ตอนที่ 2 คู่นอนของเขา

ฟางหยิวหยุดหายใจ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความ เสียใจ สายที่รัดแน่นในหัวใจของเธอก็แตกออกทันที

เขาเป็นประธานบริษัทเหยน เธอจะไปเป็นแฟนของ เขาได้ยังไงกัน?

เธอ….ไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลย

ในเวลานี้ เธอดูเหมือนจะเข้าใจบางสิ่งบางอย่าง คนที่ ใช้เวลาตลอดทั้งคืนกับเธอเมื่อวานนั้นไม่ใช่เด็กยากจน อีกต่อไป

เหยนเฉินจากไปแล้ว ทิ้งเธอไว้ในบ้านหลังใหญ่คน

เดียว

เขาไม่ต้องการให้เธอมาเป็นแฟน แต่ก็ไม่ได้ไล่เธอไป เขาคงอยากรักษาความสัมพันธ์บนเตียงกับเธอไว้

ตำนานที่กล่าวขานถึงกิ๊ก? หรือว่าจะเป็นเพียงคู่นอน?

ฟางหยิวรู้ตัวเองดี หลังจากที่คิดทบทวน เธอก็ออก จากบ้านหลังนี้

เธอเป็นคนจน แต่เธอก็เป็นคนที่มีความคิด
ในห้องทํางานของประธานบริษัทเหยน หลังจาก ที่ผู้ช่วยได้ยื่นเอกสารให้เขา “เธอจากไปหลังจากที่ ทำความสะอาดบ้านเรียบร้อยแล้ว นี่คือบัตรของคุณ เธอไม่ได้เอาไปด้วย”

เหยนเฉินขมวดคิ้ว ริมฝีปากบางของเขา แสดงให้เห็น ถึงความสงสัย

หญิงสาวที่ไม่ต้องการเงิน? แต่อยากจะเป็นแฟนของ เขา

เหอะ… ด้วยเสียงเบาบาง เหยนเฉินพยายามไม่ นึกถึงเรื่องคืนนั้น นิ้วมือที่ดูสะอาดเลื่อนดูเอกสารอย่าง รวดเร็ว

ทุกวันนี้มีเอกสารมากมายที่รอให้เขาตัดสินใจ เรื่อง รักๆใคร่ๆของหนุ่มสาวมันทำให้เสียเวลา เขาไม่มีเวลา ว่างหรอก

หลังจากที่ประตูก็บ้านพักได้ล็อกไป ฟางหยิวก็รู้สึก เสียใจมาก

นี่ก็ห้าปีแล้ว กว่าเธอจะหาเขาเจอมันไม่ใช่เรื่องง่าย เลย เธอจะยอมแพ้ง่ายๆแบบนี้เลยหรอ?

หลังจากที่คิดทบทวนแล้ว เธอยอมทิ้งศักดิ์ศรีของเธอ ไว้และนั่งรอเขาอยู่หน้าประตู
ไม่ว่าจะเป็นแฟนของเขา กิ๊กของเขาหรือว่าจะเป็นคู่ นอนของเขา ขอแค่เพียงได้อยู่ข้างกายเขา แค่นี้ก็ดีมาก แล้ว….

ฟางหยิวคิดเช่นนั้นและทำเช่นนั้น

เมื่อรอ ไม่คิดเลยว่าจะล่วงเลยถึงหกชั่วโมง

เธอสวมชุดสีแดงที่ใส่ในงานเลี้ยงเมื่อวาน นั่งตัวสั่นอยู่ ท่ามกลางสายลมของฤดูใบไม้ล่วง

หลังจากที่เหยนเฉินไปงานเลี้ยงเสร็จ ตอนที่กลับไป ยังบ้านพักก็เป็นเวลาเช้าตรู่แล้ว

“ประธานเหยน คุณเมามากแล้ว ฉันจะช่วยพยุงคุณ เข้าไปในบ้านนะ” เสียงผู้หญิงที่มีเสน่ห์ดังมาจากที่นั่ง คนขับ

นั่นคือดาราสาวหน้าใหม่ซูยู่ เธอสวยและเซ็กซี่มาก อีกทั้งยังมีเสน่ห์มากๆ

ฟางหยิวเห็นรถคันหนึ่งขับเข้าในบ้านพักจากระยะ ไกล เธอเห็นซูยู่ที่สวยงามกำลังกอดชายหนุ่มที่ดูโดด เด่นไว้

เพียงแต่ว่ามันไกลเกินไป เธอไม่แน่ใจว่าผู้ชายคนนั้น คือเหยนเฉินไหม ที่จริงไม่ใช่ไม่แน่ใจหรอก เธอแค่ไม่อยากยอมรับก็แค่นั้น

เขาเดินเข้ามาอย่างโซซัดโซเซ

เธอเห็นซูยู่กำลังลูบไล้กล้ามหน้าอกของชายคนนั้น และยังปลดเข็มขัดเขาออกอีกด้วย

ถึงแม้ว่าผู้หญิงจะเป็นฝ่ายเสนอตัว แต่เหยนเฉิน….ก็ ไม่ได้ปฎิเสธ

มันก็เหมือน…..เหมือนกับเรื่องเมื่อวาน เหมือนที่เธอ กอดเขาไว้ เรียกชื่อของเขา และขอร้องให้เขาไม่จาก เธอไปอีก

หลังจากนั้นเธอก็จำไม่ได้ว่าเสื้อผ้าหลุดออกไปได้ยัง ไง ฟางหยิวจำไม่ได้เลย เธอจำได้เพียงว่าเหยนเฉินทำ ให้เธอหลงใหลในตัวเขาอย่างบ้าคลั่ง

เธอยิ้มเยาะเย้ยให้กับตัวเอง ความขมขื่นที่มีอยู่ในใจ ดวงตาร้อนผ่าว เหมือนมีอะไรบางอย่างจะไหลออกมา แต่ก็กลั้นไว้อย่างสุดความสามารถ

เมื่อเห็นว่าซูยู่กำลังทำอะไรกับชายที่รักของเธอ ฟาง หยิวพยายามกลืนความคมขื่นลงไป และพูดออกมา อย่างอ่อนโยนว่า “เฉิน ที่พูดตอนเช้า? ยังนับอยู่ไหม?”

ในหมู่บ้านพักของคนรวย ในเวลานี้ ไม่มีคนอยู่เลย

จู่ๆก็มีเสียงของหญิงสาวโผล่ออกมา ทําให้หันไปมองฟางหยิวที่อยู่ด้านหลังด้วยความตกใจ ดวงตาที่ สวยงามเต็มไปด้วยความเกลียดชัง

เหยนเฉินเงยหน้าขึ้นมองไปยังเธอ และซูยู่ก็มองไปที่ เธอเหมือนกัน

ฟางหยิวรู้สึกโกธรมาก ผมที่ยาวสลวยโดนลมพัดจน ยุ่งเหยิง เธอมีเสน่ห์อย่างบอกไม่ถูก

ในค่ำคืนที่มืดสนิท ผิวของหญิงสาวสว่างมาก ชุดสี แดงนั้นทำให้เธอดูสวยมาก ดวงตาคู่นั้นดูเหมือนจะ เปื้อนหมึกสีดำและเป็นสีดำที่เปร่งประกาย

ดวงตาคมของเหยนเฉินมองไปที่เธอ เขารู้สึกว่าผู้ หญิงคนนี้สวยกว่าตอนกลางวันหลายเท่า

เขาที่โดนลูบไล้จากซูยู่ แต่ก็ไม่มีปฏิกิริยาตอบกลับจู่ๆก็มีความรู้สึกขึ้นมา