ฉันยอมตักใจจากนายแล้ว

ตอนที่1 จะช่วยผู้ใหญ่หรือทารก



ตอนที่1 จะช่วยผู้ใหญ่หรือทารก

* จางอวี่หลิน นายจะให้ฉันตายใช่ไหม ?”

ซูเถียนเถียนหยิบโทรศัพท์ที่แย่งมาก ยืนอยู่ข้างทะเล ที่มีคลื่นใหญ่ ร้องไห้ถามผู้ชายในโทรศัพท์ :” ถ้าฉัน กระโดดลงจากที่นี่ หนึ่งศพสองชีวิต นายจะเสียใจไหม ?”

เธอมีครรภ์ 8เดือนแล้ว จะคลอดแล้ว

” งั้นคุณก็กระโดดสิ เด็กผมก็ไม่ใช่อยากเอา คุณอยาก คลอดเอง เกี่ยวอะไรกับผม ?” ในโทรศัพท์อีกข้าง สามีที่ แต่งงานไป3ปี มีน้ำเสียงที่เย็นชามากๆ

ซูเถียนเถียนนิ้วมือสั่น น้ำตาบนหน้าถูกลมทะเลพัดจน แห้ง ทั้งหนาวทั้งแห้ง

บนชายหาด มียามชุดดำ กำลังวิ่งมาทางเธอ

คนพวกนี้ เป็นคนที่มาจับเธอกลับ

ตอนนั้นที่เธอมีครรภ์ จะคลอดเด็กคนนี้ จางอวี่หลินพูด ว่า :” ได้ ผมให้คุณคลอด รอคุณคลอดเสร็จ ผมจะทิ้งมัน ไป ! เดียวดูแล้วน่าเกลียด !”

แล้วจากนั้นมา เธอก็ถูกจางอวี่หลินขังไว้บนเกาะนี้ รอ เด็กเกิด รอเธอกับเด็กลาจากกัน

” จางอวี่หลิน นายใจร้ายจริงๆ !”
จางอวี่หลินยิ้มอย่างไม่สนใจ วางสายไปเลย

ด้านหลัง ยามจะวิ่งมาถึงแล้ว

ซูเถียนเถียนจับท้องที่พองไว้ ความรู้สึกที่มีแรงกระตุ้น เหมือนเป็นไฟใหญ่ที่กำลังเผาอยู่ เผาให้สติของเธอหาย หมด

สูดลมหายใจลึกๆ ซูเถียนเถียนกระโดดลงอย่างไม่ลังเล

กลิ่นที่กำลังพัดมา ได้กลืนร่างกายของเธอ เธอเหมือน ปลาตัวเล็กๆที่ไม่มีใครช่วย ถูกคลื่นพัดพาลงในทะเลที่ มืดมน

น้ำทะเลรอบๆ ได้กดดันร่างกายของเธอ เธอรู้สึกขาด อากาศหายใจ รู้สึกว่าปวดท้อง และยังรู้สึกถึง … เสียใจ

จริงๆแล้ว เธอไม่อยากตาย

จางอวี่หลิน ถ้าพรุ่งนี้ นายได้ข่าวตายของฉันที่เป็นหนึ่ง ศพสองชีวิต จะมีสักพักไหม … ที่จะเสียใจ

ปอดเหมือนจะระเบิด ซูเถียนเถียนสลบไปในความ ทรมานของการขาดอากาศหายใจ

ร่างกายลอยๆจมๆ ไม่รู้ผ่านไปนานเท่าไร เธอได้ยิน เสียงข้างๆหู

เสียงล้อรถเข็น เสียงตะโกนของพยาบาล และเสียงเปิด ประตูที่รีบร้อน
เธอยังไม่ตาย ถูกคนช่วยเหลือ …

ซูเถียนเถียนหายใจอย่างลำบาก เปิดตาอย่างยาก เธอ เห็นแสงไฟที่แสบตาและเงาของคน

‘สุขภาพของคนท้องไม่ดี เด็กจะออกมาก่อน รีบไป เตรียม !”

แพทย์ตะโกน

ในหูได้ยินเสียงวุ่นวาย ความเจ็บปวดของการเปิดมดลูก ได้มาอย่างไม่ทันตั้งตัว ซูเถียนเถียนร้องอย่างเจ็บปวด

‘ เข้มแข็งไว้นะ !” พยาบาลจับมือเธอไว้ :” ต้องคลอด เด็กออกมาให้ได้นะ !”

ซูเถียนเถียนกลั้นความเจ็บปวดไว้ ถามด้วยเสียงแหบ :” สามีของฉันละ ?”

พยาบาลไม่ได้ตอบ ได้แต่ให้เธอใช้แรงๆ

ความเจ็บปวดของท้องกับระหว่างขา ทำให้ซูเถียนเถีย นทรมานมาก จนจะสลบไป

ระหว่างจะสลบ เธอรู้สึกว่าแพทย์ได้ฉีดอะไรให้เธอ เธอ เจ็บท้องกว่าเดิม เธอร้องกรีด ระหว่างขามีเลือดไหลเยอะ

มาก

” แย่แล้ว ผู้ป่วยออกเลือดเยอะเกินและคลอดยาก ! สถานการณ์อันตราย รีบไปถามคนในครอบครัวจะช่วยผู้ใหญ่หรือเด็ก !”

ประโยคนี้ทำให้ชูเกียนเถียนเงียบลงทันที เธอหันไป เล็กน้อย พยายามฟังเสียงภายนอก

” ช่วยผู้ใหญ่หรือช่วยเด็ก ?” เสียงเย็นชาของจางอวี่ หลิน มีแต่ความเสียดสีและไร้ความรู้สึก :” หล่อนอยาก ตายไม่ใช่หรอ ? ก็หล่อนอยากตาย แล้วยังช่วยชีวิต หล่อนทำไม ?”

นางพยาบาลถามอย่างตกอกตกใจ :” ถ้างั้นคุณจะเลือก เด็กใช่ไหมค่ะ ?”

จางอวี่หลินยิ้มอย่างเย็นชา เหมือนมีดที่แสบแก้วหู เขา พูดทีละคำ ทั้งชัดเจนทั้งโหดร้าย :” เด็ก ผู้ใหญ่ ผมไม่ สนใจทั้งคู่ ”

เขาไม่ช่วยผู้ใหญ่ และไม่ช่วยเด็ก

ซูเถียนเถียนหลับตาลงอย่างสิ้นหวัง มุมตามีน้ำตาไหล เยอะมาก

จางอวี่หลินนายทำไมจะโหดร้ายขนาดนี้ ?

แม้กระทั่งลูกของตนเองยังไม่สนใจ


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ