บทที่4 ชอบผู้ชายมากหรือไง

ไป๋ซูมู่พูดอะไรไม่ออก

กูเป่ยห่านที่ยืนจ้องเธอจากด้านบน แววตาของ เขาน่ากลัวราวกับว่าถ้าไป๋ซูมู่พูดอีกคำเดียว เขาจะ ลงมาจัดการกับเธอ

พูดสิ ! “ ชายอ้วนคนนั้นเอาเงินตบหน้าของ ไป๋ซูมู่ “ ถ้าไม่พูดเธอก็จะไม่ได้เงินพวกนี้ “

ไป๋ซูมู่ปิดตาลงเพราะมุมแหลมของเงินบาดโดน ใบหน้าของเธอ

คนชั้นต่ำ รีบพูดสิ ! “ ชายอ้วนยังคงเร่งให้ เธอพูด “ พูดเดี๋ยวนี้ ! “

ไป๋ซูมู่มองไปยังเงินที่ตกลงอยู่บนพื้น เธอกลืน น้ำลายแล้วพูดออกมาว่า “ ฉันคือผู้หญิงที่ต่ำที่สุด ในโลก ! “

เธอก้มตัวลงเก็บเงินแล้วพูดซ้ำๆ

“ฉันคือผู้หญิงที่ตาที่สุดในโลก “

ผู้ชายมากมายที่อยู่ล่างเวทีหัวเราะชอบใจแล้ว ตะโกนว่า “ มีเงินจะสั่งให้มันทำอะไรก็ได้ ดูสิ แค่ให้เงินก็พร้อมจะทำทุกอย่าง ช่างเป็นผู้หญิงที่ต่ำอะไร แบบนี้ ถ้าบอกให้เธอแก้ผ้าบนเวที ยังไงก็ทำ! “

ไป๋ซูมู่รีบเก็บเงินที่ตกอยู่บนพื้น เธออยากจะลง จากเวทีใจจะขาด

“ เดี๋ยวก่อน ! “ ชายอ้วนคนนั้น ดึงแขนเธอไว้ “ ฉันจะให้เงินเธออีก แต่เธอต้องมีอะไรกับฉันบน เวที ตกลงไหม? “

ไป๋ซูมู่พยายามสะบัดมือของชายคนนั้นทิ้ง ขอโทษค่ะ คืนนี้ไม่สะดวก…

เธอยังไม่ตกอับถึงขั้นมีอะไรกับคนอื่นต่อหน้า คนมากมาย

ไม่เอาน่า ฉันให้เธอหนึ่งแสนหยวน พอไหม แค่ครั้งเดียวเอง “

ขอโทษค่ะ ฉันปฏิเสธ… “

“ สองแสนหยวน ! “ ชายคนนั้นเพิ่มราคา

2แสนหยวน เป็นราคาที่ดึงดูดไป๋ซูมู่ มันมาก พอที่จะทำให้ลูกชายของเธอพักอยู่ในห้องปลอดเชื้อได้เป็นเวลา1เดือน บางทีอาจจะทำให้ลูกชาย ของเธอหายจากอาการป่วยได้

แต่ว่า…

กู้เป่ยห่านยังคงจ้องเธอจากระเบียงชั้น2 สายตาของเขาทำให้เธอรู้สึกราวกับว่าถูกแทงยังไง อย่างงั้น

เธอไม่กล้าอยู่ที่นี่ต่อ กลัวว่าถ้าหาให้กูเป่ยห่าน ไม่พอใจอีก เขาจะฆ่าเธอ

เธอยังคงจำได้ดี 5ปีที่แล้ว เธอเกือบจบชีวิตลง ที่ห้องฉุกเฉิน

“ ปล่อยฉัน…” ไป๋ซูมู่สะบัดมือทิ้ง

ชายคนนั้นสวมกอดเธอแล้วพูดว่า “ อยู่ที่นี่เธอ ไม่กล้า งั้นไปที่ห้องกันไหม นี่เป็นราคาค่าตัวของ เธอไม่ใช่หรือ ? “

เขาพยายามพาตัวไป๋ซูมไป

ค่าพูดของชายคนนั้นไปเข้าหูเป่ยห่าน
หนึ่งแสนหยวน ที่จริงแล้วเป็นราคาค่าตัวของ

เธอ

งั้นเขาก็เป็นแค่แขกคนหนึ่งของเธองั้นสิ?

หรือว่าท่าทางคล่องแคล่วตอนที่อยู่ในห้อง เป็น เพราะเธอมีประสบการณ์มามาก

กู้เป่ยห่านกัดปากแน่นแล้วรีบตามไป๋ซูมู่ไป

ในขณะนั้นเอง ไป๋ซูมู่ถูกชายคนนั้นพามาที่ห้อง เล็กๆห้องหนึ่ง ชายคนนั้นกดมือเธอลงแล้วกระซิบ

“ สาวน้อย เธอวางใจได้ ที่จริงฉันทำเรื่องอย่าง ว่าไม่ได้ ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก เพียงแต่ฉันพนัน กับเพื่อนเอาไว้ว่าจะต้องทำให้เธอหมดสภาพให้ได้ เธอร่วมมือกับฉัน ร้องเสียงดังๆ แล้วฉันจะให้เธอ หนึ่งแสนหยวน !

ไป๋ซูมู่ไม่ได้เชื่อสนิท “ ผู้หญิงตั้งมากมาย ทำไมต้องเป็นฉัน “

ชายคนนั้นตอบ “ ‘ ผู้หญิงพวกนั้นจะสวยเท่า เธอได้ยังไง ? ให้ความร่วมมือกับฉัน ปลดกระดุม สองเม็ดบนออกแล้วมานั่งบนตัวฉัน ร้องดังๆ แล้วเช็คใบนี้จะเป็นของเธอทันที “

เขาวางเช็คหนึ่งแสนหยวนบนโต๊ะ

เธอกัดฟันแล้วนั่งลงบนตัวของชายคนนั้น ทำ ตามที่เขาสั่ง

ชายคนนั้นกอดเอวของเธอไว้ ไม่มีการกระทำ ที่มากไปกว่านั้น พูดขึ้นว่า “ให้มันมีอารมณ์หน่อย แสดงให้สมบทบาทหน่อย…”

กู้เป่ยห่านที่ยืนอยู่นอกประตูได้ยินประโยค สนทนาครึ่งหลังเข้าพอดี

ฉันให้เธอหนึ่งแสนหยวนเลยนะ ! เธอต้อง

ทำให้พอใจสิ ใช้แรงมากกว่านี้! “

ไป๋ซูมู่นึกถึงเงินแล้วทำตามที่สั่ง เธอร้องเสียงดัง

เธอร้องไปไม่นาน เสียงประตูก็ดัง ปัง! กู้ เป่ยห่านถีบประตูเข้ามา

ชายคนนั้นตกใจและผลักไป มู่ล้มลงไป
ไป๋ซูมู่ล้มอยู่บนพื้นยังไม่ทันได้สติ เธอก็ถู กกู้เป่ยห่านใช้มือจิกหัวเอาไว้

“ ไป๋ซูมู่ ไม่เจอกันห้าปี เธอต่ำลงมากนะ! ชอบ ผู้ชายมากใช่ไหม! ได้ ฉันจะสงเคราะห์ให้เธอเอง! “