ตอนที่9 สภาพของลูกอันตราย

ใจของซูเตียนเทียนจมลงอยู่สุดขีด

เธอยิ้มเสียดสีตนเอง ความเจ็บทําให้เธอสั่น เสียงไร้ แรง :” จางอวี่หลิน นายจะฆ่าฉันหรอ ?” ” ฆ่าคุณ มันดูถูกคุณเกินไป ” จางอวี่หลินเดินใกล้เธอ

สายตาเย็นชา :” คุณไม่รู้ผิด ยังกล้าทำลายซูอีเมิ่งอีก ! เมื่อก่อน คุณทำให้ซูอีเมิ่งต้องนอนอยู่บนเตียงไป3ปี วันนี้ ผมก็จะให้คุณ ได้รู้สึกแบบนี้ ”

เขาพูดเสร็จ หันไปเรียกยาม สั่งอยากเย็นชา :” จับ หล่อนกลับไป ขังอยู่ห้องใต้ดิน ตลอดกาล ห้ามให้หล่อน ออกมา ถึงจะจะเจ็บจะป่วย ก็ให้หล่อนตายอยู่ด้านใน ! ผมจะให้หล่อนอยู่ด้านในตลอดชีวิต !”

ยามสองคนจับซูเถียนเถียนขึ้น ยกไปด้านนอก

” ปล่อยฉันนะ !” ซูเถียนเถียนดิ้นอยู่ไร้แรง :” ทำแบบนี้ มันผิดกฎหมายนะ ! นายทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง ?”

จางอวี่หลินขมวดคิ้ว พูดอย่างเกียจว่า :” หุบปากหล่อน ! แค่ได้ยินเสียงของหล่อน ผมก็อยากอวก !”

ยามปิดปากและจมูกของเธอ ไม่ให้เธอพูดอีก เธออึดอัด มากแม้กระทั่งหายใจ

แผลบนหน้าผากมีเลือดไหลไม่หยุด เธอรู้สึกว่าร่างกาย เริ่มหนาวไปเรื่อยๆ เวียนหัว แม้กระทั่งเสียงก็ไม่ค่อยได้ยินแล้ว ถูกยามสองคนลากขึ้นรถตู้อย่างไร้แรง

โทรศัพท์ในกระเป๋าดังขึ้นในตอนนี้

ซูเถียนเตียนอยากกครับ ยามได้แย่งโทรศัพท์ไป กด โดนปุ่มรับ ได้มีเสียงออกมา

* เป็นคุณซูเถียนเถียนใช่ไหมครับ ? ผมเป็นแพทย์รักษา

เอกของลูกชายคุณ หัวใจของเขาไปอย่างกระทันหัน

ตอนนี้ต้องรักษาให้เร็วที่สุด คุณมาชำระและเซ็นชื่อใน

โรงพยาบาลตอนนี้ได้ไหมครับ ?” ” ฉัน … ” ยังพูดไม่จบ ยามกดเธอไว้ หยิบผ้าขี้ริ้วมา หุบปากของซูเถียนเถียนไว้

ซูเถียนเถียนไม่สามารถพูดอะไรได้อีก

” คุณซูเถียนเถียน คุณอยู่ไหม ? ลูกชายของคุณตอนนี้ อันตรายมาก เขา …

เสียงจากโทรศัพท์หยุดอยู่ตรงนี้อย่างกระทันหัน

โทรศัพท์ถูกวางสาย ยามโยนโทรศัพท์ของซูเถียนเถีย นออกนอกหน้าต่าง และจะเอาเชือกมัดแขนขาของซู เถียนเถียน

ซูเถียนเถียนพยายามสุดๆที่จะต่อด้าน ลูกชายมีปัญหา เธอต้องรีบไปโรงพยาบาล

ลูกเป็นพลังสิ่งเดียวของเธอ และยังเป็นญาติเดียวที่เหลืออยู่ !

เธอเสียลูกไปไม่ได้ !

อยู่นิ่งๆนะ !” ยามตบหน้าซูเถียนเถียนเพราะถูก ท่าทางของซูเถียนเถียนยั่วจนจะมีไฟ

ในสมองของซูเถียนเถียนมีเสียงดังขึ้น เธอไม่สามารถ ตั้งสติไปกว่าครึ่งนาที

พอรู้ตัวอีกที เธอถูกมัดไว้อย่างแน่นแล้ว ในปากยังมีผ้า จะตะโกนยังไงก็ไม่ได้

โทรศัพท์จากหมอเมื่อกี้ ดังอยู่ในหัวสมองของซู เถียนเถียนตลอด

ลูกชายตอนนี้อันตรายมาก …

ทำไงดี ?

ซูเถียนเถียนพยายามดิ้น แต่ยิ่งดิ้นยิ่งไม่มีแรง เธอหนีไม่

wu…

เธอสิ้นหวังเหมือนจมอยู่ในน้ำแข็ง

เธอร้องไห้ขึ้น น้ำตาทำให้ใบหน้าและผมเปียกหมด

ถ้าตอนนี้มีวิธีที่จะช่วยเธอ ช่วยลูก เธอจะมอบให้ทุก อย่างที่เธอมี !
ขอแค่ลูกไม่เป็นไร เธอยอมได้ทุกอย่าง …

อาจจะเป็นเพราะพระเจ้าได้ยินเสียงอธิษฐานของเธอ รถตู้ที่ขับอยู่ได้หยุดอย่างกระทันหัน คนขับรถด้านหน้า ตะโกนอย่างโกรธ :” แกใครวะ ! รีบให้ทางสิ !”

เหมือนมีอะไรทำกระจกแตก แล้วตามด้วยเสียงตบตี ต่อสู้กัน

ไม่นานนัก ประตูรถก็ถูกเปิด ซูเถียนเถียนเห็นใบหน้าที่ คุ้นเคย ลู่สิงโจว

พี่ชายที่เคยอยู่ข้างเธอตลอดได้แตกแยกกันหลังจากซู เถียนเถียนมีครรภ์

เธอจะคลอด แต่ลู่สิงโจวไม่ให้ เขาให้ซูเถียนเถียน หย่ากันจางอวี่หลิน สองคนจึงเกิดการทะเลาะกัน ซู เถียนเธียนให้เขาออกไปจากชีวิตเธอ อย่ามาเสือกเรื่อง เธออีก ดังนั้นลู่สิงโจวได้ออกนอกประเทศวันถัดไป

” ซูเถียนเถียน … ” ลู่สิงโจวกอดเธอออกมา แก่เชือก ดึง ผ้าที่ปิดปาก :” เป็นยังไงบ้าง ?”

ซูเถียนเถียนจับเขาอย่างแน่นเหมือนเขาเป็นผู้ช่วย สุดท้าย :” ลูกของฉัน อยู่โรงพยาบาล … เขาอันตราย มาก ลู่สิงโจว ขอร้อง ช่วยเขาด้วย !”

สีหน้าของลู่สิงโจวมองไม่ออกว่าเป็นแบบไหน เขาพูด :” ผมบอกกับคุณแล้วใช่ไหม ว่าอย่าคลอดลูกนี้ …”
ฉันผิดไปแล้ว !” ชูเทียนเทียนร้องไห้ ” แต่ฉันคลอด ออกมาแล้ว นายช่วยเขาด้วย ฉันยอมได้ทุกอย่าง …

” อะไรก็ได้ ?” ลู่สิงโจวถาม

“ใช่อะไรก็ได้ ”