ฉันเคยเกลียดแค้นและเคยรัก

บทที่ 6 งานมง



บทที่ 6 งานมง

โมเหมือนไม่ได้ยิน ใช้แรงบาดลงที่ชีพจรหลายที “ ทำไมค้า? ยอร์ช ทำไมคุณช่างใจดำเหลือเกิน! ฉันก็ เป็นคนคนนึง ฉันก็เจ็บเป็นนะโว้ย ทำไมคุณถึงทำเช่นนี้ ซีซีก็เป็นลูกคุณนะโว้ย!”

ยอร์ชพุ่งเข้าไป รีบแย่งมีดจากมือเขา กดเขาไว้กับ เตียง “พวกคุณรีบมาทำแผลให้สิครับ!”

โมดิ้นรนสุดแรง มองยอร์ชอย่างจริงจัง “ ฉันยอม ให้เลือดตัวเองไหลจนหมด ก็ไม่ยอมกรีดเลือดให้เขา แม้แต่หยดเดียว!

“โม ถ้าคุณตายแล้ว_ ผมจะส่งแม่คุณไปเป็นเพื่อน คุณ พวกคุณจะได้พบกันอีก!”

นี่หรอผู้ชายที่เขารัก?

ฆ่าลูกเขาไม่พอ ยังจะยื่นไปทำถึงมาเขาอีก

“ ยอร์ช คุณมันคือปีศาจ ทำไมฉันต้องไปรักคุณ ด้วยว้า!”

“โม คุณอย่าตายดีที่สุด ไม่นั้น ผมเกียรติพลพูด ได้ทำได้แน่นอน!”

“กรี๊ด—«
โมใช้สุดแรงกรี๊ดออกมา แต่กลับไม่สามารถออก จากโกงของรักนี้ได้

“แม่ค้า ! หนูท้องค่ะ!

“ท้องก็ดีแล้วนิลูก ก็จะแต่งงานแล้วไม่ใช่หรือ? แม่ บีกับโมมองเล็บที่ทำมาใหม่

“แต่ลูกไม่ใช่ของยอร์ชค่ะ!”

สีหน้าแม่บี้ปลี่ยนทันที “ แม่บอกกี่ครั้งอย่าไปมั่ว ข้างนอกไง ยังไม่เก็บใจอีก!”

“หนูรู้ค่ะแม่ แต่มันเป็นเหตุไม่ได้ตั้งใจ หนูสัญญา จะไม่มีครั้งหน้าอีกนะค้า ” บีอ่อนโยนน้าวใจแม่ “ครั้ง หนึ่งแม่ต้องช่วยหนูจริงๆนะค้า ถ้ายอร์ชรู้ว่าหนูไปมั่ว กับผู้ชายคนอื่นแล้วก็ ไม่เพียงแค่หนู แม่ก็จะเสียทุก อย่างไปเหมือนกัน”

“แก….ไม่ไว้กับแกจริงๆเลยนะ!” แม่บีโกรธขึ้นมา โบกมือให้เขามาใกล้ๆ “ มา เอาหูมา”

สองคนกระซิบกันเบาๆพูดแผนที่คิดได้

“แม้เก่งมากเลยค่ะ แบบนี้ก็มีได้กะบได้ละสิค้า ” บี ดีวจมาก ตอนนี้เขามีทางช่วยแล้ว
แม่บีได้ใจมาก “ กูไม่ดูแม่แกเป็นใคร คนที่ สามารถทำภรรยาแท้ๆของยอร์ชให้เป็นเมียน้อยได้

หลังจากออกจากโรงพยาบาล โมก็ถูกขังไว้บ้าน ยอร์ชตึกที่สูงสุด

ถึงเวลา 6 พอดี ติ๊ง ทำให้โมดึงสติกลับมาพอดี ลูก เขาหิวแล้ว ถึงเวลาให้นมแล้ว

เขาเดินไปข้างเตียง ค่อยๆอุ้มหมอนอย่าง

ระมัดระวัง ให้นมเขาก่อน ค่อยปลอบเขานอน “ ซีซีลูก แม่ ไม่ดื้อนะ แม่จะร้องเพลงให้ฟัง …

แม่พิมมาส่งอาหารให้โมตามเวลาทุกวัน เห็นโมอุ้ม หมอนไว้เป็นซีซี เขาได้แต่ถอนหายใจ

ช่วงแรกๆดขายังเดินเข้าไปแย่ง บอกโมไม่ใช่ลูก เขา แต่อาการบ้าของโม ทำให้แม่พิมยังไงก็ไม่กล้าพูด อีก

ทุกคนต่างบอกว่าโมบ้าไปแล้ว แม่พิมกลับรู้สึก แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน ให้คุณหญิงโมอยู่ในโลกของตัวเอง จะได้ไม่รู้ว่าวันนี้คุณชายกับน้องสาวแท้ๆตัวเองมั่นกัน !

หลังแม่พิมออกไปแล้ว โมก็ได้รับสายนึง

โทรมาจากบี
“โม ได้ยินว่าแกบ้าไปแล้ว ? ฮ่าๆๆ ไม่น่าเลยอะ ฉันกำลังเตรียมศพลูกแกให้แกเลยนะ ถ้าคุณไม่เอาแล้ว ก็ ฉันจะผ่าศพเขาให้หมากินนะ หรืออุทิศให้นักเรียนได้ ศึกษาดีอะ?”

โมตกใจอย่างมาก รีบลงจากตึก

พอลงจากตึก เขาเห็นวันนี้บ้านยอร์ชมีคนมากมาย

แสงไฟสว่าง

“วันนี้เป็นงานมั่นของคุณยอร์ชกับคุณบีมีคนมา ร่วมงานเยอะมากเลย

“แน่นอนอยู่แล้ว ก็ไม่ดูคุณยอร์ชเป็นใคร

“แต่ฉันได้ยินว่าบนบ้านได้ขังคนบ้าไว้คนนึงด้วยนะ”

“ระวังปากหน่อย อย่าพูดไปเลื่อย”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ