บทที่ 1

…นั่นสิ…ผมไม่มีทางมาเจอมันแต่ใช่ว่ามันจะไม่เจอผมนี่

นะ

“คนนี้เป็นพี่ชายของกูเองชื่อ โฟม” ผู้หญิงหน้าโหดดูสวย เฉี่ยวมัดผมรวบตึงเป็นหางม้ามีนามว่า ฟา กำลังแนะนำ ผู้ชายร่างสูงหน้าเข้มที่แสนคุ้นตาจะเคยเจอกันเมื่อคืนวาน ให้ผมกับไอ้เซฟเพื่อนสนิทสุดโฉดของผมฟัง

“สวัสดีครับ ผมชื่อ เซฟ” ไอ้เซฟที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ยิ้มและ กล่าวทักทายอย่างเป็นมิตร ผิดกับผมที่อยากจะลุกออกไป ให้ไกลจากตรงนี้สักพันกิโลฯ

อุตส่าห์เลี่ยงไม่ไปคลับนั่นอีกแล้วแท้ ๆ

แถมระวังตัวอย่างดี จนแทบจะเป็นบ้าเพราะคิดว่ามันจะ ตามมาราวี…

สุดท้าย…

กูก็หนีไม่พ้นมันอยู่ดี
เฮ้ย ทักทาย กูหน่อยดิวะไอ้เต๊ะ” ไอ้ฟาเร่งหน้าโหด ผม จึงหลุดจากภวังค์ก่อนจะหันไปยิ้มแห้ง ๆ ให้คนหน้าตาย ด้านตรงหน้าตนเอง

“เอ่อ สวัสดีครับ” ผมก้มหัวนิดนึงพอเป็นพิธี มันมองหน้า ผมนิ่งไม่โต้ ไม่ตอบ แต่กลับยิ้มมุมปากที่คนอื่นอาจมองว่า ดู แต่สําหรับผม….

แม่ง กูต้องหนีก่อนจะโดนปล้ำมั้ยรอบนี้…!

ตั้งแต่เมื่อวานไอ้ฟามันก็บอกกับพวกผมว่าจะพาพี่มา แนะนำให้รู้จัก พอดีพี่มันอยากมาเยี่ยมโรงเรียนเก่า ผมก็ ไม่ได้พูดอะไร เพราะไม่คิดว่ามัน…จะเป็นไอ้หมอนี่ ไอ้ คนที่จูบผมหน้าห้องน้ำผับวันนั้น

“พี่กูเรียนคณะวิศวะฯ ปี 3 มหาลัยเดียวกับที่พวกเราจะไป กันนั่นแหละ” กูอยากย้ายที่เรียนแล้วล่ะ

“จริงดิ พี่ ๆ ที่ม.นั่นสาวคณะไรสวยสุดอ่ะพี่ บอกหน่อยๆ ” ไอ้เซฟถามเสียงอี๊ด๊า แหม่ เรื่องผู้หญิงนี่ไวจังนะเพื่อนกู

“นิติฯ ก็บัญชี” ไอ้พี่โฟมพูดเสียงเรียบ
แล้วอึ้ม ๆ อ่ะพี่” โถ เพื่อนกู มึงดูมีความต้องการเพศ เมียสูง

“ถ้าอื่น ๆ ก็คงจะเป็นนิเทศฯ” คือพี่ มึงไม่จำเป็นต้องสมทบ แท็กทีมกับเพื่อนกูมากก็ได้นะ แค่นี้มันก็หิ่นออกทาง หน้าตาหมดแล้ว ส่วนพี่แม่งก็ตื่นหน้าตายสินะ!!

“โห ไปเรียนปีปกูจะสอยเด็กนิเทศฯ ล่ะ”ครับ กูรู้ หน้าตา มึงบ่งบอกเจตนามาก สัสเซฟ!

“ไอ้เซฟ มึงอย่าหิ่นให้มาก ระวังเหอะมึงจะมีเมียเป็น ผู้ชาย” ไอ้ฟามันขู่ แต่มีหรือที่ไอ้เซฟจะสะเทือน

“กูไม่เลือกว่ะ ขาว ๆ น่ารัก ๆ กูเอาหมด ” เห็นมั้ยล่ะเพื่อน ผม ไอ้ฟาส่ายหัว

“โหยยยย ไอ้ไส้เดือนหนอน”

“อะไรไอ้ไม้กระดาน” ไอ้เซฟมันพูดก่อนจะมองไปที่ หน้าอกของไอ้ฟา ถึงปากมันจะพูดงั้นแต่มองหน้าอกไอ้ ฟาตาเป็นมัน แม่ม ถ้าจะมองแทบทะลุแบบนั้นจึงจับมันปล้ำ เลยไม่ดีกว่าเร๊อะ!
“สัส มึงด่าใครไม้กระดานห่ำ!” ไอ้ฟาเลือดขึ้นหน้าแล้ว ครับ เหอะ ๆ มึงตายแน่ ไอ้สัสเซฟ! กูจะรอไปกินกระเพาะ ปลางานมึงละกัน หึหึ

“สัสเซฟ!! มึงจะไปไหน มาให้กูเตะเลยนะ ไอ้เหี้ย ยยยยย !!” ไอ้ฟาตะโกนลั่น ก่อนจะลุกขึ้นวิ่งตามไอ้เซฟที่ ใส่เกียร์หมาเพิ่มแรงม้าวิ่งหนีไปไกลแล้ว ผมหัวเราะกับ ท่าทางของพวกมันสองคนจนลืมไปเลยว่าตอนนี้ตรงนี้มีแค่ ผมกับ….ไอ้พี่โฟม

ผมหยุดหัวเราะ…

ความเงียบเข้าปกคลุม

อึดอัด….

คือแบบ….ไอ้พี่โฟมมันกำลังจ้องผมอยู่

จ้องแบบไม่วางตา….

จ้องจนผมจะพรุนละ
“เอ่อ ผมจะไปเข้าห้องน้ำ” ผมพูดเสียงแผ่วไม่กล้าสบตา คนตัวใหญ่กว่า

หมับ!

ในจังหวะที่ผมลุกขึ้น มือใหญ่ก็คว้าข้อมือผมไว้ ผมสะดุ้ง นิด ๆ และหันไปมองพี่มันที่กำลังยิ้มมุมปากเหมือนพอใจ อะไรสักอย่าง ผมมองด้วยความไม่เข้าใจ

“กูไปด้วย” มันพูดนิ่ง ๆ ก่อนจะลุกขึ้นแล้วดึงแขนผมให้ เดินตามไป…… พี่จะมาแทนผมเหรอครับ

อึก….รู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดียังไงไม่รู้แหะ

ปึก!

“อึก!…” ผมจุกเมื่อไอ้พี่โฟมเหวี่ยงผมไปกระแทกที่พนัง ห้องน้ำอย่างแรง ผมงอตัวเอามือกุมท้อง มองมันที่กำลัง เอาป้ายอะไรสักอย่างไปแขวนไว้หน้าห้องน้ำ และปิดประตู ก่อนจะตามด้วยเสียงลงกลอนดังกริ๊ก

พี่มันเดินมาหาผมแบบไม่รีบ ผมกระทดถ้อยหนีแม้แผ่น หลังจะชิดติดกำแพงแล้วก็ตาม
ผมไม่รู้ว่าทำไมผมต้องกลัวมัน…

แล้วทำไมมันต้องทำสายตาไม่พอใจขนาดนั้นด้วย…

ทั้ง ๆ ที่ควรจะเป็นผมที่ต้องโกรธมันมากกว่า เพราะมันมา ล่วงเกินผมแบบนั้น

“พี่……..อย่างนี้……..ไม” ผมถามเสียงติดขัดเพราะ ความจุก

.หึ มึงชื่อเต๊ะใช่มั้ย? ” พี่มันพูด มือก็เอื้อมมาจับคาง ผมและยกขึ้นให้ผมแหงนหน้า ตอนนี้มันยืนห่างจากผมแค่ คืบ ผมเงียบไม่ยอมตอบ

“โอเค มึงไม่พูดไม่เป็นไรกูไม่ว่า หึหึ แต่มึงต้องทำตามที่ กูสั่งทุกอย่าง” ผมเบิกตา มองพี่ชายของเพื่อนสาวอย่างไม่ เข้าใจ

“มึงพูดอะไรของมึง ทำไมกูต้องทำตามที่มึงสั่งด้วยไม่ ทราบ!” ผมขึ้นเสียงนิด ๆ และเปลี่ยนสรรพนามที่เรียก ทันที ตอนแรกที่เรียกพี่เพราะมันเป็นพี่ของไอ้ฟาหรอกนะ เฮอะ
“อย่ามาพูดกูมึงกับกู! เพราะกูอายุมากกว่ามึง อ่อ ส่วน เรื่องทําไมถึงต้องทำตามที่กูสั่งงั้นเหรอ…” มันใช้มือข้างที่ ว่างหยิบไอโฟนออกมาตากกระเป๋ากางเกงและเลื่อน ๆ อยู่ สักพัก ก็หันหน้าจอไอโฟนมาทางผม ผมเบิกตากว้างตกใจ กับภาพที่ปรากฏบนหน้าจอไอโฟนของมัน

มันเป็นภาพที่ผมถูกมันจูบเมื่อวันนั้น! เป็นมุมที่ถ่ายตรง ๆ ดูยังไงก็ปากแตะปากกันจริง ๆ ไม่ใช้มุมกล้องเลยสักนิด!

“จะเป็นยังไง ถ้าภาพนี้ไปโผล่ในเน็ต ฯ หึหึ” มันหัวเราะ และยิ้มมุมปาก ผมนิ่ง อึ้ง ค้าง มันเก็บไอโฟนใส่ที่เดิม และ มองหน้าผมอย่างสะใจ ผมเม้มริมฝีปากแน่น ถ้าภาพนั้น หลุดออกไปผมคงอับอายขายขี้หน้า แต่นั่นยังไม่เท่าพ่อ ผม ถ้าพ่อผมรู้เข้ามันต้องไม่มีเรื่องดีแน่!

“ตกลงเอาไง กูไม่ว่างนักหรอกนะ” ไอ้พี่โฟมพูดเสียง

เรียบ

” แล้วก— . . . . . ผมมีทางเลือกด้วยรึไง!” เกือบไปแล้วมั้ย

ล่ะ
“หิ งั้นก็ดี”

“มีอะไรก็ว่ามา! ” ผมกระแทกเสียงใส่และยืนกอดออ ไอ้พี่ โฟมก็ผละออกจากตัวผม

“มึงรู้จัก คนที่ชื่อ ยิม มั้ย? ” ถามจบก็ล้วงบุหรี่ในกระเป๋า เสื้อขึ้นมาและจุดสูบ ยิม? แม่ม ถามยังกับกูรู้จักอยู่ยิมเดียว สุ่ม ๆ เอาคนใกล้ก่อนละกัน คนเฟรนลี่ก็แบบนี้แหละครับ

“ยิม? ยิมเพื่อนของฟาน่ะเหรอ? ”

“อือ แล้วก็เป็นน้องชายเจ้าของคลับเมื่อคืนนั้นด้วย” ผม เลิกคิ้วนิดนึง

“ก็เคยได้ยินมาอยู่ว่าเป็นน้องชายเจ้าของคลับ N แล้ว ทำไม? ”

“พี่ชายของมันค่อนข้างเข้าหายาก…”มันเกริ่น ผมขมวด คิ้ว “กูอยากให้มึงไปพามันมาแข่งที่สนาม K ให้ได้ก่อนคืน พรุ่งนี้ มึงรู้จักสนามนี้ใช่มั้ย? ” ผมพยักหน้า สนาม K เป็น สนามที่ไอ้นัทเพื่อนสนิทผมอีกคนพาไปบ่อย ๆ ผมไม่ได้ไป แบ่งหรอกแค่จะไปสอยสาว
“มึ เอ้ย พี่บอกว่ามันเข้าถึงอยากแล้วทีนี้ผมจะทำไงล่ะ จริง ๆ แม้แต่หน้าตาผมก็ไม่เคยเห็นเลยนะ”

“นั่นมันก็เรื่องของมึง มึงจะทำยังไงก็ได้ให้มันมาแข่ง แต่ ถ้ามึงทำไมสำเร็จ ! มึงได้โดนหนักแน่! ” พูดจบมันก็ทิ้งบุหรี่ ลงกับพื้นและใช้เท้าเหยียบซ้ำก่อนจะเดินลอยหน้าลอยตา ออกไป

ผมนั่งลงชันเข่าขึ้นและซุกหน้าลงไปกับเข่าถอนหายใจ อยู่หลายครั้ง ในหัวมีแต่คำว่า ทำกูถึงซวยแบบนี้!