บทที่1 มหาเทพจุติ

ข้าคือราชันสวรรค์ผู้ปกครองทั้งเก้าท้องฟ้าสิบแผ่นดิน มหา เทพตี้เทียน “

* ทุกสรรพสิ่งต้องดับสูญและถือกำเนิดตามเจตจำนงแห่งเต๋า

สวรรค์อย่างเท่าเทียม

” ไม่มีข้อยกเว้น!

จนกระทั่ง..

เปรี้ยง ! ตูม!

เสียงแห่งความพินาศของแดนสวรรค์สูงสุดดังก้องไปทั่ว กองทัพกบฏนับล้านได้ปะทะกับกองทัพเทพสวรรค์อย่างดุเดือด เขตอาคมป้องกันหลายสิบชั้นแตกสลายกลายเป็นฝุ่น

เก้าท้องฟ้าทรยศ..

สิบแผ่นดินทรยศ…

กองทัพกบฏรุกคืบอย่างรวดเร็วด้วยความร่วมมือจากขุนนาง สวรรค์ที่แปรพักตร์ จนพระราชวังสวรรค์อันยิ่งใหญ่พังทลายเป็น

เศษซาก

บนสนามรบแห่งดวงดาวเหนือแดนสวรรค์ บุรุษผู้หนึ่งในชุด จักรพรรดิสีทองกำลังกำลังต่อสู้กับเทพอสูรผมสีแดงอย่างเดือด ทุกครั้งที่กระบี่และหอกเข้าปะทะกันทำให้ดวงดาวหลาย บดวงระเบิดเป็นจุล

เนื่องจากทั้งสองสู้กันด้วยร่างทิพย์แห่งเทพเจ้า ซึ่งมันมีขนาด ใหญ่โตมโหฬารมากกว่าดวงดาวนับสิบเท่า จึงทำให้ต้องออก มาต่อสู้กันนอกแดนสวรรค์

ยอมจํานนได้แล้วมหาเทพ เทียน…พวกข้าชนะแล้ว! ” เทพ อสูรผมแดงพูดขึ้น หอกของเขาแทงออกอย่างดุดัน มืออีกข้าง คว้าจับไปที่ดาวดวงหนึ่งแล้วบีบเบาๆ ดาวดวงนั้นก็สลายกลาย เป็นละอองแสงเข้าไปในร่าง ช่วยฟื้นฟูบาดแผลที่ได้รับ

“ชะตาสวรรค์ห้ามฝ่าฝืน วันนี้พวกเจ้าต้องถูกทำลายสิ้น ” มหาเทพเทียนพูดขึ้นด้วยเสียงเย็นชา กระบี่ของเขายังคงฟาด ฟันอย่างรวดเร็ว ทำให้จักรพรรดิแห่งท้องฟ้าทั้งเก้าคน ที่ลอบ โจมตีกระเด็นออกไปอย่างรุนแรง และได้รับบาดเจ็บสาหัสทันที

ฟี้ว!

ลูกธนูเก้าดอกเปลี่ยนเป็นมังกรดำเก้าตัว พุ่งเข้าใส่ด้านหลัง ของมหาเทพตี้เทียนด้วยความรวดเร็ว มันทะลุสนามพลังเทพเจ้า และปักเข้าไปที่กลางหลังของมหาเทพ หยดเลือดสีทองพุ่งออก มาเป็นสาย

แววตาอันเย็นชาของมหาเทพทอประกายขึ้น เขาใช้กระบี่ ราชันสวรรค์แทง ใส่ปลายหอกของเทพอสูรผมแดงอย่างรุนแรง จนหอกถูกเบียงกระเด็นออกไป

จากนั้นหมุนตัวชกหมัดไปยังจุดที่ขุนพลเทพผู้ทรยศที่ยิงธนูลอบโจมตี ก๋าปั้นขนาดยักษ์สีทองระเบิดพลังทำลายล้างออกมา เพียงชั่วพริบตาเดียวดวงดาวนับร้อยที่อยู่ในเส้นทางที่กำปั้นนั้น พุ่งผ่านไป ถูกทําลายกลายเป็นฝุ่นผงทันที

ขุนพลเทพราชันธนูเก้ามังกร พยามที่จะถอยหนีแต่ก็ถูกผนึก ด้วยกฎเกณฑ์มิติเทพเจ้า จึงทำได้แค่ยกธนูเก้ามังกรขึ้นมา ป้องกันไว้เบื้องหน้าเท่านั้น

ตูม! แคร่ก!

ธนูเก้ามังกรอาวุธระดับเทพเจ้า หักออกเป็นสองส่วน ขุนพล เทพได้รับบาดเจ็บสาหัส

บัญชาแห่งสวรรค์ ควบคุมสรรพสิ่งเหตุใดจึงฝ่าฝืน! ” น้ำ เสียงอันเย็นชาของมหาเทพดังขึ้น มันเป็นเสียงเฉยชาไร้ความ รู้สึก ไม่มีทั้งความโกรธหรือเกลียดในน้ำเสียงแม้แต่น้อย

“ สวรรค์ของเจ้า ไม่อาจควบคุมข้า

เสียงตระโกนแห่งความโกรธเกรี้ยวดังขึ้นมาจากด้านหลังของ

มหาเทพ

ฉีก!

คมหอกสีแดงแทงทะลอกซ้ายออกมา เลือดสีทองสาด

กระจายไปทั่ว

เพลง!

บางสิ่งที่ถูกผนึกเอาไว้ในจิตวิญญาณของมหาเทพเทียนถูกทําลาย ความทรงจําในอดีตอันไกลโพ้นถูกปลดผนึกออก ร่าง ของมหาเทพเทียนสั่นสะท้านอย่างแรง

ใบหน้าที่เคยเย็นชาไร้อารมณ์อยู่ตลอดเวลา กลับมีน้ำตา หยดหนึ่งไหลซึมออกมาจากหางตา

แปะ!

น้ำตาหยดนั้นตกลงไปบนคมหอกที่แทงทะลุ ภาพความทรง จํามากมายที่เคยถูกผนึกเอาไว้ในส่วนลึกสุดของจิตวิญญาณ ระเบิดออกมาจากน้ำตาหยดนั้น

* นี่…เจ้าคือ ” เทพอสูรผมแดงพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงตกใจ

เพราะน้ำตาหยดนั้นที่ตกลงมายังปลายหอกของเขา ทำให้ได้รับ รู้ถึงความทรงจำของมหาเทพเทียนที่ถูกผนึกไว้ เขาจึงพยายามที่จะดึงหอกออกมา เพื่อที่จะช่วยชีวิตมหาเทพ

เทียนเอาไว้

หมับ!

แต่มืออันแข็งแกร่งได้คว้าจับคมหอกเอาไว้ไม่ให้ถูกถอนออก

!!

” ไม่ต้องหรอก…” เสียงนิ่งสงบออกมาจากมหาเทพ เมื่อผนึก ถูกทำลายเขาก็ได้รู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของตัวเอง อารมณ์ความ รู้สึกก็ฟื้นคืนกลับมา
“แต่พวกเราสามารถร่วมมือกันได้ ” เทพอสูรผมแดงพูดขึ้น ในตอนนี้เขาได้รู้ความจริงทุกอย่างแล้ว รวมไปถึงศัตรูที่แท้จริง อันน่าหวาดกลัว หากได้ความช่วยเหลือจากมหาเทพเทียนจะมี โอกาสเพิ่มขึ้นอีกมาก

ร่างทิพย์ของมหาเทพได้สลายเป็นละอองอย่างช้าๆ มือที่จับ หอกเอาไว้ก็ดึงกลับไป คมหอกสีแดงจึงถูกถอนออกไปในที่สุด

แต่เวลานี้มันก็ได้สายไปแล้ว เพราะพลังทำลายล้างในคมหอก มันได้ทําลายดวงวิญญาณของมหาเทพไปแล้ว

มหาเทพ เทียนได้มองลงไปยังความพินาศของแดนสวรรค์ เบื้องล่าง เขาเห็นกองทัพของเก้าท้องฟ้าสิบแผ่นดินที่โห่ร้องใน ชัยชนะ โดยมีกองทหารบางส่วนกำลังเร่งมือช่วยเหลือผู้ได้รับ บาดเจ็บ

หากเขายังมีชีวิตอยู่สงครามมันจะอาจจะปะทุขึ้นมาอีก การที่ เขาดับสูญไปในเวลานี้มันคงจะดีที่สุดแล้ว

จากนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้นมองไปยังทองฟ้าเบื้องบน ดวงตาเขา ทอประกายสีทองข้ามผ่านแม่น้ำแห่งดวงดาว ทะลุม่านหมอก แห่งกาลเวลา ที่นั่นเขาเห็นภาพดวงตาขนาดใหญ่ เท่ากับกา แล็กซี่ แววตาเขาได้เปลี่ยนเป็นดุดันขึ้นมาทันที

“เจ้าเพียงแค่รอ…เต่าสวรรค์จอมปลอม…ข้าจะกลับมา ทําลายเจ้า ” เสียงของมหาเทพเทียนดังขึ้น ก่อนที่ร่างทิพย์ของ เขาจะสลายหายไป
“ ข้าก็จะรอเจ้ากลับมาเช่นกัน….สหาย ” เสียงของเทพอสูรผม แดงพูดขึ้นเบาๆ เขามองไปยังทะเลดวงดาวเบื้องบน ตรงที่ ตำแหน่งของศัตรูที่แท้จริง

รูป!

เฮือก! แสงสว่างอันเจิดจ้า ทำให้ดวงตาของเขาค่อยๆเปิด

” นี่ข้า…กลับมาได้จริงๆ เพราะความทรงจำที่ถูกผนึกระเบิด

ขึ้น

ออกมาก่อนตาย จึงทำให้มันตราตรึงอยู่ในสมอง เหมือนกับว่า มันพึ่งผ่านไปได้ไม่นาน เขามองไปทางป้ายหลุมศพเบื้องหน้า ด้วยความเศร้าสร้อย

มันเป็นเวลาเกือบแสนปีที่เขาอยู่ในแดนสวรรค์

“ พ่อครับ…ผมกลับมาแล้ว ” เขานั่งลงเอามือสัมผัสไปป้าย หลุมศพด้วยความอ่อนโยน น้ำตาหลายหยดค่อยๆไหลออกมา

วิ้ง! แคร่ก!

แหวนสีทองที่สวมอยู่บนนิ้วชี้ข้างขวาของเขา แปร่งแสงสีทอง ออกมาแล้วแตกสลายกลายเป็นฝุ่น

“คงต้องขอบคุณท่านจริงๆท่านอาจารย์ ” เขาได้นึกถึง อาจารย์ของเขา ที่ได้ใช้เตาอันยิ่งใหญ่ต่อต้านสวรรค์เพื่อทำนาย ถึงอนาคตของเขา
ในตอนนั้นก่อนที่ร่างกายของท่านจะถูกสายฟ้าสวรรค์ทำลาย ไป ก็ได้มอบแหวนวงนี้ไว้ให้ พร้อมกับบอกไว้ว่าเมื่อถึงเวลาเขา จะรู้เองว่าควรใช้อย่างไร

“มันได้ย้อนเวลากลับมาในวันฉันที่จะถูกฆ่าตาย ” เขา ค่อยๆเช็ดน้ำตาแล้วยืนขึ้นเงยหน้ามองไปยังแสงของพระอาทิตย์ เบื้องบน

ตอนนี้ฉันชื่อจ้าวเทียนสินะ มหาเทพเทียนคือชื่อในแดน สวรรค์ ”

“น่าจะยังพอมีเวลาอีกซักครึ่งชั่วโมง กว่าพวกมันจะมา ”

พอดีเลยฉันจะได้เรียนรู้เคล็ดวิชาจากมหาเทพยุคโบราณ ที่ พบจากคลังลับจักรพรรดิสวรรค์” ตอนที่เขาได้ช่วงชิงตำแหน่ง จักรพรรดิสวรรค์ มาจากมหาเทพคนก่อน ในคลังลับของ มหาเทพคนนั้น เขาได้เจอเคล็ดวิชาหมื่นตะวัน ซึ่งมันทรงพลัง มากที่สุดเท่าที่เขาเคยพบ

แต่มันต้องเริ่มฝึกฝนตั้งแต่ขั้นรวมลมปราณ ด้วยความที่ไม่ อยากฝึกฝนใหม่ตั้งแต่ต้น จึงได้ท่องจำเคล็ดวิชาเอาไว้ แล้ว ทำลายตำราเล่มนั้นทิ้งไป

จ้าวเทียนได้นั่งลงทำสมาธิ ท่ามกลางแสงจากดวงอาทิตย์ที่ ร้อนแรง พลังงานความร้อนได้ถูกดูดซึมผ่านทางผิวหนัง มันได้ เข้าไปเสริมสร้างกล้ามเนื้อและเผาทำลายสารพิษตกค้างทั้งหมด

รูปร่างที่ดูผอมบางของจ้าวเทียน เริ่มมีกล้ามเนื้อเพิ่มขึ้นมา อย่างรวดเร็ว มันดูสมส่วนไม่ใหญ่หรือเล็กเกินไป
ผ่านไป30นาที

* นี่ฉันสําเร็จขั้นแรกแล้วเหรอ มันช่างรวดเร็วจริงๆ คงเป็น เพราะประสบการณ์ฝึกฝนที่ผ่านมาเป็นแสนปีละมั้ง ” จากที่จะ ต้องใช้เวลาเป็นสัปดาห์ กลับเสร็จในสามสิบนาที

* เอาละ…มันคงได้เวลาแล้ว ” เขาได้ลุกขึ้นยืน ขยับแขนไปมา เล็กน้อยแล้วเดินออกไปทางหน้าสุสาน

บริ๊น! บรัน!

เสียงรถมอเตอร์ไซด์สิบกว่าคัน ขับตรงมาหยุดยังหน้าทางเข้า สุสาน ตรงด้านหน้าของจ้าวเทียนพอดี

“สวัสดีนายน้อยจ้าว มาเยี่ยมศพพ่อเหรอ ” เสียงหัวหน้า กลุ่มนักเลงดังขึ้น เขาถือไม้เบสบอลลงมาจากรถ พร้อมกับลูก น้องอีกสิบกว่าคน

“ใช่ที่ไหนกันละลูกพี่ ครอบครัวมันล้มละลายไปแล้ว ขนาด เงินรักษาพ่อมันเองยังไม่มีเลย

“อ่าว…งั้นตอนนี้มันก็เป็นแค่เศษสวะตัวหนึ่งสินะ” เจ้าหัวหน้า กลุ่มเดินมาถ่มน้ำลายลงตรงหน้าจ้าวเทียนด้วยสีหน้ายียวน

– หลี่ยงเมื่อก่อนตอนนายถูกจับ พ่อฉันก็เป็นคนช่วยเหลือ วัน นี้ทำไมนาย… จ้าวเทียนพูดขึ้นแต่ก็โดนขัดขึ้น

หุบปากไปเลย…นั่นมันเรื่องในอดีตแล้ว ตอนนี้แกมันไปขัดหูขัดตาคุณชายจางเข้า วันนี้อย่าหวังว่าจะได้เดินกลับไป เลย ” หลี่ตงยกไม้เบสบอลขึ้นหวดไปที่ใบหน้าของจ้าวเทียน ทันที วันนี้เขารับเงินคุณชายจางมาแล้ว ต้องจัดการจ้าวเทียน

ให้ปางตาย

หมับ!

มือของจ้าวเทียนจับไปที่ไม้เบสบอลที่ฟาดเข้ามาอย่างแรง เขาออกแรงบีบจนไม้เบสบอลที่ทำจากเหล็กยุบลงไปเป็นลอยนิ้ว มือ

“นั่นสินะ…มันเป็นเรื่องอดีตไปแล้ว ”

“เพราะงั้นตอนนี้…ก็ถึงเวลากําจัดขยะ” หลังพูดจบ จ้าวเทียน ก็ลงมืออย่างดุดันทันที

เขากระชากไม้เบสบอลออกจากมือของหลี่ยง แล้วถีบไปที่

ใบหน้าของมันอย่างแรง

จนมันกระเด็นไปไกลเกือบสิบเมตร ตั้งจมูกหักเบี้ยวไปด้าน ข้าง ฟันหน้าหลายกระเด็นออกมา

“ไอบัดซบนี่…เล่นมันเลย” ลูกน้องสิบกว่าคนของหลี่ยง ถือ อาวุธวิ่งใส่จ้าวเทียนทันทีเมื่อเห็นลูกพี่โดนถีบ

อาวุธมากมาย ทั้งไม้เบสบอล มีด โซ่เหล็ก ต่างฟาดใส่เป้า หมายเดียวคือจ้าวเทียน แต่มันก็ทำได้แค่เฉียดออกไปด้านข้าง เท่านั้น

ด้วยเทคนิคการต่อสู้ของเขา นักเลงพวกนี้มันอ่อนแอเกินไปทุกหมัดที่เขาซกออกไปจะได้ยินเสียงกระดูกแตกหักอยู่เสมอ

ผ่านไปเพียง5นาที นักเลงสิบกว่าคนก็ได้ลงไปนอนร้องครวญ ครางอยู่บนพื้นหมดแล้ว จ้าวเทียนได้เดินไปหาหลวง ที่ตอนนี้นั่ง มองภาพด้านหน้าด้วยความไม่เชื่อสายตา ว่าทำไมคนอ่อนแอ อย่างจ้าวเทียนถึงเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้

เปรี้ยง!

เท้าจ้าวเทียนเตะไปลำตัวของหลี่ยงอย่างรุนแรง เสียงกระดูก หักดังออกมาพร้อมกับร่างของหลี่ยงที่กลิ้งไปชนกับกำแพง จน กระอักเลือดออกมาคำนึง

” ไว้ชีวิตด้วยพี่จ้าว…ได้โปรดผมสำนึกผิดแล้ว ” หลี่ยงได้ คลานมาเอาหัวโขกพื้นให้จ้าวเทียนหลายทีด้วยความหวาดกลัว น้ำตาและน้ำมูกของมันไหลเป็นทาง

ตุบ!

เท้าของจ้าวเทียนได้เหยียบไปบนหัวของหลี่ยง จนใบหน้าของ มันแนบสนิทไปกับพื้น เขาก้มดูคนที่เคยซ้อมเขาจนตายในอดีต ด้วยสีหน้าแปลกๆจากนั้นก็ถอนหายใจออกมา

เอาเถอะหากเขาฆ่ามันตาย จะกลายเป็นเรื่องยุ่งยากเอาได้ ตอนนี้ตัวเขายังอ่อนแอเกินไป หากมีตำรวจมายุ่งมันจะกระทบ ต่อแผนการแก้แค้นของเขา

อีกเหตุผลคือตัวการที่สั่งฆ่าเขาจริงๆ คือจางลง มันได้แย่งคู่หมั้นเขาไปไม่พอ ยังสั่งคนให้มารังแกดูถูกเหยียดหยามเขาทุก วัน ชายชั่วหญิงเลวคู่นั้น วันนี้มันถึงกับต้องการให้เขาตาย

” เอาเงินทั้งหมดของพวกแกออกมา…อย่าเล่นลวดลายไม่ งั้น ” จ้าวเทียนออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงดุดัน ตั้งแต่ครอบครัวเขา ล้มละลายและพ่อเขาเสียชีวิตลง

จ้าวเทียนกับน้องสาวต้องออกมาใช้ชีวิตอยู่ในห้องแถวเล็กๆ ด้วยความยากลำบาก ตอนนี้สิ่งที่เขาขาดที่สุดก็คือเงินนี่เอง

ยิ่งถ้าหากต้องการฝึกวิชาขั้นต่อไป ก็ต้องใช้เงินจำนวนมาก เพื่อที่จะซื้อสมุนไพรมาทำเป็นยา

สองแสนหยวน…พวกแกนรวยกันจริงๆ” จ้าวเทียนบนออก มาเบาๆ ในกระเป๋าเขายังไม่ถึงร้อยหยวนเลย

เมื่อมองเห็นหลี่ยงที่ถูกลูกน้องหามกลับไป เขาก็ส่ายหน้าเล็ก น้อย ลุกเตะของเขาเมื่อกี้ได้ทำกระดูกสันหลังมันไปแล้ว ต่อไป มันก็ต้องนอนอยู่บนเตียงเหมือนคนไร้ค่าตลอดชีวิต นี่เป็นบท ลงโทษที่เขาคิดว่าเหมาะสมกับมันที่สุดแล้ว

ในวันนั้นหลังจากที่จ้าวเทียนถูกซ้อมจนตาย วิญญาณก็ได้ถูก ดึงไปที่แดนสวรรค์โดยอาจารย์ของเขา ตอนนั้นเขาได้เลือกที่ จะผนึกความทรงจำอันแสนโหดร้ายของตัวเองไว้ แล้วใช้ชีวิต ใหม่ในชื่อ ตี๋เทียน

แต่ก็เพราะการเลือกผนึกความทรงจำนั้นเอง มันกลับกลายเป็นจุดอ่อนทําให้ถูกเต๋าแห่งสวรรค์ควบคุมเป็นหุ่นเชิด ต้องทำ ตามคำสั่งของมันทุกอย่าง

แต่ครั้งนี้เขาได้กลับมาแล้ว ก่อนที่จะกลับขึ้นไปแดนสวรรค์อีก ครั้ง เขาจะต้องลบจุดอ่อนทั้งหมดทิ้งไป

พวกแกทั้งหลาย จะต้องชดใช้อย่างสาสม…

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ