บทที่ 12 เซอร์ไพรส์!

“มาทําไมก็ไม่รู้…ดูซิจะหากิ๊กเป็นอับดุลซักคนก็ไม่ได้” เจนนิเฟอร์เดินไปปลดล็อกประตู แล้วค่อย ๆ ล้วงมือเข้าไป ในกระโปรง ดึงวิกผมที่ตอนนี้พันกันยุ่งเหยิงจนมองไม่ ออกว่าอะไรเป็นอะไรออกมายื่นให้หญิงสาว

“นี่ผมใครเอาคืนไปเลย…เหม็น….

“แหวะ ไม่เอานะ….เอาไปทิ้งเดี๋ยวนี้เลยนะเจมส์” พิมล ภัสว์วิ่งหนี เมื่อถูกเขาแกล้ง เธอก็ตอกกลับด้วยการเรียก ชื่อจริง ๆ ของเจมส์ แพ็คทิส ที่เจ้าตัวได้ยินทีไรก็ปรี๊ดแตก ทุกที

“หนอยแน่ะ…ใครกันแน่คือเจมส์ มาเอาคืนไปซะดีๆ” ด้วย แรงและรูปร่างที่ใหญ่กว่า ไม่นานนักเจนนิเฟอร์ก็สามารถ จับเพื่อนสาวได้อยู่หมัด ก่อนจะรวบตัวไว้แล้วโยนร่างบาง นั้นขึ้นไปบนเตียงอย่างที่เคยหยอกล้อกันเล่นตามประสา เพื่อนสาวเป็นประจำ

เจมส์ตัวปลอมหัวเราะคิก เพราะมัวแต่เผลอ ร่างหนา ของเจมส์ตัวจริงจึงขึ้นมานั่งคร่อมได้อย่างง่ายดาย แล้ว เขาก็ลงมือจั๊กจี้เพื่อนสาวประสานไปกับเสียงหัวเราะดังลั่น พร้อมทั้งทำทุกวิถีทางที่จะยัดวิกผมเข้าไปในกางเกงนอนของเธอให้ได้

หญิงสาวปัดป้องเป็นพัลวัน หัวเราะจนท้องคัดท้องแข็ง รู้ดีว่าเจนนิเฟอร์ต้องการให้เธอผ่อนคลาย ขณะที่กําลัง โรมรันฟันตูกันอยู่นี่เอง เสียงเคาะประตูพร้อมกับเสียงเรียก ของพนักงานโรงแรมก็ดังขึ้น

“รูมเซอร์วิสค่ะ”

“เชิญค่า….” เจนนิเฟอร์หันหลังกลับไปมอง กำลังจะก้าว ลงจากร่างบางทีนอนดิ้นอยู่บนเตียง แม่บ้านของโรงแรมก็ เปิดประตูห้องก้าวเข้ามาพร้อมกล่องแซนด์วิช

“เซอร์ไพรส์!”

พิมลภัสว์สะดุ้ง เกือบจะร้องว้ายออกมา เมื่อร่างของแม ทธิวโผล่เข้ามาตามหลังรูมซ์วิส พ่วงด้วยคุณหมอหนุ่ม ใน จังหวะที่มือของเจนนิเฟอร์ยังถือวิกผมคาอยู่ในกางเกง ของเธอพอดี

“เจมส์…คุณ!”
ปาณวัตรเบิกตากว้าง คิดไม่ถึงว่าจะเจอเจมส์ที่นี่ และใน สภาพที่กำลังดูเหมือนจะทำอะไร ๆ ที่เป็นการนอกใจ ดร.ลิ ซ่า จู่ ๆ เขาก็รู้สึกไม่พอใจและโกรธคนทั้งคู่ขึ้นมา โดย เฉพาะฝ่ายชายที่ตอนแรกก็ทําท่าสนใจเขา แต่กลับกลาย เป็นคู่รักซาดิสม์ของ ดร.ลิซ่า แล้วยังจะมาเขมือบแฟน เพื่อนได้ลงคอ เจนนิเฟอร์ก็ช่างกระไรเลย กลางวันทําตัว เป็นเพื่อนรักของดอกเตอร์สาว กลางคืนเล่นทีเผลอแอบดี ท้ายครัวเพื่อนอย่างโจ๋งครึ่ม

ยังไม่รวมแมทธิว เพื่อนของเขาที่มาเห็นฉากสยิวกิ้วเข้า เต็มตา

“อย่าเข้าใจผิดนะครับ…คือพวกเราแค่…เอ่อ…ซ้อมเท ควันโดกันเท่านั้น

พิมลภัส กระโดดผลงไปยืนข้างเตียง เกาศีรษะแกรก ๆ เมื่อสบตาที่เต็มไปด้วยความเคลือบแคลงสงสัยของคุณ หมอหนุ่ม ดีใจที่เจนนิเฟอร์สามารถจับวิกผมยัดลงไปที่เดิม ได้สําเร็จตอนที่หมุนตัวลงจากเตียง

ปาณวัตรมองแม่บ้านที่วางแซนด์วิชสองชิ้นไว้หน้าจอ โทรทัศน์แล้วกลับลงไป สมองอันรวดเร็วของเขาก็ประมวล ผลทันทีว่าไอ้ขนมปังประกบกันสองชิ้นนี้ ต้องมีความหมาย อย่างใดอย่างหนึ่งเป็นแน่
พวกเขากำลังทําอะไร ทําไมต้องสั่งแซนด์วิช การที่แม ทธิวมาปรากฏตัวที่นี่ แทนที่จะอยู่ที่ตุรกีเกี่ยวข้องกับเรื่อง ที่ ดร.ลิซ่าและเจนนิเฟอร์ทำตัวลับ ๆ ล่อ ๆ วันนี้หรือเปล่า?

อ้อ! เขาเพิ่งนึกได้ว่าไม่เห็นบุคคลที่ต้องการจะมาหาอยู่ ในห้องนี้ ทั้ง ๆ ที่นี่เป็นห้องของหล่อน

“สวัสดีเจมส์…” แมทธิวเดินเข้าไปหาพิมลภัสว์เพื่อแก้ไข สถานการณ์ “ขอบคุณที่ช่วยนวดคลายเส้นให้เจนด้วยนะ ครับ เธอบ่นปวดหลังมาทั้งวันจนผมต้องพึ่งมาจากตุรกีนี่ แหละ”

พิมลภัสวรับมือกับแมทธิว แม้จะเดาไม่ออกว่าแมทธิวจะ มีแผนอะไรต่อจากนี้ แต่มันก็ยังเป็นข้อแก้ตัวที่เข้าท่ากว่า คำพูดของหล่อนตั้งเยอะ พูดไม่พูดเปล่าเขายังทำท่าบีบ นวดให้แฟนสาวประเภทสองที่ยืนนิ่งเป็นหุ่นอีกด้วย และ ตอนนี้ดูเหมือนเจนนิเฟอร์จะได้สติ เธอบิดเนื้อบิดตัวทำ ลีลาประกอบ จนมองไม่ออกว่าแกล้งหรือปวดจริง ๆ กันแน่

“นั่นสิคะแมท…วันนี้เจนต้องอุ้มยัยลิซ่าทั้งวันเลยค่ะ คุณ มอร์ฟีนคะ…เจมส์เขารักลิซ่ามากเลยนะคะ ถึงกับแอบตาม มาเที่ยวกับอีกทริปหนึ่งเพื่อดูแลเธอโดยเฉพาะ พอรู้ว่าลิซ่าบาดเจ็บก็รีบมาหาทันทีเลยล่ะค่ะ”

พิมลภัส ชื่นชมที่เพื่อนรักหาทางออกได้ดี ซ้ำยังแต่ง เรื่องได้เป็นฉาก ๆ ถ้าเอาไปสร้างเป็นละครหลังข่าวอย่างที แม่ของเธอชอบคงน้ำเน่าน่าดู

ปาณวัตรมีสีหน้าดีขึ้น แอบละอายใจเล็กน้อยที่คิดไป ไกล ตั้งแต่ไปพักอยู่กับเจมส์ ดูเหมือนความคิดของเขาจะ สับสนวุ่นวายอย่างประหลาด ทั้ง ๆ ที่แทบจะไม่ได้เจอกัน แต่ทำไมถึงรู้สึกว่าหนุ่มร่างเล็กคนนี้คอยวนเวียนใกล้เขา ตลอดเวลาก็ไม่รู้

“ผมตั้งใจจะมาดูแผลให้ดอกเตอร์ ไม่ทราบว่าเธออยู่ หรือเปล่าครับ” เขากวาดสายตาไปทั่วห้อง และจงใจพูด เพื่อให้คนพิลึกกึกกือทั้งสามคนใส่ใจอาการบาดเจ็บของ ดอกเตอร์สาวให้มากกว่านี้

“เอ่อ…เธอไม่เป็นอะไรมากแล้วครับ ตอนนี้เธอกำลังคุย งานวิจัยกับศาสตราจารย์ซิมป์สันอยู่ที่อเล็กซานเดรีย เรา คงจะไม่ได้พบเธออีกสักพักหนึ่ง”

“งั้นหรือครับ…” คุณหมอหนุ่มรับทราบ แต่ยังไม่สบายใจ นัก เมื่อเห็นเจมส์ เจนนิเฟอร์ และแมทธิวยืนเกาะกันเป็นตังเมอยู่ตรงขอบเตียง โดยมีแซนด์วิชอีกสอง ก้อนวางอยู่ในห้องคล้ายบอกนัยอะไรบางอย่าง

ตอนกลับมาถึงโรงแรม แมทธิวโทรหาเขา เพื่อบอกว่าจะ มาร่วมทริป เขาก็เลยคิดว่าจะมีเพื่อนคุยแก้เหงาและหนี จากการเกาะแกะของมิจิ ลืมสนิทว่าแมทธิวตามจีบเจนนิ เฟอร์อยู่ ไม่คิดว่าเจมส์ก็จะตามมาด้วย

หากเจมส์มาเพื่อ ดร.ลิซ่าก็ดีไป แต่หากมาเพื่อจุด ประสงค์บางอย่าง เขาก็เห็นใจเธออยู่ไม่น้อย ดังนั้นเขาจึง ต้องทำอะไรบางอย่างเพื่อไม่ให้เรื่องเป็นอย่างที่เขาตั้งข้อ สันนิษฐานไว้

“ถ้าอย่างนั้น เพื่อความสะดวกของทุกฝ่าย คงไม่เป็นการ ขัดข้องนะครับ หากผมจะขอให้เจมส์ไปอยู่กับผมจนกว่าจะ พบกับ ดร.ลิซ่า!”

“โอ๊ย..ซี้ด..เบา ๆ สิแมท…กดแรง ๆ มันเจ็บนะ…”

“ก็ใครบอกให้พวกคุณเล่นพิเรนทร์กันล่ะ ดีนะที่คุณโทร หาผมตั้งแต่เช้า…และผมก็อยู่อเล็กซานเดรียพอดี” แมทธิ วผ่อนแรงกดบริเวณสันหลังของเจนนิเฟอร์อย่างเบามือ รู้สึกถึงกล้ามเนื้อที่เครียดเกร็ง
“ขอบคุณนะ… หาเพื่อลิซ่า… ” เจนนิเฟอร์ยิ้มบาง ๆ ตั้ง แต่ยัยมิลิปรากฏตัว และหลังจากที่ปลอบใจพิมลภัสว์ว่าจะ จัดการให้ เธอก็ครุ่นคิดอยู่ตลอดเวลาว่าจะทำอย่างไรเพื่อ ให้เพื่อนสาวได้อยู่ใกล้ชิดชายหนุ่ม หวยจึงมาตกที่แมทธิว แม้ความจริงเธอไม่อยากให้เขาตามมานักก็ตาม

“เธอเป็นเพื่อนรักของเรา แต่ผมทำเพื่อคุณ” แมทธิว หยอดคำหวาน มองผิวขาวละเอียดของเธอแล้วถอนใจเมื่อ เห็นรอยคล้าจากแดด จึงประโลมผิวด้วยโลชั่นตามหลัง น้ำมันมวย นวดให้ก่อนหน้า

“ทั้ง ๆ ที่ฉันยังไม่รับรักคุณน่ะหรือ” กระเทยสาวเอียงคอ ถาม นึกว่าจะได้เห็นความหม่นหมองที่เขามักจะแสดงออก ในบางครั้ง แต่เขากลับยิ้มละมุน

“ผมรู้ว่าคุณยังรักและคิดถึงเลออนอยู่…ถึงเขาจะไม่เคย มองคุณก็เถอะ และตอนนี้เขาก็แต่งงานไปแล้ว..ผมคิดว่า คงไม่มีคู่แข่งที่น่ากลัวอีกต่อไปแล้ว”

เขายังจำเลออนได้ดี พี่ชายของพิมลภัสว์นั้น เป็นชาย หนุ่มที่ดูทรงพลังและอำนาจ เป็นศูนย์กลางของแรงดึงดูด ไม่แปลกที่ใครต่างก็ขนานนามเขาว่าเทพบุตร ชนิดที่ว่าสิบ กว่าปีที่แล้วหนุ่มน้อยอย่างเจมส์ แพ็คทีส ตัดสินใจปลดอาวุธประจำกายกันเลยทีเดียว

“ตกลงคุณจะเยาะเย้ยหรือจะจีบฉันกันแน่…ป่านนี้ลิซ่าจะ เป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้