บทที่ 11 ไม่เจอกันชั่วนิจนิรันดร์

ยอร์ชมองเขาอย่างไม่ห่าง อ้าปากจะพูดบางอย่าง แต่ก็ค้างไว้ที่คอ

“ยอร์ช เหมือนคุณไม่เคยตั้งใจฟังฉันพูดเลย สิ่งที่ คุณทำกับฉันทีแต่แบบนี้ตลอด โม คุณรำคาญมาก! โม ทำไมคุณตามผมมา ! โม คุณมันผู้หญิงเลว!โม ทำไม คุณไม่ไปตายหล่ะ! คุณยังอยากอะไรอีกไหม? ฉันจ่า ได้มากมาย แย่มาสุดคือฉันจำได้อย่างดี โดยเฉพาะคำ แน่ๆแบบนั้น ในสายตาคุณฉันมันโง่งี่เง่าที่สุดใช่ไหม!

ตอนนี้ยอร์ชรู้สึกเจ็บใจแปลกๆ เหมือนกำลังจะเสีย ของที่สำคัญไป “ โม คุณปล่อยเดี๋ยวนี้นะ ผมจะพาคุณ ไปหาลูก!”

“ ยอร์ช คุณหุบปากได้แล้ว! คุณยังจะหลอกฉัน อีก งั้นฉันจะบอกกับคุณ ฉันไม่ได้แคร์อะไรแล้ว” เขา ตะโกนดะงออกมาจนเสียงแตกจิ๊ด

ยอร์ชอยากโฉยโอกาศแย่งมีดมา แต่ตัวเอจยืนไว้ ที่ระเบียง เขากลัวเขาจะตกใจ จนเขาตกลงไป

กลัว?

ยอร์ชไม่เคยคิดว่าวันหนึ่งเขาจะมีอาการแบบกับ เขา นึกถึงภาพครั้งก่อนที่เขาปล่อยทั้งสองมือแล้วโดด ลงไป เขาไม่รู้ว่ากี่ครั้งแล้วที่เขาจะฝันถึงภาพนี้
ยอร์ชรับรู้ว่าเขาไม่ได้เกลียดเขา มันเป็นอารมณ์ บ่างหนึ่ง เขาอยากให้เขามีชีวิตที่ดี แต่ก็ต้องเจ็บปวดเพ ราะยอร์ชคนเดียว

“ยอร์ช!” เขาเรีกออกมาน่างชัด ค่านี้เหมือนฆ้อ นทบไปที่หัวใจเขาแรงๆ “ ฉันเกลียดคุณ แต่ฉันเกลียด (( ตัวเองมากกว่า ทำไมฉันต้องเลวแบบนี้ ที่ไปรักคุณมาก ขนาดนั้น!”

รอยยิ้มบองโมครั้งนี้ เหมือนครั้งแรกที่พบเขา แล้ว เขาก็เอามีดขึ้น ใช้แรงบาดลวไปที่ท้องตัวเอง

เลือดไหลออกมาอย่างไม่หยุด ปากเขาอาเจียน เลือกออกมา กระจายไปที่กระจก

“ ยอร์ช ถ้าคุณกล้าเข้ามาก้าวหนึ่ง ฉันจะกรีด ชีพจรทันที! ปล่อยเลือดออกมา ไม่เหลือแม้แต่หยด เดียวให้มัน ตอนนี้เป็นเวลาของฉัน ตาคุณฟังฉันแล้ว”

“ บาดครั้งนี้เพื่อลูกฉัน เขายังเด็กขนาดนั้น ก็ถูก พวกคุณทำร้ายตาย ! คนที่ควรตายเป็นคุณ ไม่ใช่เขา ยอร์ชฉันเกลียดคุณ

เขาเหมือนไม่เจ็บสักนิด ดึงมีดออกอย่างเฉย ใช้ แรงบาดลงไปต่อ
เขาพยายามไม่ให้เลือดไหลจากปาก “ ครั้งนี้ เพื่อ แม่ฉัน เขาผิดอะไร จนคุณสามารถสั่งบีให้เอารถชนเขา ให้ตาย ทำไม? ฉันถามคุณว่าทำไม? ยอร์ช ฉันเกลียด คุณ”

เลืดเขากระเด็นไปที่ตาเขา เขาเหมือนเสียการคิด ทุกอย่างไป “ โม คุณลามาก่อน ผมจะ…..

“ครั้งนี้ครั้งที่3 !” โมขาดคำเขา ใช้มีดบาดเข้าที่ ท้องอีก. “ ให้กับเวลาสองปีที่ติดคุกไปเปล่าๆ! เพื่อคุณ ฉันยอมฟังบีไปติดคุก ทดทิ้งลูกไป ฉันเหมือนคนโง่คน หนึ่งถูกพวกคุณแกล้งแล้วแกล้งอีก ”

สายตาเขาหดหู่มาก “ ยอร์ช. ฉันเกลียดคุณ!”

“ผมได้ยินว่าลูก..…..….…..

“ครั้งที่4 ให้กับคุณที่กรีดเลือดฉันไปหมด ใช้ ร่างกายที่ย่ำแย่ที่สุดตั้งครรภ์แทน”

เมื่อก่อนคุณทำเหมือนฉันเป็นน้ำคุณเหมือนปลา ที่ขาดไม่ได้ ส่วนฉันเอาคุณเหมือนการเดินทางไปครึ่ง พระจันทร์ไม่สนใจอุปสรรคสักอย่าง

แล้วฉันทำอะไรผิด จนคุณต้องทำแบบนี้กับฉัน ! ฉันเสียใจที่มาเจอคุณ ฉันไม่น่าไม่สบาย ไม่น่าไปเจอ คุณที่โรงพยาบาลเดียวกัน ยิ่งไม่น่ามีความรู้สึกกับคุณไม่น่าเจอคุณเจ็บปวดตา จนไปหาคนคุยกับคุณทุกวัน ฉันยิ่งไม่น่าเก็บคุณไว้ในใจลึกสุด ฉะนเสียใดที่ต้องรัก คุณ!”

โมยิ้มขึ้นอย่างสดใส “ ( “ ยอร์ช มีดที่ 5 ให้กับหัวใจ ที่ฉันเต้นเพื่อคุณ ชีวิตนี่ที่รักคุณ เป็นเรื่องที่ทำได้ทำที่ โว่มีสุด ถ้าชาติหน้ามีจริง ฉันจะทรมานย่ำแค่ไหนก็ไม่ อยากได้เจอคุณอีก!”

พูดจบ โมโยกมีดขึ้นทั้งตัวเต็มไปด้วยเลือด

สีหน้ายอร์ชซีดมากขึ้น ดขาเห็นมีดผ่านตา

“ซา “

เขามีดแทงลงไปที่หัวใจแรงๆเลือดพุ่งกระฉูด เขา พุ่งเลือดออกมา เขาสัมผัสอะไรไม่ได้แล้ว เหมือนผีเสื้อ ที่ถูกตัดปีกออกโดดลงมาจากชั้นที่สิบห้า