ตอนที่ 2 ตกลงสัญญาหลังแต่งงาน

“โอเค” นาเดียพยักหน้า

ในห้องวีไอพี ภูดิศเปิดกระเป๋าเอกสารที่ถืออยู่กับตัว แล้ว หยิบเอกสารบางอย่างออกมาพร้อมทั้งยื่นไปข้างหน้าของ นาเดีย

นาเดียเปิดเอกสารนั้นและดูมันอย่างละเอียด

สัญญาข้อที่ 1 : ระหว่างที่แต่งงานในกฎหมาย ฝ่ายหญิง จะต้องปฏิบัติตามเงื่อนไขทั้งหมดที่เสนอโดยผู้ซื้อ

ผู้ซื้อ’ สองพยางค์นี้ทำให้เปลือกตาของนาเดียกระตุกขึ้น

สัญญาข้อที่ 2 · ขณะที่อยู่ในระหว่างการดูแลสามี ฝ่าย หญิงห้ามท้อแท้ ห้ามเหนื่อยล้า ห้ามมีพฤติกรรมที่แสดงถึง ความไม่เต็มใจ

จะบอกว่าเธอเป็นทาสก็ไม่ต่าง

สัญญาข้อที่ 3 : รักสามีของตนด้วยจิตและวิญญาณ ห้าม มิให้มีวาจาหรือการกระทำที่สนิทกับใครจนเกินหน้าเกินตาน อกจากสามีของตน.

รัก ? ใครจะไปตกหลุมรักผู้ชายที่ตัวเองไม่เคยเจอมา ก่อนแล้วต้องมาแต่งงานด้วยเนี่ย มิหนำซ้ำเขายังเป็นคน ปัญญาอ่อนอีกด้วย !
ยังมีเงื่อนไขที่แสนโหดเหี้ยมและอำมหิตอีกเป็นโหล………

“คุณนาเดียครับ ถ้าคุณไม่คัดค้านอะไร ลงชื่อคณที่ด้าน ล่างนี้เลยนะครับ” ภูดิศหยิบปากกาออกมาด้ามหนึ่งพร้อม ทั้งดึงฝาออกและส่งไปให้นาเดีย

แม้ว่าเงื่อนไขพวกนี้จะโหดร้ายมากเพียงใด แต่มันก็ยังดี กว่าการถูกเอาไปขายอยู่บ้างแหละ อีกอย่างการได้แต่งงาน เข้ามาในตระกูลสวันนีย์ก็เป็นความฝันของผู้หญิงหลายๆ คนในเมือง G

นาเดียพยักหน้า “โอเค”

ภูดิศได้ยินคำนี้หน้าตาของเขาก็แสดงออกถึงความโล่งใจ แต่คําพูดที่นาเดียพูดต่อไปทําให้เขาต้องตกใจขึ้นมาทันที

“ฉันก็มีเงื่อนไขเหมือนกัน แต่ไม่รู้ว่าคุณชายรองถิรเจต จะเห็นด้วยหรือเปล่า !” นาเดียเงยหน้าขึ้น แววตาของเธอ เปล่งประกายสดใสราวกับฤดูใบไม้ร่วง

“นี่”…… ภูดิศตกตะลึง ไม่รู้ว่าจะทำยังไง เลยหันหน้าไป ขอคำตอบจากBoss

ถิรเจตแสดงสีหน้าประหลาดใจชั่วขณะ และใบหน้าที่ดูไร้ อารมณ์ของเขาก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม

ดูเหมือนว่าผู้หญิงคนนี้จะไม่ได้ขี้ขลาดและซื่อบื้อเหมือน ที่เขาลือกัน หรือว่าข้อมูลฉันจะผิด ? ตอนที่ฉันพบเธอครั้งแรก ด้วยบุคลิกอันอ่อนแอของเธอนั้น ฉันคิดว่ามันจะควบคุม ได้ง่ายๆ แต่ตอนนี้……..

ใบหน้าอันเย็นชาของเขาแสดงออกมาเชิงขี้เล่น แล้วพูด ด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “ว่ามาสิ”

ภายในใจของนาเดียราวกับเสียงกลองรบในสงครามที่ดัง ราวกับฟ้าฟาด แต่ใบหน้าของเธอก็แสดงออกมาอย่างสงบ พร้อมกับพูดอย่างใจเย็นว่า “จริงๆ แล้ว เงื่อนไขของฉันมัน ง่ายมากนะ ฉันรักและพอใจในงานที่ฉันทำ…….ฉันไม่อยาก เลิกทำงานที่ฉันรัก แต่ต่อจากนี้ฉันก็ต้องกลายมาเป็นแม่ บ้าน……….นั่นแหละ มันง่ายมากเลย”

ภูดิศหันกลับไปมองที่Bossของเขา

สีหน้าของประธานแสดงออกถึงความเบื่อหน่ายและไม่ แยแสเหมือนที่เคยเป็น แต่การที่ได้คลุกคลีอยู่กับประธาน มานานเขาก็พอที่จะเข้าใจอยู่บ้าง

ในเวลานี้ อารมณ์ของประธานไม่สู้ดีนัก !

“ได้ !” ถิรเจตพูดขึ้นอย่างไม่คาดคิด คำพูดของเขายังคง สั้นและหนักแน่นราวกับทองคำ

ประธานตอบตกลงไปแล้วหรอ ? ภูดิศไม่ค่อยเข้าใจเลย

วันนี้ดูเหมือนว่าBossจะผิดปกติไปนิดหน่อย
“คุณเห็นด้วยจริงๆ หรอ ?” ดูเหมือนว่านาเดียจะไม่เชื่อสิ่ง ที่หูตัวเองได้ยิน

เธอนั่งอยู่บนเก้าอี้วีไอพี มือของเธอประสานกันพร้อมกับ เท้าคางด้วยความรู้สึกที่ตื่นเต้น โน้มตัวของเธอไปข้างหน้า พร้อมกับมองตรงไปที่ถิรเจตที่นั่งอยู่บนโซฟาวีไอพี

นัยน์ตาโตดำขลับและขาวใสเปล่งประกายมันวาวด้วยปีก แห่งความหวัง ริมฝีปากอันอ่อนละมุนค่อยๆ เปิดออกราวกับ กลีบดอกไม้

นาเดียเป็นหญิงสาวที่สวยงามคนหนึ่ง หากมองอย่าง ตั้งใจก็จะยิ่งสวยขึ้นเป็นทวีคูณ และถ้าหากมองเธอเพียง เสี้ยววินาทีแรกความงามของเธอนั้นจะตราตรึงใจผู้ที่ได้มอง อย่างไม่รู้ลืม และในตอนนี้เธอช่างไร้เดียงสาและสดใส จ้อง มองไปที่ถิรเจตอย่างไม่มีพิษมีภัย