บทที่3 ตั้งใจลวกให้บาดเจ็บ

จริงๆแล้วคนที่มาเป็นน้องสาวของจี้เหลียงชวน

จี้หยูซวง

“เจาะเลือดไปเยอะขนาดนั้น ฉันคิดว่าเธอจะไม่ฟื้น ขึ้นมาซะแล้ว เหอะๆ คิดไม่ถึงว่าพระเจ้าไม่ได้มองลงมา

จี้หยูซวงพูดโดยทันคิด เดินไปหาเธอพร้อมกับซุป ร้อนๆในมือ“ฉันอยากขอบคุณเธอที่ช่วยชีวิตพี่สะใภ้ฉันไว้ คุณผู้หญิงเซิ่นผู้สง่างามถูกจำคุกเป็นเวลาสามปี ก็คงจะ ไม่ได้กินของดีๆหรอกมั้ง มา กินซุปไก่ร้อนๆชามนี้ บำรุง ร่างกายหน่อย

“พี่สะใภ้” เซิ่นจือเชี่ยพูดพึมพำโดยไม่รู้ตัว

“พี่สะใภ้ที่ว่าคือพี่ชิงหยัน หรือเธอคิดว่าฉันหมายถึง เธอ ? ”

จี้หยูซวงหัวเราะเยาะ มองไปที่ดวงตาของเธอที่ เต็มไปด้วยความดูถูก บริษัท กรุ๊ป ประสบปัญหาวิกฤต ทางการเงินในปีนั้น ถ้าไม่ใช่เพราะเธอยื่นข้อเสนอว่าถ้า พี่ชายฉันแต่งงานกับเธอแล้วเธอจะยอมออกทุนให้ คนที่ แต่งเข้าตระกูลจี้ควรจะเป็นพี่ชิงหยัน ตอนนี้พี่ชายก็ได้ล้าง แค้นให้กับแม่เป็นเวลาสามปีที่ผ่านมานี้ ต่อจากนี้ ก็คงจะ เป็นการแต่ง ชิงหยันเข้าบ้านอย่างเป็นทางการ !
“กำหนดการแต่งงานของเขาทั้งสองเป็นเดือนหน้า นี้ เธอก็ออกจากคุกแล้วนี่ ว่าไง มีเวลาว่างไปร่วมงานไหม ล่ะ ? »

จี้หยูซวงพูดไป พร้อมกับเดินทีก้าวเข้าไปหา เซิ่นจือเชีย จากที่จะยื่นชามซุปไก่ให้เธอนั้น เปลี่ยนเป็น ยกมือสูงขึ้น แล้วสาดซุปไก่เข้าไปที่ตัวเธอ

“อ้า”

อุณหภูมิความร้อนของซุปนั้น กับเสื้อผ้าผู้ป่วยที่ เซิ่นจือเชี่ยใส่ก็บางมาก น้ำซุปชุ่มไปทั่วผิวหนังในทันที และเธอก็อดไม่ได้ที่จะกรีดร้องอย่างดัง แผ่นหลังของเธอ ปวดแสบปวดร้อนเหลือเกิน

“เจ็บหรอ ? ”จี้หยูซวงมองเธอที่กังปวดแสบ ปวดร้อนแล้วหัวเราะดังออกมา เดินเข้าใกล้เธออย่าง ช้าๆ“เซิ่นจือเชีย รู้อะไรไหม ? ฉันอยากทำแบบนี้มานาน แล้ว ! ”

“เธอคิดว่าเธอยังเป็นคุณผู้หญิงของบ้านตระกูลเซิ่ นงั้นหรอ ? เธอคิดว่ายังมีปัญญาพอที่จะมาตีคู่หมั้นของ ฉันจนพิการได้อีกมั้ย ? มีปัญญาพอที่จะขุดศพแม่ฉันออก มาจากหลุมแล้วชนอีกครั้งมั้ย ? ไม่มีตระกูลเซิ่นคอยช่วย หนุนหลังเธอแล้วมันก็ไม่ต่างจากขยะหรอก ฉันจะเหยียบเธอให้ตาย ง่ายกว่าที่เหยียบมดให้ตายซะอีก ความเจ็บ ปวดที่เธอทำกับฉัน ไม่ช้าก็เร็วฉันจะทวงคืนมันเท่าหมื่น เท่า! ”

เซิ่นจือเชียทนไม่ไหว จนควานหาแต่อากาศที่เย็นๆ

เธอควรจะรู้ตั้งนานแล้ว เธอเคยสั่งให้คนไปทำร้ายว่า คู่หมั้นของจี้หยูซวงจนขาหัก เธอครุ่นคิดถึงเรื่องนี้มาโดย ตลอด ประจวบกับเธอเข้าโรงพยาบาลพอดี เป็นไปได้ยาก ที่เธอจะใจดีนำซุปไก่มาให้บำรุงร่างกาย

แต่หากเป็นการบังคับให้เหลียงชวนแต่งงานกับเธอ เพื่อความอยู่รอดของบริษัทกรุ๊ปจี้ เธอยอมรับผิด แต่เรื่อง ที่ชนคุณแม่จี้ตายนั้นเธอก็ไม่สามารถอธิบายอะไรได้

แต่จี้หยูซวง ก็ลืมไปแล้วว่าเธอได้อธิบายไปหลาย ครั้งแล้ว เธอส่งคนไปทำร้ายคู่หมั้นของเธอจนพิการ เรื่อง ทั้งหมดมันมีเหตุผล

“จี้หยูซวง เธอไม่จำเป็นต้องเกลียดฉัน ฉันสั่งคนให้ ไปทําร้ายเขา เป็นเพราะว่า

“เพราะอะไร ?

เสียงของจี้หยูชวงนั้นแหลมขึ้น “เธอจะบอกว่าที่สั่งคนไปทำร้ายเขา เพราะว่าเขาเป็นผู้ชายเฮงซวย เขา นอกใจฉันอย่างงั้นหรอ ? เซิ่นจือเชีย คำพูดที่เธอพูดมา โกหกทั้งเพ เมื่อไหร่จะหยุด ! ชนแม่ฉัน แล้วยังมาทำลาย ความสุขของฉันและพี่ชาย ผู้หญิงอรพิษอย่างเธอ ยัง มีหน้าอยู่บนโลกนี้ได้ยังไงกัน วันๆหนึ่งโลกนี้ก็มีคนตาย จํานวนมาก แต่ทำไมเธอยังมีชีวิตอยู่ !

จี้หยูซวงยิ่งพูดยิ่งโมโห เตรียมชามที่อยู่ในมือขว้าง ไปที่หัวของเธอ เซิ่นจือเชี่ยรู้ว่าเธอไม่สามารถหลบได้ เขา จึงทำได้เพียงเอามือมาบังไว้

คาดไม่ถึงว่า ชามซุปทุบลงกับพื้นด้วยเสียงที่รุนแรง แต่เซิ่นจือเชี่ยไม่รู้สึกเจ็บปวดแม้แต่น้อย

เธอเอาแขนที่กุมหัวตัวเองลง แต่กับต้องตกใจกับสิ่ง ที่อยู่ตรงหน้า จี้หยูซวงยืนอยู่ตรงหน้าเธอโดยมีเลือดไหล ที่หน้าผากของเธอ วินาทีต่อมา จี้เหลียงชวนก็เปิดประตู เข้ามา