ตอนที่8 ฟันต่อฟัน
‘ซูอีเมิ่ง ไอ้ผู้หญิงที่ชั่วร้าย !” ซูเถียนเถียนทนไม่ได้อีก แล้ว ความโกรธระเบิด เธอยกมือ ปาแจกันบนหัวของซูอี เมิ่ง แจกันแตก เลือดกระจาย
ร่างกายของซูอีเมิ่งอ้อนไป ล้มอยู่กับเตียง
ซูเถียนเถียนโกรธจนตาแดง เธอนึกถึงศพของคุณ แม่ ล้มลงจากตึกสูงสิบกว่าชั้น ทบจนใบหน้าเปลี่ยนร่าง กระดูกหักทั้งตัว ศพน่ากลัวมาก
ก่อนที่คุณแม่ตาย ยังต้องทนทานกับการดูถูกของซูอี เมิ่ง ให้คุณแม่คุกเข่า ขอร้อง … สติถูกความแค้นปกปิด ซู เถียนเถียนคิดแต่อยากจะแก้แค้น
เธอจับผมของซูอีเมิ่ง ดึงเธอลงจากเตียงถึงหน้าต่าง ให้ เธอเอาหน้าผากคิดดินหลายๆรอบขอโทษต่อท้องฟ้า
” ซูอีเมิ่ง ตั้งแต่แม่ฉันแต่งงานกับพ่อแก เคยทําเรื่อง ทําลายแกไหม ? หล่อนรักแกอย่างกับลูกแท้ๆ แกยังทำ แบบนี้กับหล่อน แกมีใจไหม ?” ซูเถียนเถียนกดหัวของซูอี เมิ่ง ให้เธอติดกับพื้น
ซูอีเมิ่งยังหัวเราะอยู่ เธอพูด :” ฉันไม่ชอบแม่ลูกพวก แก ! แม่แกชั่วเลว เกลี้ยกล่อมพ่อฉัน ทำลายครอบครัว ของฉัน ฉันยังเสียดาย ทำไมไม่ปล่อยหมาไว้ ให้พวกมัน กินเนื้อแม่แกทิ้ง !”
” ซูอีเมิ่ง ! แกยังไม่สำนึกผิดอีก !” ซูเถียนเถียนจับหัวของซูอีเมิ่ง :” แกต้องขอโทษแม่ฉัน พูดขอโทษกับ
หล่อน !”
ซูอีเมิ่งกลับหัวเราะ เลือดเต็มหน้า เหมือนปีศาจ
ซูเถียนเถียน แกจบแล้ว !”
ซูอีเมิ่งเพิ่งพูดเสร็จ ประตูห้องก็ถูกถีบ แล้วมีเสียงโมโห ตามมา :” ซูเถียนเถียน แกทำอะไรกันแน่ !”
คนที่มา เป็นพ่อเลี้ยงของซูเถียนเถียน ซูโก๋วเฉิง
เขาวิ่งมาก็หนึ่งถีบ ถีบซูเถียนเถียนอยากแรง
” คุณพ่อ !” ซูอีเมิ่งรีบร้องไห้ กอดซูโก๋วเฉิงด้วยเลือด เต็มหน้า :” คุณพ่อ หนูกลัว หล่อนจะฆ่าหนู ยังให้หนู คุกเข่า เลียรองเท้าของหล่อน … พ่อ หนูไม่ทำ…”
ซูโก๋วเฉิงตบหลังของซูอีเมิ่งอย่างน่าเอ็นดู มองซู เถียนเถียนอย่างโกรธ :” ตอนนั้นผมตาบอดเอง ที่ให้ผู้ หญิงชั่วร้ายอย่างแกได้เข้ามาในบ้านผม แม่ของแกที่เลว ได้ตายเพราะกรรมแล้ว ทำไมแกไม่ไปตาย !”
ซูเถียนเถียนลุกนั่งขึ้น มองซูโก๋วเฉิงอย่างเงียบๆ ” แม่ ของฉัน รักนายมาก ทำไมนายพูดแบบนี้ได้ ?”
ซูโก๋วเฉิงทำท่าทางเกียจสุดๆ :” หล่อนก็เป็นหลอกลวง ทำลายลูกผมลับหลัง ! แกกับแม่แกก็เป็นพวกประเภท เดียวกัน !”
มองแปลหน้าผากของซูอีเมิ่ง ซูโก๋วเฉิงโมโหกว่าเดิม วิ่ง ไปถึงผมของซูเทียนเทียน
* แกให้ลูกผมคุกเข่าใช่ไหม งั้นผมก็ฟันต่อฟันตา ต่อตา !” เขากดหัวของซูเถียนเตียน
ซูเถียนเถียนหน้ามืดตาลาย บนหน้าเต็มไปด้วยเลือด
” ตอนนั้นแกเป็นเมียของจางอวี่หลิน ผมไม่กล้าทำอะไร แก แต่ตอนนี้ แกก็เป็นแค่ขยะ !” ซูโก๋วเฉิงกดไปด่าไป :” ผลักลูกสาวผมลงบันได ให้หล่อนกลายเป็นนิทานยังไม่ พอ ทำลายชื่อเสียงของหล่อน ให้หล่อนกลายเป็นมือที่3 ยังมห้หล่อนคุกเข่า ! ผมวันนี้ให้แกตาย!”
ซูเถียนเถียนเจ็บจนชา ตามืดไปหมด เธอรู้สึกว่าเธอจะ ตายแล้ว
แล้วเธอก็ได้ยินเสียงเท้าเดิน แล้วเสียงที่ทั้งดีใจทั้ง
ตกใจของซูอีเมิ่ง :” จางอวี่หลิน !” เธอนั่งคุกเข่ากับพื้นไม่มีแรงอะไร
จางอวี่หลิน … ซูเถียนเถียนได้มีสติกลับมา
ซูโก๋วเฉิงปล่อยเธอไป
” พวกเธอทำอะไรอยู่ ?” จางอวี่หลินถามอย่างเย็นชา
มือของซูโก๋วเฉิงเต็มไปด้วยเลือด รีบซ่อนไว้ด้านหลัง อย่างอาย
ซูอีเมิ่งร้องไห้ :” จางอวี่หลิน ซูเถียนเตี๊ยนจะฆ่าฉัน หล่อนทําฉันหมดสติ แล้วจะผลักฉันลงตึก ดีที่พ่อฉันมา ทัน … ช่วยฉันไป ”
ซูเถียนเถียนยกมือสัมผัสแก้ม มีแต่เลือด แผลของเธอ
จะหนักกว่าซูอีเมิ่งแน่นอน ” ดังนั้น พวกเธอก็ทำแบบนี้กับซูเถียนเถียน ?” จางอวี่
หลินมองซูเถียนเถียน สีหน้าประหลาด
ซูเถียนเถียนเหมือนรู้สึกอะไร ยกหน้ามองเขา
ต่อไปนี้ เขาจะช่วยเธอไหม ?
สายตาของจางอวี่หลินเย็นชามาก :” จะทำโทษแค่นี้มัน เบาไปสำหรับซูเถียนเถียน …”
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ