือไหว้เอ่ยขอโทษขอโพย เป็นการใหญ่ ชายหนุ่มร่างสูงที่เธอถือวิสาสะอ้างว่าเขาเป็นแฟน ยืนมองเธออึ้งๆ

ดนุเดช คุณารักษ์ หนุ่มวัยสามสิบเก้าปีมองเด็กสาวไม่วางตา เธอขอโทษถอยไปจนชนกับรถที่จอดอยู่ด้านหลัง ใบหน้าเหยเก ก่อนจะหนีขึ้นรถอีกคันขับไปหน้าตาเฉย

“เฮ้ย! ไอ้เดชสาวที่ไหนวะควงแกออกมาจากผับเมื่อครู่” นพฤกษ์เอ่ยถามเมื่อเดินตามเพื่อนออกมานอกผับ

“ไม่รู้เหมือนกัน สงสัยเมา กลับกันเถอะ” เขาหันไปตอบเพื่อน รักทั้งสามก่อนจะแยกย้ายกันกลับวันนี้มีดื่มสังสรรค์กันนิดหน่อย แต่ไม่ได้เมาหนักจนขับรถกลับบ้านไม่ไหว เขาเองก็มีสอนหนังสือ อีกในวันพรุ่งนี้

เขาย้ายจากมหาวิทยาลัย ในกรุงเทพฯ มาเป็นอาจารย์พิเศษ อยู่มหาวิทยาลัยซึ่งเป็นบ้านเกิดของบิดามารดา จึงมาซื้อบ้านมือ สองที่คนรู้จักขายให้ในราคาพิเศษในหมู่บ้านไม่ไกลจาก มหาวิทยาลัยมากนัก

ทางด้านตรกาญจน์ที่อยู่ในผับหน้าหงิกงอเมื่อเห็นกิริยาของ แฟนหนุ่ม แม้จะพยายามระงับอารมณ์เต็มที่ขนาดไหนก็ทนไม่ ไหว

“อยากจะตามใยไหมไปเหรอคะ” คนถามมีสีหน้าน้อยอก

น้อยใจแต่จริงๆ เดือดปุดๆ เธอไม่ชอบเห็นใครดีกว่าตัวเอง