บทที่ 5 ภายในสามวัน ผมจะพาเธอมา

ตระกูลมู่

เที่ยงคืนแล้ว สิ่งกลับมาจากโรงพยาบาล คุณปู่

เฉิงยังไม่ได้นอน

“ไปเดทมา? “เฉิงมองหลานชาย พอเข้าไปใกล้ก็ได้ กลิ่นน้ำยาฆ่าเชื้อ คิดๆดูน่าจะทำโอทีที่โรงพยาบาลอีกแล้ว

“มีผ่าตัด มู่สิงตอบกลับอย่างไม่สนใจ

“หลานสะใภ้ฉันล่ะ? “เฉิงถามต่อ เขาสั่งไปแล้วว่าสิ่ง ต้องพาแฟนมาบ้านในหนึ่งเดือนนี้

ได้ยินดังนั้นเขาก็หยุดลง ในหัวมีหน้าของเป็นจิ้งเข้ามา สายตาแสดงความไม่ชัดเจนหน่อยๆ

“ภายในสามวัน ผมจะพาเธอมา

“จริงเหรอ? “ที่จริงมู่เฉิงหมดหวังแล้ว พอได้ยินก็ดีใจ

“อือ”มูวี่สิงตอบแล้ว นไปที่ห้อง

มู่เฉิงลูบเคราแล้วตบขา นี่เป็นครั้งแรกที่หลานชายพา

แฟนมาบ้านเชียว!
ดูเหมือนว่าจะเป็นจริง!

วันถัดมา เป็นจิ้งตื่นแต่เช้า ข้างๆหมอนวางนามบัตรของ สิง เธอยืนยันอีกทีว่าที่จริงแล้วเขาก็คือ….หัวหน้าหมอ ประสาท?

เธอนึกว่าเขาจะเป็นทายาทคนรวยที่วันๆไม่ทำอะไรซะอีก

พอคิดขึ้นมา บวกกับที่ก่อนหน้านี้เขาพาเธอมาส่งเอง ก็ เหมือนกับว่าเขาจะเป็นคนดีเหมือนกันนะ?

ตอนที่ได้สติคืนมา เป็นจิ้งก็มาที่โรงพยาบาลเหรินหมิน

ที่นี่คือโรงพยาบาลที่ดีที่สุดของเมืองหนานเฉิงไม่มีอะไร เทียบได้ หมอที่ทำงานที่นี่ถือว่าเก่งสุดๆ อัตราการพลาดเกือบ จะเป็นศูนย์

เธอมองป้ายชื่อที่แขวนอยู่กำแพงแปปนึงก็หาชื่อสิงเจอ

เขาคือหัวหน้าประสาทวิทยา…..ประธานสมาคมโรคพาร์ กินสันและความผิดปกติของการเคลื่อนไหวระดับโลก… ประธานสมาคมการควบคุมระบบประสาทระดับโลก……..ผู้ อำนวยการสถาบันวิจัยการแพทย์ระหว่างประเทศ……..

มีหลายคำที่เป็นจิ้งไม่เข้าใจ ในหัวมีแค่ความเข้าใจที่ คลุมเครือมู่สิงโคตรเทพ!

“พระเจ้า ฉันลงคิวของหมอไม่ได้อีกแล้ว! “

“อะไรนะ? ไม่มีคิวคุณหมอมแล้ว? เป็นไปได้ไง ไม่ได้บอกว่าแปดโมงตรงวางเบอร์เหรอ? ”

“ใช่ แต่บัตรของฉันติดเข้าไปแล้วดันจ่ายเงินไม่ได้

ร้องไห้ อาทิตย์หนึ่งคุณหมอมเข้ามาแค่เช้าวันเดียวเอง ต้องรอ สัปดาห์หน้าอีกแล้ว เป็นจิ้งขมวดคิ้ว หันไปเห็นหลายคนรวยตัวอยู่ที่แผนกลง

ทะเบียน

“เขาได้รับความนิยมขนาดนี้เชียว? “เงินจึงสงสัยอย่าง

เงียบๆ

เหมือนว่าวันนี้เขาจะยุ่ง เธอมาไม่เหมาะเวลาจริงๆ

พอหมุนตัวจะออกไป ในตอนนี้ลิฟท์ก็เปิด เป็นจิ้งถูกเบียด เข้าไปในลิฟท์ และบังเอิญจริงๆที่อยู่ข้างๆเธอ

นี่เป็นครั้งแรกที่เป็นจิ้งเห็นเขาสวมชุดกาวน์ ออร่าความ เย็นชามีไม่น้อย ใบหน้าหล่อๆนั่นช่างโดดเด่นแต่เขาดูเหมือน จะอ่อนเพลียมาก หว่างคิ้วมีรอยบางๆ

เงินจึงอยากพูด แต่คนที่เบียดเข้ามาเหมือนกันต่างล้อมร อบมู่ยี่สิงไว้

“คุณหมอม วางคิวเยอะกว่านี้ได้ไหมคะ? ฉันไม่ได้คิว

หมอมาเดือนหนึ่งแล้ว! “

“ถอยไป ผมวางคิวมาครึ่งปีแล้ว คุณหมอ ขอคิวให้ผมเถอะ!”
“คุณหมอ หน้าด้านขวาของผมแข็งขึ้นมา หมอช่วยดูให้

ผม…..…..

เป็นจิ้งตะลึงอีกรอบและก็ไม่รู้ว่าลิฟท์เปิดเมื่อไหร่ ผู้คนต่าง ตามมูวี่สิงออกไป

เมื่อกี้มูวี่สิงเห็นเธอไหม?

เธออยู่ในมุม ส่วนเขาถูกผู้คนล้อมไว้ตรงกลาง เหมือนจะ

มองไม่เห็นเธอ

ตอนนี้ พยาบาลท่านหนึ่งก็เข้ามา คุณคือคุณเป็น?

“ฉันค่ะ เป็นจิ้งมองเธออย่างสงสัย

“คุณหมอให้ฉันมา ตอนนี้เขายุ่งมาก เดี๋ยวฉันจะพาคุณ ไปห้องพักผ่อน คุณรอเขาแปปนึง