บทที่ 4 ประตูผีสิบสามเข็ม
บทที่ 4 ประตูผีสิบสามเข็ม
หลินหยุนเดือนด้วยความหวังดี แต่เซี่ยหยู่เวยกลับไม่ฟังสักนิด
“ฉันเคยบอกแล้วไง ว่าจากนี้ไปตอนที่ฉันรักษาคนไข้ นายอย่า
ได้สอดมือเข้ามายุ่ง!” เซี่ยหยู่เวยจ้องหลินหยุนอย่างโมโหและมี สีหน้ารังเกียจ
จินซื่อหรงเหลือบมองไปที่หลินหยุนและหันไปหาเซี่ยหยู่เวย “คุณผู้หญิงมั่นใจใช่ไหม?”
“ฉันก็แค่ทำให้เขาหลับเท่านั้น หมอทุกคนที่รู้จักการฝังเข็ม ล้วนทําได้”
“ฉันมั่นใจ คุณจินวางใจได้!” เซี่ยหยู่เวยรับปากเป็นมั่นเหมาะ
“ได้ อย่างนั้นก็รบกวนคุณผู้หญิงลงมือเถอะ!”
หลินหยุนไม่เอ่ยกล่อมอีกต่อไป ยังไงเสียนี่ก็ไม่ทำให้ใครตาย
เซี่ยหยู่เวยปักเข็มสามเล่มเข้าที่ศีรษะของชายหนุ่มอย่าง ชำนาญ ชายหนุ่มคนนั้นดิ้นรนอยู่สักพักก่อนจะหยุดลึกลง
“ได้แล้ว!” เซี่ยหยู่เวยกล่าวด้วยรอยยิ้ม
จินซื่อทรงเองก็รู้สึกโล่งใจและกล่าวชม “คุณผู้หญิงอายุยังน้อย แต่กลับมีทักษะทางการแพทย์สูงส่ง นับถือ!”
“คุณจินไม่ต้องเกรงใจ ตอนนี้ฉันจะทำการตรวจสอบเขา!”
เซี่ยหยู่เวยเดินไปข้างหน้าและจับชีพจรที่ลำคอของชายหนุ่ม
ทันใดนั้น!
แต่เดิมชายหนุ่มที่กำลังนอนสลบอยู่กลับลุกพรวดขึ้นมาและกัด ลงบนมือขาวหยกของเซี่ยหยู่เวย
กรี๊ด!
หลิวลี่อุทานด้วยความตกใจ
เซี่ยหยู่เวยตกตะลึงไปทันที “เป็นไปไม่ได้ เทคนิคการฝังเข็ม ธรรมดา ๆ แบบนี้ จะล้มเหลวได้ยังไงกัน?”
ในช่วงเวลาสำคัญนั้นเอง หลินหยุนก็ก้าวเข้าไปสามเมตร และ ตรงมาที่ข้างๆเซี่ยหยูเวย
ป๊าบ!
เสียงตบดังขึ้นชัดเจน ชายหนุ่มคนนั้นถูกหลินหยุนตบเข้าด้วย ฝ่ามือและล้มลงไปบนหมอน
เสียงตบของหลินหยุนทำให้เซี่ยหยู่เวยที่งุนงงอยู่ข้างๆได้สติ
ขึ้น
“คุณกำลังทำอะไร?” หลิวลี่โกรธจัด “อาศัยอะไรมาตบตีลูกชาย ของฉัน!”
แม้ว่าจินซื่อหรงจะไม่ได้เอ่ยว่าหลินหยุน แต่ใบหน้าของเขาก็มืด ครึ้ม ดวงตาฉายประกายสังหารผ่านวาบไป
หลินหยุนปล่อยเซี่ยหยู่เวยออก เขาไม่สนใจหลิวลี่ที่กำลังโกรธ เกรี้ยว แต่มองไปที่จินซื่อทรงด้วยสีหน้าเรียบเฉย
“ถ้าไม่อยากให้ลูกชายของคุณตาย ก็หุบปากซะ!
หลิวลี่ไม่กล้าพูดอะไรต่อจริงๆ และทำได้แค่จ้องไปที่หลินหยุน ด้วยความโกรธ
“ลูกชายของฉันจินซื่อตรง ไม่ใช่ว่าใครก็จะมาตีได้ นายต้องให้ คำอธิบายกับฉัน!” ในเสียงของจินซื่อทรงเผยให้เห็นการเข่นฆ่า ในนั้น
หลินหยุนคว้าเข็มเงินจากมือของเซี่ยหยู่เวยและเดินเข้าไปหา เด็กหนุ่ม
โดยไม่ต้องรอให้ปฏิกิริยาของทุกคนกลับมา เข็มเงินก็แทงเข้า ใส่จุดเหรินจงของเด็กหนุ่มทันที
นี่คือคําอธิบายที่หลินหยุน
เข็มเงินแทงเข้าสามจุดจากล่างขึ้นบน มองดูแล้วเหมือนจะ รวดเร็วอย่างยิ่ง แต่กลับต้องใช้ความพยายามอย่างมาก
“วิชาฝังเข็มสิบสามใช้ในการรักษาความชั่วร้ายและความบ้าคลั่ง ทุกประเภท อีกทั้งยังจัดการกับพวกขี่มหาโหดแบบนี้ได้ดี”
“เข็มเดียวฝังที่จุดเหรินจงจนนิ่งลง
เข็มลงซ้ายออกทางขวา
นี่คือหลักเพลงของวิชาฝังเข็มสิบสาม
ชายหนุ่มจู่ๆก็หยุดดิ้นรนองทันที จากนั้นเขาก็ได้สติขึ้นมา
“ที่นี่ที่ไหน?”
“หยวนเป่า ลูกดื่นแล้ว!” หลิวดีใจอย่างยิ่ง
จินซื่อทรงเองก็มีสีหน้าตื่นเต้นเช่นกัน เขาเกาะข้างๆเด็กหนุ่ม และเอ่ยถาม “หยวนเป่า รู้สึกยังไงบ้าง?
“พ่อ ผมเป็นอะไรไปหรือ? จีนหยวนเป่ามองไปรอบ ๆ ด้วยสีหน้า งงงวย
ในเวลานี้เอง หนึ่งเด็กและหนึ่งชราก็เดินเข้ามาในห้องคนป่วย
“คุณจิน ขออภัย ผมมาช้าไป!” ชายชราในเสื้อคลุมสีขาวขอโทษ
จินซื่อหรงดีใจอย่างยิ่ง เขาเดินเข้าไปจับมือชายชราแล้วพูดว่า “ผู้อำนวยการโจวในที่สุดคุณก็มาแล้ว!
นี่คือโจวชิงเหอ ประธานโรงพยาบาลประชาชน เป็นคนเที่ยง ธรรม ชาติก่อนขณะที่หลินหยุนป่วยอยู่ในโรงพยาบาล ก็เคยได้
รับความเมตตาจากเขา
โจวชิงเหอชี้ไปที่ชายหนุ่มผู้เย่อหยิ่งที่อยู่ข้างๆเขาและเอ่ยขึ้น “ที่ผมมาสายก็เพราะมีเหตุผล คุณดูสิว่าผมเชิญใครมา?”
จินซื่อทรงถามอย่างสงสัย “ท่านนี้คือใคร?”
“หลานชายของหมอเทพเย่ในปักกิ่ง!” น้ำเสียงของโจวชิงเหอ ตื่นเต้น
“ที่แท้คือหมอเทพเย่ เสียมารยาทแล้ว!” จินซื่อทรงโค้งคำนับตัว
ชื่อของหมอน้อยเย่สำหรับชาวจีนแล้วประหนึ่งชื่อที่ติดหู แม้ กระทั่งคนใหญ่คนโตอย่างจินซื่อทรงก็ยังเคารพเช่นกัน
นั่นเพราะยังไงเสียคนเราก็ต้องเจ็บป่วย ในช่วงเวลาที่สำคัญนั้น ล้วนต้องพึ่งแพทย์เพื่อช่วยชีวิตพวกเขา
“คุณจินเกรงใจแล้ว! ผมได้รับคำเชิญจากผู้อำนวยการโจว ให้มา ดูอาการลูกชายของคุณ!o
แม้ว่าเย่เซิ่งหมิงจะกล่าวถ้อยคำที่สุภาพเรียบร้อย แต่ทุกคนก็ สามารถมองเห็นถึงความเย่อหยิ่งบนใบหน้าของเขาได้
“หมอน้อยเย่รีบดูเถอะ เมื่อครู่น้องชายคนนี้ฝังเข็มลูกชายของผมไป เขาได้สติแล้ว”
จินซื่อทรงรีบกล่าวพร้อมกับหลีกทางให้กับเย่เพิ่งหมิง เย่เพิ่งหมิงกล่าวด้วยรอยยิ้มขี้เล่น “ฝังเข็ม? ฝังเข็มรมยาหรือ?” เขายิ้มอย่างดูถูก เห็นชัดว่าดูถูกฝีมือฝังเข็มของหลินหยุน
จินซื่อหรงไม่รู้ว่าเขาหมายถึงอะไรและตอบตามความเป็นจริง “ใช่!”
โจวชิงเหอกล่าวด้วยรอยยิ้ม “คุณจิน คุณรู้หรือไม่ว่า หมอเทพเ มีอีกชื่อเรียกว่าอะไร?”
“โปรดสงเคราะห์!” จินซื่อทรงประสานมือเอ่ย
“หมอเทพฝังเข็มเย่!” โจวชิงเหอเอ่ย
จินซื่อหรงอุทาน “ผมเข้าใจแล้ว อย่างนั้นฝีมือการฝังเข็มรมยา ของหมอน้อยเย่ย่อมต้องเป็นที่สุด!
เย่เพิ่งหมิงรู้สึกภาคภูมิใจเล็กน้อย เขามองไปที่ชายหนุ่ม เมื่อ เขาเห็นเข็มเงินในจุดเหรินจงเข้า ใบหน้าของเขาก็
เปลี่ยนไปทันที
“ต้มตุ๋น! เขาป่วยเป็นอะไร? นายถึงได้แทงลงไปบนจุดเหรินจง ของเขา!” เย่เพิ่งหมิงจ้องมองไปที่หลินหยุนด้วยความโกรธ
จินซื่อหรงมีสีหน้ากังวล “จุดเหรินจงมีอะไรหรือ?”
“เบาเป็นบ้า หนักคือตาย!” เย่เซิ่งหมิงเอ่ยเสียงเครียด
“อ๊ะ! แล้วลูกชายของผมเป็นอะไรไหม?” จินซื่อหรงแทบหัวใจ
วาย
“ไม่เป็นไร ในเมื่อลูกชายคุณยังปลอดภัย พิสูจน์ได้ว่าการเข็มนี้ ไม่ร้ายแรง”
จินซื่อหรงถึงค่อยรู้สึกโล่งใจ
เย่เพิ่งหมิงมองไปที่หลินหยุนอย่างเย็นชาและพูดว่า “เด็กน้อย ฉันถามนาย เขาป่วยเป็นอะไร นายถึงกับป้องฝังลงบนจุดเหริน จง!”
หลินหยุนเหลือบมองเขาอย่างเย็นชา น้ำเสียงเฉยเมย “สิ่งที่ฉัน ทํา ทำไมต้องอธิบายให้นายฟัง!
เย่เพิ่งหมิงหัวเราะเยาะ “ฉันว่านายแต่เดิมไม่รู้เรื่องเลยสักนิด!”
หลินหยุนหันกลับมาและไม่เห็นเขาในสายตาสักนิด
ใบหน้าของเย่เพิ่งหมิงเปลี่ยนเป็นสีเขียว เขาติดตามปู่ของเขา ทั่วแผ่นดินจีน ผู้คนทั่วโลกนับถือเขาในฐานะหมอน้อยเย่ และ ไม่มีใครกล้าดูหมิ่นเข้ามาก่อน
แต่ในเมืองหลินโจวเล็ก ๆ แห่งนี้เขากลับถูกคนไร้ชื่อเสียงคน หนึ่งมองผ่าน!
เมื่อเห็นว่าคนทั้งสองกำลังทะเลาะกันอยู่ โจวชิงเหอก็รีบหัวเราะ ทำลายบรรยากาศ “น้องชายทั้งสอง คนป่วยสำคัญที่สุด ได้โปรด น้องชายทั้งสองพูดความจริงด้วย!
ชาติก่อนโจวชิงเหอมีบุญคุณกับหลินหยุน หลินหยุนจึงอดไม่ ได้ที่จะไหว้หน้าเขา
“เขาไม่ได้ป่วย แต่ถูกขี่มหาโหดเข้าครอบงำ ตราบใดที่เรากำจัด ซึ่มหาโหดในร่างของเขาออกไป และค้นหาต้นตอของที่มหาโหด ได้ เขาก็จะสบายดี!”
“ซี่มหาโหด?”จินซื่อทรงรู้สึกสงสัยอยู่บ้าง สิ่งที่หลินหยุนพูดนั้นลึกลับอยู่บ้าง!
“เด็กน้อย นายมองสาเหตุของโรคไม่ออกก็แล้วไป แต่นี้กลับถึง ขนาดเอาทฤษฎีผีแบบนี้มาหลอกคนไข้ แทบจะเรียกได้ว่าเป็น มิจฉาชีพในอาชีพแพทย์ของฉันด้วยซ้ำ!”
“โชคดีที่ฉันมาที่นี่วันนี้ ฉันจะเปิดเผยโฉมหน้านายเอง!
เย่เพิ่งหมิงชี้ไปที่หลินหยุนด้วยสีหน้าเย้ยหยัน
แม้แต่โจวชิงเหอเองก็ยังมีรอยยิ้มขึ้น เขาเป็นหมอมาหลายสิบปี แต่กลับไม่เคยได้ยินคำว่าชีมหาโหดเลยสักครั้ง
เซี่ยหยู่เวยที่ได้สติขึ้นมาเองก็แอบขมวดคิ้วเช่นกัน สายตาของ เธอมองไปที่หลินหยุนอย่างรังเกียจ
“หลินหยุน อย่าพูดเรื่องไร้สาระต่อหน้าหมอน้อยเย่และผู้อำนวย การโจว!” เซี่ยหยู่เวยเอ่ยเตือนอย่างหวังดี
หลินหยุนเหลือบมองเธอด้วยสายตาเย็นชา ตนเพิ่งจะช่วยเธอ แต่เธอไม่เพียงแต่ไม่รู้สึกขอบคุณกลับยังมาช่วยคนนอกพูดจา
ไม่น่าแปลกใจเลยที่เธอทรยศต่อเขาในชาติก่อน
“สาเหตุการป่วยฉันพูดไปแล้ว จะเชื่อหรือไม่ก็ตามใจ” พูดจบ หลินหยุนจึงยกมือไขว้หลัง จากนั้นก็มองขึ้นไปบนเพดานและไม่ สนใจทุกคนอีกต่อไป
จินซื่อทรงเป็นห่วงความปลอดภัยของลูกชาย เมื่อเห็นว่าตน ทำให้หลินหยุนขุ่นเคืองเข้าแล้ว จึงได้แต่ฝากความหวังไว้ที่เย่ เซิงหมิงเท่านั้น
ยิ่งไปกว่านั้น จินซื่อทรงเองก็ไม่เชื่อเรื่องที่มหาโหดที่หลินหยุ นพูดเช่นกัน
“หมอน้อยเย่ ได้โปรดช่วยรีบดูอาการลูกชายผม
“ได้ ฉันจะเปิดโปงเข้าพวกมิจฉาชีพวงการแพทย์นี่ซะ!” เย่เพิ่งห มิงหัวเราะเยาะและเดินไปหาเด็กหนุ่ม
ชายหนุ่มร้อง “พ่อ ผมสบายดี ไม่ต้องให้เขารักษา
“หุบปาก นี่คือหมอน้อยเย่แห่งปักกิ่ง ถ้าไม่ใช่เพราะผู้อำนวยการ โจว พวกเราเชิญเขาก็ไม่มา!” จินซื่อหรงดุ
“หมอน้อยเย่ ลูกชายผมไม่รู้ความ อย่าถือโทษเขา!
เย่เชิงหมิงคิดจะเปิดโปงหลินหยุนอยู่ ดังนั้นย่อมไม่ได้ใส่ใจ อะไรแต่อย่างใด
“แพทย์แผนจีนเน้นการมอง ดม ถาม และตัดฉันเรียนแพทย์กับ
คุณ มาหลายปี กลับหยุดอยู่ที่ “การตัด” เท่านั้น
พูดไป เย่เชิงหมิงก็ยื่นมือของเขาออกไปจับชีพจรของชายหนุ่ม
ครู่หนึ่ง เย่เชิงหมิงก็ยิ้มสมใจ “คุณจิน ลูกชายของคุณไม่ได้เป็น อันตรายอะไร ก็แค่จิตใจถูกกระตุ้นเท่านั้น
“ฉันจะสั่งยาให้ กลับไปสงบจิตใจครึ่งเดือนก็จะหายดี
แค่นี้เองหรือ?” จินซื่อทรงสงสัยอยู่บ้าง
“คุณสงสัยผม?” ใบหน้าของเย่เพิ่งหมิงเย็นลงเล็กน้อย เขาเอื้อม มือไปดึงเข็มเงินที่หลินหยุนฝังไว้ที่จุดจงเหรินออก
“จุดจงเหริน ฝังมั่วซัวได้ยังไง? พวกต้มตุ๋นทำร้ายคน
ทันใดนั้นมุมปากของหลินหยุนก็ผุดรอยยิ้มแปลกๆ
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ