ตอนที่ 3 คุณหญิงใหญ่ที่ตระกูลสวันนีย์ซื้อมา

คิ้วของถรเจตขมวดเล็กน้อย ใบหน้าอันหล่อเหลาแสดง ให้เห็นถึงความรังเกียจเดียดฉันท์

ผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้างหน้าจะเป็นเหมือนผู้หญิงคนก่อนหรือ เปล่านะ…… แต่วันนั้นเขาเอารูปภาพของเธอไปให้พี่ชาย เขาดู พี่ชายเขาชี้ไปที่รูปเธอพร้อมกับยิ้มและพูดว่าผู้หญิง คนนี้ดูสวยจัง……

นาเดียสังเกตเห็นสีหน้าของถิรเจตที่แสดงถึงความเกลียด ชังเธออย่างชัดเจน นาเดียตระหนักถึงความเสียมารยาท ของเธอ ใบหน้าของเธอแดงก่ำ เธอรีบยืดตัวขึ้นตรงและ ปรับตาแหน่งที่นั่งเสียใหม่

ถิรเจตคิดกับตัวเองว่า ขอแค่พี่ชายของเขาชอบก็พอแล้ว ส่วนผู้หญิงคนนี้ ตราบใดที่เขาอยู่ที่นี่ ก็อาจจะไม่มีเรื่อง พิเรนทร์เกิดขึ้น

“อืม” ชายคนนั้นตอบอย่างราบเรียบ แล้วพูดต่อไปว่า “ถ้า เธออยากจะทำงานนั่นก็ได้ แต่เธออย่าลืมว่าตัวเองคือใคร ถ้าเธอใช้ชื่อของตระกูลสวันนีย์เป็นเบื้องหลังเพื่อให้ตัวเอง เป็นใหญ่ แล้วคิดจะกำจัดพี่ใหญ่แล้วล่ะก็…….นาเดีย อย่าหา ว่าฉันไม่เดือนเธอนะ ฉันมีหลายวิธีที่จะทำให้เธอตายโดยไม่ ต้องฝังศพ !”

คําพูดของเขาเลือดเย็นและโหดเหี้ยม ! เป็นการเตือนและ ภัยคุกคามที่รุนแรงราวกับแส้ฟาดเข้าที่ตัวของนาเดียอย่างไร้ความปรานี

นาเดียหน้าซีดเผือด มีความรู้สึกเหมือนว่าใบหน้าของเธอ เล็กลงเท่าฝ่ามือ เพียงเพราะเขาเห็นด้วยกับเงื่อนไขที่เพิ่ง เสนอไป ความรู้สึกตื่นเต้นดีใจเล็กๆ น้อยๆ ก็หายไป และถูก แทนที่ด้วยความอัปยศอดสู !

“ไม่ต้องห่วงนะ ฉันจะทำตามสัญญาแน่นอน !

นาเดียลดสายตาลง ขนตาอันเรียวยาวปิดซ่อนอารมณ์ที่ ซับซ้อนในดวงตาของเธอ จากนั้นเธอก็เซ็นชื่อลงข้างล่าง สัญญา

ภูดิศเก็บเอกสารแล้วมอบให้นาเดียเก็บไว้กับตัวเองหนึ่ง ชุด จากนั้นเขาก็ขอรูปถ่ายขนาด 1 นิ้ว ของนาเดีย 2 รูป แล้วจึงเดินออกไปข้างนอก

ปกติคนที่จะจดทะเบียนสมรสทั้งผู้ชายและผู้หญิงจะไป ถ่ายภาพและไปจดทะเบียนด้วยตัวเอง แต่ตระกูลสวันนีย์ ไม่ใช่แบบนี้ ทุกขั้นตอนจะมีคนคอยส่งและจัดการให้อย่าง เสร็จสรรพ

นาเดียได้ผลประโยชน์และได้รับการบริการเป็นครั้งแรก แต่แล้วหนังสือเล่มเล็กสีแดงมาอยู่ในมือเธอ เธอถึงกับช็อก เมื่อพบว่ารูปผู้ชายที่ถ่ายคู่กับเธอนั้นคือ……ถิรเจต !

นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย ? เธอใช้สายตาคู่ใสจ้องเขม็งไปยัง ชายสองคนที่อยู่ตรงข้ามอย่างสงสัย
ถิรเจตยังคงแสดงออกถึงความเย็นชาดุจดั่งน้ำแข็งอันเย็น เฉียบเช่นเดิม

ภูดิศอธิบาย “คืออย่างนี้นะครับ บุคลิกของคุณชายใหญ่ แตกต่างจากคนปกติทั่วไป……ดังนั้นคุณชายรองจึงต้องมา จัดการเรื่องนี้แทน หวังว่าคุณหญิงใหญ่จะเข้าใจนะครับ”

อ๋อออฉันเข้าใจละ นาเดียไม่ได้ถามอะไรไปมากกว่านั้น แต่ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกเย้ยหยันอย่างมาก ไม่กี่วินาทีมานี้ ดิศเรียกเธอว่าคุณหญิง เธอกลายเป็นคุณหญิงใหญ่ของ ตระกูลสวันนีย์ภายในชั่วพริบตา

คุณหญิงใหญ่หรอ ? หึ ! คุณหญิงใหญ่ที่ตระกูลสวันนีย์ ‘ซื้อมา …….

คนกลุ่มหนึ่งเดินออกจากสำนักงานทะเบียน ภูดิศเชิญนา เดียเข้าไปนั่งคู่กับถิรเจตที่เบาะหลัง ในรถอันแสนสะดวก สบายและกว้างขวาง รถค่อยๆ เคลื่อนออกและมุ่งหน้าไป ยังสวนของคฤหาสน์เชียงสวย……

รถบับเข้ามายังเขตคฤหาสน์เชียงสวยและหยุดหน้า คฤหาสน์ชั้นล่างอาคารสไตล์ยุโรป ประตูอัตโนมัติค่อยๆ เปิด และรถก็ได้ขับเข้าไปภายในบริเวณสวนคฤหาสน์

ออกมาจากโรงรถเป็นสนามหญ้าสีเขียวขนาดใหญ่

นาเดียเงยหน้าขึ้นมอง แสงอาทิตย์แผดเผาเธอ มีบางร่าง วิ่งมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับเสียงหัวเราะและเสียงหอบของเขาผสมกับเสียงตะโกนของคนรับใช้

“คุณชายใหญ่คะ……..อากาศร้อนเกินไป…….เดี๋ยวจะ เป็นลมเอานะคะ……..กลับมาเดี๋ยวนี้เลยค่ะ…….

ใจของนาเดียรู้สึกสลดและอ้างว้างอย่างบอกไม่ถูก นี่หรือ คือสิ่งที่เธอเรียกว่า ‘สามี’