ตอนที่ 12 เชื่อไม่เชื่อแล้วแต่เธอ

นอนนอนไม่ชอบสีหน้าใจร้ายแบบนี้ของ

มู่หวั่นขี”เธอพูดบ้าอะไร!”

“ฉันไม่ได้พูดเบาๆ ในใจเธอรู้ดี หวั่นเบาๆ” เธอกล้าพูดว่า เธอไม่ชอบ หาน?”

นอนนอนก้มหน้าเงียบ

เธอไม่กล้าพูด

เพราะว่า คนที่เธอชอบมาตลอดก็คือเงินหาน

ในเวลานั้นเอง จู่ๆหวั่นร้องออกมาอย่างตกใจ”ซูหาน?”

นอนน่อนเงยหน้าขึ้นอย่างแรง ถึงเห็นเส้นหานที่ไม่รู้กลับ มาตั้งแต่ตอนไหน

เธอมองเสิ่นชูหานอย่างตื่นเต้น ไม่รู้ว่าเขาได้ยินไปเท่าไหร่

ใครจะไปรู้ เสิ่นหานกลับเลี่ยงที่จะมองเธอ

เธอรู้แล้วเสิ่นชูหานได้ยินแล้วแน่นอน

มู่หวั่นขีดูปฏิกิริยาของเสิ่นหานอย่างพอใจ ยิ้มปลอบเงินชู หาน”ซูซาน เธออย่ามีภาระทางจิตใจ ก่อนนอนแต่งงานแล้ว พวกเราก็อยู่ด้วยกันอย่างราบรื่นได้แล้ว”

นี้แหละคือปฏิกิริยาปกติของการที่ถูกผู้หญิงทั้งน่าเกลียดทั้งโง่แบบบอย่าง นอนนอน ไม่รู้ว่าลูกพี่ลูกน้องคนนั้นของเฉินถึงเซียว

ทำไมถึงยังยุ่งกับมนอนนอน

อาจจะเป็นเพราะลองเปลี่ยนรสนิยมแปลกใหม่บ้าง หาความ ตื่นเต้น

“นอนนอน เธอแต่งงานแล้ว” ตอนนี้เสิ่นหานถึงหันหน้ามอ งมู่นอนนอนตรงๆ

“ใช่ ก่อนหน้านี้หล่อนยังบอกกับฉัน ถ้าแต่งงานจริงๆก็จะไม่มี ทางแต่งงานให้ดี ก็เลยอยากแต่งเข้าตระกูลเฉิน ฉันเคยเตือน หล่อนแล้ว ถึงแม้ไฮโซอย่างตระกูลเฉินจะร่ำรวยมาก แต่สามี แบบนั้น……..

ม่หวั่น พูดถึงตรงนี้ ส่ายหัว ทำท่าที่เจ็บปวดใจ

แต่นอนนอนฟังออกอย่างชัดเจน ในคำพูดของมหวั่นถึง บอกว่าเธออยากแต่งเข้าตระกูลเฉินเพราะเห็นแก่เงิน

เส้นทานขมวดคิ้วมองนอนน่อน ในตามีแต่ความผิด หวัง”ไม่ว่าจะยังไง ก็ต้องขอบคุณที่เธอแต่งเข้าตระกูลเฉินแทน หวั่นขมู่หวั่นก็รู้สึกขอบคุณเหมือนกัน” ใช่แล้ว ถ้าไม่ใช่เธอแต่ง เข้าตระกูลเฉินแทนฉันฉันกับชูหานก็ไม่มีทางอยู่ด้วยกันได้ หรอก”

มู่นอนนอนกัดปากแน่น พูดอธิบายเสียงแหบให้ตัวเอง ไม่ใช่ อย่างที่หล่อนพูดนะ”

ถึงแม้ชาตินี้เธอกับเสิ่นชูหานอยู่ด้วยกันไม่ได้ แต่เธอก็ไม่อยากให้เขาเข้าใจผิดว่าเป็นคนเห็นแก่เงิน

เงิน ทานขมวดคิ้ว”นอนน่อน เธอไม่ต้องอธิบายแล้ว ฉัน เข้าใจอารมณ์ของเธอได้ถึงแม้ร่างกายเป็นถึงเชียว…….ไม่ไหว แต่ตระกูลเฉินไม่มีทางปฏิบัติไม่ดีต่อเธอแน่นอน”

ใจของมู่นอนนอน ห่อเหี่ยวไปหมดแล้วจริงๆ

ในเวลานั้นเอง จู่ๆ โทรศัพท์ของเธอสั่นขึ้นมา

เอหยิบออกมา เห็นว่าเนื้อหาของข้อความคือเมนูอาหาร ไม่มี เนื้อหาอื่นๆเพิ่มเติม

ไม่รู้ว่าใครส่งมาให้เธอ แต่เธอใช้ข้ออ้างออกไปได้พอดี

“ฉันมีธุระไปก่อนนะ”เธอลุกขึ้นยืน มองเงินหานด้วยสีหน้าได้ อารมณ์”เมื่อก่อนฉันเคยชอบเธอก็จริง ฉันไม่ปฏิเสธ แต่คราว หลังจะไม่ทำมันอีก ฉันแต่งเข้าได้ไงหวั่นรู้ดีที่สุด เชื่อไม่เชื่อ แล้วแต่เธอ”

เธอชอบเงินชูหานได้ ก็เพราะว่าเขาเป็นผู้ชายคนเดียวที่ไม่

รังเกียจเธอและยังเป็นห่วงเธอ

ดูเหมือนตอนนี้ เขาทำกับเธอเป็นแค่ความเห็นอกเห็นใจจอม ปลอมเท่านั้นเอง

ตระกูลเส็นกับตระกูลมู่สองตระกูลเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ บรรพบุรุษ พวกเขารู้จักกันมาหลายปี หรือเขาไม่รู้จริงๆเหรอว่า เธอเป็นคนยังไง?
ก็จริง ขนาดเซียวเหอแม่แท้ๆยังไม่เชื่อเธอ คนนอกอย่างเส้น ซูหานจะเชื่อเธอได้ไง

เธอพูดจบ ก็ออกจากห้องไปอย่างไร้เยื่อใย ตอนปิดประตู เธอได้ยินเสิ่นหานพูดกับ

มหวั่นซี”เมื่อก่อนรู้สึกว่าน่อนนอนคือเด็กผู้หญิงที่จิตใจบริสุทธิ์ คิดไม่ถึงว่าหล่อนจะกลายเป็นแบบนี้.……….

มหวั่นยังคงทําน้ำเสียงเสียใจอย่างนั้น ฉันก็คิดไม่ถึงเหมือน

นอนก่อนกำมือทั้งสองแน่น เม้มปากแน่น เดินออกจากร้าน อาหารโดยที่หน้าก็ไม่หันกลับไป

โทรศัพท์ที่กระเป๋าดังขึ้นอีกครั้ง เธอกครับโดยที่ไม่ได้มองเลย

น้ำเสียงทุ้มต่ำกระทบกับแก้วหูเธอ”เมนูที่ส่งไป ห่อกลับมา ด้วย”