ตอนที่ 4

หลังจากที่ออกมาจากโรงพยาบาล ซูฉวไป ก็นึกขึ้นได้ว่าเขาได้ ทิ้งรถแท็กซี่ไว้กลางถนน เขาสาปแช่งและรีบวิ่งตรงกับไปยัง สถานที่ที่เขาจอดรถแท็กซี่เอาไว้ แม้ว่าเขาจะไม่ถูกดุด่าด้วยเจ้า หน้าที่แต่เขายังคงถูกขู่ว่าจะถูกเจาะยางถ้าเขายังคงจอดรถ แท็กซี่ไว้กลางถนนแบบนี้อีกครั้ง

ซูฉวไป ขอโทษซ้ำแล้วซ้ำเล่า ในที่สุดเขาก็ขึ้นไปบนแท็กซี่ ของเขา เขาสังเกตเห็นค่าความรักในทักษะที่อยู่บนระบบนำทาง

ของเขาเขาค่อนข้างรู้สึกไม่พอใจ เขาสูญเสียคะแนนเติบโตไป

ตั้ง5คะแนนแต่มันจบลงด้วยการเหนื่อยล้าเพื่อคนอื่นๆ

ในขณะที่ ซูฉวไป กำลังเริ่มขับรถระบบนำทางก็ส่งเสียง อีกครั้ง

11 อู่ซง ต้องการความช่วยเหลือจากคุณ สแกนตำแหน่ง เมืองจิงหยาง โปรตัดสินใจว่าจะยอมรับหรือไม่!

ซูฉวไป เหยียบเบรคทันทีเขาลังเลเล็กน้อยก่อนที่จะรับ

งาน

“งานได้รับการยอมรับ เริ่มระบบนำทาง เลี้ยวซ้ายที่ สัญญาณไฟจราจรด้านหน้า
เมื่อคืนที่ผ่านมาซูฉิวไปอยู่ในสภาพสับสนในขณะที่เขาขับ แท็กซี่ผ่านมิติเวลา แต่วันนี้เขามั่นใจว่าเขาจะได้รับ ประสบการณ์ที่ดีในวันนี้ ในขณะที่เขาขับรถไปถนนด้านหน้า ของเขาก็เปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อม

ถนนยาวแปลกตามบ้านชั้นเดียวและ2ชั้น ทั้งสองข้างทาง คนเดินถนนชายชุดผ้าหยาบ…นี่คือราชวงศ์ซ่งใช่หรือไม่?

ซูฉวไป สันนิษฐานว่าเขาคงเป็นคนแรกที่ขับรถอยู่ในรา ชวงศ์ซ่ง เขารู้สึกตื่นเต้นจากนั้นเขามองออกไปนอกหน้าต่าง และเห็น อู่ซง กำลังเดินเข้ามาหาเขา บนถนนสองข้างทางมีคน พยายามจ้องมองดูรถของ ซูฉิวไป

” พี่ชายท่านมาที่นี่จริงๆ ในตอนแรกข้าสงสัยว่าเมื่อใดกัน ที่ข้าจะได้พบกับท่านอีก ข้าไม่คาดคิดว่าเราจะได้พบกันหลัง จากเพิ่งแยกกันเมื่อคืนนี้ เข้ามาก่อน

อู่ซง หัวเราะอย่างจริงใจและโอบกอดคอของ ซูฉวไป ด้วย แขนของเขา ร่างเล็กของคนขับรถแท็กซี่เกือบถูกบดขยี้ ซูฉิว ไป ติดตาม อู่ซง เข้าไปในบ้านโดยไม่กังวลว่ารถของเขาจะ จอดอย่างผิดกฎหมาย

อย่างไรก็ตามเมื่อเขาก้าวเข้าไปเพียงไม่กี่ก้าว เขาก็ตก ตะลึงในสิ่งที่เขาเห็น เมื่อเขาเงยหน้ามองเขาเห็นดวงหน้าของ สาวคนหนึ่งหน้าตาน่ารักผ่านหน้าต่าง

เธอมีคนคิ้วเหมือนดวงจันทร์ ปากเชอรี่ หน้าตาเหมือน ดอกไม้ดวงตาเหมือนแอ่งน้ำใส ซูฉิวไป ตกตะลึงในความงามของเธอทันที

“พี่ชายข้าหวังว่าท่านจะไม่ตำหนินาง นางเป็นพี่สะใภ้ของ

ข้า..”

อู่ซง เขินอายเล็กน้อย ซูฉวไป ค่อยๆฟื้นความรู้สึกของตัว เองหลังจากถูกสะกิดแขน

“โอ้…ไม่เป็นอะไร…พี่สะใภ้…เดี๋ยวนะพี่สะใภ้ของคุณ! พานจินเหลียน!!

ในตอนแรก ซูฉวไป ไม่ได้สนใจเธอมากนักแต่เมื่อเขา ตระหนักได้ว่าเธอเป็นใคร ความรู้สึกประหลาดใจทำให้เขาว่า ปากค้าง

เธอคือ พานจินเหลียน! เธอมีชื่อเสียงมากเกี่ยวกับความ งามของจีนโบราณ ความงามของเธอเป็นเรื่องจริง…ทันทีที่ฉัน ได้เห็นเธอราวกับโดนตีหัว

ซูฉิวไป เดินตาม อู่ซง เข้าไปในบ้านพร้อมกับขบคิด

“นี่คือพี่ชายของข้า อู่ต้า เขายังมีชื่ออีกอย่างชื่อว่าอู่ต้า หลง” เมื่อเข้ามาในบ้านของ อู่ซง เขาได้ชี้ให้เห็นชายคนหนึ่งที่ อายุประมาณ 30 ปีจากนั้นเขาแนะนำให้พี่ชายของเขารู้จักกับ ซูฉิวไป

ซูฉวไป หันไปมอง อู่ต้า อย่างระมัดระวังและนึกถึงข้อมูล ก่อนหน้านี้ เขาเคยได้ยินว่า ชื่อ ไม่อันนักประพันธ์ชาวจีน) นั้น อิจฉาในความงามภรรยาของ อู่ต้า จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้เขาเขียนลักษณะของ อู่ต้า ค่อนข้างเลวร้ายในนิยายของเขา

แต่ตอนนี้ อู่ต้า ตัวจริงอยู่ด้านหน้าของเขาแล้ว แม้ว่าตา จะไม่ได้หล่อเหลาแต่เขาก็ไม่ใช่คนไร้ประโยชน์เหมือนใน นิยาย

ซูฉวไป ได้ยินเสียงคนเดินลงมาจากบันได ในขณะที่เขา กำลังทักทาย ต้า เขาก็หันหลังไปสังเกตเห็นว่า พานจิน เหลียน เป็นผู้กำลังเดินลงมา

ในตอนแรกเขาไม่ได้เห็นเธอชัดเจนเมื่อมองผ่านหน้าต่าง แต่ตอนนี้เขาได้เห็นเธออย่างชัดเจนเธอดูสวยงามมากยิ่งขึ้น เธอขมวดคิ้วและมีรอยยิ้มพิเศษ แน่นอนว่าเธอไม่ได้แสดง ความรู้สึกใดๆและไม่เหมือนกับผู้หญิงเจ้าชู้เหมือนกับที่เขียน ในนิยาย

ขอโทษที่เสียมารยาทก่อนหน้านี้ ข้าได้ยินว่าน้องชาย ของสามีข้าได้รับความช่วยเหลือจากท่านจึงสามารถกลับมายัง เมืองจิงหยางได้ จึงทำให้พี่น้องทั้งสองคนได้พบกันอีกครั้ง โปรดยอมรับคําขอบคุณจากพวกเรา

พานจินเหลียน นั่งคุกเข่าลงกับพื้นในขณะที่พูด

ซูฉวไป รู้สึกสับสนเขาพูดไม่ออก โดยเฉพาะเมื่อกำลัง เผชิญหน้ากับหญิงสาวแสนสวยผู้มีอิทธิพลในประวัติศาสตร์จีน

ในที่สุดพวกเขาทั้งหมดก็นั่งลงบนโต๊ะอย่างมีความสุข จากนั้น ซูฉิวไป จึงถามเหตุผลที่ อู่ซง เรียกเขามา
อู่ซง รู้สึกสับสนเช่นกันเขาส่งวัตถุบางอย่างให้ ซูฉิวไปใน

ขณะที่เขาพูด ซูฉิวไป มองดูวัตถุนั้นมันคล้ายกับ รีโมทคอนโทรล มีปุ่มสีแดงอยู่ อู่ซง อธิบายว่าเขากดปุ่มสีแดง ในตอนเช้าจากนั้น ซูฉวไป ก็มาที่นี่

ซูฉวไป เดาว่ามันอาจคล้ายกับอุปกรณ์โทรศัพท์ ดังนั้นจึง เข้าใจได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นเขาสามารถมารับผู้โดยสารผ่าน ช่องว่างมิติหลังจากที่มีคนกดปุ่มนี้

เมื่อความเข้าใจทั้งหมดคลี่คลายพวกเขาก็นั่งรับประทาน

อาหารร่วมกัน

นอกจากนี้ พานจินเหลียน ยังเป็นผู้ทำอาหารมื้อนี้

ท่านสุภาพบุรุษและสุภาพสตรี นี่คืออาหารของ พานจิน เหลียน! ชง กำลังยื่นขนมปังและ อู่ต้า กำลังคัดสรรอาหาร เพื่อคุณ! โอ้พระเจ้า! คุณเคยคิดบ้างไหมว่าจะมีประสบการณ์ เช่นนี้

หัวใจของ ซูฉวไป รู้สึกตื่นเต้นดังนั้นเขาจึงหยิบโทรศัพท์

ขึ้นมาเพื่อถ่ายรูป อู่ซง เคยเห็นโทรศัพท์มาก่อนแต่ไม่ใช่กับ อู่

ต้า และ พานจินเหลียน พวกเขารู้สึกแปลกใจเมื่อเห็นรูปถ่าย

อย่างไรก็ตามพวกเขาเริ่มทำความคุ้นเคยกับ หลังจากเห็น

ภาพถ่ายเพียงไม่กี่ภาพในที่สุด พานจินเหลียน ก็เริ่มสนใจสิ่งที่

เรียกว่า โทรศัพท์

“ถ้าคุณชอบผมจะนำมาให้คุณในครั้งต่อไป

ในโทรศัพท์ของ ซูฉิวไป นั้นมีข้อมูลส่วนตัวเยอะเกินไปดังนั้นเขาจึงไม่สามารถมอบมันให้กับ พานจีนเหลียน ได้ทันที

“นี่ไม่ถูกต้อง พี่ชายท่านทำอย่างนี้ไม่ได้ โดยธรรมชาติ แล้วสิ่งที่ผู้หญิงต้องการมักก่อให้เกิดปัญหา” อู่ต้า ปฏิเสธทันที และหันไปจ้องมองภรรยาของเขา ใบหน้าของ พานจินเหลียน เปลี่ยนเป็นสีแดงทันทีเธอรีบโบกมือปฏิเสธ

“พวกเราทุกคนเป็นพี่น้องกันทำไมคุณต้องปฏิบัติตัวอย่าง สุภาพ? คุณไม่ต้องการมีโทรศัพท์อย่างนั้นหรอ ผมสามารถซื้อ ให้ได้ในอีกไม่กี่วันผมจะนำมันมา นี่เป็นเรื่องเล็กน้อยมาก!

ในที่สุด อู่ต้า ก็ยอมรับความคิดเห็นของ ซูฉวไป หลังจาก เห็นว่า ซูฉวไป ตัดสินใจอย่างมุ่งมั่น พานจินเหลียน มีความสุข มากเธอรีบเก็บจานชามที่กินเสร็จแล้วไปทำความสะอาดทันที

“ท่านพี่เนื่องจากพี่ชายยืนยันที่จะให้ ก็อย่าปฏิเสธเลย

อู่ซง ผู้สนใจเรื่องการดื่มตลอดเวลาพูดกับ อู่ต้า จากนั้น เข้าหันไปทาง ซูฉิวไป

พี่ชายท่านมาจากแดนไกลแต่ข้าไม่มีอะไรให้ท่าน เมื่อ คืนข้าได้จัดการกับเสือขาวบนเนินจิงหยาง ข้าจะลอกหนังของ มันเพื่อทำเสื้อผ้าให้กับท่านภายหลัง

ในขณะที่พูด อู่ซง ลุกขึ้นยืนและกำลังเดินไป ซูฉวไป ตก ตะลึง

หะ ถ้าคุณให้ผิวหนังกับฉันจริงๆ ฉันคิดว่าคงได้ไป เยี่ยมเยียนสถานีตำรวจในไม่กี่วันต่อมา
อย่างไรก็ตาม ซูฉิวไป ไม่รู้จะปฏิเสธอย่างไรเมื่อเขาเห็น ซึ่ง เดินออกไปเขาลังเลเล็กน้อยก่อนที่จะพูดว่า

“น้องชายผมไม่ต้องการหนังของมัน เปลี่ยนเป็นเนื้อให้ผม แล้วกัน ผมไม่เคยกินเนื้อเชื่อมาก่อน!

อู่ซง รู้สึกผิดหวังเมื่อได้ยิน

“ท่านจะเอาเพียงเนื้ออย่างนั้นหรอ? พี่ชายท่านไม่ได้ดูถูก ข้าใช่ไหม หรือท่านรังเกียจว่าหนังของเสือเพียงแค่ 1 ตัวมัน น้อยเกินไป ถ้าอย่างนั้นข้าจะกลับไปเป็นจิงหยางและฆ่าเสืออีก ในคืนนี้!”

อู่ซง เตรียมที่จะขึ้นไปยังเดินจึงหยางอีกครั้ง ซูฉวไป รีบ หยุด อู่ซง ทันที หลังจากที่เขาพยายามอธิบายกับ อู่ซง แล้วไม่ นาน อู่ซง ก็สงบลง ในที่สุดพวกเขาก็ตกลงกันได้ที่จะเอาเพียง เนื้อเท่านั้น

“น่าแปลกจริงๆ คนอื่นๆนั้นต้องการหนังของมันเป็นอย่าง มาก แต่ผู้มีพระคุณของเรากลับต้องการเนื้อของมันแทน

เมื่อเห็นว่าพี่น้องทั้งสองคนไม่มีความสุข พานจินเหลียน จึงเริ่มหัวเราะ มันทำให้ ซูฉิวไป รู้สึกอับอาย

เดิมที ซูฉวไป คิดว่ามันเป็นเพียงชิ้นเนื้อเล็กๆของเสือเพื่อ เอามาลิ้มลอง อย่างไรก็ตามเขาตระหนักว่าเขาทำผิดพลาด อย่างใหญ่หลวง หลังจากเห็นเนื้อที่ อู่ซง นำมาให้เขา

อย่างน้อยมันควรมีน้ำหนักประมาณ 300 กิโลกรัม!
อู่ซง ยืนยันว่า ซูฉวไป ควรเอาเนื้อไปทั้งหมด ท้ายรถ แท็กซีของเขาเต็มไปด้วยเนื้อเสือ จนต้องมีบางส่วนนำมาวางไว้ ที่เบาะหลัง ซูฉวไป พยายามที่จะบอกว่าเนื้อของเสือนั้นมีเยอะ มากเกินไปเขาต้องการเพียงเล็กน้อยเท่านั้นแต่พี่น้องตระกูล ยังคงยืนยันที่จะให้ ซูฉวไป นำไปทั้งหมด

ในขณะที่ ซูฉวไป กำลังเตรียมจะกลับบ้านก็มีคนมาเคาะ ประตู ที่จริงแล้วมันเป็นเพื่อนบ้านของ อู่ซง

เธอเองเป็นบุคคลในประวัติศาสตร์เช่นกัน แม้ว่าเธอจะไม่ เป็นที่รู้จักแต่ ซูฉวไป ยังคงต้องการถ่ายรูปกับเธอ นั่นทำให้ หญิงชราหวาดกลัว และต้องใช้คำอธิบายเป็นเวลานานเธอจึง สงบสติอารมณ์ หลังจากนั้น วังกันเหนียง ก็หันไปพูดคุยกับ ต้า

– อู่ต้า เรื่องที่เจ้าไหว้วานข้านั้น รถม้าของน้องชายหลีได้ ไปฉางโจวเมื่อวาน มันเป็นไปไม่ได้ที่จะหารถม้าอื่นๆ ในตอนนี้ อู่ต้า ยังคงสงบนิ่ง แต่ พานจินเหลียน ดูเป็นกังวลใจหลัง จากที่ฟัง วังกันเหนียง

“พวกเราควรทำยังไงดี นั่นหมายความว่าข้าจะไม่มี โอกาสได้พบกับเสี่ยวได้อีกต่อไปแล้วใช่หรือไม่” พานจิน เหลียน เกือบจะร้องไห้ในขณะที่พูด

อู่ต้า รู้สึกหมดหนทางเขาถอนหายใจและหันไปเกลี้ย กล่อมภรรยาของเขา

“เกิดอะไรขึ้นอย่างนั้นหรอ” ซูฉวไป ถามขึ้น เนื่องจากพวกเขาให้เนื้อกับ ซูฉิวไป เป็นจำนวนมากดังนั้น ซูฉวไป จึงคิด

ว่าเขาอาจสามารถช่วยเหลือพวกเขาในสถานการณ์ปัจจุบันได้ อู่ต้า ถอนหายใจอีกครั้งเมื่อได้ยิน ซูฉวไป พูดจากนั้นพูด ออกมาว่า

“ภรรยาของขามีเพื่อนสนิทที่เติบโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก นางชื่อว่าเสียวได้ ไม่กี่วันก่อนนางให้พ่อบ้านส่งจดหมายมาบ อกว่านางนั้นป่วยหนักและต้องการพบภรรยาของข้าเป็นครั้ง สุดท้าย ข้าได้สอบถามคนอื่นมากมายแต่ไม่พบรถม้าใดที่ว่าง เลย”

หลังจากฟังคำพูดของ อู่ต้า ซูฉิวไป ได้แต่กระพริบตา สถานการณ์นี้แก้ไขได้ง่ายมากแต่อย่างนั้น พานจินเหลียน ยังคงร้องไห้อย่างหนัก พวกเขาควรที่จะพูดก่อนหน้านี้

“บ้านของเสียวได้อยู่ไกลแค่ไหน?” ซูฉวไป ถามขึ้นอีกครั้ง

– 300 ไมล์จากที่นี่ ท่านมีทางที่จะช่วยพวกเราอย่างนั้น หรอ?” อู่ต้า เห็นท่าทางของ ซูฉวไป ดังนั้นเขาจึงถามขึ้น พาน จินเหลียน ซึ่งอยู่ข้างๆรู้สึกมีความหวัง

ซูฉิวไป ยิ้ม ในขณะที่ทุบลงที่หน้าอกของเขา

“นี่เป็นเรื่องเล็กมากผมใช้เวลาเพียงครึ่งชั่วโมงก็สามารถ ส่งพี่สะใภ้ไปบ้านของเสี่ยวได๋ได้!”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ