บทที่2 คนเลวนั้นกลับมีชีวิตที่ยืนยาว

ไม่รู้ว่าทำไมจี้เหลียงชวนถึงเปลี่ยนใจ แม้ว่าใน สายตาของเขายังคงแสดงถึงความเกลียดชังเซิ่นจือเชี่ย แต่แล้วเขาก็เปิดประตูรถออกคำสั่งของบอดี้การ์ดของเขา

เซิ่นจือเชี่ยยังไม่ทันได้ตั้งตัว ก็ถูกบอดี้การ์ดจับตัวขึ้น รถอย่างไว

แล้วรถก็ออกเดินทาง ไปสิ้นสุดที่โรงพยาบาล

เซิ่นจือเชี่ยถูกบอดี้การ์ดจับตัวไว้ตลอดทาง ในที่สุด เมื่อถึงหน้าประตูห้องผ่าตัดเหลียงชวนผลักเธอต่อหน้า หมออย่างเย็นชา “กรุ๊ปเลือดrhลบ มาแล้ว เจาะไปได้เท่า ที่ต้องการเลย เจาะจนตายก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าเกิดอะไรขึ้น กับชิงหยัน ฉันจะสงเคราะห์ให้ทุกคนที่อยู่ในโรงพยาบาล ได้ไปพร้อมกัน ! ”

พอจี้เหลียงชวนพูดจบ ก็หยิบผ้าเช็ดหน้าออกมา และเช็ดปลายนิ้วที่เพิ่งสัมผัสร่างกายของจอมขวัญ การ แสดงออกของเบาเย็นชาและน่าขยะแขยง

แหวะ !

ราวกับน้ำเย็นที่ราดตั้งแต่หัวจรดเท้า เซิ่นจือเยี่ยม องไปที่ชายคนนี้ที่เคยทำให้เธอรักอย่างมากที่สุดในชีวิต ตอนวัยรุ่นอย่างสั่นสะท้าน ทั้งร่างเย็นชาไปหมด
เธอยังคงโง่อยู่อย่างนั้น เมื่อครู่ที่อยู่ในรถ สามปีที่ ผ่านมานั้น เขาคงไม่เกลียดเธอได้มากขนาดนี้ หรือบางที อาจจะนั่งจับเข่าคุยกันดีๆ

คิดๆดูแล้ว มันคงเป็นเรื่องไร้สาระ

จะไม่เกลียดได้ยังไง ?

นั่นเป็นฆาตกรที่ฆ่าแม่ของเขาเชียวนะ เขาเกลียด เธอจนถึงขั้นส่งเธอเข้าคุกด้วยมือของเขาเอง เกลียดจน แค่คำสั่งเดียวก็สามารถทำให้ชีวิตสามปีในคุกของเธอ เหมือนตกนรกทั้งเป็นได้ง่ายๆ

ยิ่งไม่ต้องพูดถึง เมืองอันไม่มีใครรู้ว่ากรกับกู้ชิงหยัน เคยเป็นคู่รักในวัยเด็ก ถ้าไม่ใช่เพราะเธอเข้ามายุ่งเกี่ยว ตั้งแต่แรก เขาคงจะมีความสุขสมหวังกับคนที่เขารักแล้ว

ตอนนี้ เพื่อช่วยกู้ชิงหยันและสูบเลือดเธอจนแห้งนั้น ราวกับว่าเขาพูดและจะทําแบบนั้นจริงๆ

“คุณจี้ครับ คุณผู้หญิงกู้ประสบอุบัติเหตุร้ายแรง ต้องการเลือดเป็นจำนวนมาก ร่างกายผู้หญิงคนนี้น่าเป็น ห่วง”หมอมองเซิ่นจือเชี่ยที่หน้าซีดและน้ำเสียงเต็มไป ด้วยความลังเล
ผู้หญิงคนนี้มาจากไหนกัน อากาศหนาวขนาดนี้ทำไม ถึงได้ใส่บางแบบนี้ และผอมแห้งมากๆอย่างไม่น่าเชื่อ อย่าว่าแต่จะสูบเลือดเลย ฉันเดาว่าแค่ลมพัดเธอก็ล้มแน่ๆ

ในฐานะแพทย์ เขาไม่สามารถลงมือเจาะเลือดได้ จริงๆ

“ไม่เป็นไร เซิ่นจือเชี่ยขัดจังหวะเบาๆ ไม่รู้ว่าความ เสียใจได้แทรกซึมเข้ามาเมื่อไหร่ ทันใดนั้นก็กลืนน้ำลาย กระอักไม่กล้าร้องไห้ออกมา “การช่วยชีวิตคนต้องรีบ เจาะ เลือดฉันไปเลย ร่างกายของฉันแข็งแรงดี ไม่มีปัญหา อะไรหรอกค่ะ”

จี้เหลียงชวนที่ยืนอยู่ด้านข้าง ก็กระพริบตาเมื่อได้ยิน

สิ่งนี้

ไม่เจอกันสามปี ผู้หญิงคนนี้เหมือนเกิดใหม่ในร่าง กระดูกจริงๆ

คนเคยหยิ่งผยองแบบนั้น คุณนายเซิ่นจือเชี่ยผู้ซึ่ง ไม่กลัวฟ้ากลัวกฎหมายใดๆ ทีแรกเขายังคิดว่าตอนที่ เขาพาเธอมาเจาะเลือดนั้น เธอจะมีปฏิกิริยารุนแรงถึงขั้น อาละวาดในโรงพยาบาล

แต่ไม่คาดคิดว่า เธอจะพูดแบบนั้นออกมา
ทำไม ? รู้สึกผิดที่ขับชนแม่เขาหรอ ? หรือว่า นี่จะ เป็นแผนการชั่วร้ายอีกหนึ่งแผนการ ?

“คนดีมักมีชีวิตอยู่ได้ไม่นาน คนเลวนั้นกับอยู่ได้เป็น พันปี ก็เหมือนกับผู้หญิงแบบเธอ จะกลัวทำไมกับแค่เจาะ เลือดจนหมดตัว ซ้ำยังมาทำอวดดีตรงนี้อีก ?

จี้เหลียงชวนพูดด้วยถ้อยคำที่เน้นเป็นคำๆได้อย่าง หนักแน่นแต่ทำร้ายจิตใจได้อย่างไม่น่าเชื่อ

ร่างกายเซิ่นจือเชี่ยสั่นอย่างรุนแรง ขยับริมฝีปาก ราวกับว่ากำลังจะอธิบายอะไรบางอย่าง แต่ท้ายที่สุดแล้ว เธอก็ไม่ได้พูดอะไร

ให้เขาเกลียดเถอะ เธอคิด

ความรักตลอดระยะเวลาสิบปีที่ผ่านมานี้ บทสรุป สุดท้ายมีเพียงประโยคเดียว ให้เขาเกลียดเถอะ

ในที่สุด เซิ่นจือเชี่ยไม่ฟังคำแนะนำของแพทย์ และ สนองความต้องการของจี้เหลียงวนที่พูดว่าต้องการเท่า ไหร่เจาะไปได้เลย เจาะเลือดไปได้มากสุด800ml. ให้กู้ ชิงหยัน
แต่เนื่องจากความอ่อนแอของร่างกาย ซึ่งจะเดินออก จากห้องผ่าตัดเมื่อครู่ ก็รู้สึกหน้ามืด แล้วเป็นลมไป

เมื่อเธอฟื้นขึ้นมา ก็พบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงของ โรงพยาบาลแล้ว มือขวาเต็มไปด้วยสายน้ำเกลือ และ อากาศเต็มไปกลิ่นน้ำยาฆ่าเชื้อ

เหมือนร่างกายจะขาดออกจากกันอย่างงั้น เซิ่นจือเชียขยับตัวเล็กน้อย เจ็บจนเธอนั้นขมวดคิ้ว

“เธอตื่นละหรอ ?”

ทันใดนั้นประตูห้องคนไข้ก็เปิด เซิ่นจือเชี่ยนึกว่าเป็น พยาบาล เงยหน้าขึ้นโดยแสดงสีหน้าที่เจ็บปวดบนใบหน้า อย่างเห็นได้ชัดเจน