บทที่ 8 ตั้งครรภ์แทน

ยอร์ชตบเขาทีเดียวล้มไปกับพื้น ผู้หญิงคนนี้ช่าง หดร้ายแค่ไหน

” โม คุณรู้ไหม การติดหนี้ก็ต้องคืน!”

พูดจบ ยอร์ชไม่สนใจอะไรสักอย่าง จับแขนเขาดึง ออกไปข้างนอก เสียงฝีเท้าดังจนรู้สึกได้ถึงความโกรธ เขา

โมสั่นไปทั้งตัว เขาติดอะไรเขากันแน่ ทำไมเขา ต้องทรมานเขาแบบนี้

รถเร่งความเร็วตลอดทาง

จนถึงบ้านยอร์ช โมถูกเขาใช้แรงโยนไปที่เตียง

โมเห็นเขาถอดเข็มขัด เดินเข้ามาหาเขาทีละก้าว รีบตกใจขึ้นใ “ ยอร์ช คุณจะทรมานฉันถึงขั้นไหนกัน แน่”

โมกลัวจนค่อยๆถอยไปข้างหลัง ยอร์ชจับมือเข้า ล็อกไว้ไทรอยด์ จูบเขาอย่างดุเดือด ค่อยๆจากบนลงล่าง

โมดิ้นรนไปทั้งตัวอย่างสุดแรง ยอร์คกระชากเสื้อดข้าออกอย่างร้ายแรง ไม่มีการสงสาร ไม่มีการอ่อนโยน ค่อยๆเริ่มใดใด กระแทกเข้าไปเลยทีเดียว

โมรู้สึกว่าทั้งร่างกายถูกฉีกออก มือเขาจับผ้าปูไว้ แน่น เขาเขาก็ยังกัดปากเขาไว้แน่น ไม่ให้โอกาสเขา ร้องเรียก

“ ยอร์ช คุณจะรักษาความบริสุทธิ์คุณไม่ใช่หรอ! ทำไมผู้หญิงสกปรกจากปากคุณคุณยังเอาได้ลง

ยอร์ชไม่ได้สนใจเขา เพียงแรงขึ้นเรื่อยๆ รุนแรงใส่ ที่ร่างกายเขาทั้งหมด

หลังได้เสร็จ ยอร์ชใส่เสื้อผ้าเรียบร้อย พูดขึ้นอย่าง เย็นชา “ ถ้าไม่ใช่คุณทำให้บีไม่สามารถมีลูกได้ ผมก็ ไม่ยอมให้คุณตั้งครรภ์แทนหรอก!”

ตั้งครรภ์แทน?

จุดนี้เขายิ้มไม่ออก แต่ก็ร้องไห้ใออ เขาคงเป็นคน ตายไปแล้วสินะ!

“ฉันจะไม่ครอดลูกให้คุณแน่นอน!ฉันไม่อยากให้ ลูกตัวเองสีสายเลือดเดียวกันกับคุณ ฉันอับอาย “ ใน เมื่อเกิดมาสุดท้ายก็ต้องตาย ฉันยอมถือว่าเขาไม่เคย เข้ามาในชีวิต
ยอร์ชปีดคอเขาไว้ “ เขาให้คุณทำให้ลูกต้อง แท้งละครับ ทําให้เขาเสียโอกาสการต้องเป็นแม่ คุณก็ เป็นผู้หญิงเหมือนกัน ทำไมช่างหดร้าย โม ผมบอกคุณ นะ คุณไม่อยากคลอดก็ต้องคลอด ถ้าคุณไม่อยากมี ชีวิตแล้วก็ไมเป็นไร คุณต้องคิดว่าแม่คุณเขายังอยาก อยู่อีกไหม?”

“ ยอร์ช คุณมันประสาท ฉันติดคุณอะไรกันแน่ ฉันเกลียดคุณ ! ฉันเกลียดคุณ!”

ยอร์คหยุดเม้าแปบนึง แต่ก็ไม่ได้หันกลับมา

แต่ต่อจากนั้น ยอร์ชจะมาหาเขาทุกๆวันเว้นวัน อยากให้เขารีบตั้งท้อง

วันนั้น เขาโยนเขาไว้กับพื้น ยังแสดงเป็นแทบสี แดงเหมือนเคย

“โม ถ้าคุณให้ผมรู้ว่าคุณทำอะไรไว้ ผมจะให้คุณ ตั้งครรภ์จากเทียม

สิ่งมาเขาทำกับเขา เขาเริ่มจากต่อต้านจนเฉยชา แล้ว เขาเพียงทำเพื่อลูกไม่มีความอ่อนโยนอะไรใดๆ

เขาคิดว่าใจเขาตายไปแล้ว ไม่รู้สึกอะไรกับเขา แล้ว แต่ทำไมเขายังรู้สึกเจ็บอยู่
เขาหันหัวไปอีกฝั่ง “ แล้วตาคุณ!”

ยอร์ชเกลียดหน้ที่เขาไม่สนใจที่สุด ทุกวันนี้สิ่งที่ เขาอยากเห็นกลับเป็นอารมณ์อื่นบนใบหน้าเขา

อาจเป็นเพราะเขาเพียงเกลียดเขา ไม่อยากให้เขา มีสุขไปแค่นั้นแหละ

โมนอนอยู่ที่เตียง ทั้งตัวเต็มไปด้วยรอยช้ำ ตอน นี้เพียงเขาขยับนิ้วเขายังรู้สึกไม่มีแรง เหมือนอากาศมี กลิ่นแปลกขึ้นมา ไม่รู้ว่าเมื่อกี้เกิดอะไรขึ้น

ไม่นาน เขาได้ยินเสียงส้นสูงเดินมา เขารู้ว่าใครมา แต่เขาเหนื่อยจนไม่ยากลืมตา