บทที่ 8

“มึงมีอะไรกับพี่เค้าป่าววะ พี่เค้ามองมึงเขม็งเลยนะ เว้ย”มึงอย่าพูดดิ กูกลัว!! ไอ้พี่โฟมคงไม่ได้อยู่แถวนี้หรอก นะ

กูไม่รู้ เอ่อ กูเคยเจอเค้าอยู่สองสามครั้งอ่ะแต่กูไม่ได้ทำ อะไรเลยนะ”มีแต่กูที่โดนทำอ่ะ T^T

“เหรอ แต่แม่งบังเอิญเนอะ ที่มาเที่ยวที่เดียวกันเนี้ย”ผม นิ่ง จะว่าไปมันก็บังเอิญจริง ๆ นั่นแหละ เพราะที่นี่ก็อยู่นอก จังหวัด เกาะก็มีหลายเกาะ หลายหาด ทำไมถึงเป็นที่นี่ วะ??

“ขึ้นเหอะ ตัวกูจะเปื่อยละไปหาอาหารทะเลกินกัน”ไอ้เซฟ บอกผมพยักหน้าและเดินตามมันขึ้นหาดพยายามไม่มอง ไปทางไอ้พี่แสตนด์ที่มองอยู่ตลอด เรือสนุกที่ไอ้พี่โฟมว่า มันคงไม่ได้หมายถึง ไอ้พี่แสตนด์หรอกใช่มั้ย??

ผมกลับมาที่บังกะโลปรากฏว่าไอ้พี่โฟมมันไม่อยู่แล้วผม จึงอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดสบายๆ ก่อนจะเดินออกมา ตามจริงผมมีคำถามจะถามพี่มันอยู่แต่แม่งเสือกไม่อยู่ซะ ได้ ผมเดินไปหาพวกไอ้มิกซ์ที่ปูเสื่อนั่งอยู่ที่ชายหาดใต้ต้นมะพร้าวให้ร่มเงาพอดี

“พวกมึงไม่เล่นรึไง”ผมถามพลางนั่งลงบนเสื่อที่ว่าง

“พวกกูอยากเล่นเย็นๆหน่อยตอนนี้แดดจัดผิวไหม้ หมด”ไอ้มิกซ์ตอบไอ้วุธก็ไม่ได้อะไร ไอ้วุธมันเป็นพวกพูด น้อย แต่เอาใจเมียครับ ไอ้มิกซ์อยากได้อะไรก็ให้หมด แต่ ไอ้มิกซ์ก็ไม่ได้งี่เง่า เอาแต่ใจแต่อย่างใด มันก็พอประมาณ ในแบบของมันล่ะ

“แล้วไอ้เซฟไปไหนวะ เห็นมันบ้างมั้ย”ผมถามอีกเมื่อไม่ เห็นเพื่อนรัก มันไม่ใช่คนอาบน้ำนานป่านนี้น่าจะเสร็จแล้ว

“ไม่รู้ดิ เห็นเดินเข้าไปที่พักยังไม่ออกมาเลย”

“ช้าจังวะ…”ผมพึมพำก่อนจะลุกขึ้นเดินไปที่บังกะโลของ ไอ้เซฟ

“นี่นาย…ผมหยุดเดินมองไปด้านหลังที่มีคนเรียกก่อนจะ เบิกตากว้างด้วยความตกใจ พี่บิวมานี้ได้ไงวะ เมื่อกี้ที่หาด ก็ไม่เห็นนี่หว่า
“มีอะไรครับ พี่บิว”ผมถามออไปหลังจากปรับสีหน้าได้ สายตากลมโตนั่นมองผมอย่างไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด

“ฉันไม่รู้หรอกนะว่านายเป็นเมียพี่โฟมจริงรึเปล่าแต่พี่โฟม น่ะ…พี่โฟมต้องเขียนายทิ้งแน่!!”พี่บิวถลึงตาใส่ผมอย่าง อาฆาตเหมือนคนไปฆ่าพ่อแม่พี่น้องเขายังไงยังงั้น ผม เหยียดยิ้ม

“เหมือนที่เขาเขียพี่ทิ้งน่ะเหรอครับ”โหยน่ากลัวอ่ะ แค่พูด ตอกไปนิดๆหน่อยเอง ถ้าเป็นการ์ตูนคงไฟลุกท่วมตัวไปละ

“พี่โฟมไม่ได้เขียฉันทิ้ง…”

” แต่ก็ไม่ได้สนใจ ไม่เหลียวแล อยู่ในสายตารึเปล่าก็ยัง ไม่รู้ผมพูดตัดแทงใจดำ พี่แกกัดฟันกรอด

“แก… แกเจอดีแน่จําไว้ อีกไม่นานแกจะต้องเสียใจ!!”พี่ บิวตะคอกใส่จบก็วิ่งออกไป ผมว่าพี่แกเหมือนเด็กน้อยที่ ชักจูงได้ง่าย อ่อนไหวเกินไป และไม่เหมาะกับไอ้พี่โฟมสัก นิด ทําไมถึงไปชอบคนแบบนั้นได้นะ

“เด็กพี่โฟมเหรอวะ”ไอ้เซฟเดินออกมาจากหลังต้นมะพร้าวขนาดใหญ่และถามผม ผมรู้ว่ามันอยู่ตรงนั้นนาน

แล้ว

“ไม่ใช่… ก็แค่รักข้างเดียว”ผมบอกเสียงนิ่ง

“มึงกับพี่โฟมน่ะ ไม่แค่คนจีบกับคนถูกจีบหรอกใช่มั้ย”ผม นิ่งก่อนจะหันไปยิ้มให้มันและพูด

“เซนต์มึงเนี้ยโคตรแม่นเลยว่ะ”ก่อนจะเดินออกมาไปยัง ทางเดิม ไอ้เซฟตะโกนบางอย่างไล่หลังผมมาก่อนจะเดิน มาอยู่ข้างๆ

“กูเป็นเพื่อนมึงนะ! กูจะรอวันที่มึงพร้อมจะบอก!”

ผมยิ้มน้อยๆเราทั้งสองคนเดินไปรวมกลุ่มกับคนอื่นๆ โดยที่ไม่พูดอะไรออกมาอีก

“มาพอดีเลย เมื่อกี้พี่โฟมมาบอกว่าเดี๋ยวคืนนี้จะทําอาหาร กันที่นี่น่ะ บาบีคิวไง บาบีคิวชายหาดอ่ะมึงง”ไอ้ริวบอกผม กับไอ้เซฟหน้าระรื่นหลังจากที่ผมเดินมาหา ทำเหมือนไม่ เคยกินเลยนะมึง ผมจะพูดตอกแต่เหลือบเห็นพวกพี่แฝด มองมาทางนี้ก็รู้ได้ทันทีเลยว่ามันเฟคคคค
“โหย ไอ้แผนสูง”ผมพูดใส่มันยิ้มนิดๆ

“ฮุฮฺ เรื่องของกูอีกละ”พูดจบมันก็ดินออกไป ส่วนไอ้เซฟ ขอตัวไปดูไอ้ฟาหน่อยแผนกินอาหารทะเลเป็นต้องยกเลิก เพราะแผนบาร์บีคิวไอ้พี่โฟม ผมยิ้มล้อๆส่งไอเซฟมันชนิ้ว กลางให้และเดินออกไป

อ่า แล้วผมจะทําอะไรดี…ไปเดินเล่นแถวนี้ก่อนแล้วกัน

“พี่โฟมฮะ คืนนี้มานอนกับบิวได้มั้ยฮะ บิวนอนคนเดียวบิ วกลัวจัง”

เสียงคุ้นหูกับชื่อที่ถูกเอ่ยทำให้ผมหันไปมองตามทันที และอย่างคาดพี่บิวกำลังออเซาะเกาะแขนไอ้พี่โฟมนี่ยืน นิ่งเป็นหุ่นไล่กาอยู่เหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่าง แต่ที่ผม โฟกัสไปคือประโยคที่พี่แกพูดก่อนหน้านั่น ผมอยากจะ บอกว่า

ฮีแรงมากกกกก ชวนไปนอนกันดื้อๆเลยคิดดู!!

ผมหลบสายตาเมื่อเห็นไอ้พี่โฟมองมาก่อนจะเดินเลี่ยงไป ทางอื่นแต่ก็ต้องชะงักเท้าเมื่อสีสียงหนึ่งเรียกทักขึ้นจาก ทางด้านและจะเป็นใครไม่ได้แน่นอนนอกเสียจาก
“เต๊ะ!

“เต๊ะ! รอพี่ด้วยพี่มีธุระกับเต๊ะพอดีเลย”ไอ้พี่โฟมเรียก เสียงดังผมหันไปมองเห็นมันกำลังวิ่งมาทางผมด้วย ใบหน้านิ่งเงียบขัดกับบรรยากาศคำพูดเมื่อกี้ริบรับ เบื้อง หลังไอ้พี่ผมมีพี่บ๊วยืนมองมาทางผมอย่างไม่พอใจ

ทําไมชอบหางานให้กูจังต๊ะ!