บทที่ 8 พี่ซื้ออิสรภาพให้นาย

ห้อง A66 ของร้านคาราโอเกะดี้เล่ชิงชิง เคยแต่ได้ยิน แต่ไม่ เคยเห็น ในที่สุดวันนี้ก็ได้เห็น

ถ้าหากเอาร้านคาราโอเกะเล่ชิงชิง เปรียบเทียบกับ โรงแรมห้าดาวล่ะก็ห้อง A66 ก็สามารถพูดได้ว่าเป็นห้องชุด ของประธานาธิบดีเลยเชียว

ฉันสูดหายใจก่อนจะเปิดประตูเข้าไป พลางปัดด้านหลัง อย่างสะอาดสะอ้าน จากนั้นก็เคาะประตูด้วยใจที่ กระวนกระวาย ก่อนจะเดินเข้าไปข้างใน

ยังไม่ทันจะมีเวลาได้สำรวจด้านในห้องที่หรูหรานี้ เพราะ ข้างมาฉันก็เห็นดีชิงโถงนั่งอยู่บนโซฟาที่ใหญ่ ๆ พอกับเตียง

แต่จะพูดไปแล้ว ชิงโถงก็สวยจริง ๆ อายุก็ราว ๆ ยี่สิบ เจ็ดยี่สิบแปด มันคืออายุที่สิ้นสุดความเป็นเยาวชนและมีวุฒิ ภาวะ ใบหน้าที่สวยงาม และรูปร่างที่สง่างาม เมื่อเทียบกับห ถึงมันก็ดูพอจะสูสีกัน เพียงแค่ขาดรสชาติความบริสุทธิ์และ ดูเป็นผู้ใหญ่ไปหน่อย

ฉันมองเธอ จากนั้นก็ก้มหัวให้เธอ ราวกับนักเรียนที่กำลัง ทําผิด

“ทำไม โดนจางหงหวอบรมมาแล้วใช่ไหม ว่าไม่ควรขัดใจฉัน !? ”

น้ำเสียงของ ชิงโถงฟังดูไม่ดีนัก และเห็นได้ชัดว่าเธอยัง โกรธเคืองเรื่องที่ฉันไปหักหน้าเธอไว้เมื่อคืน

ฉันไม่ได้พูดอะไร ได้แต่เงียบอย่างกระสับกระส่าย

ดิ์ชิงโถงหัวเราะเย้ย “ เมื่อคืนปฏิเสธฉันไปถึงกับพูดไม่ เป็นเลยเหรอ เมื่อคืนโดนข้างล่างของยัยกับหมูหยิ่งทำให้ เป็นใบ้เลยเหรอ ? ”

ฉันก็ยังคงไม่พูดอะไร และเงียบต่อไป แต่ดูเหมือนจะทำ ให้ดีชิงโถงรู้สึกโกรธ

“นายเป็นใบ้เหรอ ? พูดซิ!!!

ในขณะที่เธอออกคำสั่งด้วยความโมโห ฉันก็พูดออกไป เบา ๆ ว่า “จางหงหวู่ไม่ได้อบรมผม เพียงแค่บอกผมเกี่ยว กับฐานะของคุณชิงโถง ให้ผมปรนนิบัติคุณดี ๆ และอย่าได้ ขัดใจลูกค้ารายใหญ่ของเธอ ”

เมื่อคืนนี้ผมโดนตบไปสองครั้ง ครั้งแรกคือคุณชิงโถง ตบผม และอีกครั้งคือหญ่ถึงตบผม เพราะว่าผมก็ปฏิเสธเธอ เหมือนกัน ก่อนจะไปงานเลี้ยงนั้น ผมไม่รู้เลยว่ามันเป็นงาน เลี้ยงแบบไหน และไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเป็นงานเลี้ยง

ชิงโถงที่ใส่รองเท้าส้นสูงเดินมาข้างหน้าฉัน กางเกงยีน เก้าส่วนที่รัดรูปทำให้เห็นเรียวขาของเธออย่างชัดเจน
“ทำไม ฟังความหมายที่นายพูดแล้ว เหมือนฉันต้อง ขอบคุณนาย หลังจากปฏิเสธฉัน ก็ยังปฏิเสธยัยกับหมูนั้น ด้วย ? ”

ฉันรีบอธิบาย “คุณชิงโถง ผมไม่ได้หมายความแบบนั้น เมื่อคืนพอคุณกลับไป หมู่ถึงก็ขอบคุณผม ที่ผมยังไว้หน้าเธอ แต่ตอนนั้นก็ทำให้ผมรู้ว่าผมไม่ได้เจตนาจะทำร้ายคุณ

“ผมเป็นแค่คนชนบท ถ้าหากไม่ใช่ว่าพ่อผมประสบ อุบัติเหตุต้องใช้เงินรักษาตัวล่ะก็ ฉันก็คงไม่ได้ไปยืมเงินจาก จางหงหวู่แล้วเดินสายนี้หรอก คุณชิงโถง ผมไม่กลัวเรื่อง ตลกของคุณหรอก เมื่อคืนที่ผมปฏิเสธคุณ ในใจก็คิดว่ามัน น่าตลกจริง ๆ ผมคิดว่า ผมเป็นผู้ชาย ผมมีศักดิ์ศรีของตัวเอง ผมไม่ได้สิ่งของ ผมไม่ยอมรับการโดนเสนอราคา ถึงแม้ว่าจะ เป็นราคาที่สูงก็ตาม ! ”

“แต่ว่าหลังจากที่ปฏิเสธไปแล้วก็พบว่า ไม่ว่าจะยอมหรือ ไม่ยอม สุดท้ายผมก็คือแมงดาอยู่ดี เมื่อเป็นแมงดา ก็ไม่ควร จะพูดถึงเรื่องศักดิ์ศรี เพียงแค่ต้องปรนนิบัติพวกคุณให้ถึงใจ ก็พอแล้ว แต่ว่า ฉันก็ลังเลมากจริง ๆ ฉันไม่อยากคิดอย่างนั้น แต่มันก็ไม่สมัครใจ คุณชิงโถง คุณบอกผมที ผมควรจะทำยัง ไง ผมลังเลมากจริง ๆ รู้สึกทรมานใจ! ”

พูดไปพูดมา น้ำตาแห่งความเสแสร้งของฉันก็ไหลลงมา เมื่อเห็นเชิงโถงตกตะลึงเล็กน้อย ฉันจึงตีเหล็ก ในขณะที่ร้อน ทันใดนั้นเธอก็ถึงฉันเข้าไปกอดไว้ในอ้อมกอด ฉันก็ยิ่ง ร้องไห้ออกมาอย่างโศกเศร้า

ชิงโถงยิ่งตกตะลึงเข้าไปอีก ไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ ยืนโง่อยู่อย่างนั้น ให้ฉันร้องไห้ในอ้อมกอดของเธอ

ผ่านไปสักพักใหญ่ เธอก็เรียกสติกลับมาและผลักฉันออก * ก็แค่กลอุบาย จะมาหลอกฉันเหรอ ? แล้วยังมาเล่นละคร ตบตาอีก ? ”

ฉันไม่ได้พูดอะไร พลางหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วโทรหา พ่อต่อหน้าเธอ และบอกเขาไปว่าคืนนี้คงไม่ได้ไปเฝ้า ให้เขา พักผ่อนเยอะ ๆ และที่บังเอิญไปกว่านั้นคือ พ่อของฉันบอกว่า พรุ่งนี้ต้องออกจากโรงพยาบาลแล้ว ฉันจึงถามไปว่าทำไม เขาก็บอกว่าหมอบอกว่าได้เวลาต้องจ่ายเงินแล้ว

“ไม่เป็นไร ผ่าตัดเสร็จแล้วก็คงไม่มีอะไร มีคนให้ยืมเงิน

มาผ่าตัดก็ดีแล้ว ส่วนพวกเราก็ตั้งใจทำงานหาเงินมาคืนหนึ่ ต่อไป……. พ่อพูดเสียเยอะ จนทำให้ฉันร้องไห้ออกมาจากความรู้สึก ที่แท้จริง ไม่ใช่เรื่องโกหก ทำเอาฉันที่ร้องไห้ออกมาพูดอะไร

แทบไม่ออก พ่อพูดให้กำลังใจเยอะมาก จากนั้นก็วางสายไป

แล้ว ฉันก็เห็นมีทิชชู่ยื่นมาตรงหน้าฉัน

” พอแล้ว เป็นผู้ชายเสียเปล่า จะมาร้องไห้อะไร ไม่เหมาะเอาเสียเลย ”

ฉันรับทิชชู่มา แล้วก็พูดขอบคุณที่ชิงโถง หลังจากเช็ค น้ำตาเสร็จก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา

ชิงโถงกลับไปนั่งที่โซฟา พลางยกขาขึ้น แล้วใช้มือข้าง หนึ่งจับหน้าผากค่อย ๆ แล้วฉันก็ได้ยินเสียงสะอื้นขึ้นมา เธอ ก็ร้องไห้เหมือนกัน

“คุณชิงโถง พ่อผมหายดีแล้ว คุณไม่ต้องเสียใจไป………..

บ้า ฉันคิดถึงแม่ฉัน เกี่ยวอะไรกับพ่อของนาย!!! ”

ใบหน้าที่กำลังร้องไห้ของดีชิงโถงพูดด่าทอออกมา หลัง จากนั้นก็ยิ่งร้องไห้หนักขึ้น ยิ่งร้องไห้ยิ่งเสียใจ จนแทบจะ หยุดไม่อยู่

ฉันยื่นทิชชูไปให้เธอ แต่ทว่าเธอกลับไม่รับมัน แต่กลับรับ ฉันเอาไว้แทน เธอยืนขึ้นแล้วพุ่งเข้ามาในอ้อมกอดของฉัน

ฉันตบหลังเธอเบา ๆ เพื่อเป็นการปลอบใจเธอ

จากนั้น ชิงโถงก็พูดถึงแม่ของเธอขึ้นมา เธอสูญเสียพ่อ ไปตั้งแต่เรียนมัธยม และก็อยู่กับแม่ของเธอมาโดยตลอด หลังจากสอบเข้ามหาลัยได้ก็คิดว่าจะได้มีงานดี ๆ ทำเพื่อ เลี้ยงดูแม่ สุดท้ายแม่ของเธอก็เป็นโรคมะเร็ง

แต่เพราะไม่มีเงินมารักษา ทำให้ดีชิงโถงได้รู้จักกับสามี ของคนปัจจุบันของเธอ ดังนั้นเพราะเงิน เธอจึงยอมแต่งงานกับชายอายุหกสิบปลาย ๆ

แน่นอนว่า เรื่องพวกนี้ฉันรู้อยู่แล้ว จากรูปภาพที่มีราย ละเอียดของจางหงหวู่ ไม่อย่างนั้นฉันจะร้องไห้เรื่องพ่อออก มาทําไม

และเห็นได้ชัดว่า ความรู้สึกสงสารจากคนที่พบเจอเรื่อง คล้าย ๆ กันมา ทําให้ฉันกับซิงโถงใกล้ชิดกันมากยิ่งขึ้น

เมื่อเธอร้องไห้เสร็จ ฉันก็ช่วยเธอเช็คน้ำตา จะว่าไปแล้ว เมื่อมองเธอจะระยะใกล้ ชิงโถงก็สวยไม่ใช่เล่น สวย ราวกับงูขาวที่ดูบริสุทธิ์ผุดผ่อง ทั้งร่างกายของเธอส่งเสน่ห์ ของหญิงสาวที่พึ่งมีวุฒิภาวะ

ฉันจ้องมองเชิงโถง ส่วนซิงโถงก็จ้องมองฉัน ภายใน ดวงตาที่สวยงามและกลมโตของเธอ ฉันเห็นความอ้างว้าง เดียวดายอยู่ภายในใจของเธอ

หลังจากนั้น ฉันก็หลับตาลง แล้วจูบไปที่ริมฝีปากสีแดง ของเธอ เธอก็ไม่ได้ปฏิเสธ

ริมฝีปากที่ชุ่มชื่น อ่อนโยน ทำให้การจูบของฉันยิ่งดูดดื่ม แต่ที่ยิ่งดูดดื่มไปกว่านั้นคือ ทันใดนั้น ก็มีลิ้นราวกับงูพิษที่ ลื่นไถล เข้ามาในปากของฉัน ในขณะที่ไม่ทันได้ตั้งตัวนั้นก็ ดูดดื่มไปกับลิ้นของฉัน…….

หลังจากจูบอย่างดูดดื่ม ฉันกับซิงโถงนอนลงไปบนโซฟา และที่น่าอายก็คือ ฉันไม่รู้ว่าถูกเธอกดให้อยู่ใต้เรือน ร่างตั้งแต่ตอนไหน อีกทั้งจุดที่ชูชันขึ้นมาจนแน่นก็ดันไปโดน ที่เป้ากางเกงยีนส์ของเธอ ทำให้พวกเราทั้งสองรู้สึกเขินอาย มากขึ้น

ฉันรีบลุกขึ้น พลางกล่าวขอโทษดซิงโถง

ชิงโถงก็รีบลุกขึ้นนั่งอย่างรวดเร็ว พลางจัดทรงผม ใบหน้าแดงก่ำราวกับเด็กสาวที่พึ่ง มีจูบแรก

“ขอโทษครับ คุณชิงโถง คุณสวยมากจริง ๆ จนผมอดใจ ไม่อยู่ นี่คือครั้งแรกที่ผมเคยจูบกับเด็กผู้หญิง และคุณก็ยัง สวยมาก ดังนั้น ดังนั้นก็เลยเป็นแบบนั้น แต่ผมไม่ได้ตั้งใจ

“ เด็กผู้หญิง ? แต่ฉันเป็นโตเป็นผู้หญิงแล้วนะ! ” ในที่สุด ดีชิงโถงที่เข้ามา ก็ออกจากความรู้สึกนั้นไปได้อย่างรวดเร็ว เธอมองมาที่ฉัน มองดูสีหน้าแดง ๆ ที่ร้อนผ่าว ส่วนฉันไม่ กล้าจะสบสายตาของเอง “ นี้เป็นจูบแรกของนายจริงเห รอ ? ”

ฉันพยักหน้าด้วยความอับอาย “ คุณอย่างพึ่งหัวเราะผม ตอนผมเรียนมัธยมก็เคยมีแฟน แต่คบกันมาสามปีก็ได้แค่ เดินจับมือเธอ ”

“โอมายก็อด สามปีได้แค่จับมือเหรอ ? แล้วหลังจากนั้น

ล่ะ ? ”
” หลังจากนั้นเธอก็ฝึกงานตอนปีสี่ ก็มีแฟนใหม่ หลังจาก นั้นก็ได้ยินว่าเธอตั้งท้อง……..

ชิงโถงหัวเราะออกมา พลางเอาตัวเธอฟุบมาที่ไหล่ของ ฉัน ทำให้ฉันรู้สึกว่าเธอกำลังหัวเราะอยู่ หน้าอกที่อวบอิ่ม ของเธอก็ถูที่ลำตัวฉันไปมา ทำให้รู้สึกมีอารมณ์จริง ๆ พูด ง่าย ๆ ก็คือเธอทำให้คนราวกับถูกไฟลุกใส่

หลังจากผ่านไปสักพักใหญ่ ชิงโถงก็หยุดหัวเราะ

“เฉินเฟิง ฉันไม่ได้จะหัวเราะเยาะนาย แต่ว่านายช่างใสซื่อ จริง ๆ แต่ว่า ใสซื่อได้น่ารักมาก พี่ชอบนาย ”

พูดจบ ชิงโถงก็ยื่นมือที่ขาวใสของเธอออกมาจับที่แก้ม ทั้งสองข้างของฉัน แล้วจูบฉันเบา ๆ หนึ่งครั้ง

และในขณะที่ฉันกำลังจะลิ้มรสของจูบนั้น “ผู้หญิงเลว” คน นี้ก็เป่าลมเข้าไปในปากของฉัน ทำเอาฉันหายใจไม่ออก หลังจากนั้นเธอก็หัวเราะคิกคักอย่างชอบใจ

” วันนี้ฉันกะจะมามีอะไรกับนายเสียหน่อย แต่ว่าฉันดีใจ มาก ที่ได้รู้จักนายจริง ๆ ”

พูดจบ เชิงโถงก็เดินไปที่กระเป๋าหนังของเธอ แล้วหยิบ บัตรธนาคารออกมา พลางยัดใส่มือฉัน

” ไม่มีรหัส เป็นหนี้เท่าไหร่ นายก็เอาไปรูดกับจางหงหวู่ พี่ ชื่ออิสรภาพคืน ให้นาย!