ฉันเนิ่นนะ...เป็นลูกเศรษฐี

บทที่ 11 ยิ่งเข้าใจผิดมากขึ้น



บทที่ 11 ยิ่งเข้าใจผิดมากขึ้น

การกระทำของซ่งหวั่นจูน ทำร้ายหัวใจของหยางเสี่ยวเทียน อย่างลึกล้ำ ดังนั้นเกรงว่าแม้แต่หยางเสี่ยวเทียนจะพูดประโยค หนึ่ง ก็สามารถกลับไปกินหญ้าเก่าอย่างซึ่งหวั่นจนคนนี้ได้ แต่ หยางเสี่ยวเทียนก็หมดความสนใจต่อซึ่งหวั่นจูนไปแล้ว

เพราะหยางเสี่ยวเทียนรู้ว่า ที่ซึ่งหวั่นจูนรักก็คือเงิน ไม่ใช่เขา

ผู้หญิงหน้าเงินประเภทนี้หยางเสี่ยวเทียนไม่เสียดายแล้ว ตอน นี้หยางเสี่ยวเทียนนั้นเป็นเศรษฐีหมื่นล้าน สายตาเดียวก็สามารถ ดึงดูดความสนใจจากผู้หญิงหน้าเงินสวยๆ ได้มากมาย แต่ยิ่ง เป็นเช่นนี้ หยางเสี่ยวเทียนก็ยิ่งรังเกียจผู้หญิงหน้าเงินพวกนี้

กลับกันหลิ่วเยี่ยนกลับยิ่งดึงดูดความสนใจจากหยางเสี่ยว เทียนมากกว่า

หลิ่วเยี่ยนไม่ได้ดูถูกหยางเสี่ยวเทียนเช่นนี้เพราะความจนของ หยางเสี่ยวเทียน และก็ไม่ใช่เพราะว่าการร่ำรวยขึ้นมากะทันหัน ของหยางเสี่ยวเทียนทำให้เธอปฏิบัติต่อหยางเสี่ยวเทียนแตก ต่างออกไป ตลอดมาใช้หัวใจปกติดวงหนึ่งมาปฏิบัติต่อหยาง เสี่ยวเทียน ทำให้หยางเสี่ยวเทียนรู้สึกว่าหาได้ยากอย่างยิ่ง

ถ้าหยางเสี่ยวเทียนต้องการหาแฟนสาว แน่นอนว่าจะต้องหา แบบหลิ่วเขียนนี้ สำหรับส่งหวั่นจนผู้หญิงหน้าเงิน นั่นคือมีความ ใฝ่ฝันไกลแค่ไหน ก็ไสหัวไปให้ไกลเท่านั้น
ในเวลานี้เห็นหลิ่วเยี่ยนถูกผู้ชายแปลกหน้าคนหนึ่งเข้ามา พัวพัน หยางเสี่ยวเทียนแน่นอนว่าทนต่อไปไม่ไหวแล้ว ผู้หญิงที่ ฉันหยางเสี่ยวเทียนคนนี้เห็นความสำคัญ จะให้คนอื่นมาจับจอง ไปก่อนได้อย่างไร!

หยางเสี่ยวเทียนคำรามเสียงหนึ่ง หลิ่วเยี่ยนและชายในชุดสูท คนนั้นต่างหันมามองทางหยางเสี่ยวเทียน

หลังจากนั้นสายตาที่ทั้งสองคนมองหยางเสี่ยวเทียน ก็คือ สายตารังเกียจ

หลิ่วเยี่ยนรังเกียจหยางเสี่ยวเทียน เพราะรู้สึกว่าหยางเสี่ยว เทียนและพวกผู้ชายที่มีเงินแล้วเปลี่ยนเป็นแม่เหล่านั้นเหมือนกัน ถึงกับไปกลับเอเลี่ยน นั่นเป็นสถานที่ที่คนปกติไปกันหรือ? หลิ่ว เยี่ยนเดิมที่มีความรู้สึกที่ดีต่อหยางเสี่ยวเทียน รู้สึกว่าหยางเสียว เทียนไม่หยิ่งไม่ลำพอง สุขุม ใจกว้าง แต่ว่าตอนนี้ความรู้สึกดีที่ หลิ่วเยี่ยนมีต่อหยางเสี่ยวเทียนล้ำลึกแค่ไหน ความรังเกียจก็มี มากเท่านั้น

ล้วนเป็นความเข้าใจผิดน่าตายทั้งนั้นนะ

สําหรับชายในชุดสูท ก็ถูกลักษณะนิสัยเศรษฐีใหม่ของหยาง เสี่ยวเทียนทำให้รังเกียจเข้าแล้ว

ตรงกับคำกล่าวที่ว่า “มีเพียงสามชั่วอายุคนเท่านั้นที่สามารถ ปลูกฝังความเป็นตระกูลชั้นสูงที่แท้จริงได้” หยางเสี่ยวเทียนคน ไม่รู้ฟ้าสูงแผ่นดิน ถึงแม้ว่าปัจจัยสี่ล้วนเป็นไปตามมาตรฐาน ของเศรษฐีหมื่นล้าน แต่ว่าเสื้อผ้าแบรนด์เนมลักษณะเกรดไฮเอนด์ชั้นสูงนั้น ดึงต้นถูกหยางเสี่ยวเทียนสวมใส่ออกมาดูแล้วเป็น เหมือนสินค้าข้างทางราคาถูก กลิ่นอายเศรษฐีใหม่ที่เข้มข้นนั้น ทำให้คนทนมองไม่ได้ถึงที่สุด

“นายเป็นใคร? ” ชายในชุดสูทขมวดคิ้วถาม

“ฉันเป็นเป็นเพื่อนร่วมมหาวิทยาลัยและเจ้านายของหลิ่วเขียน นายสามารถเรียกฉันว่าหยางเสี่ยวเทียนได้” หยางเสี่ยวเทียนพูด ไป แล้วยังเสริมขึ้นประโยคหนึ่ง “เศรษฐีรุ่นที่สองที่ประสบความ สําเร็จช้าคนหนึ่ง”

“เศรษฐีรุ่นที่สองที่ประสบความสำเร็จช้า? ” ชายในชุดสูท งุนงงอย่างแท้จริง อดไม่ได้มองไปที่หลิ่วเขียน

หลิวเยียนคร้านจะแนะนำหยางเสี่ยวเทียนให้กับชายในชุดสูท เพียงแค่ส่งเสียงเย็นออกมาคำหนึ่ง จากนั้นหันหน้ากลับไป

“ฉันขอเตือนนาย อยู่ให้ห่างจากหลิ่วเยี่ยนหน่อย! ” หยาง

เสี่ยวเทียนยังพูดขึ้นอีก

“ทําไม? ” ชายในชุดสูทถามอย่างไม่เข้าใจ

“เพราะว่าหลิ่วเยี่ยนไม่ได้ชอบนายเลยสักนิด ไม่เห็นว่าหลิ่ว เยี่ยนทำเสียงเย็นขึ้นจมูกใส่นาย ไม่อยากพัวพันกับนายหรือ? ” หยางเสี่ยวเทียนตอบอย่างไม่แยแส “ฉันเห็นนายขับโรลส์รอยซ์ ก็รวยมาก เป็นคนมีความชอบเดียวกับฉัน แต่ว่าหลิ่วเยี่ยนเป็น หญิงสาวที่ดีคนหนึ่ง ที่เธอสนใจนั้นไม่ใช่เงิน ที่เธอสนใจก็คือ ลักษณะนิสัยปราดเปรื่อง”
หลิ่วเยี่ยนฟังมาถึงตรงนี้ ในใจกำลังคิดว่าหยางเสี่ยวเทียนนั้น เข้าใจฉันมากเลยนะ อดไม่ได้ที่จะดีใจเล็กน้อย ประเดี๋ยวเดียวก็ โมโหขึ้นมาอีกครั้ง แอบตอบว่าที่หยางเสี่ยวเทียนพูดแม้จะน่าฟัง แค่ไหน ก็เปลี่ยนแปลงความจริงที่ว่าเขาเป็นผู้ชายเลวคนหนึ่งไม่ ได้

ชายสวมชุดสูทเดิมทีคิดจะแสดงตัวตนกับหยางเสี่ยวเทียน ใน เวลานี้ได้ฟังน้ำเสียงคำพูดของหยางเสี่ยวเทียนแล้ว ถึงได้ตะลึง ว่าหยางเสี่ยวเทียนคิดว่าตนเองเป็นคนที่มาตามจีบหลิ่วเยี่ยน ใน ใจรู้สึกว่าน่าสนุก ดังนั้นจึงตัดสินใจปกปิดฐานะของตนเอง

“นายก็เป็นคนที่ตามจีบหลิ่วเยี่ยนหรือ? ” ชาย ในชุดสูทถาม ด้วยสีหน้าคล้ายยิ้มคล้ายไม่ยิ้ม

“นี่…นับว่าใช่มั้ง! ” หยางเสี่ยวเทียนหน้าแดงทันที สุดท้ายก็ ยอมรับอย่างไร้ยางอายแล้ว

ชายในชุดสูทก็เอ่ยอีก “แล้วความหมายของนายคือ นายยอด เยี่ยมมาก? ”

“แน่นอนสิ” หยางเสี่ยวเทียนตอบอย่างมั่นใจเต็มที่

“งั้นนายมีข้อดีอะไร? ” ชายในชุดสูทรู้สึกว่าน่าสนใจ เอ่ยถาม หยางเสี่ยวเทียน

หยางเสี่ยวเทียนพูดออกมาโดยไม่ได้ยั้งคิด ว่า “รูปหล่อ สง่า ผ่าเผยอย่างยิ่งราวกับต้นอวี้ซู่! ”

อุ๊บ! ชายในชุดสูทหัวเราะออกมา
หลิวเยี่ยนก็อดไม่อยู่ยิ้มออกมา สุดท้ายเก็บรอยยิ้มกลับไปใน ทันที

“นายเป็นคนอารมณ์ขันมาก” ชายในชุดสูทเอ่ย “นายยังมี ข้อดีอะไรอย่างอื่นไหม? ”

“ฉันรวยมาก! ” หยางเสี่ยวเทียนตอบ

ชายในชุดสูทยิ้มตอบ “อันนี้ฉันรู้ นายเป็นเศรษฐีรุ่นที่สองที่ ประสบความสำเร็จช้านี่นา! ”

“เข้าใจก็ดีนายกับหลิ่วเยี่ยนหมดหวัง ไปจากเธอเถอะ! ” หยางเสี่ยวเทียนตอบ “ฉันทั้งรูปหล่อทั้งรวย นายจะเอาอะไรมา แข่งกับฉัน? ”

ชายในชุดสูทอมยิ้มตอบ “แต่ว่าเมื่อครู่นายก็พูดแล้ว หลิ่ว เขียนไม่ได้สนใจเงินสักนิด”

“ฉันยังมีความฉลาดที่น่าตื่นตะลึง! ” หยางเสี่ยวเทียนตอบ ด้วยสีหน้าจริงจัง “จุดนี้เป็นจุดที่หลิ่วเขียนชื่นชมฉันมากที่สุด แต่ ก่อนตอนอยู่มหาวิทยาลัย หลิ่วเขียนก็แอบเกิดความรู้สึกดีกับฉัน แล้ว พวกเราเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกัน เก็บความรู้สึกเอาไว้ไม่ ได้ เธอมอบหัวใจให้ฉันมานานแล้ว นายไม่มีโอกาสหรอก…”

“หยางเสี่ยวเทียน! ” หลิ่วเยี่ยนยิ้มอย่างอันตราย ขัดคำพูด ของหยางเสี่ยวเทียน “นายอย่าได้พูดมั่วซั่วจะได้ไหม! นายมัน หน้าไม่อายจริงๆ! ”

“ตีคือจูบ ด่าคือรัก นายดูสิหลิ่วเขียนด่าฉันว่าหน้าไม่อาย นี่หมายถึงว่าเธอรักฉัน” หยางเสี่ยวเทียนตอบอย่างภาคภูมิใจ “เห็นหรือยัง หลิ่วเยี่ยนไม่สนใจนายหรอก รีบไสหัวไปเถอะ! ”

ชายในชุดสูทส่ายหน้าเบาๆ ถอนหายใจเฮือกหนึ่ง พูดกับหลิ่ว เขียนว่า “เธอจะไม่กลับไปกับฉันจริงๆ ใช่ไหม? มีหัวหน้าที่มี พรสวรรค์แบบนี้ ความพยายามของเธอยังจะมีอนาคตอะไรให้ พูดถึง? ”

“ฉันจะพูดอีกรอบ! ” หลิ่วเยี่ยนตอบเสียงดัง “ฉันไม่กลับไป! ”

“ก็ดี ติดตามหัวหน้าโง่เง่าคนนี้ เธอก็เตรียมอดอยากได้ เลย….” ชายในชุดสูทยิ้มตอบ “แน่นอนว่าเพียงแค่เอาฐานะของ เพื่อนนักเรียนมาพูด เพื่อนนักเรียนคนนี้ของเธอ น่าสนใจมาก จริงๆ

ชายในชุดสูททางหนึ่งยิ้ม ทางหนึ่งกลับไปนั่งบนโรลส์รอยซ์ จากนั้นก็ขับรถจากไปแล้ว

เดิมทีเขากังวลว่าน้องสาวอยู่ข้างนอกจะทำกิจการอะไรที่ไม่ ธรรมดาออกมาจริงๆ ไม่ยินยอมกลับไปสืบทอดทรัพย์สินหลาย หมื่นล้านของครอบครัว ตอนนี้เห็นการแสดงออกของหัวหน้าของ น้องสาว ก็ตัดสินได้แล้วว่าน้องสาวไม่มีทางทำกิจการอะไรออก มาได้อย่างแน่นอน เพราะการทำกิจการที่สำคัญที่สุดก็คือ ติดตามหัวหน้าที่ถูกต้องใช้ได้ หัวหน้าอย่างหยางเสี่ยวเทียนใน สายตาของชายในชุดสูทคือไม่เป็นโล้เป็นพาย ถึงแม้จะเป็น เศรษฐีรุ่นที่สอง ก็ทำได้เพียงทำให้กิจการที่บ้านตกต่ำเท่านั้น

น้องสาวจะต้องล้มเหลวแน่นอน ถึงเวลานั้น น้องสาวเข้าตาจนก็ทำได้เพียงถูกบังคับให้กลับบ้านไปสืบทอดทรัพย์สินหลาย หมื่นล้านของครอบครัวแล้ว!

โรลส์รอยซ์กระหึ่มจากไป

หยางเสี่ยวเทียนทำหน้าลำพองใจมองหลิ่วเยี่ยน แสดงความ ความชอบว่า “เป็นยังไง จํานนแล้ว? ” ถูกความฉลาดของฉันทำให้ยอม

หลิ่วเยี่ยนโมโหตอบ “นายฉลาดที่ตรงไหน? ”

หยางเสี่ยวเทียนลำพองใจอย่างมากเอ่ยว่า “แน่นอนว่าคือ สวมรอยเป็นแฟนของเธอไล่คนตามจีบที่ไม่รู้ดีชั่วแทนเธอ เธอ รู้สึกขอบคุณฉันไหมล่ะ? ”

“ฉันรู้สึกขอบคุณนายกับผีน่ะสิ! ” หลิ่วเยี่ยนโมโหตอบ “นั่น คือพี่ชายฉัน! ”

สีหน้าของหยางเสี่ยวเทียน แข็งค้างทันที

หยางเสี่ยวเทียนเกาหัว หัวเราะเสียงดังอย่างกระอักกระอ่วน ตอบว่า “พี่ชายหน้าตาหล่อเหลา พรสวรรค์พรั่งพรู ไม่ธรรมดา จริงๆ ฉันเห็นพี่ชายครั้งแรกราวกับเห็นเพื่อนเก่า วันหลังฉันเชิญ เขาไปกินหม้อไฟHaidilao! ”

“หยางเสี่ยวเทียน! ” หลิ่วเยี่ยนมองหยางเสี่ยวเทียนอย่าง จริงจัง “พูดตามตรงในฐานะเพื่อนนายมีเงินแล้วฉันก็ยืนดีมาก แต่ว่านายก็ไม่ควรทำลายหลักการของตัวเอง พอมีเงินแล้วก็ไป สถานที่เริงรมย์ นั่นก็เกินไปแล้ว มนุษย์ที่สำคัญที่สุดก็คือการบังคับใจตนเอง ไม่เช่นนั้นความมั่งคั่งก็อยู่ได้ไม่นานนะ! ”

“ยังมีอีก อย่าได้เกิดความคิดอะไรที่เกินเลยกับฉัน ฉันไม่ใช่

ซึ่งหวั่นจูนผู้หญิงหน้าเงินประเภทนั้น ต่อไปอย่าได้ก้าวก่ายชีวิต ส่วนตัวของฉัน ขอบใจ! ”

หลิ่วเยี่ยนพูดจบ หันหน้าแล้วจากไป

หลิ่วเยี่ยนมือจับหน้าผาก ใจพูดว่าแย่แล้วๆ ความเข้าใจผิด ยิ่งมากขึ้นแล้ว!


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ